کیهان خامنهای با عنوان چگونه جنگ اقتصادی دشمن را متوقف کنیم نوشت: آمریکا بهدنبال تشدید جنگ اقتصادی علیه ماست... راهحل ما در جنگ اقتصادی دشمن، ضربه زدن به دشمنی است که در حوزه اقتصادی و تجاری علیه ما آرایش جنگی گرفته است. در ضربه اقتصادی به دشمن، دست ما باز است؛ وابستگان و به تعبیری انبارداران نفت آمریکا در منطقه شامل عربستان و امارات بهشدت وابسته به دو چیز هستند یکی نفت و دیگری برجهای به ظاهر با عظمت شیشهای که ساخته شدهاند. ما حتماً باید به ظرفیت صادرات نفت این دو کشور، ضربه اساسی بزنیم و این کار را میتوانیم در اقیانوس هند و دریای سرخ انجام دهیم. چنین اقدامی بهطور قطع سران سعودی و امارات را به سمت صلح با نظام سوق میدهد.
کیهان آخوندی با این تحلیل که آمریکا قصد جنگ با رژیم را ندارد و بهدنبال تحریمها و فشارهای اقتصادی بر نظام است مینویسد:
پس ما در شرایط تهدید نظامی از سوی آمریکا نیستیم و نباید در این کمترین تردیدی کنیم که راهحل ما در تلاش برای کاهش تنش نظامی بین آمریکا و ایران نیست، چون این تنش اصلاً وجود خارجی ندارد تا ما آن را کاهش دهیم و بنا هم نیست عینیت پیدا کند. وقتی آمریکا ـ به دلایل اصولی ـ بنا ندارد با ما از در نظامی وارد شود، چرا ما راهحل خود را در تلاش برای کاستن از حساسیت نظامی آمریکا قرار میدهیم؟ خب راهحل ما در این مواجهه چیست؟
جمعبندی آمریکا این است که جنگ اقتصادی در حالی که ـ بهزعم باطل او ـ ایران را وادار به دادن امتیازات طلایی جدید میکند، برای او و وابستگانش در منطقه هزینهای ندارد. راهحل ما این است که این جمعبندی آمریکا را تغییر دهیم.
کیهان خامنهای به تأکید به اینکه باید هزینههایی را متوجه طرف مقابل کنیم و صحبت از مذاکره جرم است مینویسد:
راهحل ما روشن است، ما باید به ازای هزینههایی که در این جنگ اقتصادی بر ما تحمیل میشود، هزینههایی را متوجه طرف مقابل کنیم؛ تا این جنگ از حالت یکطرفه خارج شود... آن موقع میتوانیم در مورد رابطه با این کشور تصمیم بگیریم و در آن شرایط اگر وارد مذاکره شویم این بار مذاکرهای توأم با عزت، حکمت و مصلحت خواهد بود. ما نمیتوانیم و منطقاً نباید در شرایط تحریم حتی صحبت از مذاکره کنیم چون هزینهزاست.
کیهان شریعتمداری یکبار دیگر راهحل را اقدامات تروریستی در حوزه اقتصادی و تجاری دانسته و نوشته است:
راهحل ما در جنگ اقتصادی دشمن، ضربه زدن به دشمنی است که در حوزه اقتصادی و تجاری علیه ما آرایش جنگی گرفته است.
در ضربه اقتصادی به دشمن، دست ما باز است؛ وابستگان و به تعبیری انبارداران نفت آمریکا در منطقه شامل عربستان و امارات بهشدت وابسته به دو چیز هستند یکی نفت و دیگری برجهای به ظاهر با عظمت شیشهای که بهخصوص در اطراف سواحل خلیجفارس و دریای سرخ ساخته شدهاند...
ما حتماً باید به ظرفیت صادرات نفت این دو کشور (عربستان سعودی و امارات متحده عربی)که شریان حیات آنان است، ضربه اساسی بزنیم و این کار را میتوانیم در اقیانوس هند و دریای سرخ انجام دهیم. این چیزی نیست که به جنگ منتهی شود... این یک راهحل شدنی و بیخطر است هر چند بعضی این را مقدمه جنگ به حساب میآورند. این دسته باید سری به تئوریهای رایج نظام بینالملل بزنند و نیز تجربه آمریکا و شو روی در دورانی که جهان بین این دو تقسیم شده بود بهخصوص ماجرای بحران موشکی ۱۹۶۲ کوبا را مرور نمایند.
کیهان خامنهای نتیجه میگیرد که: ما باید دست به اقدامات متقابل بزنیم، ما نیاز به طراحی و اقدام داریم و ما میتوانیم آن دسته از نیروهای داخلی آمریکا که واقعاً نگران امنیت همپیمانهای منطقهیی خود هستند را برای مقابله با اقدامات ضدایرانی به صحنه بیاوریم. اگر آنان ـ شامل ایپک و نهادهای پرقدرت رسانهیی آمریکا ـ دریابند که ادامه سیاست ضدایرانی آمریکا، بهطور جدی به عقبههای استراتژیک آنها آسیب میزند و ایران را وادار به اقدام علیه این عقبهها میکند، حتماً برای متوقف کردن اقدامات اقتصادی ضدایرانی فشارهای خود را روی دولت آمریکا وارد میکنند.