اوضاع کار و بازار کار در نظام آخوندی، آن‌قدر به هم ریخته و آمارها در مورد بیکاری آن‌قدر مغشوش و دستکاری شده است که علی ربیعی وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی کابینه آخوند روحانی دردعوا وتضاد با باند رقیب به‌طور تلویحی به این وضعیت آشفته اذعان می‌کند. سایت حکومتی تابناک در تاریخ ۱۸شهریور نوشت: ”ربیعی به آمارهای دستکاری شده و نادرست در سالهای اخیر اشاره داشت و افزود: از لحاظ بهره‌وری شرایط خوبی را نداریم و من الآن نمی‌دانم دقیقاً چقدر بیکار در کشور وجود دارد چرا که پایه‌های آماری جابه‌جا شده است. تعاون از زمانی آسیب دید که دولت در آن دستکاری کرد“. در شرایطی که وزیر کار کابینه روحانی از ارایه آمار واقعی شانه خالی می‌کند اما نمی‌تواند این حقیقت را کتمان کند که در نظام آخوندی بیکاری بیداد می‌کند و روز به روز به ارتش بیکاران افزوده می‌شود و بحران بیکاری آن‌قدر حاد شده که درخود رژیم از این بحران به نام سونامی بیکاری یاد می‌شود.
سایت عصر ایران روز 6شهریور تحت عنوان «مرد اول اقتصادی روحانی درباره بیکاری، سونامی ۸.۵ میلیونی در راه است» نوشت: ”با این‌که وزیر کار دولت احمدی‌نژاد ادعای ایجاد 7 میلیون فرصت شغلی را مطرح کرده بود، وزیر اقتصاد دولت تدبیر و امید می‌گوید به‌زودی بازار کار کشور با بحران ۸.۵ میلیون کارجو مواجه خواهد شد. در صورت رسیدن آمار متقاضیان کار کشور به میزان یادشده، کشور با تقاضای تاریخی کار در 100سال گذشته مواجه می‌شود“.
جوانان قربانیان بیکاری درنظام آخوندی
قشری که از بحران حاد بیکاری و یا به قول آن مقام حکومتی از سونامی بیکاری در رژیم آخوندی بیشترین آسیب را می‌بیند، جوانان جویای کار هستند. هر روز در جنگ باندهای درون رژیم ابعاد سرسام‌آورتری از فاجعه بیکاری برملا می‌شود. سایت حکومتی عصر ایران در مورد بیکاری جوانان و آثار سوء آن در خانواده‌ها می‌نویسد، کمتر خانواده‌یی وجود دارد که در آن بیکار نباشد و در هرخانواده حداقل یک نفر بیکار و جویای کار وجود دارد.
روزنامه مردم‌سالاری در مطلبی تحت عنوان «جدال هشت ساله جوانان با قفل بیکاری و خانه نشینی 2 میلیون جوان» در تاریخ 20مرداد نوشت: ”به گزارش خبرنگار مهر، یکی از مهم‌ترین و پرچالش‌ترین مباحث مطرح درباره بیکاری و عدم امکان ورود کارجویان به بازار کار کشور، بخش کارجویان جوان و به عبارتی گروه اصلی متقاضی کار در کشور است که متأسفانه در سالهای گذشته همواره نرخ بیکاری در این گروهها چه در بخش مردان و چه زنان بالا و قابل تأمل بوده است. جوانان جویای کار و اغلب گروه‌های فارغ‌التحصیل دانشگاهی کشور در گروه سنی 15 تا 24 و یا 15 تا 29سال قرار می‌گیرند. با وجود طرح مباحث فراوان و ارائه آمارهای گوناگون از اقدام دولتهای نهم و دهم برای اشتغال زایی در این گروهها، نرخ بیکاری کارجویان جوان کشور هم‌چنان بالا مانده است“
تحمیل شرایط نامساعد کارفرمایان بر کارگران
در این وضعیت آشفته در بازارکار و بیکاری سرسام آور، کارگران مورد استثمار مضاعف قرار می‌گیرند و ناچارند به خواسته کارفرمایان تن بدهند و هرآنچه را که آنان مقرر می‌کنند انجام بدهند، تاشاید بتوانند امورات زندگی خود و خانواده‌شان را در زیر خط فقر بگذرانند. این وضعیت اسف انگیز در مورد کارگران به حدی شدت دارد که کارگزاران رژیم نیز به ناگزیر به آن اعتراف می‌کنند، از جمله خبرگزاری ایلنای رژیم روز 16تیرماه ازقول دبیرخانه کارگر تاکستان نوشت: ”دبیرخانه کارگر تاکستان با استناد به تحقیقاتی که به‌تازگی در این نهاد کارگری انجام شده است معتقد است سوء‌استفاده از کارگران با توجه به افزایش آمار بیکاری رشد یافته است.
«اسدالله محمدخانلو» با اشاره به قراردادهای کوتاه‌مدت و سفید امضاء، تأخیر در پرداخت حقوق، اخراج و تعدیل نیروی کار، اظهار کرد: سوء‌استفاده از کارگران با توجه به افزایش آمار بیکاری رشد یافته است، به‌طوری‌که اکثر کارگران موقت و پیمانی به سبب این‌که به کسب درآمد نیاز حیاتی دارند تسلیم خواسته کارفرمایان شده و اجازه می‌دهند از آنان بهره‌کشی شود“.
تعطیلی پروژه عمرانی از عوامل مؤثر در بیکاری
در اثرسیاستهای ضد‌مردمی رژیم و مصرف بودجه کشور در اموراتی نظیر پیشبرد برنامه دستیابی به سلاح اتمی، کمک به رژیم خونریز سوریه و پرداخت هزینه گروه‌های تروریستی مزدور خود در عراق، منطقه و جهان، به ناگزیر خیلی از پروژه‌ها واز جمله پروژههای عمرانی کاهش پیدا می‌کند و دولت نمی‌تواند اعتبارات عمرانی را بپردازد که نتیجه آن، بیکاری کارگران و خانه خرابی آنان است. در زمینه تعطیلی پروژههای عمرانی و آمار کارگران بیکار در این بخش، خبرگزاری ایلنای رژیم روز 29تیر از قول دبیر کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی رژیم نوشت: ”دولت با نپرداختن اعتبارات عمرانی طی دو سال اخیر باعث بیکاری حداقل یک میلیون کارگر شده است.
«محمد عطاردیان» با اعلام این مطلب به ایلنا گفت: دولت از دو سال پیش حداقل ۱۲ تا ۱۵ هزار میلیارد تومان از معوقات پیمانکاران پروژههای عمرانی از قبیل راه‌سازی، سد سازی، احداث تونل، پل و نیروگاه، ساخت بیمارستان و سالنهای ورزشی را نپرداخته است.
وی افزود: در نتیجه این وضع بخش قابل توجهی از پروژههای عمرانی کشور به‌حالت نیمه‌تعطیل درآمده و افرادی که با سمتهای مختلف مهندسی، کارگر ماهر، کارگر نیمه ماهر و ساده در این پروژه‌ها مشغول به‌کار بودند به خیل بیکاران اضافه شده‌اند.
این مقام کارفرمایی با بیان این‌که حداقل ۲ میلیون نفر در پروژههای عمرانی مشغول به‌کار بودند، گفت: به‌دلیل بدقولی‌های دولت تعداد این افراد به نصف کاهش یافته است“.
آری، این است ارمغان حکومتی که بنیانگذار مدفون آن خمینی دجال آن را حکومت مستضعفان می‌نامید، تحت حاکمیت این رژیم منفور و قرون وسطایی، محرومترین طبقه اجتماعی ایران یعنی طبقه کارگر نه تنها وضعیت کار و معیشت آن بهبود نیافت، بلکه بنا بر اعتراف کارگزاران و رسانه‌های حکومتی که درجدالهای باندی و دردعوا وتضادهای درونی نظام آخوندی به آن اعتراف می‌کنند، روز به روز کارگران خانه خرابتر می‌شوند و اقشار اجتماعی مختلف نیز، هر روز بیش از گذشته به خیل ارتش بیکاران می‌پیوندند.
سایت عصر ایران روز 6شهریور تحت عنوان «مرد اول اقتصادی روحانی درباره بیکاری، سونامی ۸.۵ میلیونی در راه است» نوشت: ”با این‌که وزیر کار دولت احمدی‌نژاد ادعای ایجاد 7 میلیون فرصت شغلی را مطرح کرده بود، وزیر اقتصاد دولت تدبیر و امید می‌گوید به‌زودی بازار کار کشور با بحران ۸.۵ میلیون کارجو مواجه خواهد شد. در صورت رسیدن آمار متقاضیان کار کشور به میزان یادشده، کشور با تقاضای تاریخی کار در 100سال گذشته مواجه می‌شود“.
جوانان قربانیان بیکاری درنظام آخوندی
قشری که از بحران حاد بیکاری و یا به قول آن مقام حکومتی از سونامی بیکاری در رژیم آخوندی بیشترین آسیب را می‌بیند، جوانان جویای کار هستند. هر روز در جنگ باندهای درون رژیم ابعاد سرسام‌آورتری از فاجعه بیکاری برملا می‌شود. سایت حکومتی عصر ایران در مورد بیکاری جوانان و آثار سوء آن در خانواده‌ها می‌نویسد، کمتر خانواده‌یی وجود دارد که در آن بیکار نباشد و در هرخانواده حداقل یک نفر بیکار و جویای کار وجود دارد.
روزنامه مردم‌سالاری در مطلبی تحت عنوان «جدال هشت ساله جوانان با قفل بیکاری و خانه نشینی 2 میلیون جوان» در تاریخ 20مرداد نوشت: ”به گزارش خبرنگار مهر، یکی از مهم‌ترین و پرچالش‌ترین مباحث مطرح درباره بیکاری و عدم امکان ورود کارجویان به بازار کار کشور، بخش کارجویان جوان و به عبارتی گروه اصلی متقاضی کار در کشور است که متأسفانه در سالهای گذشته همواره نرخ بیکاری در این گروهها چه در بخش مردان و چه زنان بالا و قابل تأمل بوده است. جوانان جویای کار و اغلب گروه‌های فارغ‌التحصیل دانشگاهی کشور در گروه سنی 15 تا 24 و یا 15 تا 29سال قرار می‌گیرند. با وجود طرح مباحث فراوان و ارائه آمارهای گوناگون از اقدام دولتهای نهم و دهم برای اشتغال زایی در این گروهها، نرخ بیکاری کارجویان جوان کشور هم‌چنان بالا مانده است“
تحمیل شرایط نامساعد کارفرمایان بر کارگران
در این وضعیت آشفته در بازارکار و بیکاری سرسام آور، کارگران مورد استثمار مضاعف قرار می‌گیرند و ناچارند به خواسته کارفرمایان تن بدهند و هرآنچه را که آنان مقرر می‌کنند انجام بدهند، تاشاید بتوانند امورات زندگی خود و خانواده‌شان را در زیر خط فقر بگذرانند. این وضعیت اسف انگیز در مورد کارگران به حدی شدت دارد که کارگزاران رژیم نیز به ناگزیر به آن اعتراف می‌کنند، از جمله خبرگزاری ایلنای رژیم روز 16تیرماه ازقول دبیرخانه کارگر تاکستان نوشت: ”دبیرخانه کارگر تاکستان با استناد به تحقیقاتی که به‌تازگی در این نهاد کارگری انجام شده است معتقد است سوء‌استفاده از کارگران با توجه به افزایش آمار بیکاری رشد یافته است.
«اسدالله محمدخانلو» با اشاره به قراردادهای کوتاه‌مدت و سفید امضاء، تأخیر در پرداخت حقوق، اخراج و تعدیل نیروی کار، اظهار کرد: سوء‌استفاده از کارگران با توجه به افزایش آمار بیکاری رشد یافته است، به‌طوری‌که اکثر کارگران موقت و پیمانی به سبب این‌که به کسب درآمد نیاز حیاتی دارند تسلیم خواسته کارفرمایان شده و اجازه می‌دهند از آنان بهره‌کشی شود“.
تعطیلی پروژه عمرانی از عوامل مؤثر در بیکاری
در اثرسیاستهای ضد‌مردمی رژیم و مصرف بودجه کشور در اموراتی نظیر پیشبرد برنامه دستیابی به سلاح اتمی، کمک به رژیم خونریز سوریه و پرداخت هزینه گروه‌های تروریستی مزدور خود در عراق، منطقه و جهان، به ناگزیر خیلی از پروژه‌ها واز جمله پروژههای عمرانی کاهش پیدا می‌کند و دولت نمی‌تواند اعتبارات عمرانی را بپردازد که نتیجه آن، بیکاری کارگران و خانه خرابی آنان است. در زمینه تعطیلی پروژههای عمرانی و آمار کارگران بیکار در این بخش، خبرگزاری ایلنای رژیم روز 29تیر از قول دبیر کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی رژیم نوشت: ”دولت با نپرداختن اعتبارات عمرانی طی دو سال اخیر باعث بیکاری حداقل یک میلیون کارگر شده است.
«محمد عطاردیان» با اعلام این مطلب به ایلنا گفت: دولت از دو سال پیش حداقل ۱۲ تا ۱۵ هزار میلیارد تومان از معوقات پیمانکاران پروژههای عمرانی از قبیل راه‌سازی، سد سازی، احداث تونل، پل و نیروگاه، ساخت بیمارستان و سالنهای ورزشی را نپرداخته است.
وی افزود: در نتیجه این وضع بخش قابل توجهی از پروژههای عمرانی کشور به‌حالت نیمه‌تعطیل درآمده و افرادی که با سمتهای مختلف مهندسی، کارگر ماهر، کارگر نیمه ماهر و ساده در این پروژه‌ها مشغول به‌کار بودند به خیل بیکاران اضافه شده‌اند.
این مقام کارفرمایی با بیان این‌که حداقل ۲ میلیون نفر در پروژههای عمرانی مشغول به‌کار بودند، گفت: به‌دلیل بدقولی‌های دولت تعداد این افراد به نصف کاهش یافته است“.
آری، این است ارمغان حکومتی که بنیانگذار مدفون آن خمینی دجال آن را حکومت مستضعفان می‌نامید، تحت حاکمیت این رژیم منفور و قرون وسطایی، محرومترین طبقه اجتماعی ایران یعنی طبقه کارگر نه تنها وضعیت کار و معیشت آن بهبود نیافت، بلکه بنا بر اعتراف کارگزاران و رسانه‌های حکومتی که درجدالهای باندی و دردعوا وتضادهای درونی نظام آخوندی به آن اعتراف می‌کنند، روز به روز کارگران خانه خرابتر می‌شوند و اقشار اجتماعی مختلف نیز، هر روز بیش از گذشته به خیل ارتش بیکاران می‌پیوندند.
