به‌موازات جنجال و هیاهوی نمایشهای مربوط به «حماسه 9دی» یک نمایش پردود و دم دیگر نیز تحت عنوان «مانور بزرگ ارتش»، به مدت 7روز عمدتاً در خلیج فارس و سواحل جنوبی کشور جریان داشت.
به‌گزارش خبرگزاری سپاه پاسداران (10دی) این مانور در وسعتی بیش از 2میلیون و 200هزار کیلومتر یعنی بیش از مساحت کل خاک ایران به مرحله اجرا درآمد. در این مانور هر سه نیروی ارتش تحت‌امر آخوندها شرکت داشتند. در آخرین روز مانور روحانی از آن در آبهای خلیج فارس بازدید کرد. متعاقباً 212تن از اعضای مجلس ارتجاع نیز طی نامه‌یی از برگزاری موفقیت‌آمیز این مانور تشکر کردند.
دستگاه تبلیغاتی آخوندها طی هفته گذشته روی این نمایش متمرکز بود. تلویزیون رژیم همه روزه از اجرای مراحل مختلف این مانور، خبر و گزارشهای پر سر و صدا پخش می‌کرد و درباره اقتدار و آمادگی رزمی نیروهای مسلح و «به‌کارگیری شیوه‌های فناوری روز با حضور مقتدرانه موشکهای کروز، نور، قادر و دیگر موشکهای دوربرد ساحل به دریا، ساحل به هوا و ناوچه‌های موشک‌انداز و انواع شناورها و تیزپروازان نیروی هوایی پدافند هوایی» داد سخن می‌داد.
اگر حرف کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع را باور کنیم، «در این رزمایش بزرگ اقتدار نظامی و دفاعی کشور به نمایش گذاشته شد و موجب رعب و وحشت دشمن گردید» (ایسنا ـ 7دی).
در حالی که بخشی از رژیم، هدف این مانور را ایجاد «رعب و وحشت» توصیف کرده‌اند، اما سرکرده نیروی دریایی ارتش، هدف این مانور را «ارسال پیام صلح و دوستی به کشورهای همسایه» توصیف کرد. معلوم نیست که این چه پیام صلح و دوستی است که بایستی با موشک و اژدر و ناوشکن ارسال شود!
در همین حال، سرمقاله روزنامه حمایت (6دی) وابسته به باند ولی‌فقیه، اهداف متفاوتی را برای این مانور برمی‌شمارد و می‌نویسد: «در شرایط فعلی لازم است و باید توانمندیهای خود را به دشمنان جهانی خود نشان دهیم. در مقطعی که در بحث مذاکرات هسته‌يی، با دشمنان خود درگیریم، در زمانی که در حوادث عراق و سوریه با چالشهای امنیتی روبه‌رو هستیم، در برهه‌يی که در تعیین سرنوشت سیاسی لبنان، به‌صورت مستشاری وارد نبرد شده‌ایم، در بحبوحه مباحث اقتصاد بین‌الملل به‌خصوص کاهش قیمت نفت، در تمام این عرصه‌ها، اتفاقاً اکنون، زمان قدرت‌نمایی به توطئه‌گران است».
این بیان حاکی از این است که مانور کذایی برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای رژیم در زمینه‌های مختلف و به‌منظور منحرف کردن اذهان نیروهای رژیم از این تنگناها به جانب به‌اصطلاح اقتدار رژیم است. چرا که از یک سو کشورهای منطقه و قدرتهای بین‌المللی به خوبی از کم و کیف قدرت نظامی رژیم و از تسلیحات و تجهیزات عمدتاً فرسوده و از دور خارج شده هوایی و دریایی که اغلب از ارتش شاه به جا مانده، یا با دستکاری مدلهای خارجی قدیمی سرهم‌بندی شده و فاقد دقت و کارایی لازم هستند، آگاهند.
از طرف دیگر به نظر می‌رسد که کشورهای همسایه نه این سر و صدای رژیم برای ایجاد رعب را چندان جدی گرفته‌اند و نه این پیام صلح و دوستی را؛ زیرا اساساً خود را مخاطب اول این مانور نمی‌دانند.
شبکهٴ تلویزیونی الجزیره (9دی) طی گزارشی اظهارنظر یک کارشناس کویتی (دکتر فهد الشلیمی رئیس کلوپ امنیت و صلح خلیج فارس) را پخش کرد که وی با اشاره به پیامهای ضد و نقیضی که از جانب رژیم ارسال می‌شود، با اشاره به اظهارات تهدیدآمیز پاسدار سلامی نسبت به کشورهای منطقه گفت:
«… در ایران، ما نمی‌دانیم که چه کسی چه کسی را مخاطب قرار می‌دهد. به‌عنوان مثال: خطاب دیپلوماسی ایران پر از پیامهای دوستی و همکاری است.
اما خطاب پاسداران ایران پر از تهدید و وعده به تجاوزکاریهای منطقه‌یی است. شورای همکاری خلیج کدام یک را باور کند؟ با چه کسی همکاری کنیم؟
قانون بین‌المللی می‌گوید ما باید با وزارت‌خارجه رژیم کار کنیم ولی واقعیتهای ایران می‌گوید که سپاه پاسداران ایران است که کنترل امور را در دست دارد.
… اگر‌چه اظهارات و موضع‌گیریهای سپاه پاسداران همواره رو به خارج است اما (این مانور) پیامی است رو به داخل و با مصرف داخلی که رژیم ایران قوی است و ما سرپا هستیم.
… من فکر می‌کنم که ایران در شرایطی نیست که بخواهد انقلاب صادر کند. اگر کار به دست مردم ایران باشد و اگر با آنها صحبت کنید، آنها صدور انقلاب را نمی‌خواهند».
به این ترتیب مشاهده می‌شود که کشورهای منطقه، هم از ضعف رژیم در این مرحله آگاهند و می‌دانند که مخاطب اصلی این قدرت‌نماییهای پوشالی نیروهای خود رژیم هستند و هم می‌دانند که این رژیم، تمایلات و خواسته‌های مردم ایران را منعکس نمی‌کند. زبان گفتگوی مردم ایران با همسایه‌ها و با تمام دنیا، زبان بمب و موشک نیست، بلکه پیامشان، دوستی و صلح و همزیستی است.
به‌گزارش خبرگزاری سپاه پاسداران (10دی) این مانور در وسعتی بیش از 2میلیون و 200هزار کیلومتر یعنی بیش از مساحت کل خاک ایران به مرحله اجرا درآمد. در این مانور هر سه نیروی ارتش تحت‌امر آخوندها شرکت داشتند. در آخرین روز مانور روحانی از آن در آبهای خلیج فارس بازدید کرد. متعاقباً 212تن از اعضای مجلس ارتجاع نیز طی نامه‌یی از برگزاری موفقیت‌آمیز این مانور تشکر کردند.
دستگاه تبلیغاتی آخوندها طی هفته گذشته روی این نمایش متمرکز بود. تلویزیون رژیم همه روزه از اجرای مراحل مختلف این مانور، خبر و گزارشهای پر سر و صدا پخش می‌کرد و درباره اقتدار و آمادگی رزمی نیروهای مسلح و «به‌کارگیری شیوه‌های فناوری روز با حضور مقتدرانه موشکهای کروز، نور، قادر و دیگر موشکهای دوربرد ساحل به دریا، ساحل به هوا و ناوچه‌های موشک‌انداز و انواع شناورها و تیزپروازان نیروی هوایی پدافند هوایی» داد سخن می‌داد.
اگر حرف کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع را باور کنیم، «در این رزمایش بزرگ اقتدار نظامی و دفاعی کشور به نمایش گذاشته شد و موجب رعب و وحشت دشمن گردید» (ایسنا ـ 7دی).
در حالی که بخشی از رژیم، هدف این مانور را ایجاد «رعب و وحشت» توصیف کرده‌اند، اما سرکرده نیروی دریایی ارتش، هدف این مانور را «ارسال پیام صلح و دوستی به کشورهای همسایه» توصیف کرد. معلوم نیست که این چه پیام صلح و دوستی است که بایستی با موشک و اژدر و ناوشکن ارسال شود!
در همین حال، سرمقاله روزنامه حمایت (6دی) وابسته به باند ولی‌فقیه، اهداف متفاوتی را برای این مانور برمی‌شمارد و می‌نویسد: «در شرایط فعلی لازم است و باید توانمندیهای خود را به دشمنان جهانی خود نشان دهیم. در مقطعی که در بحث مذاکرات هسته‌يی، با دشمنان خود درگیریم، در زمانی که در حوادث عراق و سوریه با چالشهای امنیتی روبه‌رو هستیم، در برهه‌يی که در تعیین سرنوشت سیاسی لبنان، به‌صورت مستشاری وارد نبرد شده‌ایم، در بحبوحه مباحث اقتصاد بین‌الملل به‌خصوص کاهش قیمت نفت، در تمام این عرصه‌ها، اتفاقاً اکنون، زمان قدرت‌نمایی به توطئه‌گران است».
این بیان حاکی از این است که مانور کذایی برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای رژیم در زمینه‌های مختلف و به‌منظور منحرف کردن اذهان نیروهای رژیم از این تنگناها به جانب به‌اصطلاح اقتدار رژیم است. چرا که از یک سو کشورهای منطقه و قدرتهای بین‌المللی به خوبی از کم و کیف قدرت نظامی رژیم و از تسلیحات و تجهیزات عمدتاً فرسوده و از دور خارج شده هوایی و دریایی که اغلب از ارتش شاه به جا مانده، یا با دستکاری مدلهای خارجی قدیمی سرهم‌بندی شده و فاقد دقت و کارایی لازم هستند، آگاهند.
از طرف دیگر به نظر می‌رسد که کشورهای همسایه نه این سر و صدای رژیم برای ایجاد رعب را چندان جدی گرفته‌اند و نه این پیام صلح و دوستی را؛ زیرا اساساً خود را مخاطب اول این مانور نمی‌دانند.
شبکهٴ تلویزیونی الجزیره (9دی) طی گزارشی اظهارنظر یک کارشناس کویتی (دکتر فهد الشلیمی رئیس کلوپ امنیت و صلح خلیج فارس) را پخش کرد که وی با اشاره به پیامهای ضد و نقیضی که از جانب رژیم ارسال می‌شود، با اشاره به اظهارات تهدیدآمیز پاسدار سلامی نسبت به کشورهای منطقه گفت:
«… در ایران، ما نمی‌دانیم که چه کسی چه کسی را مخاطب قرار می‌دهد. به‌عنوان مثال: خطاب دیپلوماسی ایران پر از پیامهای دوستی و همکاری است.
اما خطاب پاسداران ایران پر از تهدید و وعده به تجاوزکاریهای منطقه‌یی است. شورای همکاری خلیج کدام یک را باور کند؟ با چه کسی همکاری کنیم؟
قانون بین‌المللی می‌گوید ما باید با وزارت‌خارجه رژیم کار کنیم ولی واقعیتهای ایران می‌گوید که سپاه پاسداران ایران است که کنترل امور را در دست دارد.
… اگر‌چه اظهارات و موضع‌گیریهای سپاه پاسداران همواره رو به خارج است اما (این مانور) پیامی است رو به داخل و با مصرف داخلی که رژیم ایران قوی است و ما سرپا هستیم.
… من فکر می‌کنم که ایران در شرایطی نیست که بخواهد انقلاب صادر کند. اگر کار به دست مردم ایران باشد و اگر با آنها صحبت کنید، آنها صدور انقلاب را نمی‌خواهند».
به این ترتیب مشاهده می‌شود که کشورهای منطقه، هم از ضعف رژیم در این مرحله آگاهند و می‌دانند که مخاطب اصلی این قدرت‌نماییهای پوشالی نیروهای خود رژیم هستند و هم می‌دانند که این رژیم، تمایلات و خواسته‌های مردم ایران را منعکس نمی‌کند. زبان گفتگوی مردم ایران با همسایه‌ها و با تمام دنیا، زبان بمب و موشک نیست، بلکه پیامشان، دوستی و صلح و همزیستی است.
