همزمان با بالا گرفتن تخاصمات در رأس نظام آخوندی، رسانه‌های حکومتی نسبت به پیامدهای آن و انشقاق و گسل هرچه بیشتر در رژیم ابراز وحشت می‌کنند. در کانون این ابراز وحشت ها «اپوزیسیون برانداز» قرار دارد.
پاسدار احمد وحیدی سرکرده اسبق نیروی تروریستی قدس و وزیر دفاع پاسدار احمدی‌نژاد با اشاره به دو ارگان سرکوبگر موازی در دو باند حاکم یعنی وزارت بدنام اطلاعات در تیول باند روحانی و اطلاعات سپاه تحت‌امر ولی‌فقیه کار کرد جداگانه آنها برای تأمین امنیت نظام را مورد تأیید قرار داد و بر لزوم حل اختلاف میان سران نظام تأکید کرد. (خبرگزاری حکومتی ایلنا 6تیر 96)
نقوی حسینی عضو کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع با حمله به حسن روحانی نسبت به «شادی دل دشمنان» هشدار داد و گفت: «موضع توهین‌آمیز مسؤلان به سپاه همگامی با دشمنان نظام است. انتظار ما از دولتمردان این است که به سپاه لطمه و ضربه نزنند و آن را تضعیف نکنند و از سپاه حمایت و پشتیبانی کرده و اقدامی نکنند که باعث شادی دل دشمنان شود». (خبرگزاری حکومتی بسیج، 6تیر 96)
رسانه حکومتی تدبیر 7تیر 96 به باندهای حاکم نسبت به «هزینه سازی اختلافات» برای نظام هشدار داد و از جمله نوشت: «جدل‌های پرکنایه تریبونی این روزها میان دولت مردان و نهادهای حکومتی بسیار زیاد شده و روند پرشتابی گرفته است و نوع نابهنجار و عجیب آن هم در سخنان یک مداح در مراسم عید فطر تبلور داشت... بگو و مگوهایی که دو قطبی مقامات انتخابی و انتصابی را در اذهان تداعی و ناگفته پیداست که چه انشقاق ناخوشایندی در افکار عمومی ایجاد و چون گسل در ساختار واحد جامعه خواهد بود... معنای این سبک از گفتارها آنست که یا اختلافات آن‌قدر سترگ شده که نمی‌شود آن را در پشت پرده حل کرد یا آن که از اساس مسئولان تمایلی به گفتگو و همفکری و همنوایی خارج از صحنه عیان بیرونی ندارند و بدان اعتنا و التفاتی ندارند که هر دوی این موارد هزینه ساز است و این هزینه سازی نیاز به شرح و بسط و تفصیل ندارد».
در مقابل رسانه حکومتی بهارنیوز 6تیر 96 از باند حسن روحانی با عنوان «تضعیف روحانی به نفع کیست؟» به باند رقیب نسبت به سرنوشت تمامی باندهای داخل و خارج نظام هشدار داده است: «ادامه‌ی این روند نه تنها برای نیروهای بازیگر داخلی که حتی برای نیروهای اصلاح‌طلب خارج نشین که در پی کنشگری مسالمت‌آمیز در چهارچوب این قانون اساسی و نظم مستقر هستند، سمی مهلک است و در صورت لجاجت و پافشاری بر این موضوع، مسیر به سمت آنارشیسم سیاسی و اجتماعی رهنمون خواهد شد و ادامه این پروسه نادرست، تنها جریانی که بی‌کمترین هزینه‌ای همه دستاوردها را درو خواهد کرد، «اپوزیسیون برانداز» خواهد بود».
پاسدار احمد وحیدی سرکرده اسبق نیروی تروریستی قدس و وزیر دفاع پاسدار احمدی‌نژاد با اشاره به دو ارگان سرکوبگر موازی در دو باند حاکم یعنی وزارت بدنام اطلاعات در تیول باند روحانی و اطلاعات سپاه تحت‌امر ولی‌فقیه کار کرد جداگانه آنها برای تأمین امنیت نظام را مورد تأیید قرار داد و بر لزوم حل اختلاف میان سران نظام تأکید کرد. (خبرگزاری حکومتی ایلنا 6تیر 96)
نقوی حسینی عضو کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع با حمله به حسن روحانی نسبت به «شادی دل دشمنان» هشدار داد و گفت: «موضع توهین‌آمیز مسؤلان به سپاه همگامی با دشمنان نظام است. انتظار ما از دولتمردان این است که به سپاه لطمه و ضربه نزنند و آن را تضعیف نکنند و از سپاه حمایت و پشتیبانی کرده و اقدامی نکنند که باعث شادی دل دشمنان شود». (خبرگزاری حکومتی بسیج، 6تیر 96)
رسانه حکومتی تدبیر 7تیر 96 به باندهای حاکم نسبت به «هزینه سازی اختلافات» برای نظام هشدار داد و از جمله نوشت: «جدل‌های پرکنایه تریبونی این روزها میان دولت مردان و نهادهای حکومتی بسیار زیاد شده و روند پرشتابی گرفته است و نوع نابهنجار و عجیب آن هم در سخنان یک مداح در مراسم عید فطر تبلور داشت... بگو و مگوهایی که دو قطبی مقامات انتخابی و انتصابی را در اذهان تداعی و ناگفته پیداست که چه انشقاق ناخوشایندی در افکار عمومی ایجاد و چون گسل در ساختار واحد جامعه خواهد بود... معنای این سبک از گفتارها آنست که یا اختلافات آن‌قدر سترگ شده که نمی‌شود آن را در پشت پرده حل کرد یا آن که از اساس مسئولان تمایلی به گفتگو و همفکری و همنوایی خارج از صحنه عیان بیرونی ندارند و بدان اعتنا و التفاتی ندارند که هر دوی این موارد هزینه ساز است و این هزینه سازی نیاز به شرح و بسط و تفصیل ندارد».
در مقابل رسانه حکومتی بهارنیوز 6تیر 96 از باند حسن روحانی با عنوان «تضعیف روحانی به نفع کیست؟» به باند رقیب نسبت به سرنوشت تمامی باندهای داخل و خارج نظام هشدار داده است: «ادامه‌ی این روند نه تنها برای نیروهای بازیگر داخلی که حتی برای نیروهای اصلاح‌طلب خارج نشین که در پی کنشگری مسالمت‌آمیز در چهارچوب این قانون اساسی و نظم مستقر هستند، سمی مهلک است و در صورت لجاجت و پافشاری بر این موضوع، مسیر به سمت آنارشیسم سیاسی و اجتماعی رهنمون خواهد شد و ادامه این پروسه نادرست، تنها جریانی که بی‌کمترین هزینه‌ای همه دستاوردها را درو خواهد کرد، «اپوزیسیون برانداز» خواهد بود».
