نیما نحوی دانشجوی زندانی در زندان متی‌کلای بابل به علت عدم موافقت با عفو مشروط خود و شرایط بد زندان دست به اعتصاب‌غذا زده است.
به گزارش دریافتی، نیما نحوی در اعتراض به عدم موافقت با انتقال وی به یکی از زندانهای شهر محل سکونت خود، عدم موافقت با عفو مشروط با توجه به گذراندن بیش از نیمی از دوران محکومیت خود و هم‌چنین انتقال وی از بند ویژه زندان متی‌کلا به بند مجرمین خطرناک، اعتصاب غذای نامحدود خود را آغاز نموده و اعلام کرد: «تا با درخواست وی مبنی بر انتقال به زندان محل سکونتش بر طبق قوانین و اساسنامه سازمان زندانهای کل کشور موافقت صورت نگیرد دست از اعتصاب‌غذا نخواهید کشید».
منابع آگاه دانشجویی بابل و دادگستری شهرستان بابل خبر داده‌اند که در جواب به در خواست ارائه گردیده از سوی خانواده‌اش مبنی بر انتقال وی، خواستار مراجعه آنها به اداره اطلاعات شهرستان بابل شده‌اند که پس از مراجعه خانواده این دانشجوی دربند به اداره اطلاعات شهرستان بابل با برخورد تند و زننده مسئولین امنیتی این شهرستان مواجه شدند.
هم‌چنین منابع آگاه این استان گزارش می‌دهند که با به پایان رسیدن دوران محکومیت دانشجویان دربند زندان متی کلای بابل (ایمان صدیقی، محسن برزگر، مشفق سمندری، حسین جلیل نتاج و محمد اسماعیل زاده) فشارهای نهادهای امنیتی بر دیگر فعالین دانشجویی و سیاسی این استان شدت گرفته است. اخبار رسیده حاکی از آن است که با اتمام دوران شکنجه‌های جسمی این افراد دوره‌ی فشارها و محرومیتهای مدنی و حقوقی فعالین این استان تشدید گردیده است، چنان‌چه بسیاری از این فعالین، بیش از یک سال است در انتظار صدور حکم خود از سوی دادگاه تجدیدنظر استان مازندران و برخی دیگر در انتظار صدور حکم اولیه خود از سوی دادگاه انقلاب شهرستانهای مختلاف استان می‌باشند که هم‌چنان زمان صدور احکام آنها نامعلوم می‌باشد که این امر باعث گردیده حقوق اجتماعی فعالین این استان از جمله تحصیل در دانشگاه، گذراندن دوران خدمت سربازی، اشتغال و… سلب گردد.
نیما نحوی فعال دانشجویی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل که تا‌کنون ۳ بار دستگیر گردیده است، آخرین بار در حوادث پس از انتخابات به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به از سوی دادگاه انقلاب شهرستان بابل به ۱۰ ماه حبس تعزیری و ۱ سال محرومیت از تحصیل محکوم گشت. گفتنی است وی تا‌کنون بیش از ۵ ماه از دوران حبس خود را سپری نموده که بر طبق قوانین سازمان زندانها می‌بایست با اتمام ۵ ماه از دوره‌ی محرومیت خود با عفو مشروط آزاد گردد ولی با عدم موافقت نهادهای امنیتی و اطلاعاتی استان وی هم‌چنان در زندان به‌سر می‌برد و از حقوق ذکر شده در اساسنامه‌ی سازمان زندانهای کل کشور محروم می‌باشد.
به گزارش دریافتی، نیما نحوی در اعتراض به عدم موافقت با انتقال وی به یکی از زندانهای شهر محل سکونت خود، عدم موافقت با عفو مشروط با توجه به گذراندن بیش از نیمی از دوران محکومیت خود و هم‌چنین انتقال وی از بند ویژه زندان متی‌کلا به بند مجرمین خطرناک، اعتصاب غذای نامحدود خود را آغاز نموده و اعلام کرد: «تا با درخواست وی مبنی بر انتقال به زندان محل سکونتش بر طبق قوانین و اساسنامه سازمان زندانهای کل کشور موافقت صورت نگیرد دست از اعتصاب‌غذا نخواهید کشید».
منابع آگاه دانشجویی بابل و دادگستری شهرستان بابل خبر داده‌اند که در جواب به در خواست ارائه گردیده از سوی خانواده‌اش مبنی بر انتقال وی، خواستار مراجعه آنها به اداره اطلاعات شهرستان بابل شده‌اند که پس از مراجعه خانواده این دانشجوی دربند به اداره اطلاعات شهرستان بابل با برخورد تند و زننده مسئولین امنیتی این شهرستان مواجه شدند.
هم‌چنین منابع آگاه این استان گزارش می‌دهند که با به پایان رسیدن دوران محکومیت دانشجویان دربند زندان متی کلای بابل (ایمان صدیقی، محسن برزگر، مشفق سمندری، حسین جلیل نتاج و محمد اسماعیل زاده) فشارهای نهادهای امنیتی بر دیگر فعالین دانشجویی و سیاسی این استان شدت گرفته است. اخبار رسیده حاکی از آن است که با اتمام دوران شکنجه‌های جسمی این افراد دوره‌ی فشارها و محرومیتهای مدنی و حقوقی فعالین این استان تشدید گردیده است، چنان‌چه بسیاری از این فعالین، بیش از یک سال است در انتظار صدور حکم خود از سوی دادگاه تجدیدنظر استان مازندران و برخی دیگر در انتظار صدور حکم اولیه خود از سوی دادگاه انقلاب شهرستانهای مختلاف استان می‌باشند که هم‌چنان زمان صدور احکام آنها نامعلوم می‌باشد که این امر باعث گردیده حقوق اجتماعی فعالین این استان از جمله تحصیل در دانشگاه، گذراندن دوران خدمت سربازی، اشتغال و… سلب گردد.
نیما نحوی فعال دانشجویی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل که تا‌کنون ۳ بار دستگیر گردیده است، آخرین بار در حوادث پس از انتخابات به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به از سوی دادگاه انقلاب شهرستان بابل به ۱۰ ماه حبس تعزیری و ۱ سال محرومیت از تحصیل محکوم گشت. گفتنی است وی تا‌کنون بیش از ۵ ماه از دوران حبس خود را سپری نموده که بر طبق قوانین سازمان زندانها می‌بایست با اتمام ۵ ماه از دوره‌ی محرومیت خود با عفو مشروط آزاد گردد ولی با عدم موافقت نهادهای امنیتی و اطلاعاتی استان وی هم‌چنان در زندان به‌سر می‌برد و از حقوق ذکر شده در اساسنامه‌ی سازمان زندانهای کل کشور محروم می‌باشد.
