سفر دو روزهٴ محمد جواد ظریف وزیر خارجه حسن روحانی به سه کشور کویت، قطر و عراق که از 4 تا 6مرداد طول کشید چه اهدافی را دنبال می‌کرد؟ و چه نتایجی داشت؟
خود ظریف - به گفته تلویزیون رژیم- هدفش از این سفر را گسترش روابط دوجانبه با این کشورها، مبارزه با تروریسم و گروه‌های افراطی ذکر کرد. اما تحلیلگران سیاسی هدف این سفر را اطمینان دادن به کشورهای منطقه نسبت به رژیم ایران پس از توافق وین می‌دانند.
تلویزیون الغد العربی در تحلیلی که در 5مرداد از این تلویزیون پخش شد گفت:
«وزیر خارجه رژیم ایران بعد از دیدارش از کویت به قطر رفت و از آنجا به عراق، تا همسایگان عرب خود را از مواضع کشورش در مورد مسائل شعله‌ور منطقه بعد از توافقنامه اتمی با کشورهای 5+ 1مطمئن سازد. اما به‌پیامی که وزیر خارجه رژیم ایران می‌خواهد به کشورهای عربی برساند کاملاً با شک نگریسته می‌شود، به‌خصوص بعد از دخالت در بحرانهای منطقه؛ ابتدا حمایت این رژیم از بشار اسد در سوریه و اخیراً هم پشتیبانی از کودتاگران حوثی در یمن و دخالت نظامی در عراق».
تلویزیون العربیه هم در 6مرداد گفت:
«بحرین نیز نگرانی‌اش از دخالتهای این رژیم در امور خود را با فراخواندن سفیرش از تهران ابراز کرده است. احضار سفیر بحرین پس از آن صورت گرفت که این کشور چند بیانیه پی‌در‌پی صادر کرد و در آنها رویکرد رژیم ایران را خصمانه توصیف نمود. علاوه بر آن بحرین دو قاچاقچی سلاح و مواد منفجره را که با رژیم ایران رابطه داشتند دستگیر کرده است».
آیا این از بخت بد ظریف بود که درست همزمان با سفرش که هدف آن اطمینان دادن به کشورهای همجوار نسبت به رژیم بود، طرح و توطئه تروریستی رژیم در بحرین فاش گردید؟ روشن است که این واقعه را به‌هیچوجه نبایستی ناشی از شانس و تصادف تلقی کرد. این رژیمی است که مطلقاً از سیاست‌ها و عملکردهای خود دست برنداشته و می‌خواهد تنها با حرف دیگران را قانع کند که عابد و زاهد و مسلمان شده است! تحلیلگران منطقه دقیقاً روی همین موضوع دست گذاشته‌اند:
عبدالوهاب بدرخان تحلیلگر سیاسی می‌گوید:
«ظریف می‌خواهد فقط روابط عمومی را در این راستا ادامه دهد که بگوید نقش رژیم ایران ادامه دارد و تغییری در این نقش ایجاد نشده است. این سخنان را ولی‌فقیه رژیم، علی خامنه‌ای هم گفته است.
رژیم ایران با اشاره به عربستان سعودی می‌گوید که آنها باید جنگ را متوقف کنند ولی سیاست رژیم ایران تغییری نخواهد کرد. در حالی‌که تمام دنیا می‌گویند و انتظار دارند که رژیم ایران سیاستش را در منطقه تغییر دهد. در واقع دیدار ظریف هدر دادن وقت است».
دکتر عادل العنزی تحلیلگر سیاسی از کویت هم می‌گوید:
«ظریف به کشورهای کویت و قطر و عراق سفر می‌کند تا حسن همجواری را ثابت کند. اما روابط کشورهای خلیج فارس با رژیم ایران اکنون بحرانی است، زیرا بحرین یک شبکه تروریستی را که در ارتباط با رژیم ایران بود، دستگیر کرد».
تحلیلگران عرب این سخن ظریف را هم که عربستان باید سیاست منطقه‌یی خود را تغییر دهد و سیاست جنگ‌افروزانهٴ خود را متوقف کند، یک فرافکنی تلقی کردند و نتیجه گرفتند که رژیم قصد ندارد سیاست خود را تغییر دهد. این سخنان همچنین واکنش شدید وزیر خارجه عربستان عادل الجبیر را هم به‌دنبال داشت:
«ما سخنان آنها را رد می‌کنیم و اظهارات دشمنانه‌یی را که علیه عربستان سعودی و دولتهای منطقه ابراز می‌کنند، نفی می‌کنیم. این امور ناراحت‌کننده است… اینها نشانهٴ حسن هم جواری نیست و شیوه دشمنانه‌یی است که (رژیم) ایران در رابطه با منطقه دارد». (تلویزیون الحره ـ ۶/۵/۹۴)
به این ترتیب، اگر هدف ظریف از سفر منطقه‌یی خود بهبود رابطه با کشورهای این حوزه و ارائهٴ یک چهرهٴ اطمینان بخش از رژیم بود، نه تنها هیچ چیز به دست نیاورد، بلکه حتی به خشم و سوءظن موجود از رژیم بیش از پیش دامن زد.
خود ظریف - به گفته تلویزیون رژیم- هدفش از این سفر را گسترش روابط دوجانبه با این کشورها، مبارزه با تروریسم و گروه‌های افراطی ذکر کرد. اما تحلیلگران سیاسی هدف این سفر را اطمینان دادن به کشورهای منطقه نسبت به رژیم ایران پس از توافق وین می‌دانند.
تلویزیون الغد العربی در تحلیلی که در 5مرداد از این تلویزیون پخش شد گفت:
«وزیر خارجه رژیم ایران بعد از دیدارش از کویت به قطر رفت و از آنجا به عراق، تا همسایگان عرب خود را از مواضع کشورش در مورد مسائل شعله‌ور منطقه بعد از توافقنامه اتمی با کشورهای 5+ 1مطمئن سازد. اما به‌پیامی که وزیر خارجه رژیم ایران می‌خواهد به کشورهای عربی برساند کاملاً با شک نگریسته می‌شود، به‌خصوص بعد از دخالت در بحرانهای منطقه؛ ابتدا حمایت این رژیم از بشار اسد در سوریه و اخیراً هم پشتیبانی از کودتاگران حوثی در یمن و دخالت نظامی در عراق».
تلویزیون العربیه هم در 6مرداد گفت:
«بحرین نیز نگرانی‌اش از دخالتهای این رژیم در امور خود را با فراخواندن سفیرش از تهران ابراز کرده است. احضار سفیر بحرین پس از آن صورت گرفت که این کشور چند بیانیه پی‌در‌پی صادر کرد و در آنها رویکرد رژیم ایران را خصمانه توصیف نمود. علاوه بر آن بحرین دو قاچاقچی سلاح و مواد منفجره را که با رژیم ایران رابطه داشتند دستگیر کرده است».
آیا این از بخت بد ظریف بود که درست همزمان با سفرش که هدف آن اطمینان دادن به کشورهای همجوار نسبت به رژیم بود، طرح و توطئه تروریستی رژیم در بحرین فاش گردید؟ روشن است که این واقعه را به‌هیچوجه نبایستی ناشی از شانس و تصادف تلقی کرد. این رژیمی است که مطلقاً از سیاست‌ها و عملکردهای خود دست برنداشته و می‌خواهد تنها با حرف دیگران را قانع کند که عابد و زاهد و مسلمان شده است! تحلیلگران منطقه دقیقاً روی همین موضوع دست گذاشته‌اند:
عبدالوهاب بدرخان تحلیلگر سیاسی می‌گوید:
«ظریف می‌خواهد فقط روابط عمومی را در این راستا ادامه دهد که بگوید نقش رژیم ایران ادامه دارد و تغییری در این نقش ایجاد نشده است. این سخنان را ولی‌فقیه رژیم، علی خامنه‌ای هم گفته است.
رژیم ایران با اشاره به عربستان سعودی می‌گوید که آنها باید جنگ را متوقف کنند ولی سیاست رژیم ایران تغییری نخواهد کرد. در حالی‌که تمام دنیا می‌گویند و انتظار دارند که رژیم ایران سیاستش را در منطقه تغییر دهد. در واقع دیدار ظریف هدر دادن وقت است».
دکتر عادل العنزی تحلیلگر سیاسی از کویت هم می‌گوید:
«ظریف به کشورهای کویت و قطر و عراق سفر می‌کند تا حسن همجواری را ثابت کند. اما روابط کشورهای خلیج فارس با رژیم ایران اکنون بحرانی است، زیرا بحرین یک شبکه تروریستی را که در ارتباط با رژیم ایران بود، دستگیر کرد».
تحلیلگران عرب این سخن ظریف را هم که عربستان باید سیاست منطقه‌یی خود را تغییر دهد و سیاست جنگ‌افروزانهٴ خود را متوقف کند، یک فرافکنی تلقی کردند و نتیجه گرفتند که رژیم قصد ندارد سیاست خود را تغییر دهد. این سخنان همچنین واکنش شدید وزیر خارجه عربستان عادل الجبیر را هم به‌دنبال داشت:
«ما سخنان آنها را رد می‌کنیم و اظهارات دشمنانه‌یی را که علیه عربستان سعودی و دولتهای منطقه ابراز می‌کنند، نفی می‌کنیم. این امور ناراحت‌کننده است… اینها نشانهٴ حسن هم جواری نیست و شیوه دشمنانه‌یی است که (رژیم) ایران در رابطه با منطقه دارد». (تلویزیون الحره ـ ۶/۵/۹۴)
به این ترتیب، اگر هدف ظریف از سفر منطقه‌یی خود بهبود رابطه با کشورهای این حوزه و ارائهٴ یک چهرهٴ اطمینان بخش از رژیم بود، نه تنها هیچ چیز به دست نیاورد، بلکه حتی به خشم و سوءظن موجود از رژیم بیش از پیش دامن زد.
