نمایشنامه‌ی تشییع جنازه‌ی نظام در مرحله‌ی پسااتمی.
از بیژن روشن
از بیژن روشن
صحنه: نعش ولایت‌فقیه روی زمین افتاده است.
سپور شهرداری می‌رسد: د؟ حاجی حاجی! بعد با خوشحالی و با آهنگ شروع به خواندن می‌کند:
حاجی مرده؟ یا نمرده! باد کرده؟ یا نکرده؟ پس چه مرگش شده که، بو میده مثل موش مرده! بوی گندش رفته تا تموم دنیا، کی میده جواب من را؟ حاجی مرده؟ یا نمرده؟
یک نفر از شورای نگهبان می‌رسد: من که شورای نگهبانم و برحجره‌ی سیدعلی نگهبانم و هی رد می‌کنم هرچی که تصویب می‌کنن، رشوه رو تو جیب می‌کنن، روضه‌ی کشکی می‌خونم، دوغای مشکی می‌خورم، چرند میگم تو شورامون برای اموا... ... ... ت، میگم: بدون فردو و نطنز، بدون پارچین و اتم، هم توی تهران و تو قم، حاجی تموم کرده و مرده!، صدتا جونم به جناب ملک‌الموت سپرده!، چرا هی تشکیک بی‌جا می‌کنین؟، جیک جیک و غوغا می‌کنین؟ ریگ توی نعلین حاج آقا می‌کنین، برین بگین مرده شوره زووود بیاد و کفن و دفنش بکنه گند نظامو دیگه هی هم نزنین! طبل و دهل هی توی عالم نزنین... ... .
سپور: پس شما می‌فرمایین که حاجی مرده؟ ایناها، مجمع تشخیص رسید. آقا شما چی چی می‌گین این حاجی مرده یا نمرده؟
آخوند مجمع تشخیص: آره! مرده، آخه از اولشم، نظام مث یه بادکنک بود، که هی بادش زدن، بادش زدن، عین یه یابو که کراواتش زدن، عطر و پمادش مالیدن، پودر و ضمادش کشیدن، عینهو قورباغه که بلبلش کنن، گاری که پاترولش کنن، بادکنکه، خورده بهش دوصدتا سوزن، مثل تیری که یه روزی بزنن، تو شکم حاج آقا احمد خاتمی، که قدر یک فیل داره گردن، هی بهش چسب زدن، پنجریشو هرچی گرفتن، از یه جای دیگه باز بااااد داده، تا که نمونده دیگه هیچ جای تف و چسب و، شده آبکشی که، کل جهان هم که بیاد فوت بکنه، فایده نداره، که نداره که نداره!
در این لحظه جنازه تکان می‌خورد.
سپور: نشد معلوم و روشن که حاجی مرد یانمرده؟ آ... .. ی خانوم، آ... . ی آقا!، کی میده پاسخ به معما؟
در این حال، سپور نگاهی به جنازه می‌کند:
سپور، انگار می‌خواد چیزی بگه، بذار بپرسم از خودش، ببینیم اصلاً می‌تونه حرف بزنه: آی حاجی جون! بالاخره جون دادی و مردی یا که نه؟
حاجی زبان باز می‌کند و می‌گوید: زنده چیه؟، مرده چیه؟ عجب سوالی می‌کنی؟ عظما که بی‌اتم باشه، جون نداره، اورانیوم که تو رگاش نیست، دیگه این هزار تا جون هم که بگی داشته باشه، خون نداره! نگا نکن به ظاهرم، مردم و باید که برم.
در این‌جا یک دلواپس می‌رسد
سپور: شنیدی یا نشنیدی؟ شما دیگه‌چی چی می‌گی! خودش میگه جون ندارم. توی رگم خون ندارم باز می‌گی زنده‌س؟
دلواپس: چی چی مرده؟ نه نمرده! من که از دلواپسانم، توی مجلس اجنه، صاحب نام و نشانم، پیش حاج ولی‌فقیه، زیپ دهن کشیده، لال و بی‌زبانم، ولی توی پارلمان، یه اسب دوانم، ... میگم ا هنوز نمرده، چرا آبروی نظامو می‌برین، حتی اگر که بو گرفته، نمی‌میره، مرده آن است که چوبش بزنی جم نخورد، اموال مردم نخورد، مال کسی ملیون و میلیارد تو حساب بانکای رم نخورد، درسته که این حاجی هم هرچی بهش لگدزدن حرفای زشت و بد زدن، سرش رو انداخته و زر هم نزده، حرفی بجز ور نزده، جز به ریشش فر نزده درسته که مفت می‌خوره پس نمی‌ده، سفته به هیچ‌کس نمی‌ده، جواب خالی‌بندیشو، هیچ‌وقت به هیچ‌کس نمی‌ده اما نمرده! د نمرده د نمرده! د نمرده (با عصبانیت صدایش بالاتر می‌رود)
سپور: شماها فهمیدین این حاجی چی گفت؟ این میگه زنده‌س؟ من که هیچ سرم نشد والا و بلاّ !
در این‌جا یک بسیجی می‌رسد.
بسیجی: بابا بیچاره شدیم. هی چرا مطرح می‌کنین ما رو سرو ته می‌کنین، بنده که لاستیک نظامم دیگه پنجره شده‌ام، یه عمره منتر شده‌ام، خودش میاد میگه که مرده. موریانه کفنش رو خورده برده، ما باهاس خاکش کنیم جونمونو خلاص کنیم، فکر جل و پلاس کنیم، یه چندهزار تا چک میلیارددلاری، بدزدیم اختلاس کنیم، یا در بریم تو آفریقا زراعت آناناس کنیم، یا هم بریم کلّه‌مونو هی بزنیم به سنگ‌قبر اون امام بعدم بذاریم سرمونو بمیریم،
سپور: یعنی گفتین که حاجی مرده؟
در این جا یک خارجی می‌گذرد:
خارجی: دیس جنازه چرا این‌قدر بومیده وات این‌جا هپند؟ اووووه اندرستود همونه که هی می‌گفت نرمش قهرمانی می‌خوام بکنم، این همونه؟
خارجی بینی‌اش را گرفته و در می‌رود:
سپور: آی... ... ... کجا رفتین باباجون! بالاخره یکی نگفت جنازه رو چه کار کنیم، کجا بریم هوار کنیم این لاشه رو جرز کدوم دیوار کنیم، هیکل آقا سیدعلی رو خر بیاریم، عین باقالی بار کنیم، یکی بیاد صاب مرده رو کفنی کنیم دفنی کنیم،
چند جوان از راه می‌رسند و جنازه را وارسی می‌کنند
جوان اول: این‌که مثال کژدمه، یه شیر بی‌یال و دمه،
جوان دوم: حالام بی‌بمب اتمه، سد ماشین مردمه
جوان سوم: روزای آخرش رسید، کی راه پیش و پس داره؟ کجا دیگه نفس داره؟،
جوان چهارم: باید که دست به هم بدیم. جارو کنیم از این وطن، هرچه که خوک و کرگدن، دیم به مرده شورش بفرستیمش تو گورش
سپور: مجلس ختمش پس کجاس؟ مجلس هفتش تو قمه؟
جوانان با هم: مجلس ختم دیگه چیه؟ شیخی که گور به گوره، جاش تو زباله دونی، تو دره‌های دوره.
سپور شهرداری می‌رسد: د؟ حاجی حاجی! بعد با خوشحالی و با آهنگ شروع به خواندن می‌کند:
حاجی مرده؟ یا نمرده! باد کرده؟ یا نکرده؟ پس چه مرگش شده که، بو میده مثل موش مرده! بوی گندش رفته تا تموم دنیا، کی میده جواب من را؟ حاجی مرده؟ یا نمرده؟
یک نفر از شورای نگهبان می‌رسد: من که شورای نگهبانم و برحجره‌ی سیدعلی نگهبانم و هی رد می‌کنم هرچی که تصویب می‌کنن، رشوه رو تو جیب می‌کنن، روضه‌ی کشکی می‌خونم، دوغای مشکی می‌خورم، چرند میگم تو شورامون برای اموا... ... ... ت، میگم: بدون فردو و نطنز، بدون پارچین و اتم، هم توی تهران و تو قم، حاجی تموم کرده و مرده!، صدتا جونم به جناب ملک‌الموت سپرده!، چرا هی تشکیک بی‌جا می‌کنین؟، جیک جیک و غوغا می‌کنین؟ ریگ توی نعلین حاج آقا می‌کنین، برین بگین مرده شوره زووود بیاد و کفن و دفنش بکنه گند نظامو دیگه هی هم نزنین! طبل و دهل هی توی عالم نزنین... ... .
سپور: پس شما می‌فرمایین که حاجی مرده؟ ایناها، مجمع تشخیص رسید. آقا شما چی چی می‌گین این حاجی مرده یا نمرده؟
آخوند مجمع تشخیص: آره! مرده، آخه از اولشم، نظام مث یه بادکنک بود، که هی بادش زدن، بادش زدن، عین یه یابو که کراواتش زدن، عطر و پمادش مالیدن، پودر و ضمادش کشیدن، عینهو قورباغه که بلبلش کنن، گاری که پاترولش کنن، بادکنکه، خورده بهش دوصدتا سوزن، مثل تیری که یه روزی بزنن، تو شکم حاج آقا احمد خاتمی، که قدر یک فیل داره گردن، هی بهش چسب زدن، پنجریشو هرچی گرفتن، از یه جای دیگه باز بااااد داده، تا که نمونده دیگه هیچ جای تف و چسب و، شده آبکشی که، کل جهان هم که بیاد فوت بکنه، فایده نداره، که نداره که نداره!
در این لحظه جنازه تکان می‌خورد.
سپور: نشد معلوم و روشن که حاجی مرد یانمرده؟ آ... .. ی خانوم، آ... . ی آقا!، کی میده پاسخ به معما؟
در این حال، سپور نگاهی به جنازه می‌کند:
سپور، انگار می‌خواد چیزی بگه، بذار بپرسم از خودش، ببینیم اصلاً می‌تونه حرف بزنه: آی حاجی جون! بالاخره جون دادی و مردی یا که نه؟
حاجی زبان باز می‌کند و می‌گوید: زنده چیه؟، مرده چیه؟ عجب سوالی می‌کنی؟ عظما که بی‌اتم باشه، جون نداره، اورانیوم که تو رگاش نیست، دیگه این هزار تا جون هم که بگی داشته باشه، خون نداره! نگا نکن به ظاهرم، مردم و باید که برم.
در این‌جا یک دلواپس می‌رسد
سپور: شنیدی یا نشنیدی؟ شما دیگه‌چی چی می‌گی! خودش میگه جون ندارم. توی رگم خون ندارم باز می‌گی زنده‌س؟
دلواپس: چی چی مرده؟ نه نمرده! من که از دلواپسانم، توی مجلس اجنه، صاحب نام و نشانم، پیش حاج ولی‌فقیه، زیپ دهن کشیده، لال و بی‌زبانم، ولی توی پارلمان، یه اسب دوانم، ... میگم ا هنوز نمرده، چرا آبروی نظامو می‌برین، حتی اگر که بو گرفته، نمی‌میره، مرده آن است که چوبش بزنی جم نخورد، اموال مردم نخورد، مال کسی ملیون و میلیارد تو حساب بانکای رم نخورد، درسته که این حاجی هم هرچی بهش لگدزدن حرفای زشت و بد زدن، سرش رو انداخته و زر هم نزده، حرفی بجز ور نزده، جز به ریشش فر نزده درسته که مفت می‌خوره پس نمی‌ده، سفته به هیچ‌کس نمی‌ده، جواب خالی‌بندیشو، هیچ‌وقت به هیچ‌کس نمی‌ده اما نمرده! د نمرده د نمرده! د نمرده (با عصبانیت صدایش بالاتر می‌رود)
سپور: شماها فهمیدین این حاجی چی گفت؟ این میگه زنده‌س؟ من که هیچ سرم نشد والا و بلاّ !
در این‌جا یک بسیجی می‌رسد.
بسیجی: بابا بیچاره شدیم. هی چرا مطرح می‌کنین ما رو سرو ته می‌کنین، بنده که لاستیک نظامم دیگه پنجره شده‌ام، یه عمره منتر شده‌ام، خودش میاد میگه که مرده. موریانه کفنش رو خورده برده، ما باهاس خاکش کنیم جونمونو خلاص کنیم، فکر جل و پلاس کنیم، یه چندهزار تا چک میلیارددلاری، بدزدیم اختلاس کنیم، یا در بریم تو آفریقا زراعت آناناس کنیم، یا هم بریم کلّه‌مونو هی بزنیم به سنگ‌قبر اون امام بعدم بذاریم سرمونو بمیریم،
سپور: یعنی گفتین که حاجی مرده؟
در این جا یک خارجی می‌گذرد:
خارجی: دیس جنازه چرا این‌قدر بومیده وات این‌جا هپند؟ اووووه اندرستود همونه که هی می‌گفت نرمش قهرمانی می‌خوام بکنم، این همونه؟
خارجی بینی‌اش را گرفته و در می‌رود:
سپور: آی... ... ... کجا رفتین باباجون! بالاخره یکی نگفت جنازه رو چه کار کنیم، کجا بریم هوار کنیم این لاشه رو جرز کدوم دیوار کنیم، هیکل آقا سیدعلی رو خر بیاریم، عین باقالی بار کنیم، یکی بیاد صاب مرده رو کفنی کنیم دفنی کنیم،
چند جوان از راه می‌رسند و جنازه را وارسی می‌کنند
جوان اول: این‌که مثال کژدمه، یه شیر بی‌یال و دمه،
جوان دوم: حالام بی‌بمب اتمه، سد ماشین مردمه
جوان سوم: روزای آخرش رسید، کی راه پیش و پس داره؟ کجا دیگه نفس داره؟،
جوان چهارم: باید که دست به هم بدیم. جارو کنیم از این وطن، هرچه که خوک و کرگدن، دیم به مرده شورش بفرستیمش تو گورش
سپور: مجلس ختمش پس کجاس؟ مجلس هفتش تو قمه؟
جوانان با هم: مجلس ختم دیگه چیه؟ شیخی که گور به گوره، جاش تو زباله دونی، تو دره‌های دوره.
