ایمنی گله‌ای را انتخاب کردند و از اول قرنطینه را شل گرفتند
روزنامه حکومتی مستقل (۱۲خرداد۹۹) نوشت: در ایران، ایمنی گله‌ای را انتخاب کردند. به این صورت که از اول قرنطینه را شل گرفتند و بعد آن را توصیه کردند و مسافرت در تعطیلات عید را آزاد گذاشتند و از ترس "فروپاشی اقتصاد"، فعالیت‌های اقتصادی را از سر گرفتند. به‌دلیل فقدان منابع مالی لازم در دست دولت، آزاد گذاشتن فعالیت‌های اقتصادی- خدماتی را راه‌حل دیدند. به همین دلیل موج دوم شیوع بیماری در بسیاری از استانها دوباره شروع شده است و عاقبت آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.
اختلاف‌نظر متخصصان علم پزشکی با مدیریت سیاسی که روحانی سخنگوی آن است کاملاً در این سه ماهه مشهود بوده. روحانی تأکید می‌کرد که "دشمن می‌خواهد اقتصاد ما را تخریب کند"؛ پزشکان می‌گفتند: "جان مردم در خطر است". در این میان طبیعی بود که قدرت سیاسی کار را پیش می‌برد و مشخصاً دود این دوگانگی به چشم مردم و جامعهٔ بهداشت و درمان می‌رود.
این درست است که دولت (قوه مجریه) منابعی حاضر و آماده برای مقابله با این بحران ندارد ولی در کشور منابع عظیمی موجود است که میتوان از آنها استفاده کرد.
عمده‌ٔ نقدینگی عظیم کشور در دست «خودی‌هایی» متمرکز شده که رانت و رباخوار بوده‌اند...
با نصف نقدینگی، به ۴۰میلیون نفر برای ۴سال میتوان ماهی ۲میلیون تومان پرداخت
اگر حتی نصف میزان نقدینگی به مردم اختصاص یابد با آن میتوان به ده میلیون خانوار (چهل میلیون نفر) برای چهار سال، ماهی دو میلیون تومان پرداخت کرد.
طی ۴۰سال گذشته ۹نهاد تحت‌نظر خامنه‌ای به‌لحاظ ثروت و نقدینگی فربه شده‌اند. چند سال پیش رویترز یک گزارش منتشر کرد که در ستاد فرمان امام، ۹۵میلیارد دلار ثروت وجود دارد
حاکمان به مردم خود تکیه ندارند. قدرت که متمرکز شد کم کم ترک برداشته و دیگر قابل دوام نیست. شکنندگی قدرت از حوادث سال‌های ۹۶ و ۹۸ مشهود است... سیلی که بعدها مدیریت ناصحیح حوادث اکنون به راه خواهد انداخت، همه چیز را با خود می‌برد.
