با نزدیک‌تر شدن دور دوم تحریمهای اقتصادی آمریکا که قرار است بر روی بخش انرژی متمرکز شود تا صادرات نفت ایران به صفر برسد، 
خبرگزاری رویترز نوشت:
پالایش کنندگان نفت در هند بارگیری نفت خام ماهانه خود از ایران را برای ماه سپتامبر و اکتبر از ابتدای امسال به نصف کاهش داده‌اند؛ این در حالی است که دهلی‌نو در تلاش برای کسب معافیت صادرات نفت از تحریمهای واشنگتن است که قرار است در ماه نوامبر علیه تهران از سر گرفته شود.
رویترز در ادامه می‌نویسد: بعد از خریدهای آوریل و اوت، بارگیری هند از ا یران برای این ماه و ماه آینده به کمتر از ۱۲میلیون بشکه خواهد رسید می‌رسد که با پیش‌بینی‌هایی کاهش خواهد داشت، افزایش یافته بود.
آمریکا بعد از بیرون کشیدن از توافق اتمی امضا شده میان تهران و قدرتهای بزرگ در سال ۲۰۱۵ تحریمهایش را تجدید می‌کند.
واشینگتن برخی از تحریمهای مالی را از ششم ماه اوت اعمال کرد و آن دست از تحریمها که بر بخش نفت تاثیر می‌گذارند از چهارم نوامبر، سیزدهم یا چهاردهم آبان ۹۷به مورد اجرا گذاشته خواهند شد.
بازتابها
کاهش قیمت ریال در مقابل دلار
کارشناسان اقتصادی می‌گویند در صورتی ارز یک کشور در مقابل دلار کاهش قیمت پیدا می‌کند که پرداخت‌های ارزی بیش از دریافتها باشد، در این صورت است که نرخ ارز خارجی افزایش می‌یابد.
عامل دیگر، نرخ تورم داخلی است. تورم به‌معنی کاهش ارزش پول ملی یک کشور است که به‌صورتی قانونمند بر ارزش نسبی پول ملی در مقابل سایر ارزهای پر اهمیت مانند دلار و یورو، تاثیر می‌گذارد.
علاوه بر عناصر اقتصادی، عوامل دیگری مانند مدیریت دولتی بر اقتصاد خارجی نیز روی این پدیده تاثیر می‌گذارد. در ایران به‌طور مشخص چپاول‌های نجومی توسط باندهای حاکم و بکارگیری دلار در جهت منافع باندی در این ردیف قرار می‌گیرد.
اقتصاد بر پایه نفت
در رژیم ولایت فقیه، یکی از اصلی‌ترین منابع تأمین بودجه، به‌دست آوردن دلار یا ارز خارجی از فروش نفت خام است. تا اواخر دهه ۱۳۶۰، رژیم در تدوین بودجه اش نرخ ثابت دلار را مبنا قرار می‌داد و در برابر آن، مقدار مشخصی ریال را به‌عنوان درآمد نفتی وارد بودجه می‌کرد و اگر کمبودی در درآمدهای ارزی وجود می‌داشت، این کمبود به‌صورت کسری بودجه نمایان می‌شد.
پس از چند سال آنها برای تأمین کمبود درآمد، نرخ ارز را افزایش دادند تا پول بیشتری وارد بودجه خود کنند.
این کنش و واکنش اقتصادی در شرایطی بود که سیاست مماشات کشورهای بزرگ بر روابط خارجی رژیم سایه افکنده بود ولی هم‌اکنون شرایط سیاسی به‌عنوان عاملی بسیار مهمتر همه چیز را تحت‌الشعاع قرار داده است.
با تغییر دولت آمریکا و قاطعیت کلان اقتصاد جهان نسبت به رفتارهای مخرب رژیم حاکم بر ایران، شتاب فروپاشی اقتصادی در ایران روندی سریع به خود گرفته است .
در صورتی که کشوری با شرایط سیاسی متلاطم و آینده مبهم اقتصادی مواجه باشد، طبیعتاًً انتظار می‌رود اقتصاد آن متزلزل و در نتیجه، پول آن بی‌ثبات و ارزش این پول در مقابل پول سایر کشورها کمتر شود. در شرایطی که قیام در شهرهای مختلف ایران شعله ور شده و رژیم توان مهار آنرا ندارد و در شرایطی که تحریم های اقتصادی خفه کننده گلوی رژیم را گرفته، رژیم آخوندی به نقطه تعیین تکلیف نزدیک تر می شود.
مطالب مرتبط:
