سروده ایران رو پس می‌گیریم
تو یک انسانی، یک انسان ایرانی
مهم نیست کجای این کره خاکی به‌سر می بری
تو روستاهای مه گرفته گیلان یا کویر تشنه یزد
تو دامنه سرسبز زاگرس یا ساحل شرجی خلیج‌فارس
تو سرمای استخون سوز نروژ یا خیابونهای پر ازدحام نیویورک
تو یه انسانی، انسان ایرانی حقته که تو خاک وطنت بایستی و توی هوای آزادی نفس بکشی
حقته که خودت باشی اونجوری که میخوای زندگی کن بگی بخندی بخونی بنویسی فریاد بزنی
حقته که سرنوشت تو اونطور که دلت میخواد بنویس تو یک انسانی
سهم تو از زندگی عشقه، امیده
سهم تو از بهار رویشه
سهم تو از زمین خاک وطنته
تو یک انسانی، انسان ایرانی
هر کجای دنیا که باشیم در برابر سرزمینمون مسئولیم و تغییر اون وظیفه ماست
آره این وظیفهایکه روی دوش همه مونه و باید بهش پاسخ بدیم
ما نسل سعادتمندی هستیم به‌شرطی که داریی‌هامون رو بشناسیم و بدونیم از کجا اومدیم و می خوایم به کجا بریم
اونچه که امروز در دستان ماست در هیچ برهه‌ای از تاریخ ایران وجود خارجی نداشته
این دارایی، ساده به دست ما نرسیده و ساده هم نباید از دستش بدیم
واسه فتح قلهٔ آزادی ایران، باید چشمها رو شست و راهها رو شناخت
آفتابکاران سرزمین ما سالهاست که با دلهایی بیدار بذر مقاومت می‌کارند و خوشه‌های روشن فردا رو درو می‌کنند
طلوعی دوباره در چشم‌اندازه، باید دستها رو بهم داد و برای آرزوهای ایران جنگید
ایران رو پس می‌گیریم
