معلمان برگ نوینی را به‌ثبت رساندند

با اعتراض معلمان، برگ نوینی در دفتر حرکتهای اعتراضی، در اولین روزهای پس از زهرخوران اتمی به‌ثبت رسید. نگاه کوتاهی به برخی از رسانه‌ها و واکنشهای سراسیمه رژیم، خود به تنهایی گویای این حقیقت است که این حرکت اعتراضی به‌خصوص در دورانی که آخوند روحانی اسمش را «پسامذاکره» یا «پساتحریم» گذاشته است، سردمداران زهر خورده نظام را به‌طور اساسی به هذیان‌گویی انداخته است! از جمله سایت حکومتی تابناک با اذعان به این‌که «این تجمع“... طبق روال معمول تجمعهای مقابل مجلس ”بدون مجوز برگزار شد» اعتراف کرد که مردم و جوانهای آزاده ایران برای قیام و خیزش نیازی به مجوز آخوندها ندارند و در هر لحظه و فرصتی که مناسب ببینند با وجود تمام اقدامات امنینی، فریاد اعتراض سر می‌دهند. برخی دیگر از کارگزاران نظام هم که معلوم است از ابعاد این حرکت اعتراضی و شعارهای سیاسی و رادیکالش وحشت کرده‌اند با اعتراف عملی به بن‌بست سرکوب در وحشت از عواقب حمله نیروی انتظامی به معلمان محروم، مدعی شدند که «راهپیمایی اگر مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است». مطهری از اعضای مجلس رژیم که یکی از این وحشت‌کردگان است هشدار داده که «ضروری و معقول نیست که نسبت به این تجمع‌ها حساسیت زیادی نشان داده شود» و به این ترتیب اذعان کرده که به‌ویژه در دوران بعد از زهر، رژیم باید برای هر اقدام سرکوبگرانه‌اش هزینه سنگینی بپردازد. یکی دیگر از اعضای مجلس رژیم هم که مشخص است از فریادهای اعتراضی معلمان، درست حسابی تعادلش بهم خورده است به طرز مضحکی مدعی شده که «فضای مقابل مجلس، .. به‌خاطر تعمیراتی که انجام می‌شد... برای برگزاری تجمعات... کم شده!» و «حتماً باید جایی برای تجمع پیش‌بینی شود؛ زیرا در مقابل همه مجالس دنیا فضای مناسبی برای تجمع هست و ما ان‌شاءالله این موضوع را پیگیری می‌کنیم!».

واقعیت این است که این تازه از آثار اولیه تأثیر زهره اتمی است. لرزه‌های بزرگتر و بزرگتری هم در راه است. لرزه‌هایی که هیچ‌کدام از باندهای نظام راه گریزی از آنها ندارند. دورانی آغاز شده است که در آن با بالا گرفتن فریادهای حق‌طلبانهٴ مردم و جوانان و تضعیف کیفی ولی‌فقیه طلسم شکسته، با قرار گرفتن رژیم در مسیر فروپاشی درونی، شاهد کوبیده شدن راه ارتش آزادی و شکل‌گیری قیامهای مردم خشمگین خواهیم بود.