در خبرها آمده بود که بیستمین نمایشگاه مطبوعات رژیم ۱۷آبان 93 کار خود را در مصلای تهران آغاز کرد، این نمایشگاه آن‌قدر مبتذل و مسخره است که بعضی از رسانه‌های حکومتی آن را یک برنامه ”شو“ خوانده‌اند، و اعتراف کرده‌اند که مطبوعات شرکت کننده در این ”شو“ ی حکومتی از کمبود مخاطب رنج می‌برند. این اعتراف رسانه‌های خود رژیم به نفرت مردم از رسانه‌های دروغپرداز است.
همزمان با گشایش بیستمین نمایشگاه مطبوعات در تهران، دبیر همایش مدیریت رسانه رژیم اعلام کرد ۴ هزار نشریه مجوزدار در ایران منتشر نمی‌شوند. سهم مؤسسه‌ها و روزنامه‌ها در نمایشگاه امسال ۵۶ غرفه بیشتر نیست.
به اعتراف یکی از رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی- روحانی همهٴ مطبوعات دولتی شده و صرفاً خط سانسور و دروغپردازی رژیم را پیش می‌برند.
در زمینه اعمال سانسور در مطبوعات حکومتی یکی از قلم زنان روزنامه حکومتی ابتکار می‌نویسد: ”جایگاه سردبیر و مأمور ممیزی با یکدیگر همپوشانی دارد“ ابتکار19مرداد93)
فضاحت وابستگی مطبوعات به حکومت آن‌چنان آشکار است که به اعتراف بعضی از همین رسانه‌ها: ”نام وزارتخانه‌های دولت بر سرویسهای تحریریه گذاشته شده است و به اعتراف یکی از این‌روزنامه‌ها“ دولت از زمانهای گذشته وارد این حوزه شد، قانون نوشت، یارانه داد، کمک کرد، روزنامه‌های دولتی به راه انداخت و در کنار آن، رسانه‌های دولتی دیگر هم ایجاد شدند. ”(شرق 18آبان93)
به‌دلیل ورشکستگی اجتماعی و بی‌اعتباری روزنامه‌ها و مطبوعات حکومتی نزد مردم، سالیان است که رژیم برای نگه‌داشتن این روزنامه‌ها، از نان مردم و بودجه‌های عمومی زده شده و به حلقوم این عوامل دروغپردازی و سانسور و سرکوب ریخته است
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسینم ـ20مهر93) یارانه دریافتی 10روزنامه وابسته به باند رفسنجانی- روحانی را در سه ماهه نخست سال جاری توسط دولت آخوند حسن روحانی به این شرح اعلام کرده است
- دنیای اقتصاد 618 میلیون تومان
- خبر ورزشی 532میلیون و 100هزار تومان
- خبر جنوب 480میلیون و 100هزار تومان
- هفت صبح 276 میلیون و 700هزار تومان
- جمهوری اسلامی 203میلیون و 300هزار تومان
- شرق 163میلیون و 700هزار تومان
- آرمان امروز 156میلیون و 900هزار تومان
- اعتماد 112میلیون تومان
- عصر ایرانیان 112میلیون و 200هزار تومان
عصر مردم 109 میلیون و 400هزار تومان
روز 28تیر 93 وزارت ارشاد رژیم فهرست یارانه‌ی پرداخت شده به مطبوعات باند ولی‌فقیه در دوره 8ساله احمدی‌نژاد را منتشر کرد. طبق این فهرست، روزنامه کیهان ولی‌فقیه که تیراژی کمتر از ۵۰ هزار نسخه دارد، طی ۳ سال (سالهای ۸۸ تا ۹۰) ۶ میلیارد تومان یارانه از دولت گرفته است. این مبلغ معادل ۲ میلیون دلار با قیمت روز دلار در بازار آزاد ارز و معادل ۵ میلیون دلار با قیمت آزاد ارز در سالهای ۸۸ تا ۹۰ می‌شود.
روزنامه” وطن امروز “در سال ۸۹ نزدیک به یک میلیارد تومان از دولت یارانه دریافت کرده است . ”وطن امروز “روزنامه‌ای بسیار کم‌تیراژ است که سابقه انتشارش درسال 89 به دو سال نمی‌رسید.
منفوریت مطبوعات حکومتی چنان است که حتی صدای کارگزاران حکومتی هم درآمده است و در این رابطه صادق زیبا کلام یکی از کارگزاران باند رفسنجانی- روحانی در جریان جنگ وجدال باندی می‌گوید «به نظر من بد نیست مردم بدانند روزنامه یی که سه چهارم آن آگهیهای دولتی است، منابع درآمدش از کجا تأمین می‌شود و این منابع چگونه صرف می‌شوند؛ مردم ببینند و متوجه شوند که روزنامه‌یی که مورد استقبال مردم نیست و خریداری نمی‌شود و طبیعتاً درآمدی از فروش ندارد، چگونه سراپا مانده و به فعالیت خود ادامه می‌دهد!“
این است نمونه‌ای از ورشکستگی، منفوریت مطبوعات رژیم و طرد و تحریم آنها توسط مردم که حتی به‌رغم دریافت یارانه‌های کلان از جیب مردم باز هم بازار آنها به‌شدت سوت و کور است.
برخی از ایادی رژیم و برخی هم نادانسته مردم ایران را متهم می‌کنند که اهل مطالعه نیستند و به‌خصوص توجهی به روزنامه و مطبوعات ندارند و آنها را با مردم سایر کشورها مقایسه می‌کنند، صرف‌نظر از آن که رژیم آخوندی با غرقه کردن مردم در دریای محرومیتها و گرفتاریها برای گذران زندگی، امکان و فراغت و فرصت مطالعه را از آنها سلب کرده؛ اما همین مردم، در مقاطعی که روزنامه یا نشریه‌یی را یافته‌اند که واقعیتها را منعکس می‌سازد و حرف آنها را بازگو می‌کند و درصدد ستاندن حق آنهاست، نه تنها با زدن از نان شب خود آن روزنامه یا نشریه را تهیه کرده و مطالعه کرده‌اند، بلکه برای حمایت و توزیع آن، پرداخت هر بها و مواجه شدن با هر خطری را هم به جان خریده‌اند.
شاهد این مدعا، مقطع چند ماهه بهار زودگذر آزادی، قبل و بعد از انقلاب ضدسلطنتی است که روزنامه‌های رها شده از قید سانسور، تیراژهای غیرقابل مقایسه با قبل را تجربه کرده‌اند، اما مثال اعلای آن نشریه مجاهد است که در سال 59 و اوایل سال60، تیراژ آن، به‌رغم همهٴ بگیر و ببندهای وحشیانهٴ رژیم به روزانه 500 تا 600هزار نسخه رسید که بیانگر پایگاه اجتماعی مجاهدین و اعتبار نشریهٴ مجاهد بود که هنوز پس از گذشت بیش از 30سال، در تاریخ مطبوعات ایران یک رکورد رؤیایی محسوب می‌شود.
همزمان با گشایش بیستمین نمایشگاه مطبوعات در تهران، دبیر همایش مدیریت رسانه رژیم اعلام کرد ۴ هزار نشریه مجوزدار در ایران منتشر نمی‌شوند. سهم مؤسسه‌ها و روزنامه‌ها در نمایشگاه امسال ۵۶ غرفه بیشتر نیست.
به اعتراف یکی از رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی- روحانی همهٴ مطبوعات دولتی شده و صرفاً خط سانسور و دروغپردازی رژیم را پیش می‌برند.
در زمینه اعمال سانسور در مطبوعات حکومتی یکی از قلم زنان روزنامه حکومتی ابتکار می‌نویسد: ”جایگاه سردبیر و مأمور ممیزی با یکدیگر همپوشانی دارد“ ابتکار19مرداد93)
فضاحت وابستگی مطبوعات به حکومت آن‌چنان آشکار است که به اعتراف بعضی از همین رسانه‌ها: ”نام وزارتخانه‌های دولت بر سرویسهای تحریریه گذاشته شده است و به اعتراف یکی از این‌روزنامه‌ها“ دولت از زمانهای گذشته وارد این حوزه شد، قانون نوشت، یارانه داد، کمک کرد، روزنامه‌های دولتی به راه انداخت و در کنار آن، رسانه‌های دولتی دیگر هم ایجاد شدند. ”(شرق 18آبان93)
به‌دلیل ورشکستگی اجتماعی و بی‌اعتباری روزنامه‌ها و مطبوعات حکومتی نزد مردم، سالیان است که رژیم برای نگه‌داشتن این روزنامه‌ها، از نان مردم و بودجه‌های عمومی زده شده و به حلقوم این عوامل دروغپردازی و سانسور و سرکوب ریخته است
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسینم ـ20مهر93) یارانه دریافتی 10روزنامه وابسته به باند رفسنجانی- روحانی را در سه ماهه نخست سال جاری توسط دولت آخوند حسن روحانی به این شرح اعلام کرده است
- دنیای اقتصاد 618 میلیون تومان
- خبر ورزشی 532میلیون و 100هزار تومان
- خبر جنوب 480میلیون و 100هزار تومان
- هفت صبح 276 میلیون و 700هزار تومان
- جمهوری اسلامی 203میلیون و 300هزار تومان
- شرق 163میلیون و 700هزار تومان
- آرمان امروز 156میلیون و 900هزار تومان
- اعتماد 112میلیون تومان
- عصر ایرانیان 112میلیون و 200هزار تومان
عصر مردم 109 میلیون و 400هزار تومان
روز 28تیر 93 وزارت ارشاد رژیم فهرست یارانه‌ی پرداخت شده به مطبوعات باند ولی‌فقیه در دوره 8ساله احمدی‌نژاد را منتشر کرد. طبق این فهرست، روزنامه کیهان ولی‌فقیه که تیراژی کمتر از ۵۰ هزار نسخه دارد، طی ۳ سال (سالهای ۸۸ تا ۹۰) ۶ میلیارد تومان یارانه از دولت گرفته است. این مبلغ معادل ۲ میلیون دلار با قیمت روز دلار در بازار آزاد ارز و معادل ۵ میلیون دلار با قیمت آزاد ارز در سالهای ۸۸ تا ۹۰ می‌شود.
روزنامه” وطن امروز “در سال ۸۹ نزدیک به یک میلیارد تومان از دولت یارانه دریافت کرده است . ”وطن امروز “روزنامه‌ای بسیار کم‌تیراژ است که سابقه انتشارش درسال 89 به دو سال نمی‌رسید.
منفوریت مطبوعات حکومتی چنان است که حتی صدای کارگزاران حکومتی هم درآمده است و در این رابطه صادق زیبا کلام یکی از کارگزاران باند رفسنجانی- روحانی در جریان جنگ وجدال باندی می‌گوید «به نظر من بد نیست مردم بدانند روزنامه یی که سه چهارم آن آگهیهای دولتی است، منابع درآمدش از کجا تأمین می‌شود و این منابع چگونه صرف می‌شوند؛ مردم ببینند و متوجه شوند که روزنامه‌یی که مورد استقبال مردم نیست و خریداری نمی‌شود و طبیعتاً درآمدی از فروش ندارد، چگونه سراپا مانده و به فعالیت خود ادامه می‌دهد!“
این است نمونه‌ای از ورشکستگی، منفوریت مطبوعات رژیم و طرد و تحریم آنها توسط مردم که حتی به‌رغم دریافت یارانه‌های کلان از جیب مردم باز هم بازار آنها به‌شدت سوت و کور است.
برخی از ایادی رژیم و برخی هم نادانسته مردم ایران را متهم می‌کنند که اهل مطالعه نیستند و به‌خصوص توجهی به روزنامه و مطبوعات ندارند و آنها را با مردم سایر کشورها مقایسه می‌کنند، صرف‌نظر از آن که رژیم آخوندی با غرقه کردن مردم در دریای محرومیتها و گرفتاریها برای گذران زندگی، امکان و فراغت و فرصت مطالعه را از آنها سلب کرده؛ اما همین مردم، در مقاطعی که روزنامه یا نشریه‌یی را یافته‌اند که واقعیتها را منعکس می‌سازد و حرف آنها را بازگو می‌کند و درصدد ستاندن حق آنهاست، نه تنها با زدن از نان شب خود آن روزنامه یا نشریه را تهیه کرده و مطالعه کرده‌اند، بلکه برای حمایت و توزیع آن، پرداخت هر بها و مواجه شدن با هر خطری را هم به جان خریده‌اند.
شاهد این مدعا، مقطع چند ماهه بهار زودگذر آزادی، قبل و بعد از انقلاب ضدسلطنتی است که روزنامه‌های رها شده از قید سانسور، تیراژهای غیرقابل مقایسه با قبل را تجربه کرده‌اند، اما مثال اعلای آن نشریه مجاهد است که در سال 59 و اوایل سال60، تیراژ آن، به‌رغم همهٴ بگیر و ببندهای وحشیانهٴ رژیم به روزانه 500 تا 600هزار نسخه رسید که بیانگر پایگاه اجتماعی مجاهدین و اعتبار نشریهٴ مجاهد بود که هنوز پس از گذشت بیش از 30سال، در تاریخ مطبوعات ایران یک رکورد رؤیایی محسوب می‌شود.
