محمدصابر ملک‌رئیسی نوجوان بلوچ که به‌دلیل عدم همکاری برادرش به‌صورت گروگان و در بلاتکلیفی در سلولهای انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات زاهدان به‌سر می‌برد با گذشت ۱۶ماه از زمان بازداشت وی از حق تحصیل محروم شده و در طی ماههای اخیر از حق ملاقات با خانواده‌اش نیز محروم شده است. برادر این زندانی نوجوان ضمن شرح چگونگی بازداشت برادرش با توجه به رسیدن وی به سن قانونی از احتمال صدور حکم اعدام برای وی ابراز نگرانی کرده و خواهان توجه سازمانهای مدافع حقوق‌بشر به موضوع بازداشت برادرش است.
متن کامل گفتگویی با وی به شرح زیر است:
سؤال: لطفاً زمان و نحوه بازداشت محمدصابر را برای ما شرح دهید.
جواب: برادرم محمدصابر ملک‌رئیسی در تاریخ 24سپتامبر سال قبل یعنی 16ماه پیش حدود ساعت ۳۰: ۱۸ در «بیمارستان علی ابن ابی طالب» شهر چابهار هنگامی‌که بالای سر برادر کوچکترم بوده همراه با برادر‌زاده 7ساله و خواهرزاده‌ام که هم‌سن‌وسال محمد صابر می‌باشند توسط نیروهای لباس‌شخصی دستگیر می‌شوند. برادر‌زاده و خواهرزاده‌ام را پس از بازجویی در ساعت یازده شب جلوی درب منزلمان رها می‌کنند.
البته همزمان با دستگیری محمدصابر 2برادر دیگرم را هم که 20 و 30سال سن دارند، در نقاط مختلف شهر دستگیر می‌کنند که بعد از ۴ماه با قید وثیقه ۷۰میلیون تومانی آزاد می‌شوند. در ضمن آنها این 4ماه در وزارت اطلاعات بوده‌اند؛ جایی که محمدصابر را تا الآن به‌صورت گروگان در آن‌جا نگه‌داشته‌اند.
سؤال: با توجه به این‌که برادر شما در بیمارستان دستگیر شده، شما از چه طریقی متوجه این بازداشت شدید؟
جواب: ببینید بلافاصله بعد از دستگیری برادرانم یعنی در ساعت ۳۰: ۱۹ مأموران به منزلمان هجوم می‌برند و با تفتیش کامل منزلمان و با محاصره کامل خیابانی که به طرف منزلمان می‌رود و کوچه‌های نزدیک منزلمان، به ایجاد فضای با رعب و وحشت می‌پردازند و رئیس این گروه به پدر و مادرم می‌گوید که 3تا از فرزندان شما را دستگیر کردیم اگر عبیدالرحمن را تحویل ندهید آنها را اعدام می‌کنیم! آیا شما می‌خواهید 3نفر بیگناه به‌خاطر یک نفر اعدام بشوند!؟ پس بهتر است تحویلش بدهید. با این حساب آنها حتی خودشان هم اعلام کردند که این کارشان گروگان‌گیری هست.
سؤال: وضعیت برادران شما در طی بازداشت به چه صورت بوده؟
جواب: هر 3برادرم در طول بازداشت به‌شدت شکنجه شدند. 2برادر بزرگترم شکنجه‌ها را تحمل کرده و اقراری نداشتند ولی از اعترافهای محمدصابر که آن زمان تنها ۱۶سال و 7ماه سنش بوده، چیزی نمی‌دانیم و با توجه به این‌که نوجوانی بیش نبوده احتمال دارد که به‌دلیل شکنجه‌ها مجبور به اعترافهای شده باشد.
سوال: پیگیریهای خانواده شما در مورد وضعیت محمدصابر به کجا رسیده است؟
جواب: در مورد پیگیری پرونده محمد صابر پدرم به فرمانداری و شهرداری و اداره اطلاعات چابهار و زاهدان مراجعه کرده اما نتیجه خاصی نگرفته چون آنها هیج جوابی نمی‌دهند. البته وزارت اطلاعات اوایل گفته بود که اینها با گروههای مسلح ارتباط دارند و با عبیدالرحمان هم ارتباط داشتند و می‌خواستند یک کارهایی انجام بدهند.
بغیر از پدرم، باقی بستگان به‌خاطر ترس از بی‌قانونی و این‌که وزارت اطلاعات آنها را هم شریک جرم قرار دهد، جرأت پیگیری پرونده را ندارند.
سؤال: در طی این مدت آیا دادگاهی برای ایشان برگزار شده است؟
جواب: برادر من هنوز با گذشت ۱۶ماه در بلاتکلیفی قرار دارد و در سلول انفرادی نگهداری می‌شود و هنوز محاکمه نشده است و 2برادر دیگرم که به قید وثیقه آزاد هستند هنوز حکمی دال بر محکومیتشان صادر نشده است زیرا که تنها اتهام آنها ارتباط با من بوده است.
سؤال: وضعیت جسمی و روحی محمدصابر در حال حاضر چگونه است؟
جواب: وضعیت جسمیش در ملاقاتی که ۷ماه بعد از دستگیریش با خانواده‌ام انجام شده بود به ظاهر خوب بوده، خانوده‌ام در کل 4ملاقات با محمدصابر داشته‌اند و 2ماه هست که نتوانسته‌اند وی را ببینند. وضعیت روحیش هم زیاد مشخص نبوده به ظاهر خوب بوده اما در تماس‌های تلفنی همیشه به خانواده‌ام گفته که ”به عبیدالرحمن بگید بیاد خودش رو معرفی کنه وگرنه منو اعدام می‌کنند و اگر بیاد کار من هم درست می‌شه“.
یکبار هم در ملاقات از مادرم «پفک» خواسته بود که بازجو‌ها گفتند ما براش می‌خریم.
سؤال: در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید؟
جواب: برادرم الآن در وضعیت بسیار خطرناکی قرار دارد چون موقع دستگیری ۱۶سال سن داشتند و الآن چند ماهی هست ۱۸ساله شده و امکان دارد به‌خاطر ایجاد رعب و وحشت در بلوچستان و با توجه به شرایط خاص منطقه، از چنین زندانی‌هایی برای اتهامات دروغین و اعدام استفاده کنند.
من می‌خواهم بدانم در کجای این کره خاکی، در کشوری همچین قانونی وجود دارد که به‌خاطر جرم کسی دیگر، شخص دیگری را دستگیر کنند. اینها به‌خاطر جرم ناکرده و به‌خاطر همکاری نکردنم با وزارت اطلاعات و به‌خاطر عدالت خواهی برای ملت مظلوم بلوچ من را مجرم شناختند. اما اگر من هم مجرم باشم چرا به‌خاطر جرم من، برادر کوچکترم را زندانی یا گروگان کردند و خانواده‌ام را تحت بد‌ترین شرایط روحی و راونی قرار داده‌اند.
ایا از نظر قوانین بین‌المللی از نظر حقوق‌بشری قابل‌قبول هست که با اذیت و آزار خانواده‌ام می‌خواهند من را تحت فشار قرار دهند؟
من از همه فعالان حقوق‌بشر تقاضا دارم برای آزادی محمدصابر تلاش کنند. برادر من یک دانش‌آموز دبیرستانی است که در طی 2سال گذشته به‌دلیل بازداشت از حق تحصیل هم محروم شده و جرمش تنها این است که برادر من است.
متن کامل گفتگویی با وی به شرح زیر است:
سؤال: لطفاً زمان و نحوه بازداشت محمدصابر را برای ما شرح دهید.
جواب: برادرم محمدصابر ملک‌رئیسی در تاریخ 24سپتامبر سال قبل یعنی 16ماه پیش حدود ساعت ۳۰: ۱۸ در «بیمارستان علی ابن ابی طالب» شهر چابهار هنگامی‌که بالای سر برادر کوچکترم بوده همراه با برادر‌زاده 7ساله و خواهرزاده‌ام که هم‌سن‌وسال محمد صابر می‌باشند توسط نیروهای لباس‌شخصی دستگیر می‌شوند. برادر‌زاده و خواهرزاده‌ام را پس از بازجویی در ساعت یازده شب جلوی درب منزلمان رها می‌کنند.
البته همزمان با دستگیری محمدصابر 2برادر دیگرم را هم که 20 و 30سال سن دارند، در نقاط مختلف شهر دستگیر می‌کنند که بعد از ۴ماه با قید وثیقه ۷۰میلیون تومانی آزاد می‌شوند. در ضمن آنها این 4ماه در وزارت اطلاعات بوده‌اند؛ جایی که محمدصابر را تا الآن به‌صورت گروگان در آن‌جا نگه‌داشته‌اند.
سؤال: با توجه به این‌که برادر شما در بیمارستان دستگیر شده، شما از چه طریقی متوجه این بازداشت شدید؟
جواب: ببینید بلافاصله بعد از دستگیری برادرانم یعنی در ساعت ۳۰: ۱۹ مأموران به منزلمان هجوم می‌برند و با تفتیش کامل منزلمان و با محاصره کامل خیابانی که به طرف منزلمان می‌رود و کوچه‌های نزدیک منزلمان، به ایجاد فضای با رعب و وحشت می‌پردازند و رئیس این گروه به پدر و مادرم می‌گوید که 3تا از فرزندان شما را دستگیر کردیم اگر عبیدالرحمن را تحویل ندهید آنها را اعدام می‌کنیم! آیا شما می‌خواهید 3نفر بیگناه به‌خاطر یک نفر اعدام بشوند!؟ پس بهتر است تحویلش بدهید. با این حساب آنها حتی خودشان هم اعلام کردند که این کارشان گروگان‌گیری هست.
سؤال: وضعیت برادران شما در طی بازداشت به چه صورت بوده؟
جواب: هر 3برادرم در طول بازداشت به‌شدت شکنجه شدند. 2برادر بزرگترم شکنجه‌ها را تحمل کرده و اقراری نداشتند ولی از اعترافهای محمدصابر که آن زمان تنها ۱۶سال و 7ماه سنش بوده، چیزی نمی‌دانیم و با توجه به این‌که نوجوانی بیش نبوده احتمال دارد که به‌دلیل شکنجه‌ها مجبور به اعترافهای شده باشد.
سوال: پیگیریهای خانواده شما در مورد وضعیت محمدصابر به کجا رسیده است؟
جواب: در مورد پیگیری پرونده محمد صابر پدرم به فرمانداری و شهرداری و اداره اطلاعات چابهار و زاهدان مراجعه کرده اما نتیجه خاصی نگرفته چون آنها هیج جوابی نمی‌دهند. البته وزارت اطلاعات اوایل گفته بود که اینها با گروههای مسلح ارتباط دارند و با عبیدالرحمان هم ارتباط داشتند و می‌خواستند یک کارهایی انجام بدهند.
بغیر از پدرم، باقی بستگان به‌خاطر ترس از بی‌قانونی و این‌که وزارت اطلاعات آنها را هم شریک جرم قرار دهد، جرأت پیگیری پرونده را ندارند.
سؤال: در طی این مدت آیا دادگاهی برای ایشان برگزار شده است؟
جواب: برادر من هنوز با گذشت ۱۶ماه در بلاتکلیفی قرار دارد و در سلول انفرادی نگهداری می‌شود و هنوز محاکمه نشده است و 2برادر دیگرم که به قید وثیقه آزاد هستند هنوز حکمی دال بر محکومیتشان صادر نشده است زیرا که تنها اتهام آنها ارتباط با من بوده است.
سؤال: وضعیت جسمی و روحی محمدصابر در حال حاضر چگونه است؟
جواب: وضعیت جسمیش در ملاقاتی که ۷ماه بعد از دستگیریش با خانواده‌ام انجام شده بود به ظاهر خوب بوده، خانوده‌ام در کل 4ملاقات با محمدصابر داشته‌اند و 2ماه هست که نتوانسته‌اند وی را ببینند. وضعیت روحیش هم زیاد مشخص نبوده به ظاهر خوب بوده اما در تماس‌های تلفنی همیشه به خانواده‌ام گفته که ”به عبیدالرحمن بگید بیاد خودش رو معرفی کنه وگرنه منو اعدام می‌کنند و اگر بیاد کار من هم درست می‌شه“.
یکبار هم در ملاقات از مادرم «پفک» خواسته بود که بازجو‌ها گفتند ما براش می‌خریم.
سؤال: در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید؟
جواب: برادرم الآن در وضعیت بسیار خطرناکی قرار دارد چون موقع دستگیری ۱۶سال سن داشتند و الآن چند ماهی هست ۱۸ساله شده و امکان دارد به‌خاطر ایجاد رعب و وحشت در بلوچستان و با توجه به شرایط خاص منطقه، از چنین زندانی‌هایی برای اتهامات دروغین و اعدام استفاده کنند.
من می‌خواهم بدانم در کجای این کره خاکی، در کشوری همچین قانونی وجود دارد که به‌خاطر جرم کسی دیگر، شخص دیگری را دستگیر کنند. اینها به‌خاطر جرم ناکرده و به‌خاطر همکاری نکردنم با وزارت اطلاعات و به‌خاطر عدالت خواهی برای ملت مظلوم بلوچ من را مجرم شناختند. اما اگر من هم مجرم باشم چرا به‌خاطر جرم من، برادر کوچکترم را زندانی یا گروگان کردند و خانواده‌ام را تحت بد‌ترین شرایط روحی و راونی قرار داده‌اند.
ایا از نظر قوانین بین‌المللی از نظر حقوق‌بشری قابل‌قبول هست که با اذیت و آزار خانواده‌ام می‌خواهند من را تحت فشار قرار دهند؟
من از همه فعالان حقوق‌بشر تقاضا دارم برای آزادی محمدصابر تلاش کنند. برادر من یک دانش‌آموز دبیرستانی است که در طی 2سال گذشته به‌دلیل بازداشت از حق تحصیل هم محروم شده و جرمش تنها این است که برادر من است.
