شبکه خبری «سی.ان.ان» روز سهشنبه دوم اسفند ۱۴۰۱ یک گزارشی تحقیقی شبکهیی از بازداشتگاههای غیرقانونی و بهاصطلاح «امن» نیروهای امنیتی و سرکوب رژیم ایران را شناسایی کرده که مأموران در آنها برای شکنجه، آزار و اذیت جنسی و تجاوز به معترضان بازداشت شده، استفاده کردهاند و این شکنجهها حتی از شکنجههایی که افراد در بازداشتگاههای و زندانهای رسمی بر افراد اعمال میشود، «وحشیانهتر» بودهاند.
سی.ان.ان در گفتگو با یک معترض بازداشت شده در زاهدان، از تجاوز مکرر به این زن بهمدت یک ماه در بازداشتگاه مخفی که در آن نگهداری میشده خبر داده است.
در گزارش آمده است: «بازداشتگاههای غیررسمی - که عمدتاً توسط نیروهای سپاه پاسداران و مأموران اطلاعاتی اداره میشدند، کلید شکنجه سیستماتیک بودند. این مراکز خارج از سیستم رسمی ایران وجود دارند و از هر گونه روند عادلانهای که جمهوری اسلامی میپذیرد فرار میکنند و ظاهراً وحشیگری را به شکل بیحد و حصری ممکن میسازند».
بر اساس روایتهایی که این شبکه خبری از شکنجه معترضان نگهداری شده در مراکز امن منتشر کرده، «شدیدترین اشکال شکنجه شامل برقگرفتگی، کشیدن ناخنها، شلاق و ضرب و شتم که منجر به زخم و شکستگی دستها شده و خشونت جنسی» در این مراکز بر بازداشتیها اعمال شده است.
شبکه وحشت
سی.ان.ان توانسته است مکان بیش از ۳۶بازداشتگاه و شکنجهگاه مخفی رژیم را مشخص کند. بر اساس این گزارش، بسیاری از آنها زندانهای اعلام نشده در داخل مراکز دولتی مانند پایگاههای نظامی و سپاه پاسداران هستند که سالهاست برای گروههای حقوقبشری و وکلا شناخته شده هستند. برخی دیگر زندانهای مخفی و موقتی هستند. گاهی انبارها، اتاقهای خالی ساختمانها یا حتی زیرزمینهای مساجد که در جریان قیام مهسا امینی در نزدیکی محلهای تظاهرات قرار گرفتند.
سی.ان.ان توانسته فقط مکان ۹بازداشتگاه «امن» را در شهر تهران شناسایی کند که ۷بازداشتگاه از این تعداد در مرکز تهران، یکی در شمال تهران و دیگری نیز در جنوبشرق تهران قرار دارند.
این شبکه همچنین بازداشتگاههای مخفی دیگری را نیز در سنندج، تبریز، کرمانشاه، ارومیه، سقز، کرج، آمل، مشهد و زاهدان شناسایی کرده است.
بر اساس دهها شهادت بازماندگان شکنجه و همچنین کارشناسان حقوقی که سی.ان.ان آنها را ثبت کرده، شکنجهای که بر معترضان در این مکانهای خارج از ساختار اعمال میشود، از نظر شدت «بیسابقه» بوده است.
سی.ان.ان همچنین در گفتگو با یک زن معترض بازداشت شده در زاهدان، از تجاوز مکرر به این زن بهمدت یک ماه در بازداشتگاه مخفی که در آن نگهداری میشده خبر داده است.
پیشتر خبرگزاری حقوقبشری «حالوش» از تجاوز جنسی مأموران اطلاعات سپاه به زنان بازداشت شده بلوچ در جریان اعتراضات خبر داده و نوشته بود که بازداشت مولوی عبدالمجید مرادزهی بهدلیل پیگیریهای او درباره تجاوز به دختران بازداشت شده بلوچ بوده است.
بر اساس گزارشهای متعددی که بهدست این شبکه خبری رسیده، مأموران از بازداشتگاههای مخفی معمولاً بهعنوان اولین توقفگاه برای بسیاری از معترضان بازداشت شده استفاده کردهاند. آنها به اندازه چند ساعت یا حتی تا یک ماه در این بازداشتگاه نگهداشته شده بودند.
بر اساس شهادتهای جمعآوریشده توسط سی.ان.ان، روشهای بازجویی از آزار کلامی تا اشکال شدید شکنجه جنسی و جسمی متغیر بود. در تمام این موارد، خانوادههای معترضان دستگیر شده ساعتها یا روزها از محل نگهداری آنها اطلاعی نداشتند.
در ماههای گذشته گزارشهای بسیاری از استفاده نیروهای امنیتی و سرکوبگر رژیم از بازداشتگاههای مخفی و غیرقانونی مخابره شده است.