روزنامه حکومتی آرمان روز سه‌شنبه ۱۹بهمن‌ماه به وجه دیگری از حرکاتی که نشان از اعتراضات عمومی دارد پرداخته و با مطلبی با عنوان «باغبان از خزان بی‌خبرت می‌بینم!» تلویحاً به خامنه‌ای که از او با عنوان باغبان نام برده نوشت: این روزها وقوع جنایت‌های عریان با حداکثر درجه خشونت واقعاً جامعه را تکان داده است، فردی با جسارت یک افسر نیروی انتظامی را به‌شهادت می‌رساند و جوانی همسر خویش را سر می‌برد.
این روزنامه در نگرانی از میوه‌های تلخ دیگر درخت فقر در آینده، افزود: باید به‌شدت نگران باشیم و چاره‌اندیشی کنیم. درست است که این حوادث می‌تواند در هر جامعه‌یی رخ دهد ولی ازدیاد کمی و کیفی آنها خبر از به بار نشستن درخت خبیثه فقر و مشکلات اقتصادی می‌دهد و چه بسا میوه‌های تلخ آن یکی پس از دیگری برویند و ابعاد فاجعه‌ها را بزرگ‌تر و عمومی‌ترکنند. واقعیت آن است که ما از دیو فقر کم ترسیده‌ایم و شاید ندانسته‌ایم که این هیولای هولناک چون جان بگیرد و فربه شود از هرکجا سر بر می‌آورد و هر آسیب غیرقابل تصوری را وارد می‌کند. شاید برخی نتوانند رابطه مستقیمی میان افزایش جرم و جنایت با فقر و تنگ دستی ببینند و برخی از جنایتها هم این رابطه مستقیم را ندارند ولی روشن است که اگر در جامعهٔی رفاه و آسایش همه‌گیر شود و فاصله‌های طبقاتی به کمترین حد خود برسند جامعه آرام می‌شود و حداقل یک علت بزرگ و زمینه‌ای خشونت و جنایت از بین می‌رود.
روزنامه حکومتی آرمان به ریشه اصلی این بی‌عدالتیها اشاره کرد و موعظه‌های پوشالی و کلیشه‌ای را نیز عاملی دیگر دانست و نوشت: ما از تهدید عظیم فقر نترسیدیم و تهدید‌های واقعی و غیرواقعی دیگر را بزرگ‌تر پنداشتیم. تصور کردیم با چند موعظه خشک و خالی و تبلیغات کلیشه‌ای و گشتهای ارشاد و بزرگ کردن مراسم و مناسک و برخورد با زنان بدحجاب معنویت در جامعه موج خواهد زد.
این روزنامه در ادامه نوشت: وقتی در برخی از تریبونها خشونت کلامی موج می‌زند و مرگ خواهی و مبارزطلبی سکه رایج می‌شود و دروغ و تهمت و بی‌اعتمادی و بی‌تقوایی آشکارا فضا را تسخیر می‌کند بازتاب آن در اقشار آسیب‌پذیر از نظر فکری و روانی مسلماً غیرقابل کنترل خواهد بود و ابعاد عجیب به خود خواهد گرفت.
آرمان سرکوب زنان جامعه را کمبود تکریم نام برد و نوشت: ما در تکریم زنان جامعه کم گذاشته‌ایم و رسماً نامهربان شده‌ایم. ثروتمندان به فقرا رحم نمی‌کنند و سیاستمداران غرق در سیاست از جامعه و حوادث‌اش و غربتش و دردهایش غافل شده‌اند و واعظان چون به خلوت می‌روند آن کار دیگرمی‌کنند!
