شصت و یکمین قطعنامه علیه نقض حقوقبشر در حاکمیت آخوندی در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید
در پی تصویب شصت و یکمین قطعنامه محکومیت رژیم آخوندی، جان برد وزیر خارجه کانادا با صدور اطلاعیهیی، اعلام کرد: «تصویب قطعنامه ارائهشده از سوی کانادا نشان میدهد، جامعه بینالمللی به محکوم کردن کارنامه دهشتناک حقوقبشری (رژیم) ایران ادامه میدهد. کانادا از حمایتی که این قطعنامه کسب کرد دلگرم شده و خطاب به مردم ایران تأکید میکند، کرامت آنها در صدر دستور کار باقی میماند... این قطعنامه یک علامت علنی به مدافعان حقوقبشر در ایران است که آنها همچنان از حمایت راسخ ما برخوردارند...“
سامانتا پاور سفیر آمریکا در مللمتحد نیز اعلام کرد ”: مجمع عمومی سازمان ملل سه قطعنامه بسیار مهم را درباره نقض حقوقبشر توسط (رژیمهای) کره شمالی، سوریه و ایران تصویب کرد... مهم است که همزمان با تلاش ما برای رسیدن به یک راهحل جامع بر سر مسألهٴ هستهیی، مجمع عمومی نگرانی عمیق جهان را نسبت به نقضهای حقوقبشر توسط (رژیم) ایران بهنمایش بگذارد“.
در سوز و گداز نسبت به تصویب این قطعنامه، نماینده رژیم در سازمان مللمتحد گفت ’دارای انگیزه سیاسی، مغرضانه و نامتوازن’ است و بررسی وضعیت حقوقبشر در یک کشور خاص اقدامی سازنده نیست!
سخنگوی وزارتخارجه رژیم نیز تصویب قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل را ’استفاده ابزاری و سیاسی از حقوقبشر علیه کشورهای مستقل’ توصیف کرد!
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسنیم) در وحشت از تصویب این قطعنامه و ارجاع پرونده کره شمالی به دادگاه جنایی نوشت: ”قطعنامههای مجمع عمومی در محکومیت نقض حقوقبشر در ایران، کره شمالی، میانمار و سوریه یک رویداد سالانه بهشمار میآید اما این نخستین باری است که در این قطعنامه خواستار ارجاع پرونده کره شمالی به دادگاه جنایی بینالمللی
احمد شهید’ گزارشگر ویژه سازمان ملل ماه پیش نیز در یک سخنرانی در نیویورک اتهاماتی علیه نظام در نقض حقوقبشر مطرح کرد. احمد شهید مدعی بود که دولت ایران به وعدههای حقوقبشری خود عمل نکرده است... “
علت سوزوگداز مقامات و رسانههای رژیم نسبت به تصویب این قطعنامه واضح است. زیرا این قطعنامه یکی از قویترین اسنادی است که در سالهای اخیر در مورد نقض حقوقبشر و در محکومیت رژیم آخوندی، توسط بالاترین و مهمترین مرجع بینالمللی در جامعه جهانی به تصویب رسیده است.
در این قطعنامه ضمن اشاره به نقض مکر رحقوقبشر بهخصوص در مورد اعدام، هشدار میدهد که اعدام توسط رژیم آخوندی به فرازی از هشدار رسیده است و بطورجزیی تمامی اشکال و انواع مختلف نقض حقوقبشر در ایران را ذکر می کند.
مواردی که از نقض حقوقبشر در این قطعنامه به آن اشاره شده است شکنجه، مجازات بیرحمانه شلاق زدن، قطع دست و بهخصوص تأکید دارد بر قوانینی که بر اساس آنها، نابرابری بین زن و مرد و خشونت علیه زنان اعمال میشود.
در این قطعنامه اشاره میشود که هم در قوانین و هم در عمل خشونت علیه زنان و دختران اعمال میشود که این اشاره غیرمستقیمی به جنایات و و حشیگریهای اسید پاشی به زنان میهنمان است که با تأیید مقامات همین رژیم صورت میگیرد.
البته محکومیت این جنایات در این قطعنامه پنجرهای کوچک روبه واقعیت جنایاتی است که رژیم آخوندی در حق مردم ایران اعمال میکند.
در واقع این قطعنامه بیلانی از نقض حقوقبشر در یک سال اخیر را ارایه میدهد که آخوند شیاد حسن روحانی درمسند ریاستجمهوری رژیم بوده است و سند محکمی در مورد عملکرد دولت روحانی و محکومیت رژیم در عرصه بینالمللی در حیطه نقض حقوقبشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها است.
تصویب این قطعنامه درمجمع عمومی سازمان ملل شکستی دیگر برای رژیم و دولت آخوند روحانی است و در ادامه شکستها و ضرباتی است که این رژیم درعرصه مذاکرات اتمی وشکستهای آن در منطقه متحمل شده است.
رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی شصت و یکمین قطعنامه نقض حقوقبشر در ایران را که روز 27آذر 1393 در مجمع عمومی مللمتحد بهتصویب رسید، سند قاطع دیگری دال بر فقدان هر گونه مشروعیت روابط تجاری و سیاسی با فاشیسم دینی حاکم بر ایران دانست، و افزود: «این قطعنامه تردیدی باقی نمیگذارد که روند وحشتناک حقوقبشر رژیم آخوندی برای اتخاذ اقدامهای لازمالاجرا و بازدارنده، باید به شورای امنیت ارجاع شود و مسئولان 120هزار اعدام سیاسی به عدالت سپرده شوند.»...
در پی تصویب شصت و یکمین قطعنامه محکومیت رژیم آخوندی، جان برد وزیر خارجه کانادا با صدور اطلاعیهیی، اعلام کرد: «تصویب قطعنامه ارائهشده از سوی کانادا نشان میدهد، جامعه بینالمللی به محکوم کردن کارنامه دهشتناک حقوقبشری (رژیم) ایران ادامه میدهد. کانادا از حمایتی که این قطعنامه کسب کرد دلگرم شده و خطاب به مردم ایران تأکید میکند، کرامت آنها در صدر دستور کار باقی میماند... این قطعنامه یک علامت علنی به مدافعان حقوقبشر در ایران است که آنها همچنان از حمایت راسخ ما برخوردارند...“
سامانتا پاور سفیر آمریکا در مللمتحد نیز اعلام کرد ”: مجمع عمومی سازمان ملل سه قطعنامه بسیار مهم را درباره نقض حقوقبشر توسط (رژیمهای) کره شمالی، سوریه و ایران تصویب کرد... مهم است که همزمان با تلاش ما برای رسیدن به یک راهحل جامع بر سر مسألهٴ هستهیی، مجمع عمومی نگرانی عمیق جهان را نسبت به نقضهای حقوقبشر توسط (رژیم) ایران بهنمایش بگذارد“.
در سوز و گداز نسبت به تصویب این قطعنامه، نماینده رژیم در سازمان مللمتحد گفت ’دارای انگیزه سیاسی، مغرضانه و نامتوازن’ است و بررسی وضعیت حقوقبشر در یک کشور خاص اقدامی سازنده نیست!
سخنگوی وزارتخارجه رژیم نیز تصویب قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل را ’استفاده ابزاری و سیاسی از حقوقبشر علیه کشورهای مستقل’ توصیف کرد!
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسنیم) در وحشت از تصویب این قطعنامه و ارجاع پرونده کره شمالی به دادگاه جنایی نوشت: ”قطعنامههای مجمع عمومی در محکومیت نقض حقوقبشر در ایران، کره شمالی، میانمار و سوریه یک رویداد سالانه بهشمار میآید اما این نخستین باری است که در این قطعنامه خواستار ارجاع پرونده کره شمالی به دادگاه جنایی بینالمللی
احمد شهید’ گزارشگر ویژه سازمان ملل ماه پیش نیز در یک سخنرانی در نیویورک اتهاماتی علیه نظام در نقض حقوقبشر مطرح کرد. احمد شهید مدعی بود که دولت ایران به وعدههای حقوقبشری خود عمل نکرده است... “
علت سوزوگداز مقامات و رسانههای رژیم نسبت به تصویب این قطعنامه واضح است. زیرا این قطعنامه یکی از قویترین اسنادی است که در سالهای اخیر در مورد نقض حقوقبشر و در محکومیت رژیم آخوندی، توسط بالاترین و مهمترین مرجع بینالمللی در جامعه جهانی به تصویب رسیده است.
در این قطعنامه ضمن اشاره به نقض مکر رحقوقبشر بهخصوص در مورد اعدام، هشدار میدهد که اعدام توسط رژیم آخوندی به فرازی از هشدار رسیده است و بطورجزیی تمامی اشکال و انواع مختلف نقض حقوقبشر در ایران را ذکر می کند.
مواردی که از نقض حقوقبشر در این قطعنامه به آن اشاره شده است شکنجه، مجازات بیرحمانه شلاق زدن، قطع دست و بهخصوص تأکید دارد بر قوانینی که بر اساس آنها، نابرابری بین زن و مرد و خشونت علیه زنان اعمال میشود.
در این قطعنامه اشاره میشود که هم در قوانین و هم در عمل خشونت علیه زنان و دختران اعمال میشود که این اشاره غیرمستقیمی به جنایات و و حشیگریهای اسید پاشی به زنان میهنمان است که با تأیید مقامات همین رژیم صورت میگیرد.
البته محکومیت این جنایات در این قطعنامه پنجرهای کوچک روبه واقعیت جنایاتی است که رژیم آخوندی در حق مردم ایران اعمال میکند.
در واقع این قطعنامه بیلانی از نقض حقوقبشر در یک سال اخیر را ارایه میدهد که آخوند شیاد حسن روحانی درمسند ریاستجمهوری رژیم بوده است و سند محکمی در مورد عملکرد دولت روحانی و محکومیت رژیم در عرصه بینالمللی در حیطه نقض حقوقبشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها است.
تصویب این قطعنامه درمجمع عمومی سازمان ملل شکستی دیگر برای رژیم و دولت آخوند روحانی است و در ادامه شکستها و ضرباتی است که این رژیم درعرصه مذاکرات اتمی وشکستهای آن در منطقه متحمل شده است.
رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی شصت و یکمین قطعنامه نقض حقوقبشر در ایران را که روز 27آذر 1393 در مجمع عمومی مللمتحد بهتصویب رسید، سند قاطع دیگری دال بر فقدان هر گونه مشروعیت روابط تجاری و سیاسی با فاشیسم دینی حاکم بر ایران دانست، و افزود: «این قطعنامه تردیدی باقی نمیگذارد که روند وحشتناک حقوقبشر رژیم آخوندی برای اتخاذ اقدامهای لازمالاجرا و بازدارنده، باید به شورای امنیت ارجاع شود و مسئولان 120هزار اعدام سیاسی به عدالت سپرده شوند.»...