امیر (فرزند شهید قهرمان مجاهد علی اصغر عمادی) ما همه بسیار تحت‌تاثیر عواطف، عشق و شجاعت تو قرار گرفتیم. تو گفتی که می‌خواهی مثل پدرت باشی. من فکر می‌کنم تو آن‌گونه شده ای. و مادر تو باید بسیار به تو افتخار کند.
یک شاعر انگلیسی قرن هفدهم میلادی به‌نام «جان دان» یک بار گفت: «مرگ هر انسانی کمبودی برای خود من است زیرا من در بطن بشریت قرار دارم».
ما در این‌جا گردهم آمده‌ایم تا از 52 شهید تجلیل کنیم؛ اما می‌دانیم که بسیاری دیگر، حتی هزاران تن دیگر، قبل از آنها جان خودشان را از دست داده بودند و مادامی که دولت آمریکا و سازمان ملل به قول خود وفا نکرده‌اند، متأسفانه تلفات بیشتری در تقدیر است.
بنابراین ما امروز در این مراسم تجلیل که آکنده از احترام و تأمل نسبت به آنها است کنار هم جمع شده‌ایم. اما ما همچنین جمع شده‌ایم تا به خودمان و به دولت آمریکا وعده‌هایی را یادآوری کنیم که داده شدند، اما بعداً نقض شدند.
امیر، تو محبت داشتی و به ما به‌عنوان دوستان آمریکایی اشاره کردی. شما دوستان آمریکایی بسیار بیشتری از تعداد حضار این مراسم دارید. آنچه که ما تحمل کرده‌ایم هرگز به آنچه زنان و مردان اشرف و لیبرتی تحمل کرده‌اند نمی‌رسد. آنچه ما گفته‌ایم این است که نباید تنها حرّافی کرد بلکه باید محکوم کرد. وعده‌هایی داده شدند و بعد نقض شدند. بنابراین بی‌ارزش هستند. ما به حرفهای زیادی از طرف سازمان ملل و آمریکا گوش کرده‌ایم که تابه‌حال بی‌معنی بوده‌اند.
بنابراین در تحلیل نهایی وقتی ما به تحولات می‌نگریم، نظر شخصی من این است که واقعاً فکر می‌کنم همه ما که از آغاز درگیر این موضوع بوده‌ایم، نسبت به‌عملکرد کشورمان احساس شرم می‌کنیم و خجالت زده‌ایم که اعمال آن کافی نبوده است. ما نسبت به‌عملکرد کشورمان آزار و رنج دیده‌ایم، نه آن‌گونه آزاری که خانواده‌ها و دوستان قربانیان احساس می‌کنند، اما ما که به حمایت از مبارزه مجاهدین برخاسته‌ایم، رنج کشیده‌ایم چرا که تمام عمرمان را صرف خدمت به دولت و کشوری کرده‌ایم که علاقه بسیار زیادی به آن داریم.
و متأسفانه بعد از این‌که تقریباً دو تریلیون دلار خرج شده و 4500 آمریکایی جان خود را از دست داده‌اند، ما می‌بینیم که بزرگترین شریک آمریکا در منطقه، رژیم مالکی است که از نظر اخلاقی فاسد و ورشکسته است. او انتخاب خود را کرده تا در کنار ابلیسی مثل ولی‌فقیه رژیم ایران قرار گیرد.
اما کشور آمریکا باید بخشی از مسئولیت این امر را بپذیرد. نمی‌توان فقط رژیم ایران و عراق و سازمان ملل را مسئول دانست. سازمان ملل بی‌فایده و سست بوده است و شاید بکار بردن کلمه متقلب برای آنها محبت‌آمیز باشد، اما من فکر می‌کنم آنها در واقع به خانم رجوی دروغ گفتند، آنها به ساکنان اشرف و لیبرتی دروغ گفتند و تا همین امروز هم دروغ می‌گویند و سرنوشت این میهن‌پرستان هیچ تفاوتی برای آنها نمی‌کند.
بنابراین ما مکرراً از دولت آمریکا می‌خواهیم که آنچه صحیح است را انجام دهد. ما به این کار ادامه خواهیم داد و مصّر خواهیم ماند. صدایمان را هر چه می‌توانیم بلندتر خواهیم کرد. ما جمع شده‌ایم تا بگوییم آمریکا یک ایده است. یکی دیگر از ایده‌هایی که بسیار برای ما پایه‌یی است این است که وقتی تعهد و یا قولی می‌دهیم به آن وفادار بمانیم. ما تعهدی را قبول کردیم. در ضمن، ما این تعهد را از زمانی که تک‌تک ساکنان مدرک مکتوب آن را دریافت کرده‌اند، تکرار کرده‌ایم. وزیر خارجه کلینتون به آن استناد کرد. دانیل فیرید آن را تکرار کرد. و مکتوب شده است. بسیاری از ما همین تعهد را از پشت تلفن شنیدیم و به خانم رجوی منتقل کردیم. و او با احترام آن را به ساکنان اشرف و لیبرتی منتقل کرد. باید به شما اعتراف کنم که دوستان آمریکایی شما به‌اندازه هر کس دیگری نسبت به مرگ این افراد احساس مسئولیت می‌کنند، چون ما از آنها خواستیم که به آمریکا اعتماد کنند. شرم بر همه.
فریب و حیله و خدعه بر خلاف وجدان است، غیراخلاقی و ضدآمریکایی است. و در عین‌حال که ما گذشته را محکوم می‌کنیم و به این کار ادامه خواهیم داد، اما می‌دانیم که صرف این کار مثمرثمر نخواهد بود و باید به آینده هم فکر کرد. آنچه ما حالا به آن نیاز داریم حضور دائمی نیروهای کلاه آبی سازمان ملل در کمپ لیبرتی است.
ما خواستار تی‌والهای حفاظتی، جلیقه‌های ضدگلوله و کلاهخود هستیم. با این حال، دیدید که قربانیان در اشرف طی حمله مزدوران کلاهخود و جلیقه هم داشتند. وقتی این آدمکشان وارد صحنه می‌شوند کلاهخود و تی وال اثری ندارد مگر این‌که ایالات متحده و سازمان ملل افرادی را در آنجا مستقر سازند که سازمان ملل و آمریکا را نمایندگی می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که این قتل‌عام تکرار نشود.
بنابراین ما از شهدا تجلیل و برای آنها دعای خیر می‌کنیم. و بله امیر آنها بیهوده زندگی خود را از دست ندادند. بیهوده زندگی خود را از دست ندادند. بلکه آرمان آنها پیروز خواهد شد. آرمان آنها حق است و زمانی پیروز خواهد شد.
برخی از شما شنیده‌اید که من قبلاً به بی‌نظیر بوتو اشاره کرده‌ام، اما دوست دارم باز هم تکرار کنم تا این‌که با یکدیگر به تهران برسیم. من نقل‌قول او را در یکی از سخنرانیهای او دیده بودم و یک سال قبل از ترور با او ملاقات کردم. او چیزی را می‌گفت که من فکر می‌کنم شما و ساکنان لیبرتی و اشرف هم به آن باور دارید. او گفت: «شما می‌توانید یک انسان را تبعید کنید، اما نه یک ایده را. شما می‌توانید یک انسان را زندانی کنید اما نه یک ایده را. شما می‌توانید یک انسان را بکشید اما نه یک ایده را».
مالکی و آخوندها باید خیلی به‌دقت گوش دهند. حمله وحشیانه و غیراخلاقی شما به افراد بیگناه و بی‌دفاع آرزویی را که آنها داشتند از بین نخواهد برد. آرزویی که خانواده‌ها و دوستان و سایر ساکنان کمپ لیبرتی دارند را از بین نخواهد برد. آرزو و ایده‌ای که تمام مردم ایران که تحت ستم شما زندگی می‌کنند به آن معتقدند را از بین نخواهد برد، همان آرزوی یک ایران آزاد و دمکراتیک.
مالکی، اگر تو و برادر شریرت ولی وفقیه رژیم خوب فکر کنید، شما آتش این ایده را از بین نبرده‌اید، بلکه آن را سوزان تر کرده‌اید چون بعد از مرگ آنها این ایده و آرزو و ایمانها برای تحقق بخشیدن قوی‌تر خواهند شد. حتی یک دقیقه هم خیال نکن که مرگ آنها شعله ها را خاموش خواهد کرد و امید را از بین خواهد برد یا ایده آنها را تغییر خواهد داد، آنها تعهدی را به این ایده و آرمان دارند که در قلب و وجودشان حک شده است و برایش جان فدا کردند.
... من اجداد زیادی در سراسر جهان دارم. ... پدرم ایرلندی بود و یک ضرب‌المثل ایرلندی است که می‌گوید «مرگ، زخمی را در قلب انسان به جا می‌گذارد که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را التیام بخشد. عشق خاطره‌ای را به جا می‌گذارد که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را برباید».
امیر و همه شما باید بدانید که آنها نخواهند توانست خاطره پدران و دوستان شما را به سرقت ببرند و هرگز نخواهند توانست ایده و آرمان حق آزادی ایران را که آنها برای تحققش جانشان را فدا کردند به سرقت ببرند.
از شما متشکرم.
یک شاعر انگلیسی قرن هفدهم میلادی به‌نام «جان دان» یک بار گفت: «مرگ هر انسانی کمبودی برای خود من است زیرا من در بطن بشریت قرار دارم».
ما در این‌جا گردهم آمده‌ایم تا از 52 شهید تجلیل کنیم؛ اما می‌دانیم که بسیاری دیگر، حتی هزاران تن دیگر، قبل از آنها جان خودشان را از دست داده بودند و مادامی که دولت آمریکا و سازمان ملل به قول خود وفا نکرده‌اند، متأسفانه تلفات بیشتری در تقدیر است.
بنابراین ما امروز در این مراسم تجلیل که آکنده از احترام و تأمل نسبت به آنها است کنار هم جمع شده‌ایم. اما ما همچنین جمع شده‌ایم تا به خودمان و به دولت آمریکا وعده‌هایی را یادآوری کنیم که داده شدند، اما بعداً نقض شدند.
امیر، تو محبت داشتی و به ما به‌عنوان دوستان آمریکایی اشاره کردی. شما دوستان آمریکایی بسیار بیشتری از تعداد حضار این مراسم دارید. آنچه که ما تحمل کرده‌ایم هرگز به آنچه زنان و مردان اشرف و لیبرتی تحمل کرده‌اند نمی‌رسد. آنچه ما گفته‌ایم این است که نباید تنها حرّافی کرد بلکه باید محکوم کرد. وعده‌هایی داده شدند و بعد نقض شدند. بنابراین بی‌ارزش هستند. ما به حرفهای زیادی از طرف سازمان ملل و آمریکا گوش کرده‌ایم که تابه‌حال بی‌معنی بوده‌اند.
بنابراین در تحلیل نهایی وقتی ما به تحولات می‌نگریم، نظر شخصی من این است که واقعاً فکر می‌کنم همه ما که از آغاز درگیر این موضوع بوده‌ایم، نسبت به‌عملکرد کشورمان احساس شرم می‌کنیم و خجالت زده‌ایم که اعمال آن کافی نبوده است. ما نسبت به‌عملکرد کشورمان آزار و رنج دیده‌ایم، نه آن‌گونه آزاری که خانواده‌ها و دوستان قربانیان احساس می‌کنند، اما ما که به حمایت از مبارزه مجاهدین برخاسته‌ایم، رنج کشیده‌ایم چرا که تمام عمرمان را صرف خدمت به دولت و کشوری کرده‌ایم که علاقه بسیار زیادی به آن داریم.
و متأسفانه بعد از این‌که تقریباً دو تریلیون دلار خرج شده و 4500 آمریکایی جان خود را از دست داده‌اند، ما می‌بینیم که بزرگترین شریک آمریکا در منطقه، رژیم مالکی است که از نظر اخلاقی فاسد و ورشکسته است. او انتخاب خود را کرده تا در کنار ابلیسی مثل ولی‌فقیه رژیم ایران قرار گیرد.
اما کشور آمریکا باید بخشی از مسئولیت این امر را بپذیرد. نمی‌توان فقط رژیم ایران و عراق و سازمان ملل را مسئول دانست. سازمان ملل بی‌فایده و سست بوده است و شاید بکار بردن کلمه متقلب برای آنها محبت‌آمیز باشد، اما من فکر می‌کنم آنها در واقع به خانم رجوی دروغ گفتند، آنها به ساکنان اشرف و لیبرتی دروغ گفتند و تا همین امروز هم دروغ می‌گویند و سرنوشت این میهن‌پرستان هیچ تفاوتی برای آنها نمی‌کند.
بنابراین ما مکرراً از دولت آمریکا می‌خواهیم که آنچه صحیح است را انجام دهد. ما به این کار ادامه خواهیم داد و مصّر خواهیم ماند. صدایمان را هر چه می‌توانیم بلندتر خواهیم کرد. ما جمع شده‌ایم تا بگوییم آمریکا یک ایده است. یکی دیگر از ایده‌هایی که بسیار برای ما پایه‌یی است این است که وقتی تعهد و یا قولی می‌دهیم به آن وفادار بمانیم. ما تعهدی را قبول کردیم. در ضمن، ما این تعهد را از زمانی که تک‌تک ساکنان مدرک مکتوب آن را دریافت کرده‌اند، تکرار کرده‌ایم. وزیر خارجه کلینتون به آن استناد کرد. دانیل فیرید آن را تکرار کرد. و مکتوب شده است. بسیاری از ما همین تعهد را از پشت تلفن شنیدیم و به خانم رجوی منتقل کردیم. و او با احترام آن را به ساکنان اشرف و لیبرتی منتقل کرد. باید به شما اعتراف کنم که دوستان آمریکایی شما به‌اندازه هر کس دیگری نسبت به مرگ این افراد احساس مسئولیت می‌کنند، چون ما از آنها خواستیم که به آمریکا اعتماد کنند. شرم بر همه.
فریب و حیله و خدعه بر خلاف وجدان است، غیراخلاقی و ضدآمریکایی است. و در عین‌حال که ما گذشته را محکوم می‌کنیم و به این کار ادامه خواهیم داد، اما می‌دانیم که صرف این کار مثمرثمر نخواهد بود و باید به آینده هم فکر کرد. آنچه ما حالا به آن نیاز داریم حضور دائمی نیروهای کلاه آبی سازمان ملل در کمپ لیبرتی است.
ما خواستار تی‌والهای حفاظتی، جلیقه‌های ضدگلوله و کلاهخود هستیم. با این حال، دیدید که قربانیان در اشرف طی حمله مزدوران کلاهخود و جلیقه هم داشتند. وقتی این آدمکشان وارد صحنه می‌شوند کلاهخود و تی وال اثری ندارد مگر این‌که ایالات متحده و سازمان ملل افرادی را در آنجا مستقر سازند که سازمان ملل و آمریکا را نمایندگی می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که این قتل‌عام تکرار نشود.
بنابراین ما از شهدا تجلیل و برای آنها دعای خیر می‌کنیم. و بله امیر آنها بیهوده زندگی خود را از دست ندادند. بیهوده زندگی خود را از دست ندادند. بلکه آرمان آنها پیروز خواهد شد. آرمان آنها حق است و زمانی پیروز خواهد شد.
برخی از شما شنیده‌اید که من قبلاً به بی‌نظیر بوتو اشاره کرده‌ام، اما دوست دارم باز هم تکرار کنم تا این‌که با یکدیگر به تهران برسیم. من نقل‌قول او را در یکی از سخنرانیهای او دیده بودم و یک سال قبل از ترور با او ملاقات کردم. او چیزی را می‌گفت که من فکر می‌کنم شما و ساکنان لیبرتی و اشرف هم به آن باور دارید. او گفت: «شما می‌توانید یک انسان را تبعید کنید، اما نه یک ایده را. شما می‌توانید یک انسان را زندانی کنید اما نه یک ایده را. شما می‌توانید یک انسان را بکشید اما نه یک ایده را».
مالکی و آخوندها باید خیلی به‌دقت گوش دهند. حمله وحشیانه و غیراخلاقی شما به افراد بیگناه و بی‌دفاع آرزویی را که آنها داشتند از بین نخواهد برد. آرزویی که خانواده‌ها و دوستان و سایر ساکنان کمپ لیبرتی دارند را از بین نخواهد برد. آرزو و ایده‌ای که تمام مردم ایران که تحت ستم شما زندگی می‌کنند به آن معتقدند را از بین نخواهد برد، همان آرزوی یک ایران آزاد و دمکراتیک.
مالکی، اگر تو و برادر شریرت ولی وفقیه رژیم خوب فکر کنید، شما آتش این ایده را از بین نبرده‌اید، بلکه آن را سوزان تر کرده‌اید چون بعد از مرگ آنها این ایده و آرزو و ایمانها برای تحقق بخشیدن قوی‌تر خواهند شد. حتی یک دقیقه هم خیال نکن که مرگ آنها شعله ها را خاموش خواهد کرد و امید را از بین خواهد برد یا ایده آنها را تغییر خواهد داد، آنها تعهدی را به این ایده و آرمان دارند که در قلب و وجودشان حک شده است و برایش جان فدا کردند.
... من اجداد زیادی در سراسر جهان دارم. ... پدرم ایرلندی بود و یک ضرب‌المثل ایرلندی است که می‌گوید «مرگ، زخمی را در قلب انسان به جا می‌گذارد که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را التیام بخشد. عشق خاطره‌ای را به جا می‌گذارد که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را برباید».
امیر و همه شما باید بدانید که آنها نخواهند توانست خاطره پدران و دوستان شما را به سرقت ببرند و هرگز نخواهند توانست ایده و آرمان حق آزادی ایران را که آنها برای تحققش جانشان را فدا کردند به سرقت ببرند.
از شما متشکرم.
