گردهمایی ایرانیان آزاده در اعتراض به حضور آخوند روحانی در سازمان ملل‌متحد
هموطنان، دوستان و هواداران مقاومت!
به همه شما درود می‌فرستم. مایلم ابتدا از همبستگی سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان و همچنین شخصیتهای برجسته آمریکا و هموطنان ایرانی که به‌مناسبت شهادت ۵۲ اشرفی ابراز شده، صمیمانه قدردانی کنم.
گردهمایی امروز شما یک فریاد اعتراض است که چرا آمریکا و ملل‌متحد آخوندی را پذیرفته‌اند که در تصمیم‌گیری در مورد قتل‌عام اشرفیها شریک است؛ آخوندی که از هنگام ریاستش بیش از ۱۶۰نفر در ایران اعدام شده‌اند، سرکوب زنان برای حجاب اجباری را تشدید کرده و از سپاه پاسداران و سلطه‌جویی رژیم آخوندی در سوریه حمایت کرده است؛ آن هم درست در شرایطی که همکاری این رژیم با دیکتاتوری سوریه در قتل‌عام شیمیایی مردم این کشور، باعث انزجار جهانی شده است. بیلان آخوند روحانی اثبات کرده که تغییری در کار نیست. متأسفانه دولت آمریکا سیاستی را در قبال رژیم و رئیس‌جمهور آن در پیش گرفته است که در سه دهه گذشته، بارها شکست خورده است.
ما به آنها هشدار می‌دهیم که تاوان زد و بند و مماشاتی را که نتیجه و سرانجامی ندارد، از خون و جان فرزندان رشید مردم ایران نپردازید. من به‌خصوص می‌خواهم بر اهمیت و فوریت اقدام برای آزادی هفت مجاهد ربوده‌شده از اشرف، تأکید کنم. ما زمان زیادی نداریم. بر اساس آخرین اطلاعات موثق، آنها اکنون در یک زندان، در دست نیروهای تحت‌امر نخست‌وزیر عراق هستند.
دولت نوری مالکی تلاش می‌کند از وضعیت آنها اظهار بیاطلاعی کند تا زمینه را برای استرداد آنها به ایران فراهم سازد. دولت آمریکا و شخص پرزیدنت اوباما نسبت به جان این هفت نفر مسئولیت دارند. من هشدار می‌دهم آنچه بر سر این گروگانها خواهد آمد، راه را برای فجایع دیگر هموار خواهد کرد.
در اینجا به پرزیدنت اوباما و آقای بان کی‌مون فراخوان می‌دهم که بنا بر مسئولیتشان بیش از این سکوت نکنند و نفوذ خود در عراق را برای یک رشته تدابیر فوری و حیاتی به کار گیرند به‌نحوی که:
۱ ـ گروگانها باید بلادرنگ آزاد شوند.
۲ ـ تیم مانیتورینگ سازمان ملل و نیروهای کلاه آبی ملل متحد، به‌طور شبانه روزی در داخل لیبرتی مستقر شوند.
۳ ـ در اسرع وقت ۱۷۵۰۰ تی وال و سایر الزامهای حفاظتی به لیبرتی منتقل شود.
۴ ـ کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، پناهندگی سیاسی تمام مجاهدان آزادی در لیبرتی را تأیید کند.
۵ ـ حق مالکیت ساکنان بر اموال منقول و غیرمنقولشان در اشرف و اجازه فروش اموال، تضمین شود.
۶ ـ و دبیرکل ملل‌متحد انجام یک تحقیقات مستقل درباره قتل‌عام اشرف، در یک زمانبندی محدود را در دستور کار ملل‌متحد قرار دهد.
هموطنان عزیز،
یاران مقاومت!
برادران و خواهران عزیزی که از حماسه شهادت ۵۲ قهرمان مجاهد خلق، صدبار بیشتر برانگیخته شده و برای سرنگونی رژیم ولایت فقیه، سوگند خورده‌اید!
هموطنانی که برای ابراز خشم و انزجار مردم ایران از حضور سردمداران فاشسیم مذهبی در سازمان ملل، گرد آمده‌اید، و شخصیتهای دوست و حامی مقاومت ایران!
به گردهمایی شما درود می‌فرستم. اجتماع شما صدا و فریاد و خروش مردم ایران برای آزادی است که اختناق و توحش ولایت فقیه، مانع شنیدن آن می‌شود. گردهمایی شما صدای پایداری دلیرانه مجاهدان آزادی است که جهانی را به تحسین واداشته است.
اکنون، از لیبرتی تا زندانهای سیاسی در سراسر ایران، از قلب شهرها و روستاهای ایران تا تحصن‌ها و اعتصا‌بها و اجتماعات اعتراضی شما در اروپا، استرالیا و کانادا، صدای واحدی به گوش جهان می‌رسد. این صدای مردم ایران است که می‌گویند رژیم ولایت فقیه دیگر نباید ادامه پیدا کند. و ما این رژیم را با همه جناحها و باندهایش، سرنگون می‌کنیم و چنین خواهد شد.
این اسباب ننگ و شرمساری ملل‌متحد است که رئیس‌جمهور یک دیکتاتوری ضدبشری را در اجلاس مجمع عمومی می‌پذیرد؛ رژیمی که صد و بیست هزار تن از فرزندان مردم ایران را اعدام کرده، دهها بار مرتکب جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی شده و هم‌اکنون جنگ و قتل‌عامهای روزانه در سوریه را هدایت می‌کند.
چرا ملل متحد، به جای نگاهبانی از حقوق‌بشر، با پذیرش بدترین و بی‌رحم‌ترین آدم‌کشان جهان امروز، حقوق‌بشر را به تمسخر می‌گیرد؟ چرا دولت آمریکا درهای کشور خود را به روی آخوندی باز کرده است که رئیس‌جمهور مهم‌ترین منشأ و حامی تروریسم در جهان امروز است؛ آخوندی که در تمام سه دهه گذشته، در کانون اغلب تصمیم‌گیریها در مورد سرکوب مردم ایران، از جمله قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷، کشتار دانشجویان، عملیات تروریستی در خارج کشور و قتل‌عام اخیر اشرف بوده است.
دولت کنونی آمریکا، سیاست خود بر سر مسأله ایران را حدود ۵ سال پیش، با دراز کردن دست خود به‌سوی ولی‌فقیه ارتجاع، آغاز کرد. اما پاسخ رژیم ایران، گسترش سلطه‌جویی و بنیادگرایی در منطقه و تشدید تروریسم در سراسر جهان بود. به‌طوری که حتی در قلب واشینگتن هم قصد داشت سفیر عربستان را ترور کند.
با این حال، دولت آمریکا باز هم سیاست ده بار شکست خورده خود را با نامه‌نگاری با رئیس‌جمهور جدید ارتجاع، و استقبال از ژستهای میان تهی او، از سرگرفته است.
بعد از انتخابات نمایشی خرداد گذشته گفتم: بدون برقراری آزادیها و تأمین حقوق‌بشر، و تا وقتی که سیاست تجاوزکارانه رژیم در سوریه و عراق و برنامه ساخت بمب اتمی، ادامه دارد، هیچ چیز عوض نمی‌شود.
حالا پس از گذشت دو ماه، می‌بینیم که بدار آویختن جوانان بی‌وقفه ادامه دارد، سرکوب و دستگیری زنان و جوانان به جرم بدحجابی، گسترش یافته و رئیس‌جمهور رژیم از دخالت و سلطه‌جویی در سوریه و از برنامه اتمی و از سپاه پاسداران ارتجاع، قویاً دفاع می‌کند و در مقابل خواست عمومی برای آزادی زندانیان سیاسی، به نمایشی با آزادی شمار معدودی از زندانیان دست می‌زند.
اکنون دولت آمریکا به همین فریبکاریها چشم دوخته و آزادی، مقاومت و حقوق‌بشر ایران را نادیده می‌گیرد. وقتی از جانب آخوندها نه فقط میانه‌روی، بلکه حتی تظاهر به آن هم در میان نیست، این همه مجیز گفتن نسبت به آن، فضیحت بار است؛ چرا که این دیگر از سیاست‌ها و روشهای همیشگی مماشات نیز فراتر رفته است. این یک مردم فریبی برای فرار از پرداخت بهای یک سیاست صحیح نسبت به فاشیسم دینی حاکم بر ایران است.
اما در دنیای واقعیتهای سرسخت، با خود فریبی و مردم فریبی و بازیهای سخیف هیچ سیاستی پیش نمی‌رود. و فرجامی جز ضربه زدن به صلح و امنیت جهان نخواهد داشت.
ما به آنها می‌گوییم اگر می‌توانید آخوندها را بر سر برنامه اتمی‌شان یک قدم عقب بنشانید، درنگ نکنید. اما سیاست چشم بستن بر جنایتهای این رژیم و دولت دست‌نشانده‌اش در عراق، پذیرفته نیست. بنابراین تأکید می‌کنم که مصالح مردم ایران را در پی سراب مذاکره، قربانی نکنید.
یاران مقاومت!
۲۳ روز است که در لیبرتی و مهم‌ترین شهرهای اروپا و آمریکا و کانادا و استرالیا، اعتصاب‌غذا و تحصن و اعتراض نسبت به ربوده شدن ۷ تن از مجاهدین ادامه دارد و بسیاری را در سراسر جهان تحت تأثیر خود قرار داده است.
سازمان ملل و ایالات متحده در این سالها به کرات تعهدات خود نسبت به حفاظت و امنیت مجاهدین را نقض کرده‌اند. آنها حالا هم به نحو رسوایی نقش یک تماشاچی ساکت را بازی می‌کنند. و برای آدم‌ربایان و اربابان آنها در بغداد و تهران، هیچ هدیه‌یی بهتر از این سکوت نیست.
وقتی که هر دو دیکتاتوری در بغداد و تهران از پذیرش مسئولیت این آدم‌ربایی طفره رفته‌اند، سکوت آمریکا و سازمان ملل در حکم انکار آن است.
آقایان! به این موضع شرم‌آور بیش از این ادامه ندهید. مطمئن باشید که تمام جزییات پشت پرده، برملا می‌شود و طرفهایی که امروز عمداً بر این جنایت چشم بسته‌اند، سرافکنده خواهند شد. من مؤکدا از ایالات متحده می‌خواهم که دولت عراق را وادار به آزادی گروگانها کند.
امروز که آخوندها در تنگنای بحران سرنگونی رژیم‌شان وحشتزده‌اند و این موقعیت، ناامنی و آسیب پذیری کمپ لیبرتی را به مراتب افزایش می‌دهد؛ به‌خصوص که پس از قتل‌عام اشرف، مالکی و خامنه‌ای تمرکز دسیسه‌ها و جنایتهای خود را متوجه لیبرتی کرده‌اند و از بین بردن مجاهدین را لازمه فرار خود از بحران سرنگونی یافته‌اند.
بر این اساس، جامعه جهانی، به‌ویژه ملل‌متحد و دولت آمریکا، را فرا می‌خوانم تا خروج کامل مجاهدان از عراق، از نفوذ خود، برای استقرار تیم مانیتورینگ ملل‌متحد و نیروهای کلاه آبی در لیبرتی و تأمین الزامهای حفاظتی این کمپ، استفاده کنند.
هم‌میهنان،
دوستان عزیز!
حماسه دهم شهریور و خونهای پاک و جوشان ۵۲ قهرمان اشرفی، برای تمام اعضای این مقاومت، پیام درخشانی در برابر دارد. این پیام استواری، قطعیت و یقین در سرنگونی رژیم ولایت فقیه و کسب آزادی و دموکراسی است.
همه شما را فرا می‌خوانم که برای ادامه راه پرافتخار ۵۲ قهرمان کهکشان اشرف، به‌پا خیزید.
شما را فرا می‌خوانم که برای گسترش این پیکار، پرچم خونین اشرف را به دست بگیرید و با عزم و ایمانی صد برابر، به‌پا خیزید.
سلام بر آزادی،
سلام بر مجاهدان آزادی،
سلام بر مردم ایران،
و درود بر همه شما.
هموطنان، دوستان و هواداران مقاومت!
به همه شما درود می‌فرستم. مایلم ابتدا از همبستگی سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان و همچنین شخصیتهای برجسته آمریکا و هموطنان ایرانی که به‌مناسبت شهادت ۵۲ اشرفی ابراز شده، صمیمانه قدردانی کنم.
گردهمایی امروز شما یک فریاد اعتراض است که چرا آمریکا و ملل‌متحد آخوندی را پذیرفته‌اند که در تصمیم‌گیری در مورد قتل‌عام اشرفیها شریک است؛ آخوندی که از هنگام ریاستش بیش از ۱۶۰نفر در ایران اعدام شده‌اند، سرکوب زنان برای حجاب اجباری را تشدید کرده و از سپاه پاسداران و سلطه‌جویی رژیم آخوندی در سوریه حمایت کرده است؛ آن هم درست در شرایطی که همکاری این رژیم با دیکتاتوری سوریه در قتل‌عام شیمیایی مردم این کشور، باعث انزجار جهانی شده است. بیلان آخوند روحانی اثبات کرده که تغییری در کار نیست. متأسفانه دولت آمریکا سیاستی را در قبال رژیم و رئیس‌جمهور آن در پیش گرفته است که در سه دهه گذشته، بارها شکست خورده است.
ما به آنها هشدار می‌دهیم که تاوان زد و بند و مماشاتی را که نتیجه و سرانجامی ندارد، از خون و جان فرزندان رشید مردم ایران نپردازید. من به‌خصوص می‌خواهم بر اهمیت و فوریت اقدام برای آزادی هفت مجاهد ربوده‌شده از اشرف، تأکید کنم. ما زمان زیادی نداریم. بر اساس آخرین اطلاعات موثق، آنها اکنون در یک زندان، در دست نیروهای تحت‌امر نخست‌وزیر عراق هستند.
دولت نوری مالکی تلاش می‌کند از وضعیت آنها اظهار بیاطلاعی کند تا زمینه را برای استرداد آنها به ایران فراهم سازد. دولت آمریکا و شخص پرزیدنت اوباما نسبت به جان این هفت نفر مسئولیت دارند. من هشدار می‌دهم آنچه بر سر این گروگانها خواهد آمد، راه را برای فجایع دیگر هموار خواهد کرد.
در اینجا به پرزیدنت اوباما و آقای بان کی‌مون فراخوان می‌دهم که بنا بر مسئولیتشان بیش از این سکوت نکنند و نفوذ خود در عراق را برای یک رشته تدابیر فوری و حیاتی به کار گیرند به‌نحوی که:
۱ ـ گروگانها باید بلادرنگ آزاد شوند.
۲ ـ تیم مانیتورینگ سازمان ملل و نیروهای کلاه آبی ملل متحد، به‌طور شبانه روزی در داخل لیبرتی مستقر شوند.
۳ ـ در اسرع وقت ۱۷۵۰۰ تی وال و سایر الزامهای حفاظتی به لیبرتی منتقل شود.
۴ ـ کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، پناهندگی سیاسی تمام مجاهدان آزادی در لیبرتی را تأیید کند.
۵ ـ حق مالکیت ساکنان بر اموال منقول و غیرمنقولشان در اشرف و اجازه فروش اموال، تضمین شود.
۶ ـ و دبیرکل ملل‌متحد انجام یک تحقیقات مستقل درباره قتل‌عام اشرف، در یک زمانبندی محدود را در دستور کار ملل‌متحد قرار دهد.
هموطنان عزیز،
یاران مقاومت!
برادران و خواهران عزیزی که از حماسه شهادت ۵۲ قهرمان مجاهد خلق، صدبار بیشتر برانگیخته شده و برای سرنگونی رژیم ولایت فقیه، سوگند خورده‌اید!
هموطنانی که برای ابراز خشم و انزجار مردم ایران از حضور سردمداران فاشسیم مذهبی در سازمان ملل، گرد آمده‌اید، و شخصیتهای دوست و حامی مقاومت ایران!
به گردهمایی شما درود می‌فرستم. اجتماع شما صدا و فریاد و خروش مردم ایران برای آزادی است که اختناق و توحش ولایت فقیه، مانع شنیدن آن می‌شود. گردهمایی شما صدای پایداری دلیرانه مجاهدان آزادی است که جهانی را به تحسین واداشته است.
اکنون، از لیبرتی تا زندانهای سیاسی در سراسر ایران، از قلب شهرها و روستاهای ایران تا تحصن‌ها و اعتصا‌بها و اجتماعات اعتراضی شما در اروپا، استرالیا و کانادا، صدای واحدی به گوش جهان می‌رسد. این صدای مردم ایران است که می‌گویند رژیم ولایت فقیه دیگر نباید ادامه پیدا کند. و ما این رژیم را با همه جناحها و باندهایش، سرنگون می‌کنیم و چنین خواهد شد.
این اسباب ننگ و شرمساری ملل‌متحد است که رئیس‌جمهور یک دیکتاتوری ضدبشری را در اجلاس مجمع عمومی می‌پذیرد؛ رژیمی که صد و بیست هزار تن از فرزندان مردم ایران را اعدام کرده، دهها بار مرتکب جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی شده و هم‌اکنون جنگ و قتل‌عامهای روزانه در سوریه را هدایت می‌کند.
چرا ملل متحد، به جای نگاهبانی از حقوق‌بشر، با پذیرش بدترین و بی‌رحم‌ترین آدم‌کشان جهان امروز، حقوق‌بشر را به تمسخر می‌گیرد؟ چرا دولت آمریکا درهای کشور خود را به روی آخوندی باز کرده است که رئیس‌جمهور مهم‌ترین منشأ و حامی تروریسم در جهان امروز است؛ آخوندی که در تمام سه دهه گذشته، در کانون اغلب تصمیم‌گیریها در مورد سرکوب مردم ایران، از جمله قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷، کشتار دانشجویان، عملیات تروریستی در خارج کشور و قتل‌عام اخیر اشرف بوده است.
دولت کنونی آمریکا، سیاست خود بر سر مسأله ایران را حدود ۵ سال پیش، با دراز کردن دست خود به‌سوی ولی‌فقیه ارتجاع، آغاز کرد. اما پاسخ رژیم ایران، گسترش سلطه‌جویی و بنیادگرایی در منطقه و تشدید تروریسم در سراسر جهان بود. به‌طوری که حتی در قلب واشینگتن هم قصد داشت سفیر عربستان را ترور کند.
با این حال، دولت آمریکا باز هم سیاست ده بار شکست خورده خود را با نامه‌نگاری با رئیس‌جمهور جدید ارتجاع، و استقبال از ژستهای میان تهی او، از سرگرفته است.
بعد از انتخابات نمایشی خرداد گذشته گفتم: بدون برقراری آزادیها و تأمین حقوق‌بشر، و تا وقتی که سیاست تجاوزکارانه رژیم در سوریه و عراق و برنامه ساخت بمب اتمی، ادامه دارد، هیچ چیز عوض نمی‌شود.
حالا پس از گذشت دو ماه، می‌بینیم که بدار آویختن جوانان بی‌وقفه ادامه دارد، سرکوب و دستگیری زنان و جوانان به جرم بدحجابی، گسترش یافته و رئیس‌جمهور رژیم از دخالت و سلطه‌جویی در سوریه و از برنامه اتمی و از سپاه پاسداران ارتجاع، قویاً دفاع می‌کند و در مقابل خواست عمومی برای آزادی زندانیان سیاسی، به نمایشی با آزادی شمار معدودی از زندانیان دست می‌زند.
اکنون دولت آمریکا به همین فریبکاریها چشم دوخته و آزادی، مقاومت و حقوق‌بشر ایران را نادیده می‌گیرد. وقتی از جانب آخوندها نه فقط میانه‌روی، بلکه حتی تظاهر به آن هم در میان نیست، این همه مجیز گفتن نسبت به آن، فضیحت بار است؛ چرا که این دیگر از سیاست‌ها و روشهای همیشگی مماشات نیز فراتر رفته است. این یک مردم فریبی برای فرار از پرداخت بهای یک سیاست صحیح نسبت به فاشیسم دینی حاکم بر ایران است.
اما در دنیای واقعیتهای سرسخت، با خود فریبی و مردم فریبی و بازیهای سخیف هیچ سیاستی پیش نمی‌رود. و فرجامی جز ضربه زدن به صلح و امنیت جهان نخواهد داشت.
ما به آنها می‌گوییم اگر می‌توانید آخوندها را بر سر برنامه اتمی‌شان یک قدم عقب بنشانید، درنگ نکنید. اما سیاست چشم بستن بر جنایتهای این رژیم و دولت دست‌نشانده‌اش در عراق، پذیرفته نیست. بنابراین تأکید می‌کنم که مصالح مردم ایران را در پی سراب مذاکره، قربانی نکنید.
یاران مقاومت!
۲۳ روز است که در لیبرتی و مهم‌ترین شهرهای اروپا و آمریکا و کانادا و استرالیا، اعتصاب‌غذا و تحصن و اعتراض نسبت به ربوده شدن ۷ تن از مجاهدین ادامه دارد و بسیاری را در سراسر جهان تحت تأثیر خود قرار داده است.
سازمان ملل و ایالات متحده در این سالها به کرات تعهدات خود نسبت به حفاظت و امنیت مجاهدین را نقض کرده‌اند. آنها حالا هم به نحو رسوایی نقش یک تماشاچی ساکت را بازی می‌کنند. و برای آدم‌ربایان و اربابان آنها در بغداد و تهران، هیچ هدیه‌یی بهتر از این سکوت نیست.
وقتی که هر دو دیکتاتوری در بغداد و تهران از پذیرش مسئولیت این آدم‌ربایی طفره رفته‌اند، سکوت آمریکا و سازمان ملل در حکم انکار آن است.
آقایان! به این موضع شرم‌آور بیش از این ادامه ندهید. مطمئن باشید که تمام جزییات پشت پرده، برملا می‌شود و طرفهایی که امروز عمداً بر این جنایت چشم بسته‌اند، سرافکنده خواهند شد. من مؤکدا از ایالات متحده می‌خواهم که دولت عراق را وادار به آزادی گروگانها کند.
امروز که آخوندها در تنگنای بحران سرنگونی رژیم‌شان وحشتزده‌اند و این موقعیت، ناامنی و آسیب پذیری کمپ لیبرتی را به مراتب افزایش می‌دهد؛ به‌خصوص که پس از قتل‌عام اشرف، مالکی و خامنه‌ای تمرکز دسیسه‌ها و جنایتهای خود را متوجه لیبرتی کرده‌اند و از بین بردن مجاهدین را لازمه فرار خود از بحران سرنگونی یافته‌اند.
بر این اساس، جامعه جهانی، به‌ویژه ملل‌متحد و دولت آمریکا، را فرا می‌خوانم تا خروج کامل مجاهدان از عراق، از نفوذ خود، برای استقرار تیم مانیتورینگ ملل‌متحد و نیروهای کلاه آبی در لیبرتی و تأمین الزامهای حفاظتی این کمپ، استفاده کنند.
هم‌میهنان،
دوستان عزیز!
حماسه دهم شهریور و خونهای پاک و جوشان ۵۲ قهرمان اشرفی، برای تمام اعضای این مقاومت، پیام درخشانی در برابر دارد. این پیام استواری، قطعیت و یقین در سرنگونی رژیم ولایت فقیه و کسب آزادی و دموکراسی است.
همه شما را فرا می‌خوانم که برای ادامه راه پرافتخار ۵۲ قهرمان کهکشان اشرف، به‌پا خیزید.
شما را فرا می‌خوانم که برای گسترش این پیکار، پرچم خونین اشرف را به دست بگیرید و با عزم و ایمانی صد برابر، به‌پا خیزید.
سلام بر آزادی،
سلام بر مجاهدان آزادی،
سلام بر مردم ایران،
و درود بر همه شما.
