ماه مهر، ماه اعتراض و خیزش

چراغ اعتراض را دانشجویان مجاهد و مبارز از ابتدای مهرماه روشن کردند. دانشجویان در دانشگاههای تهران، علم و صنعت، علامه طباطبایی، دانشگاه بوعلی‌سینا در همدان، دانشگاه زاهدان، دانشگاه تبریز، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشگاه هرمزگان و دانشگاه گلستان به‌پا خاستند و علیه بازداشت و دستگیری دانشجویان، نبودن آزادی بیان، محرومیت از تحصیل، توطئه بومی‌کردن دانشگاهها و هم‌چنین موج جدید اخراج و تصفیه استادان در دانشگاهها و مراکز تحصیلی، دست به اعتراض زدند. در هجدهم مهر ماه، دانشجویان دلیر دانشگاه شیراز، در حالی که در ورودی و محوطه دانشگاه توسط نیروهای سرکوبگر محاصره شده بود، با سردادن شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «دیکتاتور حیا کن، دانشگاه را رها کن»، «ما زن و مرد جنگیم بجنگ تا بجنگیم» علیه حضور پاسدار علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع در این دانشگاه، تظاهرات کردند. دانشجویان، هم‌چنین آزادی زندانیان سیاسی را طلب میکردند و فریاد می زدند:“ نصر من الله و فتح قریب، مرگ بر این دولت مردم فریب“. فرهنگیان و معلمان شریف نیز از آغاز مهر ماه به اعتراض برخاستند و با تجمع در مقابل ادارات آموزش و پرورش و مجلس ارتجاع، حقوق حقه خود را طلب کردند. در چندین نوبت و چندین روز، معلمان حق التدریسی و معلمان رسمی شهرهای مختلف در برابر مجلس ارتجاع اجتماع کردند و فریاد اعتراض خود را در تهران طنین‌انداز کردند. معلمان بجنورد نیز هنگام سخنرانی احمدی‌نژاد فریاد اعتراض سر دادند و این پاسدار مدعی عدالت را رسوا کردند. کارگران محروم و به‌جان آمده نیز در کارخانه‌های مختلف در استانهای تهران، اصفهان، خوزستان، کردستان، کرمانشاه، قزوین، گیلان و بوشهر، به تجمع اعتراضی و به تحصن و اعتصاب دست زدند و فریاد خشم و اعتراض خود را علیه سیاستهای ضدکارگری رژیم آخوندی و پرداخت نشدن حقوقشان، در شهرهای مختلف کشور طنین‌انداز کردند. مهمترین این حرکتهای کارگری عبارتند از: تجمع کارگران شرکت صنعتی دریایی ایران صدرا در اعتراض به اخراج کارگران، اعتصاب کارگران شرکت کشت و صنعت مهاباد در روز دوم مهر. تجمع کارگران کارخانه کاغذسازی پارس هفت تپه در روز سوم مهر در مقابل فرمانداری رژیم در شوش، تحصن کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه خوزستان و اقدام آنان به بستن جاده اهواز- اندیمشک . برخاستن بازاریان و ایستادگی بازار ملی در برابر طرح غارتگرانه دولت پاسدار احمدی‌نژاد در مهرماه امسال، از مهمترین و بی‌سابقه‌ترین حرکتهای اعتراضی سالهای اخیر بود که رژیم را تکان داد و بازتاب وسیعی در جهان پیدا کرد. بازاریان در شهرهای مختلف کشور طی 17روز اعتصاب، دولت پاسداران را مجبور به‌عقب‌نشینی کردند. در پی اعتصاب بازاریان اصفهان که از روز هفتم مهر آغاز شد، رژیم آخوندی یکان سرکوبگر ضدشورش را به مقابله با آنها فرستاد و150 تن از بازاریان شریف اعتصابی را دستگیر کرد. در روزهای بعد طلافروشان بازارهای قزوین و تهران و مشهد و تبریز و زنجان و شیراز به‌اعتصاب پیوستند و اعتراض بازار ملی علیه چپاول و غارت آخوندها ابعاد سراسری به خود گرفت. رژیم که از روشهای فریبکارانه نتیجه‌یی نگرفته بود، طبق معمول به تهدید و سرکوب و بگیر و ببند روی آورد و شماری از اعتصابیون را دستگیر نمود اما بازاریان شجاعانه اعلام کردند تا رژیم عقب نشینی نکند آنها دست از اعتراض برنخواهند داشت. سرانجام دراثر ایستادگی بازاریان و استمرار اعتصاب آنها، رژیم ناچار از عقب نشینی شد و احمدی‌نژاد اعلام کرد طرح چپاولگرانه خود را «حداقل» یک سال معوق میگذارد! از سوی دیگر هواداران مجاهدین در طول مهرماه به پخش سی. دی پیامهای رهبری مقاومت و نصب تراکت و شعار نویسی علیه رژیم آخوندی، نقش مهمی در شعله‌ور کردن اعتراضات اجتماعی داشتند.