واشنگتن تایمز
ایران در آستانه «ورشکستگی آبی»
رژیم ایران به‌طور سیستماتیک ۳هزار سال مدیریت آب ایرانیان را
به‌خاطر به‌دست آوردن سود نابود کرده است
واشنگتن تایمز نوشت ایران به‌دلیل سوءمدیریت رژیم در آستانه «ورشکستگی آبی» است. بر اساس گزارشی که این هفته توسط اندیشکده انجمن خاورمیانه منتشر شد، رژیم ایران وارد وضعیت «ورشکستگی آب» دائمی شده است.
واشنگتن تایمز افزود: این گزارش سپاه پاسداران را به ایجاد «مافیای آب» متهم می‌کند که از پروژه‌های عظیم مخرب زیست‌محیطی مانند سد گتوند، سود می‌برد. تحلیلگران انجمن خاورمیانه گفتند که پروژه سد گتوند به‌دلیل افزایش تصاعدی شوری رودخانه کارون منجر به مرگ ۴۰۰هزار درخت نخل شد و عملاً آن را به یک «کارخانه دائمی تولید آب شور» تبدیل کرد.
این گزارش پیش‌بینی می‌کند در صورت ادامه شرایط فعلی، یک میلیون و ۳۵۰هزار نفر مرگ و میر اضافی و تا ۱۸میلیون آواره داخلی در دهه آینده ایجاد می‌کند.
گرگ رومن، مدیر اجرایی انجمن خاورمیانه، در بیانیه‌یی گفت: «رژیم ایران نه تنها در مدیریت منابع آب شکست‌خورده است، بلکه به‌طور سیستماتیک سه هزار سال مدیریت آب ایرانیان را برای به‌دست آوردن سود، نابود کرده است».
پایگاه تحقیقات ژئوپلیتیکی اسپیشیال اورآسیا نوشت: ایران درگیر بحران حاد آب است منابع تجدیدپذیر آب کشور در دو دهه گذشته بیش از یک‌سوم کاهش یافته و ایران را به مرز کمبود مطلق (کمتر از ۱۰۰۰مترمکعب سرانه) رسانده؛ با جمعیت ۹۴میلیونی، این رقم به ۸۵۰مترمکعب رسیده است. سوءمدیریت دولتی ناکارآمدی‌ها را تشدید کرده و کشاورزی، با مصرف ۹۰درصدی آب از طریق آبیاری سیلابی ناکارآمد، بزرگ‌ترین عامل این وضعیت است.
هاشم امینی، مدیرکل شرکت آب و فاضلاب، هشدار داد: «ذخایر سدهای تأمین‌کننده تهران در پایین‌ترین نقطه خود در ۶۰سال گذشته قرار دارند – وضعیتی که قبلاً ندیده‌ایم».
ریسک سیاسی داخلی بالا و رو به افزایش است. کمبودهای آب قبلاً اعتراضاتی را برانگیخته و هشدارهای رسمی اخیر در مورد جیره‌بندی و تخلیه تهران نشان می‌دهد که حکومت با فشار حاد مشروعیت و نظم عمومی روبه‌رو است. ناتوانی دولت در جلوگیری از کمبودهای مداوم در تهران ـ همراه با (قطع فشار شبانه) ـ خشم عمومی را در سراسر گروه‌های اجتماعی-اقتصادی تشدید می‌کند. جایی که شکست‌های خدماتی با نارضایتی (مانند خوزستان) تلاقی کند، اعتراضات می‌تواند به‌سرعت گسترش یابد.
روزنامه حکومتی اعتماد ۲۳ آبان نوشت: هشدار اخیر پزشکیان مبنی بر تخلیه تهران در صورت تداوم روزهای بی‌باران، نگرانی‌ها را دوچندان کرده است. این جمله، نه‌تنها بیانگر شدت بحران منابع آب در پایتخت است، بلکه نشان‌دهنده نقطه‌ای بحرانی در حکمرانی زیست‌محیطی کشور است؛ نقطه‌ای که در آن، ادامه وضعیت موجود می‌تواند به فروپاشی زیرساخت‌های شهری، مهاجرت‌های اجباری و بحرانهای اجتماعی گسترده منجر شود.
خبرگزاری سپاه پاسداران از افزایش ۴برابری سدهای زیر ۵درصد در ۲۰روز خبر داد و نوشت، جدیدترین آمار نشان می‌دهد شمار سدهایی که کمتر از ۵درصد ظرفیت مخزن خود را ذخیره دارند با افزایش چشمگیر از ۸سد در ابتدای سال آبی به ۳۲سد رسیده است.
این منبع افزود: بحران آب دیگر محدود به چند استان یا یک حوضه خاص نیست، بلکه تقریباً تمام مناطق کشور را در برگرفته است. این شرایط، علاوه بر تهدید تأمین آب شرب و کشاورزی، خطر تشدید برداشت از آب‌های زیرزمینی و افزایش فرو نشست زمین را به‌دنبال دارد.
روزنامه حکومتی آرمان ملی نوشت: سهم مصرف خانگی تنها ۷درصد منابع آبی است، اما ۹۰درصد به بخش کشاورزی اختصاص دارد که با آبیاری سنتی، ۶۰درصد آب را هدر می‌دهد. کارشناسان تأکید دارند سوءمدیریت مدیران، ریشه اصلی فاجعه است نه مصرف مردم. تهران سالهاست روی شبکه‌یی از لوله‌های پوسیده بنا شده؛ ۲۲درصد آب شرب در مسیر انتقال از بین می‌رود، معادل مصرف سالانه میلیون‌ها نفر. مافیای آب، با سدسازی بی‌رویه، رودخانه‌ها و تالاب‌ها را خشک کرده؛ کشاورزی با کشت برنج در مناطق کم‌آب، بیش از ۵۰درصد آب را هدر می‌دهد.
سهم مردم ۷درصد است؛ چگونه می‌توان ادعا کرد عامل اصلی بحران‌اند؟ مدیریت سوء، سهم بسیار بیشتری دارد... بدون اصلاح ساختاری، صرفه‌جویی خانگی مانند پر کردن سطل سوراخ است.
