ساعت ۲۰۱۵ دقیقهٔ شنبه ۱۳آذر، صدای انفجار مهیبی در نطنز شنیده شد. این انفجار همزمان با شکست مذاکرات اتمی رژیم در وین رخداده، شدت انفجار آنقدر زیاد بود که باعث لرزش و شکستن شیشهها شد.
از همان لحظات پس از انفجار تا ۲۴ساعت بعد مهرهها و خبرگزاریهای حکومتی، اطلاعات ضدونقیضی منتشر میکردند.
تقی خانی سخنگوی ارتش تحتامر خامنهای گفت:
«ساعتی پیش ارزیابی آمادگی میدانی یکی از سامانههای موشکی منطقه آزمایش شد و این آزمایش برای ارزیابی سامانههای مستقر در منطقه صورت گرفت و اینگونه تمرینات در فضای کاملاً امن و با هماهنگی کامل شبکهٔ یکپارچهٔ پدافندی صورت میگیره»
این حرفهای تقیخانی را ایرنا، خبرگزاری رسمی رژیم هم منتشر کرد.
اما این هماهنگی کامل و فضای کاملاً امن حتی یک ساعت هم دوام نیاورد،
فرماندار نطنز گفت: «هنوز جزئیات دقیقی از این موضوع در دست نیست و بهمحض مشخص شدن شرح ماجرا اعلام خواهد شد».
باید از سخنگوی دروغگوی ارتش تحتامر خامنهای پرسید که با چه کسی هماهنگ کرده بودید که فرماندار نطنز خبر نداشت؟
بعد خبرگزاریهای رژیم از «صدای ۲ انفجار در منطقه بادرود در حدود ۲۰ کیلومتری سایت نطنز» خبر دادند.
خبرگزاریهایی همچون رویترز و والاستریت ژورنال نیز این خبر را منتشر کردند.
آنچه اتفاق افتاده در پس پرده باقی نخواهد ماند؛ اما آنچه از هماکنون واضح و روشن است این واقعیت است که نظام ولایت در بحرانهای خود در حال غرق شدن است و اکنون سلاح اتمی که برای بقایش بهدنبال آن بود به بلای جان نظام تبدیل شده است.