با سلام و خیرمقدم به اعضای محترم شورا مخصوصاً دوستانی که از راههای دور تشریف آورده‌اند، خیلی خوش آمدید و خسته نباشید. همگی سلام می‌کنیم به اعضای شورا در لیبرتی به‌خصوص آنها که در آنجا در حال اعتصاب‌غذا هستند.
درود بر همه آنها و برهمه هموطنان و اشرف‌نشانها و حامیان مجاهدین و مقاومت ایران که برای آزادی هفت گروگان اشرفی و حفاظت بین‌المللی از لیبرتی، در ژنو، برلین، لندن، اتاوا و ملبورن، در این اعتصاب‌غذای جهانی، مشعلهای پایداری را به‌دست گرفته‌اند. برای همه آنها سلامتی و موفقیت هر چه سریعتر آرزو می‌کنیم.
این حرکت اعتراضی اشرفیها و اشرف‌نشانها یک بار دیگر جدیت این مقاومت را برای مبارزه و سرنگونی دیکتاتوری مذهبی، برای به دست آوردن آزادی به هر قیمت نشان می‌دهد؛ آنها که حاضرند از همه چیزشان بگذرند. اگر چه این برای همه ما بسیار دردناک است، اما نمی‌توانیم در مقابل این همه فداکاری و این عزم راسخ برای پیشبرد مقاومت و مبارزه سر تعظیم فرود نیاوریم. از همین جا به همه آنها درود می‌فرستیم. امیدوارم که هر چه سریعتر ما بتوانیم به کمک هم به خواسته‌های حداقل آنها پاسخ بدهیم تا این شرایط بسیار دردناک، هر چه زودتر خاتمه پیدا کند.
اجلاس شورای ملی مقاومت، این بار سرشار از خاطره فروزان ۵۲قهرمان شهید اشرفی است که ۱۷ تن از آنها اعضای شورای ملی مقاومت بودند:
زهره قائمی، گیتی گیوه‌چیان، میترا باقرزاده، ژیلا طلوع، مهدی فتح‌الله نژاد، احمد بوستانی، حمید باطبی، محمدرضا وشاق، علیرضا خوشنویس، حسین مدنی، علی فیض شبانگاهی، عظیم نارویی، ابوالقاسم رضوانی. قباد سعید پور، نبی سیف، علی اصغر قدیری و بیژن میرزایی.
برای ادای احترام به شهیدان و برای قدردانی از ملت و مقاومت سرفرازی با چنین زنان و مردان والایی، یک دقیقه کف می‌زنیم.
تاریخچه شورای ملی مقاومت که تاریخچه ایستادگی قاطعانه در برابر دیکتاتوری ولایت فقیه است، اکنون نامهای این ۱۷ قهرمان شهید در کهکشان اشرف را، بر تارک افتخارات خود دارد و آنچه را که برای ایران آزاد فردا می‌خواهد با جانفشانی اعضای خود، تضمین کرده است.
واقعیت این است که در ۳۲ سال گذشته، تاریخچه شورای ملی مقاومت، پر از این حماسه‌ها و این قهرمانیها بوده است. این ایستادگی، قطعاً قیمت بسیار سنگینی دارد. خوشبختانه این مقاومت، حاضر بوده در سر همه بزنگاهها و در همه سرفصلها، این بها را بپردازد. اگر‌چه که برای همه یارانی که می‌مانند و شاهد این شهادتها هستند، بسیار دردناک، سخت و جانکاه است، اما ثابت می‌کند که این شورا، آلترناتیوی است که برای ایده‌ها، طرحها و برای کلماتش گزافترین و سنگین‌ترین قیمتها را پرداخته و می‌پردازد. اکنون، خون این ۱۷عضو شورای ملی مقاومت سندی دیگر از جدیت و عزم جزم ما برای مبارزه با دیکتاتوری مذهبی و جارو کردن آن از ایران و استقرار آزادی و دموکراسی در میهنمان است.
این جایگزین دموکراتیک و طرحها و برنامه‌ها و خواستها و شعارها و کلمات و مواضعش از چنین مبارزه خونبار و سخت و بی‌امانی مایه گرفته است. جنایت بی‌سابقه علیه بشریت در اشرف و حمله زبونانه به افراد حفاظت‌شده و لگدمال کردن همه کنوانسیونها و توافقات، ریشه در ترس و وحشت دشمن دارد. همه به یاد دارند که قبل از آن هم در ماههای اخیر، رژیم با تمام قوا به زمینه‌سازیها و حملات سیاسی و اطلاعاتی و جنگ روانی و شیطان‌سازی علیه شورا و جنبش مقاومت دست زد.
در اجلاس میاندوره‌یی قبلی در تیرماه گذشته، من اشاره کردم که هدف این حملات به‌ویژه علیه مسئول شورا، متلاشی کردن این مقاومت و این جایگزین است. و بالطبع وقتی بتوانند این کار را بکنند، دستشان برای هر جنایت دیگری، باز می‌شود.
حالا بعد از قتل‌عام دهم شهریور بیشتر روشن می‌شود که آن هجومهای زهرآگین و چنگ انداختن به شورای ملی مقاومت چه سمت و سویی داشته است. آنها تلاش کردند به قول خودشان این شورا را ضعیف کنند، اما همه تیرهای زهرآگین‌شان به سنگ خورد و علت آن، عزم جزم این مقاومت است برای ادامه نبرد به هر قیمت و تا هر کجا که لازم باشد.
در همین برهه، و بعد از نمایش انتخاباتی رژیم و در جریان برگزاری اجلاس مجمع عمومی در نیویورک و در همین روزهای اخیر که در ژنو مذاکرات اتمی مطرح بود، دود و دم میانهروی و مماشات با دژخیمان حاکم بر ایران، دوباره بالا گرفته است...
ولی‌فقیه ارتجاع، از نرمش قهرمانانه حرف می‌زند و رئیس‌جمهور جدید رژیم، مدعی اعتدال است. نرمش و اعتدالی که البته با حمله جنایتکارانه موشکی به لیبرتی شروع شد و قتل‌عام و اعدامهای جمعی در اشرف و ۲۵۰ اعدام جنایتکارانه و شقاوت‌بار را در سراسر ایران در پی داشت.
در مانورهای دیپلوماتیک رژیم هم ـ از آمریکا تا ژنو ـ معلوم است که آخوندهای به دام افتاده در اثر روشنگریهای اتمی همین مقاومت و تحریمهای بین‌المللی به‌دنبال مفری هستند. خامنه‌ای و باند غالب درصدد وقت‌کشی و فرصت سازی از سیاست فضاحت‌بار مماشات هستند و رفسنجانی و باند مغلوب هم، که حالا کرسی ریاست‌جمهوری و دولت آخوندی را به چنگ آورده‌اند، جام زهر اتمی را به ولی‌فقیه پیشنهاد می‌کنند.
بهرحال، بحران سرنگونی، ترس از فوران قیامها و نگرانی فزاینده از فروپاشی جبهه منطقه‌یی رژیم، تظاهر به نرمش و اعتدال را ایجاب می‌کند. وگرنه آخوندها بیش از همه می‌دانند که میانهروی، طناب دار رژیم است.
درهرحال، شورا بارها اعلام کرده که عقب‌نشینی و خوردن زهر اتمی توسط رژیم، جام زهرهای بعدی و سرنگونی را در پی دارد و تحلیل و موضع شورا در بیانیه امسال، به‌روشنی بیان شده است.
آخوندها بیهوده وانمود می‌کنند که گویا با ژست و ظاهرسازی در صحنه بین‌المللی، قادرند تهدید موجودیت رژیم را خنثی کنند. حال آن که تهدید اصلی این رژیم، اراده آزادی ستان مردم ایران و مقاومت برای آزادی است.
صورت مسأله ایران، نمایشها و شکلکهای نرمش و اعتدال نیست، صورت مسأله ایران، جنگ قدرت میان جناحهای متخاصم رژیم هم نیست. صورت مسأله واقعی ایران، پیکار ملتی است به جان آمده که سرنگونی رژیم ولایت فقیه و کسب آزادی را طلب می‌کند.
و این شورا و این جایگزین، برای تحقق همین هدف، مبارزه می‌کند و این مبارزه‌یی است با پیروزی محتوم. زیرا خوشبختانه در دورانی هستیم که نیروهای پیشتاز این جنبش، آماده هستند تا در هر شرایطی هر چقدر هم سخت بهای این مبارزه را به هر شکل ممکن بپردازند.
بنابراین یک بار دیگر تکرار می‌کنیم که دشمن می‌تواند هر چه می‌خواهد از ما شهید بگیرد، می‌تواند هر چه می‌خواهد از ما زندانی و گروگان بگیرد و به قول خودش قیمت این مبارزه را برای ما سنگین و پرهزینه کند؛ اما یک جاست که هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و آن جایی است که عزم و اراده ما برای ادامه نبرد به‌رغم تمام این شهادتها و دردها و رنجها، جزمتر می‌شود. و تعهداتمان هم‌چنان که گفتم ۵۲ برابر خواهد شد.
برای همه اعضای شورای ملی مقاومت در این مبارزه آرزوی موفقیت می‌کنم.
از همه شما متشکرم.
درود بر همه آنها و برهمه هموطنان و اشرف‌نشانها و حامیان مجاهدین و مقاومت ایران که برای آزادی هفت گروگان اشرفی و حفاظت بین‌المللی از لیبرتی، در ژنو، برلین، لندن، اتاوا و ملبورن، در این اعتصاب‌غذای جهانی، مشعلهای پایداری را به‌دست گرفته‌اند. برای همه آنها سلامتی و موفقیت هر چه سریعتر آرزو می‌کنیم.
این حرکت اعتراضی اشرفیها و اشرف‌نشانها یک بار دیگر جدیت این مقاومت را برای مبارزه و سرنگونی دیکتاتوری مذهبی، برای به دست آوردن آزادی به هر قیمت نشان می‌دهد؛ آنها که حاضرند از همه چیزشان بگذرند. اگر چه این برای همه ما بسیار دردناک است، اما نمی‌توانیم در مقابل این همه فداکاری و این عزم راسخ برای پیشبرد مقاومت و مبارزه سر تعظیم فرود نیاوریم. از همین جا به همه آنها درود می‌فرستیم. امیدوارم که هر چه سریعتر ما بتوانیم به کمک هم به خواسته‌های حداقل آنها پاسخ بدهیم تا این شرایط بسیار دردناک، هر چه زودتر خاتمه پیدا کند.
اجلاس شورای ملی مقاومت، این بار سرشار از خاطره فروزان ۵۲قهرمان شهید اشرفی است که ۱۷ تن از آنها اعضای شورای ملی مقاومت بودند:
زهره قائمی، گیتی گیوه‌چیان، میترا باقرزاده، ژیلا طلوع، مهدی فتح‌الله نژاد، احمد بوستانی، حمید باطبی، محمدرضا وشاق، علیرضا خوشنویس، حسین مدنی، علی فیض شبانگاهی، عظیم نارویی، ابوالقاسم رضوانی. قباد سعید پور، نبی سیف، علی اصغر قدیری و بیژن میرزایی.
برای ادای احترام به شهیدان و برای قدردانی از ملت و مقاومت سرفرازی با چنین زنان و مردان والایی، یک دقیقه کف می‌زنیم.
تاریخچه شورای ملی مقاومت که تاریخچه ایستادگی قاطعانه در برابر دیکتاتوری ولایت فقیه است، اکنون نامهای این ۱۷ قهرمان شهید در کهکشان اشرف را، بر تارک افتخارات خود دارد و آنچه را که برای ایران آزاد فردا می‌خواهد با جانفشانی اعضای خود، تضمین کرده است.
واقعیت این است که در ۳۲ سال گذشته، تاریخچه شورای ملی مقاومت، پر از این حماسه‌ها و این قهرمانیها بوده است. این ایستادگی، قطعاً قیمت بسیار سنگینی دارد. خوشبختانه این مقاومت، حاضر بوده در سر همه بزنگاهها و در همه سرفصلها، این بها را بپردازد. اگر‌چه که برای همه یارانی که می‌مانند و شاهد این شهادتها هستند، بسیار دردناک، سخت و جانکاه است، اما ثابت می‌کند که این شورا، آلترناتیوی است که برای ایده‌ها، طرحها و برای کلماتش گزافترین و سنگین‌ترین قیمتها را پرداخته و می‌پردازد. اکنون، خون این ۱۷عضو شورای ملی مقاومت سندی دیگر از جدیت و عزم جزم ما برای مبارزه با دیکتاتوری مذهبی و جارو کردن آن از ایران و استقرار آزادی و دموکراسی در میهنمان است.
این جایگزین دموکراتیک و طرحها و برنامه‌ها و خواستها و شعارها و کلمات و مواضعش از چنین مبارزه خونبار و سخت و بی‌امانی مایه گرفته است. جنایت بی‌سابقه علیه بشریت در اشرف و حمله زبونانه به افراد حفاظت‌شده و لگدمال کردن همه کنوانسیونها و توافقات، ریشه در ترس و وحشت دشمن دارد. همه به یاد دارند که قبل از آن هم در ماههای اخیر، رژیم با تمام قوا به زمینه‌سازیها و حملات سیاسی و اطلاعاتی و جنگ روانی و شیطان‌سازی علیه شورا و جنبش مقاومت دست زد.
در اجلاس میاندوره‌یی قبلی در تیرماه گذشته، من اشاره کردم که هدف این حملات به‌ویژه علیه مسئول شورا، متلاشی کردن این مقاومت و این جایگزین است. و بالطبع وقتی بتوانند این کار را بکنند، دستشان برای هر جنایت دیگری، باز می‌شود.
حالا بعد از قتل‌عام دهم شهریور بیشتر روشن می‌شود که آن هجومهای زهرآگین و چنگ انداختن به شورای ملی مقاومت چه سمت و سویی داشته است. آنها تلاش کردند به قول خودشان این شورا را ضعیف کنند، اما همه تیرهای زهرآگین‌شان به سنگ خورد و علت آن، عزم جزم این مقاومت است برای ادامه نبرد به هر قیمت و تا هر کجا که لازم باشد.
در همین برهه، و بعد از نمایش انتخاباتی رژیم و در جریان برگزاری اجلاس مجمع عمومی در نیویورک و در همین روزهای اخیر که در ژنو مذاکرات اتمی مطرح بود، دود و دم میانهروی و مماشات با دژخیمان حاکم بر ایران، دوباره بالا گرفته است...
ولی‌فقیه ارتجاع، از نرمش قهرمانانه حرف می‌زند و رئیس‌جمهور جدید رژیم، مدعی اعتدال است. نرمش و اعتدالی که البته با حمله جنایتکارانه موشکی به لیبرتی شروع شد و قتل‌عام و اعدامهای جمعی در اشرف و ۲۵۰ اعدام جنایتکارانه و شقاوت‌بار را در سراسر ایران در پی داشت.
در مانورهای دیپلوماتیک رژیم هم ـ از آمریکا تا ژنو ـ معلوم است که آخوندهای به دام افتاده در اثر روشنگریهای اتمی همین مقاومت و تحریمهای بین‌المللی به‌دنبال مفری هستند. خامنه‌ای و باند غالب درصدد وقت‌کشی و فرصت سازی از سیاست فضاحت‌بار مماشات هستند و رفسنجانی و باند مغلوب هم، که حالا کرسی ریاست‌جمهوری و دولت آخوندی را به چنگ آورده‌اند، جام زهر اتمی را به ولی‌فقیه پیشنهاد می‌کنند.
بهرحال، بحران سرنگونی، ترس از فوران قیامها و نگرانی فزاینده از فروپاشی جبهه منطقه‌یی رژیم، تظاهر به نرمش و اعتدال را ایجاب می‌کند. وگرنه آخوندها بیش از همه می‌دانند که میانهروی، طناب دار رژیم است.
درهرحال، شورا بارها اعلام کرده که عقب‌نشینی و خوردن زهر اتمی توسط رژیم، جام زهرهای بعدی و سرنگونی را در پی دارد و تحلیل و موضع شورا در بیانیه امسال، به‌روشنی بیان شده است.
آخوندها بیهوده وانمود می‌کنند که گویا با ژست و ظاهرسازی در صحنه بین‌المللی، قادرند تهدید موجودیت رژیم را خنثی کنند. حال آن که تهدید اصلی این رژیم، اراده آزادی ستان مردم ایران و مقاومت برای آزادی است.
صورت مسأله ایران، نمایشها و شکلکهای نرمش و اعتدال نیست، صورت مسأله ایران، جنگ قدرت میان جناحهای متخاصم رژیم هم نیست. صورت مسأله واقعی ایران، پیکار ملتی است به جان آمده که سرنگونی رژیم ولایت فقیه و کسب آزادی را طلب می‌کند.
و این شورا و این جایگزین، برای تحقق همین هدف، مبارزه می‌کند و این مبارزه‌یی است با پیروزی محتوم. زیرا خوشبختانه در دورانی هستیم که نیروهای پیشتاز این جنبش، آماده هستند تا در هر شرایطی هر چقدر هم سخت بهای این مبارزه را به هر شکل ممکن بپردازند.
بنابراین یک بار دیگر تکرار می‌کنیم که دشمن می‌تواند هر چه می‌خواهد از ما شهید بگیرد، می‌تواند هر چه می‌خواهد از ما زندانی و گروگان بگیرد و به قول خودش قیمت این مبارزه را برای ما سنگین و پرهزینه کند؛ اما یک جاست که هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و آن جایی است که عزم و اراده ما برای ادامه نبرد به‌رغم تمام این شهادتها و دردها و رنجها، جزمتر می‌شود. و تعهداتمان هم‌چنان که گفتم ۵۲ برابر خواهد شد.
برای همه اعضای شورای ملی مقاومت در این مبارزه آرزوی موفقیت می‌کنم.
از همه شما متشکرم.
