تقدیم به وجدان استرون استیونسون
نشسته‌ام و گوش می‌کنم به سخنان یک مرد
و فرشته‌ای شروع به پرواز می‌کند
بر فراز وجودم
مکررا می‌رقصد و آواز می‌خواند
روی تمامی وجود من
و ترانه‌اش این است:
و فرشته‌ای شروع به پرواز می‌کند
بر فراز وجودم
مکررا می‌رقصد و آواز می‌خواند
روی تمامی وجود من
و ترانه‌اش این است:
«بدون شک این عشق است»
نشسته ام
در محاصره‌ی کینه‌ها و نفرت‌ها
و به صدای مردی گوش می‌کنم
که دفاع می‌کند از عشق
و عشق وجودم را فرا می‌گیرد
فرشته‌ها شروع به پرواز می‌کنند
روی همه چیز پیرامون
و ترانه‌ای را تکرار می‌کنند
که از آبی‌ترین عرش خدا فرود آمده است
و می‌گوید:
«بدون شک این عشق است»
سخن بگو
سخن بگو
مکررا سخن بگو
و بی‌شک این قلب من است که فریاد می‌زند: سخن بگو
و تمام وجودم فریاد می‌زند
و شاید خداست که
با تنفر از همهٴ زشتی ها
فریاد می‌زند که سخن بگو
و شاید این تمام جهان است که فریاد می‌زند سخن بگو
و این ترانه را بخوان که:
«بدون شک این عشق است».
