شیرین علم هولی از زندانیان سیاسی کرد که به اعدام محکوم شده است در نامه‌یی به گوشه‌هایی از شکنجه‌هایی که بر وی اعمال شده اشاره کرده است.
وی در این نامه نوشت: من در اردیبهشت ۱٣٨۷ در تهران توسط تعدادی از ماموران نظامی و لباس شخصی دستگیر شدم و مستقیما به مقر سپاه منتقل شدم. به‌محض ورود و پیش از هر گونه سؤال و جوابی، شروع به کتک زدن من کردند. من در مجموع ۲۵ روز در سپاه ماندم. ۲۲ روز آن را در اعتصاب غذا به‌سر بردم و تمام آن مدت متحمل انواع شکنجه‌های جسمی و روحی شدم. بازجوها مرد بودند و من با دست‌بند به تخت بسته شده بودم.
آنها با باتون برقی، کابل، مشت و لگد به‌سر و صورت و اعضای بدنم و کف پاهایم می‌کوبیدند. من حتی در آن زمان به راحتی نمی‌توانستم فارسی را بفهمم و صحبت کنم. زمانی که سؤالهای‌شان بی جواب می‌ماند، باز مرا به باد کتک می‌گرفتند تا از هوش می‌رفتم. صدای اذان که می‌آمد برای نماز می‌رفتند و به من تا زمان بازگشت‌شان فرصت می‌دادند تا به قول خودشان فکرهایم را بکنم و زمانی که باز می‌گشتند، دوباره کتک، بی هوشی و آب یخ
وی به تفصیل سایر شکنجه‌هایی که بر روی وی اعمال شده را تشریح کرد.
وی به تفصیل سایر شکنجه‌هایی که بر روی وی اعمال شده را تشریح کرد.
