قهرمان پاكباز مجاهد خلق غلامعباس میرزایی جاودانه شد
قهرمان پاکباز مجاهد خلق غلامعباس میرزایی با ۴۳سال سابقهٔ مبارزه حرفه‌یی سیاسی و نظامی در صفوف مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی در بیمارستان در آلبانی درگذشت و به‌جاودانه‌فروغهای آزادی پیوست.
غلامعباس قهرمان فرزند رشید مردم دورود متولد ۱۳۴۲ در جریان تظاهرات و فعالیت‌های دوران انقلاب ضدسلطنتی با آرمانهای مجاهدین آشنا شد و در همان دوران علاوه بر تظاهرات، همراه با دوستانش در شعارنویسی و پخش اطلاعیه و تراکت هم شرکت داشت. پس از انقلاب بلافاصله به مجاهدین پیوست. خودش در این مورد نوشته است:
«انقلاب پیروز شد و دفتر جنبش سازمان دایر شد و کار را با آنها دنبال می‌کردم. در سال ۵۸ وارد تشکیلات سازمان شدم و رسماً فعالیت‌هایم را با سازمان شروع کردم.
وقتی کارم را شروع کردم دیگر کار اصلی برایم پیشبرد خط و خطوط سازمان بود به‌طوری که در تمام برنامه‌ها و مراسمها و نشستها، درگیریها حضور داشتم، در این مدت کارم را در بخش دانش‌آموزی دنبال می‌کردم و سال ۵۸ تا ۶۰ نمایندهٔ کلاس در انجمن دانش‌آموزی بودم. سال۵۸ و ۵۹ سرتیم یکی از تیمهای دبیرستان بودم».
در سرفصل ۳۰خرداد ۱۳۶۰ و با شروع مقاومت انقلابی سراسری غلامعباس میرزایی هم به فعالیت‌های مخفی و نبرد با پاسداران جنایتکاری که در کار کشتار مجاهدین بودند، روی می‌آورد. خودش در مورد این دوران زندگی تشکیلاتی و انقلابی‌اش نوشته است:
«بعد از ۳۰خرداد وارد کار نظامی شدیم که سرتیم یکی از تیمها بودم که کارمان تهیه و کارگزاری سه‌راهی، نارنجک، شعارنویسی... بود، تا این‌که رژیم تعداد زیادی از بچه‌ها را گرفت و تعدادی هم شهر را ترک کردند، فعالیت برای مدتی زیاد شد».
غلامعباس میرزایی در جریان همین فعالیت‌ها و نبردها در دیماه۱۳۶۰ دستگیر می‌شود و در سال‌های ۶۰ تا ۶۳ در شکنجه‌گاههای بروجرد و خرم‌آباد زیر شکنجه قرار می‌گیرد. پس از آزادی ارتباط خود را با سازمان برقرار می‌کند و در خرداد۱۳۶۶ به‌قرارگاه اشرف اعزام می‌شود و با پوشیدن لباس رزم و شرف ارتش آزادیبخش ملی ایران به‌عنوان رزمنده‌یی پرشور و سپس فرمانده‌یی دلیر در ۶عملیات ارتش آزادیبخش شرکت می‌کند. او در عملیات چلچراغ به‌عنوان فرمانده تیم شرکت داشت و در عملیات فروغ جاویدان فرماندهی یک واحد رزمی را برعهده داشت و در جریان همین عملیات در مأموریت جستجو برای پیدا کردن رزمندگان مفقود و شهید با پاسداران خمینی درگیر شد و از ناحیه سر و کمر و دست و هر دو پا ترکش خورده و مجروح شد. در فروردین۱۳۷۰ از قهرمانان عملیات مروارید بود. عملیاتی که طی آن ارتش آزادیبخش ملی ایران با تار و مار کردن ۷تیپ و لشکر سپاه پاسداران رژیم درسی فراموشی‌ناپذیر به‌خامنه‌ای و سردمداران نظام ولایت فقیه داد.
مجاهد صدیق غلامعباس میرزایی انقلاب رهایی‌بخش درونی مجاهدین و آموزه‌های مریم رهایی را سرچشمهٔ تواناییهای مجاهدین می‌دانست. او در نقشهٔ مسیر سال۱۳۹۸ خود از جمله نوشته است:
«امشب در شب قدر آقا علی طبق سنت هر ساله که برادر مسعود به ما هدیه داده است نقشه‌مسیر سال را ترسیم می‌کنم. من از روزی که پا در مبارزه گذاشته‌ام به‌خصوص از زمانی که وارد منطقه و ارتش شده‌ام با خود عهد کردم تا ابد بدهکار سازمان و رهبری باشم. که ظرف مبارزه با خمینی را برایمان فراهم کرده است. در ادامه و در مداری بسا بالاتر این سعادت را پیدا کردم تا در مکتب برادر درس عشق و توحید ببینم و د ر انقلاب خواهر مریم یاد گرفتم که چگونه عشق را نثار خلق قهرمانمان کنم و چگونه با جمع یگانه شوم. عشق و یگانگی که آن روی مبارزه با استثمار می‌باشد. و خدا را از این بابت شاکر و سپاسگزارم که چنین سازمان و چنین رهبری داریم و خدا مرا شایسته و لایق آنا بداند»
۱۴سال دوران پایداری پرشکوه، فصل درخشانی از زندگی انقلابی و تشکیلاتی غلامعباس قهرمان است. او در جریان حملهٔ وحوش نیروی تروریستی قدس به‌سرکردگی دژخیم قاسم سلیمانی و با حمایت و شرکت مالکی جنایتکار در ۶و ۷مرداد۸۸ و در ۱۹فروردین۱۳۹۰ در خط مقدم نبرد بود و در به‌شکست کشاندن این حملات وحشیانه نقش درخشانی داشت.
او در نقشه‌مسیری که در رمضان سال۱۳۹۲ نوشته دوران پایداری پرشکوه را ترسیم کرده است:
«در این شرایط دشمن بیکار نمی‌نشیند و تمام توانش را بکار می‌گیرد تا این‌که با شیطان‌سازی، دروغ‌پردازی با موشک و کوبلر با دیوار و حصار و محدودیتها با زندان سازی شرایط را برما سخت کند تا این‌که ما را منحرف کند ولی ما مجاهدین تمام مکر و کید او را بر سرش خراب خواهیم کرد آنها نمی‌توانند با دهانهای کثیفشان نور خدا را خاموش کند، مگر می‌شود مجاهدانی که ایمان راسخ و بدون شکاف به مبارزه‌شان دارند واز اول هم برای فدا کردن و اوین و خاوران آمده‌اند تردیدی در آنها به‌وجود آورد. هیهات منا الذله. ما مجاهدین یاد گرفته‌ایم که هر چه شرایط سخت‌تر می‌شود درست جایی است که گوهر ناب مجاهدیمان بارزتر و صیقل زده‌تر می‌شود و اطمینان داریم مبارزه در لیبرتی و اشرف عین جنگ سرنگونی است».
قهرمان مجاهد خلق غلامعباس میرزایی فصل پایانی زندگی خود را در نبردی بی‌امان با بیماری سخت و خطرناک، با درخششی چشمگیر رقم زد و سرمشقی از فدا و پایداری را برای یارانش باقی گذاشت.
پیام تسلیت خانم مریم رجوی
مجاهد خلق غلامعباس میرزایی با بیش از ۴دهه رزم و نبرد برای آزادی مردم ایران به دیار رفیق اعلی پرگشود.
زندگی او بیان حقیقی پیام حسین‌بن علی است که «زندگی، عقیده و جهاد است».
روحیه رزمجو و مسئولیت‌پذیر و انتخابگرش از او مجاهدی سخت‌کوش در میدانهای نبرد نظامی، حاضر در میدانهای نبرد ایدئولوژیک و سرشار از درک و شوق مبارزاتی برای آزادی مردمش ساخته بود.
نه زندان و شکنجه، نه جراحتهای سخت در عملیات نظامی و محاصره در اشرف و لیبرتی و نه درد و رنج بیماری خدشه‌ای در عزم او برای نبرد نداشت. از آن جمله مجاهدینی که همیشه تکیه‌گاهی مطمئن برای همرزمانشان هستند و شور انقلاب و دگرگونی به سر دارند.
با درود به روح پرفتوحش، درگذشت این مجاهد صدیق را تسلیت می‌گویم به همرزمانش در اشرف۳ و به خانواده و بستگان او در دورود لرستان که این روزها صحنه قیام و خیزش است.
بی‌تردید عزم مبارزاتی و مجاهدت بی‌وقفه او الهام‌بخش رزم کانونها و جوانان شورشگر دورود و مردم باغیرت لرستان است.
