سلام حنیف جان. من به شماها افتخار میکنم و من از راه دور با قلبی پر از خون از اینهمه بیعدالتی و ظلم که بر تکتک شماها میشود و دارد مرا از درون منفجر میکند تو را میبوسم و همچنین خاک پای تمامی خواهران و برادران در لیبرتی که جایگاه قهرمانان و شیران هست هستم. حنیف جان شاید که باور نکنی ولی این جملات را با اشک مینویسم چون بعضی مواقع تحمل اینقدر ظلم و نابربری که بر علیه شماها میشود واقعاً غیرقابل تحمل هست. ولی همین مقاومت شما و خونهای پاکی همچون پدر مجاهدت و دیگر خواهران و برادران شهید خون ماها را که در خارج کشور نشستهایم و همچنین مردم داخل کشور را به جوش میآورد اگر چه بسیار سخت و جانکاه هست ولی ماها بهخاطر پیروزی در مقابل ظالمان، جنایتکاران و مما شات گران مجبوریم که نهایت صبر و تحمل را بکنیم. ماها هم در اینجا با شرکت در تحصن و تظاهرات و هر کاری که در توانمان هست برای اهداف شماها که آزادی ۷ گروگان و تأمین امنیت توسط کلاه آبیهای مللمتحد هست انجام میدهیم. باز هم تو را از راه دور مثل برادر تنیام میبوسم. سلام مرا به تکتک خواهران و برادران برسان. من معمولاً کم حرف میزنم و یا مینویسم چون معتقد به کار کردن و عمل هستم چونکه آدمهای پر حرف و کم عمل زیاد هستند و انسانهای پر عمل و پر کار مثل شماها اشرفیها و یا اشرفنشانها کم هستند. ولی شماها را با تمام وجودم و با تکتک سلولهایم دوست دارم و عاشق شماها مجاهدین هستم اگر چه مذهبی نیستم ولی اگر مذهبی، مرامی، دینی، و مسلکی را اگر بخواهم انتخاب بکنم شما و مبارزه شما مجاهدین پاک باز و مظلوم را انتخاب میکنم. برای تکتک شماها سلامتی و پیروزی در اهدافتان آرزومندم. با بودن اشرفیهایی مثل شماها به ایرانی بودنم افتخار میکنم. درود بر تکتک مجاهدین و اشرفنشانان در همه دنیا.
درود بر مسعود و مریم. زنده با د آزادی. زنده با د ایران.