بعد از دو سال کشتار توسط بشار اسد، تعداد پناهندگان سوری هم‌چنان افزایش می‌یابد؛ به‌نحوی که کمپ‌ها دیگر توان پذیرش و سازمانهای بین‌المللی قدرت ارائه مایحتاج پناهندگان را ندارند؛ کسانی که از مرگ گریخته بودند، حالا در کمپ‌ها جان خود را از دست می‌دهند. این هم گوشه دیگری از جنایات دیکتاتور سوریه است:
گزارشی از تلویزیون الجزیره:
کمپ دمز یکی از بزرگترین کمپ‌های پناهندگی در عراق است ک ه‌آذوقهٴ یک‌چهارم پناهندگان سوری را در اقلیم کردستان عراق تأمین می‌کند؛ امری که باعث به‌وجود آمدن صف‌های طولانی در مقابل دفاتر سازمانهای بین‌المللی شده است؛ زنان این‌جا ساعتهای زیادی برای گرفتن مواد غذایی منتظر می‌مانند؛ حتی در این شرایط، کمپ خالی از رنج و محنت انسانی نیست. به‌خصوص برای برخی از گریختگان از خطر مرگ در سوریه که زیر چادرها در کمپ جان خود را از دست می‌دهند.
یک مرد پناهنده سوری: چادری که استفاده می‌شد آتش گرفت، همسر و دخترش کشته شدند؛ یک زن تقریباً 18ساله بود.
استمرار موج پناهندگان که بیش از توان و ظرفیت کمپ دمیز است، طرح ساخت یک کمپ جدید به‌نام «دمیز 2» را الزام‌آور کرده تا بتوان فشار را کاهش داد و به ارائهٴ خدمات کمک کرد.
در ساحل رودخانهٴ خابور در سمت سوریه، دهها خانوادهٴ سوری چمدانهای خود را پایین می‌گذارند و بعد از گذراندن ساعتهای زیادی از سختی راه و سفر در شهرهای حسکه و حومه آن، در انتظار عبور به ساحل مقابل هستند.
یک زن سوری: «شرایط در سوریه بسیار وخیم است؛ هیچ خدماتی و هیچ درمانی برای بیماران وجود ندارد؛ جنگ به همه‌چیز ضربه زده است».
