استرون استیونسون، همآهنگ کنندهٴ کارزار تغییر برای ایران در مقالهیی در اینترنشنال پالیسی دایجست نوشت: در کنفرانس امنیتی مونیخ، یکی از مهمترین گردهماییهای جهان برای گفتگو درباره صلح و امنیت بینالمللی، یک اشتباه تاریخی بهوقوع پیوست و یک فرصت از دست رفت. بهطور قابل توجهی در این کنفرانس، هیأتهای رسمی از روسیه و ایران بهدلیل جنگ غیرقانونی روسیه در اوکراین و سرکوب وحشیانه اعتراضات سراسری در ایران توسط رژیم آخوندی از فهرست دعوتشدگان حذف شدند. اما بهطور تأسفباری به جای آنها رضا پهلوی شرکت کرد
استرون استیونسون در ادامه مینویسد: با وجود منابع مالی فراوان، رضا پهلوی هرگز نتوانسته است در طول چهار دهه گذشته طرفداران سلطنت را در تبعید جمع کند یا یک گروه یا سازمان منسجم اپوزیسیون تشکیل دهد. عدم توانایی او برای معرفی خود بهعنوان یک چهره معتبر اپوزیسیون نشاندهنده این واقعیت است که رژیم سلطنتی متعلق به گذشته است و چیزی برای ارائه برای آینده ایران ندارد... آخوندها هم که مشتاق ایجاد سردرگمی در صفوف مردم و معترضانی هستند که دهها هزار نفر از آنها خواهان سرنگونی رژیم مذهبی شدهاند، بهطور فریبکارانهای به ترویج بازگشت سلطنت بهعنوان راهی برای ترساندن مردم و ایجاد راهبند برای مخالفان اصلی یعنی مجاهدین خلق دست زدهاند.
استرون استیونسون نوشت: در جریان تظاهرات کنونی، آخوندها با استفاده از تاکتیک متفاوتی سعی کردند مخالفان را به سلطنت پیوند دهند تا مردم را از پیوستن به تظاهرات منصرف کنند. اما در برملا شدن این ترفند جدید، صدای تظاهر کنندگان را در شهرهای سراسر ایران میتوان شنید که فریاد میزنند «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر» و «نه شاه! نه شیخ». علاوه بر این، هزاران ایرانی که در آمریکا و اروپا تظاهرات کردهاند، کاملاً تصریح کردهاند به گذشته برنمیگردند. بلکه نگاه آنها به آینده و به یک جمهوری منتخب دموکراتیک است که توسط کسی که در دهههای گذشته دستی در قضایای ایران نداشته، رهبری نمیشود.