سایت درج امارات۲۳ مرداد از مصاحبه‌یی با خانم رامش سپهرراد استاد ایرانی متخصص در امنیت سایبری و فعال سیاسی نوشت:
رژیم ایران به‌دنبال کمک یک شرکت آلمانی برای نصب یک سیستم دوربین نظارتی است که هدف آن سرکوب زنان و مخالفان است. این یک خبر فرضی (تأیید نشده) نیست، بلکه آن چیزی است که توسط تحقیقات روزنامه‌نگاران آلمانی فاش و در رسانه‌های آلمانی منتشر شده است.
منطقی به نظر می‌رسید که رژیم ایران از فناوریها و شرکت‌های چینی یا روسی برای مدیریت و بهره‌برداری از سیستم‌های نظارتی سرکوبگرانه‌اش در زمینه خرید دوربینهای نظارتی و نرم‌افزارهای تشخیص چهره و استفاده از آنها در حملاتی که برای سرکوب مخالفان و زنان بی‌حجاب کشور انجام می‌دهد، استفاده کند. اما به نظر می‌رسد واقعیت چیز دیگری می‌گوید.
(با مراجعه به) جزئیات مربوط به این تحقیقات، اپوزیسیون ایران به حضور یک شرکت آلمانی در رابط نرم افزاری راه‌اندازی دوربینهای نظارتی سرکوبگرانه در ایران پی برد و این شرکت طرفی جز شرکت جهانی ”بوش“ که از آن به‌عنوان یکی از "غول‌های مهندسی" در جهان یاد می‌شود، نیست.
تحقیقات نشان داد که یک دوره آموزشی در زمینه فناوری تشخیص چهره توسط کارشناسان شرکت آلمانی در دانشگاه خاتم تهران در سال۲۰۱۷ با مشارکت یکی از شرکای توزیع کننده ایرانی برگزار شده است.
رامش سپهرراد، استاد ایرانی متخصص در امنیت سایبری و فعال سیاسی در توضیح این خبر به سایت ”درج“ گفت: "برای هر شرکت یا کشوری شرم‌آور است به رژیمی که مسئول کشتار کودکان، زنان و مردانی است که برای ابتدایی‌ترین حقوق‌بشر و آزادی در کشورشان تظاهرات می‌کنند، کمک کند“ .
و ”اکنون آنها باید با این واقعیت روبه‌رو شوند که هنگامی که رژیم سرکوبگر از این فناوری برای تعقیب و کشتن معترضان استفاده می‌کند، آنها در کمک به رژیم ایران در انجام جنایات خود مشارکت دارند“ .
به گفته سپهرراد آنچه که تحقیقات نشان داده است ”بسیار نگران‌کننده است چرا که این ”فناوری“ مربوط به یک شرکت آلمانی است و این یک چیز اضافی است که اگر بگوئیم منافع مالی بر تعهدات اخلاقی برای حفظ ارزش‌ها و اصول دموکراتیک غلبه می‌کند“ .
سپهرراد ادامه می‌دهد که چنین رفتاری از دولتهای خودکامه‌ای مانند چین و روسیه قابل انتظار است، ”اما نه از یک کشور غربی دموکراتیک مانند آلمان“ .
این باید به‌عنوان یک زنگ بیدارباش برای همه کشورهای اتحادیه اروپا و دموکراسیهای غربی باشد که چنین روابطی با رژیم‌هایی مانند رژیم آخوندهای تهران با پیامدهای سیاسی و اخلاقی همراه است.
سپهرراد از ”مقامات آلمانی می‌خواهد که برای جلوگیری از تخلفات مشابه، سیستم تحریم‌ها را مورد باز نگری قرار داده و تشدید کنند“.
به گفته این فعال ایرانی، شکی نیست که تغییر در ایران توسط مردم ایران و از درون ایجاد خواهد شد، اما هر کشوری در جهان باید تصمیم بگیرد که تاریخ، در رابطه با موضوع آزادیها و حقوق‌بشر در ایران چگونه از آن کشور یاد خواهد کرد. سؤال اخلاقی اصلی به‌گفته سپهراد این خواهد بود که آیا آنها در کنار مردم ایران خواهند بود یا از ظلم و ستم آخوندها حمایت خواهند کرد؟ و همه ما باید به‌خاطر داشته باشیم که ”دو صد گفته چون نیم کردار نیست“ .
سپهراد با اشاره به لزوم موضع‌گیری واحد اتحادیه اروپا در برابر رژیم ایران، معتقد است آنچه در تحقیقات فاش شد باید هشداری برای اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا باشد و می‌پرسد: "آیا ایالات متحده شرکت آلمانی را تحریم خواهد کرد؟" و او به‌عنوان نوعی سؤال اعتراضی پاسخ می‌دهد: ”آنها آیا می‌توانند در این زمینه از استانداردهای دوگانه استفاده کنند، زیرا با این کار به رژیم آخوندی پیام می‌دهند که بر روی سرکوب مردم ایران که بیشترین آسیب را دیده‌اند توسط این رژیم، چشم خود را می‌بندند“ .
تحقیقات آلمان نشان داد که رژیم ایران بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸، هشت هزار دوربین مداربسته از شرکت ”بوش“ وارد کرده است. سؤالی که در اینجا به‌گفته این فعال ایرانی وجود دارد اینست که (آیا) در درون شرکت بر ماهیت فروش و مشتریانش کنترلی وجود نداشته است؟.
او می‌گوید: ”دو سال چشم بستن به این معامله بزرگ، جای هیچ تردیدی برای من باقی نمی‌گذارد و به‌نظر من مدیریت شرکت با دعای خیر (حمایت) دولت آلمان در این معامله دخیل است“ .
سپهرراد می‌گوید: "اکنون آنها باید با این واقعیت روبه‌رو شوند: زمانی که این رژیم سرکوبگر از این فناوری برای شکار و کشتن معترضان استفاده می‌کند، آنها (نیز) در کمک به رژیم ایران در انجام جنایات خود مشارکت می‌کنند."
