صائب عریقات، دبیر کمیتهٔ اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین «ساف» بر پیوستن فلسطین به چند معاهده بینالمللی تأکید کرد.
عریقات روز جمعه ۱۸خرداد ۹۷به خبرگزاری صوت فلسطین گفت: در پی پیوستن فلسطین به این معاهدات، قوانین کشور بر اساس همسویی با آن تغییر خواهد کرد.
صائب عریقات افزود: محمود عباس رئیس دولت فلسطین با اجرای مصوبات مجلس ملی فلسطین در زمینههای حقوق مدنی، سیاسی و حقوقبشر میکوشد توان فلسطین را بهعنوان یک دولت کاملاًً مستقل افزایش دهد، و این تلاشها ادامهٔ برنامههای راهبردی رهبری فلسطین در دفاع از حقوق ملت فلسطین در سطح بینالمللی است.
او اشاره کرد که محمود عباس رئیس دولت فلسطین قوانین مجلس ملی فلسطین را در چهار چوب حقوق مدنی، سیاسی و حقوقبشر بهمنظور تقویت قدرت دولت فلسطین بهعنوان دولتی با حاکمیت تمامعیار اجرا میکند.
اقدام راهبردی رهبری فلسطین در صحنه بینالمللی از یک طرف برای دفاع از حقوق مردم فلسطین و از طرف دیگر برای امکان پیوستن به دادگاه جنایی بینالمللی صورت گرفته است. علاوه بر آن برای ادامه تلاشهای دولت فلسطین جهت به عضویت در آمدن کامل در سازمان مللمتحد و حضور در دادگاه عدالت بینالمللی برای دستیابی به ایدههای مشورتی بر سر تصمیم دونالد ترامپ حول بیتالمقدس است.
عریقات افزود رئیس دولت فلسطین توانسته است مواضع دولت فلسطین را بر اساس قطعنامههای سازمان ملل، اتحادیه اروپا، سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه عرب، سازمان کشورهای غیرمتعهد، اتحادیه آفریقا، کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب برای مواجهه با تصمیم های دونالد ترامپ بر سر بیتالمقدس است.
صائب عریقات دیپلومات ارشد فلسطینی و رئیس هیأت فلسطینی مذاکرهکننده عضو سازمان آزادیبخش فلسطین با اسراییل است. وی به مدت دو دهه عضو تیم مذاکرهکننده فلسطینیها برای تشکیل کشور مستقل فلسطین بوده است.
قانون بینالمللی حقوقبشر بخشی از قانون بینالملل است که برای ارتقای حقوقبشر در زمینههای اجتماعی، منطقهای و داخلی وضع شده است. این قانون بهلحاظ حقوق بینالملل، قانون بینالمللی و حقوقبشر، حاصل توافقنامههایی است که میان دولتهای مستقل انجام شده و هدفشان تاثیرگذاری قانونی بر روی سایر دولتهایی است که بر سر این قانون با هم به توافق رسیدهاند.
بهلحاظ قانونی حقوق بینالمللی عرفی و سایر اسناد بینالمللی حقوقبشر هر چند از نظر قانونی نیازی به اجرای آن نیست، اما نیاز به کمک، اجرا، فهم و ارتقای قانون بینالمللی حقوقبشر هست و بهعنوان منبعی تأثیرگذار در معاهدات سیاسی شناخته میشود.
مطالب مرتبط:
جنبش غیرمتعهدها یا عدم تعهد سازمانی بینالمللی است که در سال ۱۹۶۱میلادی در اوج جنگ سرد در بلگراد، پایتخت یوگسلاوی، تأسیس شد و شامل کشورهایی میشد که به هیچیک از بلوکهای قدرت نظام جهانی وابستگی نداشتند. این سازمان با پایان جنگ سرد نیز به فعالیت خود ادامه داد و در سال ۲۰۱۲در مجموع ۱۲۰دولت عضو و ۱۷عضو ناظر داشتهاست.
ایده تشکیل چنین گروهی تا حد زیادی به ابتکار مارشال تیتو رئیسجمهور یوگسلاوی، قوام نکرومه نخستین رئیسجمهور غنا، جمال عبدالناصر دومین رئیسجمهور مصر، جواهر لعل نهرو اولین نخستوزیر هند و احمد سوکارنو نخستین رئیسجمهور اندونزی شکل گرفته بود. کریشنا منون دیپلومات هندی نیز نخستین شخصی بود که در سال ۱۹۵۴در یکی از نشستهای مللمتحد این اصطلاح را در اشاره به این نظریه به کار برد.