روز 23 دی آخوند روحانی در بوشهر گفت: ”امروز تمام ایرانیان عزیز دارای دفترچه بیمه درمانی هستند و بیمه چترش را بر سراسر مردم این سرزمین گسترش داده است ”. وی در مورد رشد اقتصادی هم گفت: ”بحمدالله در طول مدت 6ماهه امسال ما دارای چهار درصد رشد نسبت به شش ماهه سال گذشته هستیم آمار دیروز بخش صنعت کشور نشان میدهد که اقتصاد در بخش صنعت در طول 8ماهه اول امسال دارای چهار درصد رشد هست“.
نگاهی به آمار و ارقام ارگانهای حکومتی در همین روزها و هفتههای اخیر نشان میدهد، ادعاهای روحانی دروغهایی است که حتی کارگزاران رژیم وابسته به باند خودش را هم قانع نمیکند.
در مورد بیمهها خیلی نیاز به آمار و ارقام ندارد، اما عجالتاً به چند نمونه بسنده میکنیم. روز 24آبان 93 علیرضا محجوب از باند رفسنجانی، عضو مجلس ارتجاع و سرکرده ارگان حکومتی خانهٴ کارگر به روزنامه حکومتی ابتکار در مورد بیمه سلامت کارگران گفت: ”بیش از 25 درصد کارگران تحت پوشش بیمه نیستند “.
روزنامه حکومتی کسب و کار روز 12آذر 93 در مطلبی تحت عنوان مربیان بدون بیمه مهد کودکها مینویسد: «هدیه کیمیایی در گزارش روزنامه کسب و کار با اشاره به «حقوق ۳۰۰ هزار تومانی» و «بدون بیمه» بسیاری از مربیان مهدکودک ها، از قول یکی از مربیان مهد کودک نوشته است: ”دریافتی ماهانه من در هر ماه ۳۰۰ هزار تومان بدون بیمه است“ ». کارگران و مربیان مهدکودک و معلمان قراردادی و امثال این مشاغل کسانی هستند که در بهاصطلاح قانون کار رژیم میبایست بیمه شوند، اما همانگونه که میبینیم بر اساس اعترافها کارگزاران رژیم بیمه نیستند چه رسد به میلیونها حاشیهنشین، روستائی، بیکاران، دستفروشان و کسبه که حتی در قوانین رسمی رژیم هم جایی در بیمه ندارند. بگذریم که همین ادعای پر طمطراق آخوند روحانی در مورد طرح تحول سلامت هم چیزی جز یک برنامه چپاولگرانهٴ دیگر نیست. مسعود پزشکیان عضو مجلس ارتجاع از باند رفسنجانی- روحانی نیز به ماهیت چپاولگرانهٴ همین طرح سلامت اعتراف کرد و گفت: طرح تحول سلامت ازابتدا خلاف مسیرعدالت بود. پولهایی که دولت تزریق کرده قراربود برای کمک به سلامت مردم مناطق محروم هزینه شود نه به جیب یک قشرخاص برود. (روزنامه رسالت ۳/۹/۹۳). علاوه بر اینها در مورد بودجه سلامت در سال آینده هم کارشناسان رژیم از عدم تحقق آن خبر میدهند. از جمله روز 21 دی روزنامه حکومتی رسالت نوشت: ”وجود منابع مالی ناپایدار در لایحه بودجه سال94 در بخش سلامت، از نگرانی کارشناسان از احتمال عدم تحقق برخی از اهداف برنامه سلامت در سال 94 حکایت دارد“.
در مورد شاخصهای رشد اقتصادی هم که روحانی مدعی 4 درصد رشد اقتصادی است، نگاهی به برخی شاخصها پوشالی بودن این حرف را اثبات میکند. سقوط شتابان قیمت نفت، کاهش درآمدهای ارزی رژیم ناشی از فروش نفت و فرآوردههای نفتی مثل پتروشیمی، کاهش ارزش برابری ریال در برابر دلار از 3200 تومان به بیش از 3500 تومان، سقوط شتابان بازار بورس که اساساً متعلق به باندهای حکومتی و سپاه و بسیج است، رکود وحشتناک بازار به حدی که روزنامه حکومتی ابتکار در گزارشی از بازارها و فروشگاههای بزرگ نوشت: با وجود تخیفهای تا 30 درصد، کسادی در بازار موج میزند. زیرا کسی یارای خرید ندارد (ابتکار 20دی 93).
روز 4دی 93روزنامه حکومتی حمایت با درج اظهارات کارشناسان اقتصادی رژیم در رد رشد 4 درصدی مورد ادعای روحانی و بانک مرکزی از جمله نوشت: ”یکی از ایرادهایی که به سیاستهای دولت وارد است هدایت نشدن نقدینگی به سمت بخشهای مولد است. این موضوع در لایحه بودجه سال 94 هم به چشم میخورد و بخش صنعت و کشاورزی افزایش بودجه آنچنانی نداشتهاند. حتی در لایحه خروج از رکود دولت هم، به آن دو بخش مهم توجه نشده و روی پتروشیمی بهعنوان صنعت پیشران تکیه شده است. عاشوری (از کارشناسان اقتصادی رژیم) در این باره میگوید: «تزریق نقدینگی به بخش صنعت و کشاورزی صورت نگرفته است. سهم 30 درصدی بخش صنعت از یارانهها همچنان پرداخت نشده، از 10هزار میلیارد تومان اعتباری که قرار بود به این بخش در سال 93 اختصاص یابد کمتر از 2هزار میلیارد تومان اختصاص یافته و 14هزار میلیارد تومان هم قرار بود برای طرحهای عمرانی جدید اختصاص یابد که هنوز محقق نشده با این حساب به نظر نمیرسد که بحث خروج از رکود موضوعیت داشته باشد“.
در مورد شیادی ادارهٴ آمار و وزارت کار رژیم برای ارائهٴ آمار مخدوش در مورد اشتغالزایی و کاهش بیکاران، روزنامه حکومتی ابتکار در روز 20آذر نوشت: ”یک کارشناس حقوق صنفی کارگران در واکنش به اظهارات قائممقام وزیر کار مبنی بر کاهش 20 درصدی مقرری بگیران بیمه بیکاری در یک سال اخیر، گفت: «سیاستهای انقباضی و کنترل تورم دولت یازدهم در یک سال و نیم گذشته ضداشتغال بوده بنابراین کاهش تعداد مقرری بگیران بهمعنای شاغل شدن آنان نیست بلکه یا مدت زمان حمایت بیمه بیکاری از آنها تمام شده و یا به طریقی از پوشش صندوق حذف شدهاند».
آمارهایی از این قبیل نیز به وفور در رسانههای حکومتی یافت میشود که به خودی خود پوشالی بودن رشد 4 درصد را نشان میدهد:
”تعطیلی 14هزار شهرک صنعتی ” (مدیر عامل سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی روزنامه حکومتی ابتکار5آذر93)
”تازهترین گزارش بانک جهانی حکایت از رشد منفی ۱۶.۴ درصدی تولیدات صنعتی ایران در سه ماهه دوم سال 2014 برابر با بهار امسال دارد“. (روزنامه حکومتی جهان صنعت 10آبان 93)
اما در حاکمیت پر از فساد و تباهی و غارت ولایتفقیه هرجا که بحث از رشد میشود و منظورشان پرداخت تسهیلات بانکی است، بلافاصله باید فهمید آن تسهیلات از این جیب به آن جیب رفته و در دست باندهای غارتگر حکومتی دست به دست شده و تنها آمارها را روی کاغذ افزایش داده است. روز 27آذر روزنامه حکومتی جهان صنعت بهنقل از علی ربیعی وزیر کار رژیم نوشت: ”اخیراً علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نشستی از خطر ریزش نیروی کار در بیش از 240هزار صنعت کشور خبر داد و گفت این اتفاق در حالی رخ میدهد که هزینه ایجاد هر شغل در کشور حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان است“.
روزنامه جهان صنعت در ادامه نوشت: ”وزیر تعاون، همچنین از پرداخت 236هزار میلیارد تومانی بانکها بهصورت تسهیلات خبر داده، این در حالی است که با وجود اختصاص این رقم سال گذشته وضعیت اشتغال تغییر چندانی نکرده است و با این وجود باید دید چه اشکالی در پرداخت این تسهیلات وجود داشته که مؤثر واقع نشدهاند“.
دم زدن آخوند روحانی در بوشهر و در بیرجند و سایر سخنرانیهایش از کاهش تورم، افزایش رشد، خروج از رکود، همهگیر شدن بیمههای سلامت، دروغهاییست که حالا دیگر در شعارهای مردمی هم جلوه پیدا کرده و شعار ”روحانی دروغگو آن همه وعدههات کو“ در تجمعات اعتراضی مردم به گوش میرسد.
نگاهی به آمار و ارقام ارگانهای حکومتی در همین روزها و هفتههای اخیر نشان میدهد، ادعاهای روحانی دروغهایی است که حتی کارگزاران رژیم وابسته به باند خودش را هم قانع نمیکند.
در مورد بیمهها خیلی نیاز به آمار و ارقام ندارد، اما عجالتاً به چند نمونه بسنده میکنیم. روز 24آبان 93 علیرضا محجوب از باند رفسنجانی، عضو مجلس ارتجاع و سرکرده ارگان حکومتی خانهٴ کارگر به روزنامه حکومتی ابتکار در مورد بیمه سلامت کارگران گفت: ”بیش از 25 درصد کارگران تحت پوشش بیمه نیستند “.
روزنامه حکومتی کسب و کار روز 12آذر 93 در مطلبی تحت عنوان مربیان بدون بیمه مهد کودکها مینویسد: «هدیه کیمیایی در گزارش روزنامه کسب و کار با اشاره به «حقوق ۳۰۰ هزار تومانی» و «بدون بیمه» بسیاری از مربیان مهدکودک ها، از قول یکی از مربیان مهد کودک نوشته است: ”دریافتی ماهانه من در هر ماه ۳۰۰ هزار تومان بدون بیمه است“ ». کارگران و مربیان مهدکودک و معلمان قراردادی و امثال این مشاغل کسانی هستند که در بهاصطلاح قانون کار رژیم میبایست بیمه شوند، اما همانگونه که میبینیم بر اساس اعترافها کارگزاران رژیم بیمه نیستند چه رسد به میلیونها حاشیهنشین، روستائی، بیکاران، دستفروشان و کسبه که حتی در قوانین رسمی رژیم هم جایی در بیمه ندارند. بگذریم که همین ادعای پر طمطراق آخوند روحانی در مورد طرح تحول سلامت هم چیزی جز یک برنامه چپاولگرانهٴ دیگر نیست. مسعود پزشکیان عضو مجلس ارتجاع از باند رفسنجانی- روحانی نیز به ماهیت چپاولگرانهٴ همین طرح سلامت اعتراف کرد و گفت: طرح تحول سلامت ازابتدا خلاف مسیرعدالت بود. پولهایی که دولت تزریق کرده قراربود برای کمک به سلامت مردم مناطق محروم هزینه شود نه به جیب یک قشرخاص برود. (روزنامه رسالت ۳/۹/۹۳). علاوه بر اینها در مورد بودجه سلامت در سال آینده هم کارشناسان رژیم از عدم تحقق آن خبر میدهند. از جمله روز 21 دی روزنامه حکومتی رسالت نوشت: ”وجود منابع مالی ناپایدار در لایحه بودجه سال94 در بخش سلامت، از نگرانی کارشناسان از احتمال عدم تحقق برخی از اهداف برنامه سلامت در سال 94 حکایت دارد“.
در مورد شاخصهای رشد اقتصادی هم که روحانی مدعی 4 درصد رشد اقتصادی است، نگاهی به برخی شاخصها پوشالی بودن این حرف را اثبات میکند. سقوط شتابان قیمت نفت، کاهش درآمدهای ارزی رژیم ناشی از فروش نفت و فرآوردههای نفتی مثل پتروشیمی، کاهش ارزش برابری ریال در برابر دلار از 3200 تومان به بیش از 3500 تومان، سقوط شتابان بازار بورس که اساساً متعلق به باندهای حکومتی و سپاه و بسیج است، رکود وحشتناک بازار به حدی که روزنامه حکومتی ابتکار در گزارشی از بازارها و فروشگاههای بزرگ نوشت: با وجود تخیفهای تا 30 درصد، کسادی در بازار موج میزند. زیرا کسی یارای خرید ندارد (ابتکار 20دی 93).
روز 4دی 93روزنامه حکومتی حمایت با درج اظهارات کارشناسان اقتصادی رژیم در رد رشد 4 درصدی مورد ادعای روحانی و بانک مرکزی از جمله نوشت: ”یکی از ایرادهایی که به سیاستهای دولت وارد است هدایت نشدن نقدینگی به سمت بخشهای مولد است. این موضوع در لایحه بودجه سال 94 هم به چشم میخورد و بخش صنعت و کشاورزی افزایش بودجه آنچنانی نداشتهاند. حتی در لایحه خروج از رکود دولت هم، به آن دو بخش مهم توجه نشده و روی پتروشیمی بهعنوان صنعت پیشران تکیه شده است. عاشوری (از کارشناسان اقتصادی رژیم) در این باره میگوید: «تزریق نقدینگی به بخش صنعت و کشاورزی صورت نگرفته است. سهم 30 درصدی بخش صنعت از یارانهها همچنان پرداخت نشده، از 10هزار میلیارد تومان اعتباری که قرار بود به این بخش در سال 93 اختصاص یابد کمتر از 2هزار میلیارد تومان اختصاص یافته و 14هزار میلیارد تومان هم قرار بود برای طرحهای عمرانی جدید اختصاص یابد که هنوز محقق نشده با این حساب به نظر نمیرسد که بحث خروج از رکود موضوعیت داشته باشد“.
در مورد شیادی ادارهٴ آمار و وزارت کار رژیم برای ارائهٴ آمار مخدوش در مورد اشتغالزایی و کاهش بیکاران، روزنامه حکومتی ابتکار در روز 20آذر نوشت: ”یک کارشناس حقوق صنفی کارگران در واکنش به اظهارات قائممقام وزیر کار مبنی بر کاهش 20 درصدی مقرری بگیران بیمه بیکاری در یک سال اخیر، گفت: «سیاستهای انقباضی و کنترل تورم دولت یازدهم در یک سال و نیم گذشته ضداشتغال بوده بنابراین کاهش تعداد مقرری بگیران بهمعنای شاغل شدن آنان نیست بلکه یا مدت زمان حمایت بیمه بیکاری از آنها تمام شده و یا به طریقی از پوشش صندوق حذف شدهاند».
آمارهایی از این قبیل نیز به وفور در رسانههای حکومتی یافت میشود که به خودی خود پوشالی بودن رشد 4 درصد را نشان میدهد:
”تعطیلی 14هزار شهرک صنعتی ” (مدیر عامل سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی روزنامه حکومتی ابتکار5آذر93)
”تازهترین گزارش بانک جهانی حکایت از رشد منفی ۱۶.۴ درصدی تولیدات صنعتی ایران در سه ماهه دوم سال 2014 برابر با بهار امسال دارد“. (روزنامه حکومتی جهان صنعت 10آبان 93)
اما در حاکمیت پر از فساد و تباهی و غارت ولایتفقیه هرجا که بحث از رشد میشود و منظورشان پرداخت تسهیلات بانکی است، بلافاصله باید فهمید آن تسهیلات از این جیب به آن جیب رفته و در دست باندهای غارتگر حکومتی دست به دست شده و تنها آمارها را روی کاغذ افزایش داده است. روز 27آذر روزنامه حکومتی جهان صنعت بهنقل از علی ربیعی وزیر کار رژیم نوشت: ”اخیراً علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نشستی از خطر ریزش نیروی کار در بیش از 240هزار صنعت کشور خبر داد و گفت این اتفاق در حالی رخ میدهد که هزینه ایجاد هر شغل در کشور حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان است“.
روزنامه جهان صنعت در ادامه نوشت: ”وزیر تعاون، همچنین از پرداخت 236هزار میلیارد تومانی بانکها بهصورت تسهیلات خبر داده، این در حالی است که با وجود اختصاص این رقم سال گذشته وضعیت اشتغال تغییر چندانی نکرده است و با این وجود باید دید چه اشکالی در پرداخت این تسهیلات وجود داشته که مؤثر واقع نشدهاند“.
دم زدن آخوند روحانی در بوشهر و در بیرجند و سایر سخنرانیهایش از کاهش تورم، افزایش رشد، خروج از رکود، همهگیر شدن بیمههای سلامت، دروغهاییست که حالا دیگر در شعارهای مردمی هم جلوه پیدا کرده و شعار ”روحانی دروغگو آن همه وعدههات کو“ در تجمعات اعتراضی مردم به گوش میرسد.
