عفو بینالملل گزارشها و اسناد مربوط بهقتلعام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را بازنشر کرده و نوشته است: «در سال ۶۷ مقامهای رژیم ایران هزاران مخالف سیاسی را قهرا ناپدید و مخفیانه اعدام کردند. با گذشت سه دهه، خانوادهها و جان به در بردگان هنوز در جستجوی حقیقت و عدالت هستند. کنار آنها میایستیم».
عفو بینالملل سخنان اردشیر صحت از مجاهدان اشرفی را در مورد برادرش که در قتلعام ۶۷ بهشهادت رسید نقل کرده و نوشته است: «پدرم سکته کرد و از دنیا رفت» این روایت اردشیر صحت، برادر اردوان صحت از جانباختگان کشتار۶۷ در اردبیل است. اردشیر صحت و اعضای خانوادهاش ماهها در جستوجوی برادر وی، اردوان صحت، بودند که اوایل مرداد ۱۳۶۷ در زندان مرکزی اردبیل قهرا ناپدید شد. اردوان صحت در حال گذراندن دورهٔ محکومیت خود بهدلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق بود. اردشیر صحت به عفو بینالملل میگوید:
«تا ماهها، اینها [مسئولان زندان] به خانوادهٔ من دروغ میگفتند. بعضی وقتها میگفتند برادرام به زندان تبریز فرستاده شده؛ بعضی وقتها میگفتند به زندان اوین منتقل شده. عمداً خانوادهام را معطل نگه میداشتند. پدرم سکته کرد و در زمستان ۱۳۶۷ از دنیا رفت. بعد از تقریباً یک سال در به دری که مادرم به خیلی شهرها رفت ... آخر سر معلوم شد که برادرم در همان یک کیلومتری خانه خودمان در قبرستان علی آباد در یک گور جمعی دفن شده است».
مهدی عبدالرحیمی، از بازماندگان کشتارها که بعد از آزادی از زندان در زمستان ۱۳۶۷ با خانوادهٔ اردوان صحت، ملاقات کرده، به عفو بینالملل میگوید مسئولان حکومتی حتی مادر اردوان صحت را چندین روز بازداشت کرده بودند تا او را از دنبال کردن سرنوشت پسرش منصرف کنند. به گفتهٔ مهدی عبدالرحیمی، مادر اردوان صحت تا اواسط بهار ۱۳۶۸ از اعدام پسرش با خبر نشده بود.
عفو بینالملل گزارش قبلی خود با عنوان «اسرار به خون آغشته؛ کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد» را نیز به این گزارش لینک کرده است.(۲۲مرداد۹۹)