لوموند روز جمعه ۲۷مرداد نوشت این روزها همه در ایران منتظر دستگیر شدن هستند و هدف حکومت از دستگیریها و زندانی کردنها ترساندن مردم است. اما مردم بسیار خشمگین هستند. تنگناهای شدید اقتصادی به فشاری مضاعف تبدیل شده است و نباید انفجار جدید خشم عمومی را منتفی دانست.
دانشجویانی که یک سال پیش در حرکت اعتراضی شرکت کرده بودند توسط پلیس احضار می‌شوند و فشارهای حکومتی بر خانواده‌های معترضان کشته شده در این خیزش شدت گرفته تا از این طریق آنها را به سکوت یا خودداری از برگزاری مراسم یادبود برای قربانیان خود وادار کنند.
سرکوب در ایران با نزدیک شدن به اولین سالگرد قیام ۲۵شهریور ۱۴۰۱ تشدید می‌شود. در تاریخ ۲۵مرداد، حداقل ۱۲فعال حقوق زنان در استان گیلان واقع در شمال کشور دستگیر شدند. خانواده‌های آنان که روز پنجشنبه ۲۶مرداد در مقابل دادستانی رشت، مرکز استان گیلان تجمع کرده بودند، موفق به کسب اطلاعاتی از بستگان بازداشتی خود نشدند.
در سایر نقاط کشور نیز فهرست بازداشتها در حال افزایش است، به‌ویژه در میان پیروان اقلیت مذهبی که توسط جمهوری اسلامی به‌رسمیت شناخته نشده‌اند. همین امر در مورد زندانیان سیاسی سابق که در زمان قیام دستگیر شده بودند.
