کتمان آمار شهدای قیام و اشارههای ناگزیر
بحرانهای مختلفی موضوع مشترک روزنامههای حکومتی امروز هست. یکی از اینها انعکاس آمارهای ساختگی در مورد شهدای قیام آبان است. روزنامههای هر دو باند ادعاهای آخوند ذوالنوری و رحمانی فضلی را انعکاس دادهاند. اما در وحشت از نفرت اجتماعی از این لاپوشانی جنایت، برخی روزنامههای باند مغلوب روی برخی از تناقضات انگشت گذاشتهاند. آرمان نوشته است: «وزیر کشور در سخنانش گفت: «حدود ۴۰ یا ۴۵نفر یعنی حدود ۲۰درصد کشتهشدگان، افرادی بودند که با سلاحهایی کشته شدند که سلاح سازمانی نبود و آنها شهید شدند». باید دید مقصود از این سلاح غیرسازمانی چیست. این سؤال مطرح است که این افراد مسلح اکنون کجا هستند و اسلحههای آنها کجاست؟. . ارائه آمار امری ضروری است. با این حال آنچه از خلال اظهارات دولتیها و غیردولتیها در مورد دو حادثه مهم چند ماه اخیر برمیآید، تنها ابراز بیاطلاعی، بعضاً سکوت یا پاسکاری به نهاد یا سازمان دیگر است. مسألهیی که باعث میشود که زمین اطلاعرسانی به کانالهای تلگرامی یا رسانههای خارجی واگذار شود». جهان صنعت هم زیر عنوان «داغ آبان» نوشته است «بعد از چند ماه انتظار و بیپاسخ ماندن سؤالات، به برخی پرسشها درباره اعتراضات آبان پاسخ داده شد.جبران لطمهای که این چند ماه سکوت به اعتماد عمومی زد و باورپذیری این آمار بعد از این سکوت طولانی و فضاسازی برخی رسانههای آن سوی آبی اما بحث دیگر و مفصلی است».
نظام آخوندی در چنبرهٔ بحرانها
از بحران کرونا که بگذریم، بنبست اقتصادی، همراه با فساد اقتصادی و انزوای جهانی رژیم و از بحرانهای اجتماعی تا جنگ گرگها در مجلس ارتجاع، روزنامههای هر دو باند حاکم را پر کرده است. مستقل نوشته است: «ویروس کرونا ایران را با چندین بحران جدی روبهرو ساخته است. البته موضوع هنگامی نگرانکنندهتر میشود که بررسی و رَصَد عملکردهای مسئولان نمایان کند عملاً چشماندازی جهت خروج از این وضعیت وجود ندارد». در مورد فساد هم روزنامه اعتماد در مطلب خود با عنوان «در بر کدام پاشنه میچرخد» با اشاره به بایگانی شدن گزارشهای تحقیق و تفحص از غارتهای نجومی در بنیاد مستضعفان در سال۱۳۷۵و گزارش در مورد خودرو سازی در آخرین روزهای مجلس قبلی به گوشهیی از ابعاد غارت سازمانیافته با شرکت تمامی نهادهای غارتگر نظام اذعان کرده و از جمله نوشته است: «... ایرانخودرو به تنهایی ۱۰۷ شرکت تابعه دارد. توجه کنید که چند صد نفر هیأتمدیره این شرکتهای تو در تو و غیرشفاف، چه محل مناسبی برای اتلاف منابع و رانتخوری و منصوب کردن افراد وابسته به قدرت است.
ـ حضور تعداد زیادی از نهادهای نظارتی، قضایی، امنیتی در ماجرای این صنعت که مبنای فسادهای جدید است که حتی نمیتوان جزییات آنها را نوشت».
انزوای جهانی رژیم را هم میشود در واکش روزنامه آفتاب یزد به بیانیه اتحادیه اروپا دید که از جمله نوشته است: «با لغو این معافیتها، شرکتهای اروپایی بعد از ۶۰روز، دیگر قادر به ادامه همکاری با ایران نخواهند بود. مگر اینکه اروپا تصمیم بگیرد که تحریمهای یکجانبه آمریکا را نقض کند که البته در حال حاضر چنین عزمی در اروپا دیده نمیشود.
اروپا از ایران خواست که بدون تأخیر به اجرای کامل برجام بازگردد».
جنگ قدرت بین سران قوا
بیشتر مطالب روزنامههای دو باند به این موضوع اختصاص یافته است. از تلاش برای حذف یکدیگر تا خط و نشان در مورد رو کردن پروندهها برای قاپیدن کرسی حریف. اما ادعای مبارزه با فساد آنها به قدری لو رفته است که دستمایه مطالب طنز روزنامههای دو طرف هم میشود. برای نمونه جهان صنعت در طنز امروزش با عنوان «پشت صحنه استودیوی پخش مناظرهها سال۹۶» از جمله نوشته است: «روحانی: نقشه اینه، من یه کم به شما دو نفر حمله میکنم ولی شما خیلی جواب منو ندین که من برنده بشم. بعد توی انتخابات مجلس با هم حساب میکنیم!
قالیباف: یعنی چی توی انتخابات بعد با هم حساب میکنیم؟ تا انتخابات بعدی کی مرده کی زنده!
روحانی: باقرجان به جان حسن کلکی تو کار نیس. ببین! ما سه نفریم، سه تا قوه هم داریم. واسه سه تامون جا هست. من رئیسجمهور میشم شمام رئیس اون دوتا قوه بشید. اصن مجلس مال تو… رئیسی هم که با این سابقه چند ده ساله توی قوه قضاییه، این قوه ایشون رو خود به خود فرامیخونه…
قالیباف: حالا چرا تو رئیسجمهور بشی؟ من رئیسجمهور بشم تو بشو رئیس مجلس.
روحانی: آخه چه کاریه… من که الآن رئیسجمهور هستم. انصافاً حال جابهجایی ندارم.
قالیباف: از پاستور تا بهارستان دو دقیقه راهه. کاری نداره که.
روحانی: آخه دوبارهکاریه… دو سال دیگه مجلس خالی میشه تو بشو رئیس مجلس دیگه!
قالیباف: خب باشه. چقد بهم حمله میکنی؟
روحانی: یه کم. انقدی که حال کنن دوباره به هم رأی بدن
قالیباف: کدومو میخوای بگی؟
روحانی: املاک نجومی رو بگم خوبه؟
قالیباف: نه اون زیاده یه چیز دیگه بگو
روحانی: بذار بگم که قشنگ رأی بدن. انتخابات بره دور دوم واسه نظام هزینه داره
قالیباف: باشه ولی همهشو نگو! یکسومشو بگو. با یکسومش هم رأی میاری!
روحانی: باشه. حالا چهارتا ملک بالا پایین فرقی نداره
قالیباف: من چی جواب بدم؟
روحانی: تو باید یه کم جواب بدیا. یه چیز بیاهمیت انتخاب کن بگو
قالیباف: یه کم از داداشتو میگم
روحانی: چقدر؟
قالیباف: یه خورده. همون اندازه املاک نجومی!».