«زنان نیروی تغییر، قیام ایران و نقش زنان»
کنفرانس بین‌المللی در آستانهٴ روز جهانی زن
اوا دوران راموس-نماینده پیشین پارلمان اسپانیا
اوا دوران راموس نماینده پیشین پارلمان اسپانیا در سخنرانی خود در کنفرانس بین‌المللی پاریس، ضمن حمایت از زنان مبارز ایرانی که در جریان قیام مردم ایران علیه رژیم آخوندی فعالانه شرکت داشتند قیام مردم ایران را نقطه عطفی در مبارزات مردم ایران علیه رژیم آخوندی دانست و گفت:
من مطمئن هستم که یک « قبل » و یک « بعد » در رابطه با تاریخ ایران وجود خواهد داشت. تاریخی که متأسفانه با خون ایرانیان شجاع نوشته شده است. ولی می‌دانیم که این قیام یک امید جدیدی است به سوی مسیری که چیز بسیار بزرگتری را محقق خواهد کرد. در این مسیر می‌خواهم به‌خاطر بیاورم یک مدافع حقوق‌بشر و حقوق مدنی را به نام مارتین لوتر کینگ که گفت: « آزادی هرگز به‌طور داوطلبانه توسط سرکوبگر به کسی داده نمی‌شود بلکه باید توسط سرکوب شده مطالبه شود ». بله این سالهای رنج و مشقت خانم رجوی، دارد به نقطه‌ای می‌رسید که آزادی را به دوستان ایرانی‌مان که این قدر در آرزوی آن هستند می‌رساند. و آنچه که این آزادی و دموکراسی به ما می‌گوید این است که باید کنار شما باشیم و تمام حمایت خود را از شما به‌عمل بیاوریم.
به همین دلیل خانم رجوی این یک افتخار است برای ما که بتوانیم به شما و جنبشی که شما نمایندگی می‌کنید نشانی را که توسط شورایی که من ریاست آن را بر عهده دارم اعطا کنیم.
شورای بین‌المللی حقوق‌بشر، آزادی و دموکراسی.
متن را می‌خوانم. نشان اعلاء: به‌خاطر کار خستگی‌ناپذیر برای آزادی برای مردمش، فراخوان ایشان به شورای اروپا، به اتحادیه اروپا، و به کشورهای عضو آنها برای آزادی زندانیان تظاهراتهای اخیر و همچنین وظیفه ایجاد یک کمیسیون تحقیق در مورد ناپدید شدن ۳۰هزار زندانی سیاسی در ایران در سال ۱۹۸۸و این‌که مسئولان آن به‌خاطر جنایت علیه بشریت مورد مجازات قرار گیرند. این نشان، خانم رجوی، یک یادگاری است از تمام مردان و زنان ایران که جان خود را برای آزادی فدا کرده‌اند. همانند فاطمه مصباح که هنگام اعدام تنها ۱۳سال سن داشت و این فرصت را نیافت که آرزوهای خود را ببیند. ثریا ابوالفتحی که باردار بود وقتی توسط رژیم به‌قتل رسید و بسیاری دیگر که جان خود را برای این روز درخشانی که در حال به‌وقوع پیوستن است داده‌اند.
همه آنهایی که امروز دیگر در بین ما در این جنبش نیستند. ولی آنها همگی حاضرند، در شما، و در شجاعت شما خانم رجوی. من می‌دانم که شما پیروز خواهید شد. لذا شما باید روی حمایت همه ایرانیان حساب کنید و این‌که ما هم هستیم و ما هم همانند شما آرزوی دیدن این آزادی را داریم. خیلی ممنون و شما همیشه حمایت ما را از اسپانیا خواهید داشت و بسیاری افرادی که امروز اینجا نیستند. ما از این آزادیها دفاع می‌کنیم و دفاع خواهیم کرد. برای خلقی که شایسته آن است. یعنی مردم ایران. خیلی ممنون.
سناتور مارگاریتا دوران وادل-نماینده پیشین مجلس سنای اسپانیا
سناتور مارگاریتا دوران وادل عضو پیشین سنای اسپانیا سخنران دیگر این کنفرانس بین‌المللی بود. وی در سخنانش، همبستگی خود را با زنان بپاخاسته ایران ابراز کرد و گفت:
وقتی مردم به خیابانها ریختند و فوراً خواهان تغییر و سرنگونی خامنه‌ای و روحانی شدند، از همان روزی که فریاد آنها را شنیدیم، ما در غرب نمی‌توانیم چشممان را به این درخواستها ببندیم. مردم ایران، به‌ویژه زنان و جوانان، به ما می‌گویند: دیگر سیاست مماشات با رژیم کافی است؛ اروپا نمی‌تواند عقاید و ارزش‌های دموکراتیک خود را فراموش کند و باید به فراخوان مردم ایران بپیوندد؛ زیرا سرانجام و من معتقدم خیلی زود، تغییر به ایران هم خواهد رسید و ما نمی‌توانیم بگوییم که شنیدیم ولی گوش نکردیم.
من از شما خانم رجوی متشکرم به‌خاطر فراخوان بسیار مهمتان برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی؛ و ما از فراخوان شما حمایت می‌کنیم برای تضمین آزادی بیان و تجمعات و توقف سرکوب زنان و حجاب اجباری. این خواست همه کسانی است که امشب اینجا حضور دارند.
سناتور دوران وادل پس از اشاره به کارزار پیروزمند انتقال مجاهدان اشرفی از لیبرتی و نقش پیشتاز زنان مجاهد خلق، افزود:با ایستادن در کنار شما و اصول شما یعنی دموکراسی و انسانیت، ما هم می‌توانیم و باید نقش فعالی برای ایستادگی بر سر آن چه حق و عدالت است داشته باشیم
وی در ادامه گفت:
امروز ما به‌عنوان خواهران شما اینجا هستیم، کسانی که شما همیشه می‌توانید روی آنها حساب کنید و ما می‌دانیم این افتخار ما است که با شما و جنبش شما باشیم.
بله ما می‌گوییم: ما می‌توانیم و باید در این لحظات خطیر، ایرانی آزاد داشته باشیم. ما می‌توانیم و باید چشمان رهبران جهان را باز کنیم تا در کنار شما بایستند و جنبش شما را به‌عنوان تنها اپوزیسیون مشروع علیه رژیم ایران به‌رسمیت بشناسند. متشکرم.
کریستین اسنو-مدافع حقوق زنان از آمریکا
خانم کریستین اسنو مدافع حقوق زنان از آمریکا، سخنران دیگر کنفرانس زنان نیروی تغییر، در سخنان خود با اشاره به رژیم آخوندی گفت: حکومتهایی در جهان هستند که تصور می‌کنند هرگز تغییر جدی در وضعیت و موقعیتشان روی نخواهد داد و ماندگار خواهند بود اما این اشتباه است این تغییر صورت خواهد گرفت و نمونه‌هایی در جهان که ما شاهد آن بوده‌ایم این را اثبات می‌کند.
کریستین اسنو افزود: زنان همراه با مردان باید در قدرت سیاسی شرکت کنند. بنابراین ما باید با هم برخیزیم، با هم کار کنیم، و همراه با هم مقاومت کنیم تا به این هدف برسیم. اکنون زمان ماست و زندگی و آینده همه ما در هر جا که هستیم به این بستگی دارد
مادر ابراهیم‌پور
مادر ابراهیم پور که شش تن از فرزندان و بستگانش توسط رژیم آخوندی به‌شهادت رسیده‌اند به‌نمایندگی از شماری از مادران شهیدان سخنران دیگر این کنفرانس بود. وی در سخنانش گفت:
سال 60اولین نفری که دستگیر شد بچهٴ 13ساله من دستگیر شد. بچهٴ 13ساله من سه ماه ازش خبر نداشتیم وقتی دستگیر شد، بعد از سه ماه فهمیدیم که دستگیر شده، نمی‌دونستیم که شهید شده یا زنده است. این بچهٴ 13ساله، 14ماه تو زندان انفرادی در اوین و قزل‌حصار و گوهردشت بود. همون سال 60دو تا دیگه از بچه‌هام دستگیر شدند، علی‌اکبر و مهدی من دستگیر شدند. همون سال 60این پسرم ابوالفضل، پسر بزرگم، توی خیابانهای شهرهاى شمال داشت می‌رفت، پاسدارها به رگبار بستنش. این همسرم شهید شده، این دامادم، اینم دخترم با طفل به‌دنیا نیومده‌اش. پسر بزرگم سال 60شهید شد، بعد از دو هفته پیگیری جسد بچه‌ام رو گرفتم، آوردم تو گرگان، من اهل گرگان هستم. بعد فامیل‌ها گفتند، شب این‌رو باید برین خاکش کنید، گفتم برای چی شب این‌رو خاک کنم؟ مگه بچه‌ام دزدی کرده یا کار زشت کرده؟ بچه‌ام یه مجاهد خلقه، گفتند (کف‌زدن و شعار: درود بر تو مادر مجاهد) گفتم ساعت 10می‌رم بچه‌ام رو به خاک می‌سپارم، گفتند پاسدارها هستند، گفتم من از پاسدارها نمی‌ترسم، پاسدارها باید از من بترسند. بعد بچه‌ام تشییع کردم، یه طرف تابوتش رو دوش من بود، یه طرف تابوتش رو دوش باباش بود، توی قبرستان پر پاسدار بود، من سرود قسم می‌خوندم. با سرود قسم، بچه‌ام تا لب اونجا که می‌خواستم خاک کنم، بردم خاک کردم، اونجا با پیکر پاره پارهٴ بچه‌ام قسم خوردم، تا آخرین نفس، تا آخرین قطرهٴ خونم، راهت رو ادامه خواهم داد (کف‌زدن و شعار). مرسی، مرسی. هفت شبانه‌روز برای بچه‌ام مراسم گرفتم، مزدورها جرأت نکردند بیان به خانهٴ من. یک روز تو مراسم نشسته بودم، فامیل‌ها صدا کردند گفتند، یه دقیقه بیا بیرون باهات کار داریم، آمدم ببینم چیه، گفتند، دو دخترهای معاویه آمدند اینجا، شما سکوت کنید لطفاً. اون موقع سه تا بچه‌هام زندان بودند. گفتم برای چی سکوت کنم؟ گفتم باشه، آمدم تو منزل، گفتم کدام مزدور جرأت کرد پاش رو تو خونهٴ من بذاره؟ در خونهٴ من بازه، پرچم گذاشتم، ملت (که) آزادی رو دوست دارن بیان تو خونهٴ من، نه مزدور، جای مزدور اینجا نیست، نفهمیدیم اینها چه‌طوری در رفتند. برای بچه‌ام، سوم، هفتم، پونزدهم، چهلم، مراسم آن‌چنانی گرفتم، هیچ‌کس جرأت نکرد نزدیک بیاد، می‌ترسید از من. چهل روز بعد از شهادت این پسرم، مهدی من (رو) اعدام کردند. 4ماه این بچه زیر شکنجه بود، آخر هم زیر شکنجه شهید شد. جسدش رو به ما ندادند. بردند جنگل، من و باباش رفتیم قبر کندیم، بچه‌ام رو تو خاک گذاشتیم. ولی مراسم آن‌چنانی براش گرفتم. هفتم و پانزدهم و چهلم براش گرفتم، روز چهلمش یک کیک براش، به اندازه یک متر قدش بود، کیک دادم شیرینی‌فروشی براش درست کردند روش نوشتم: مهدی جان شهادتت مبارک. با یه اتوبوس، یه اتوبوس، بیست تا ماشین سواری، رفتیم جنگل سر خاک مهدی من، سرود مجاهدین گذاشتیم، مادرها همه شعار می‌دادند، هیچ‌کس جرأت نکرد نزدیک من بیاد. من این رو نگفتم فقط به‌خاطر (من)، فقط خواستم این رو بگم به‌خاطر ملت ایران، دخترهای عزیز من، مادرهای شهدا، پسرهای جوان من توی این قیام شرکت کردند، نترسند. رژیم باید از شما بترسه. قرص و محکم وایستید، شعارتان را بدین، هر کاری دلتان می‌خواد بکنید با این رژیم، دیگه عقب‌نشینید، خیابون رو، میدون رو خلوت نکنید برای این مزدورها. انتقام صد و بیست هزار شهید رو بگیرید انتقام خون شهدایی که تو همین جدیداً شهید شدند، تو انقلاب شهید شدند، انتقام اونها رو بگیرید. آزادی دادنی نیست، آزادی گرفتنی است. باید بجنگین تا آزادی رو بگیرین. من از دخترهای عزیزم می‌خوام، این دختری که مشتش رو گره کرده بود، الآن من به سینه‌ام زدم، این آسیه من است. اون پسری که بنر خامنه‌ای رو کشید پایین، اون پسر من است، ابوالفضل من است، مهدی من است، علی‌اکبر من است. من اون روز تظاهرات شما شعار می‌دادین، دست‌هاتون گره می‌کردین بر علیه رژیم، مرگ بر خامنه‌ای می‌گفتین، لعنت بر خمینی می‌گفتین، شهدا رو چشمم می‌دیدم که همراه شما هستند، شهدا از شما انتظار دارند راهشون رو ادامه ادامه بدین، راهشون رو ادامه بدین، شهدا به‌خاطر آزادی تک‌تک من و شما شهید شدند، راه این شهدا رو ادامه بدین. برین جلوی زندانها تحصن بشینین برای آزادی زندانی‌هاتون، برین جلوی، هر شهرستانی برین جلوی زندان بشینین، بشینن، جمیعت برن جلوی زندانها بشینن، تا آزادی فرزندانشون رو از این رژیم بگیرند، از زندان آزاد کنند. ما همه اینجا با شما هستیم، ما هم داریم، صدای مظلومیت شما رو داریم به گوش جهانیان می‌رسونیم. الگوی ما مادرها، عزیز رضایی هست. الگوی ما مادرها عزیز رضایی هست، الآن هزاران مادر مثل من هستند، نمی‌گم من تنها هستم، هزاران مادر مثل من هستند در ایران، در سراسر جهان. (نامفهموم) این مادرهای، خواهرهای عزیز من که الآن پهلوی من وایستادند، همه مادرهای شهدا هستند. ما همه پشت بچه‌هامون هستیم، نمی‌ذاریم پشت بچه‌هامون خالی بمونه، بچه‌هامون در داخل هستند مثل شیر وایستین، نترسین از رژیم، اون باید از شماها بترسه، مرگ بر خامنه‌ای، لعنت بر خمینی، درود بر رجوی، زنده باد ارتش آزادی. تشکر.
شیرین نریمان به‌نمایندگی از شماری از انجمنهای زنان ایرانی هوادار مقاومت ایران طی سخنانی گفت:
شیرین نریمان:
خانمها و آقایان، خانم رجوی
مفتخرم که امروز، اینجا در کنار شما هستم.
در هفته‌های اخیر شاهد نقش ارزنده زنان ایران در قیام اخیر در شهرهاى سراسر ایران بوده‌ایم. البته این اولین بار نیست در تاریخ ایران که زنان در مبارزه علیه استبداد سهیم هستند.
در ۱۷اسفند ۵۷، روز جهانی زن، زنان ایران علیه اهداف شوم خمینی تظاهرات کردند و فریاد زدند نه به حجاب اجباری. در آن زمان هواداران مجاهدین، من به همراه بسیاری زنان با حجاب دیگر، برای حق زنانی که پوشش دیگری را انتخاب کرده بودند ایستادیم. به یاد دارم در پائیز ۵۸ ما میلیشیاهای مجاهدین که اکثراًً با حجاب بودند بار دیگر در خیابانهای تهران تظاهرات کردیم تا به حجاب اجباری نه بگوییم.
در آن زمان من شاهد بودم که چطور مجاهدین با احترام با ما دختران جوان برخورد می‌کردند و همواره به ما حقوقمان، توانایی و پتانسیل‌مان برای پیشرفت را یادآوری می‌کردند. به ما یاد دادند که نه تنها می‌توانیم به زنان دیگر کمک کنیم بلکه می‌توانیم در مقابل خشونت و ترور فالانژها، لباس شخصی‌ها و بسیجی‌ها علیه زنان بایستیم.
در آن دوران و در نتیجه کار کردن با خواهران مجاهد، ما هر روز چیز جدیدی یاد می‌گرفتیم. مهمترین دستاورد این بود که: به خودمان ایمان پیدا کنیم، اعتماد بنفس کسب کنیم و برای خودمان ارزش قائل باشیم.
من خیلی خوش شانس بودم در آن زمان که مدت کوتاهی تحت مسئولیت خانم رجوی بودم. هیچوقت آن زمان را فراموش نمی‌کنم که شما با ما صحبت می‌کردید و ما را برای پیشبرد فعالیتها هدایت می‌کردید. به‌طور خاص به یاد دارم که چند بار با شما به کوه رفتیم و شما در کنار ما در کوه سرود می‌خواندید و بعد نیز ما به آموزشهای شما گوش می‌کردیم. متأسفانه چیزی نگذشت که بسیاری از آن دوستان اعدام شدند، حمیرا اشراق‌ها و سیمین هژبرها و لادن منتظر اسدی‌ها. ولی آن لحظات، لحظاتی ارزشمند هستند که هیچگاه فراموش نخواهم کرد و امروز هم همواره شما به ما یاد می‌دهید و ما را با رهبری‌تان هدایت می‌کنید.
در دهه ۶۰هزاران زن و دختر جوان اعدام شدند فقط به‌دلیل این‌که به آزادی و دموکراسی اعتقاد داشتند و خواهان حقوق خود بودند و اراده کرده بودند که در مقابل ستمگر و فالانژهایی که سرکوبشان می‌کردند، ایستادگی کنند. ولی زیبایی مبارزه زنان ایرانی در این است که همان روح امروز هم، با وجود ۳۹سال سرکوب کماکان جاریست.
امروز وقتی که شاهد حضور برجسته زنان در تظاهراتها و قیام هستیم، شاهد شعله‌ور شدن همان روح و جرقه‌ای هستیم که در دهه ۶۰زده شد و تا به امروز ادامه دارد.
امروز شاهد زنان بی‌باکی هستیم که در اماکن عمومی و در مقابل پاسداران شعار می‌دهند مرگ بر دیکتاتور و بقیه را به بپاخاستن و اعتراض فرامی‌خوانند. امروز شاهد هستیم که زنان به کانونهای شورشی می‌پیوندند و روی دیوارها شعار مرگ بر دیکتاتور می‌نویسند و عکسهایش را به آتش می‌کشند. بله این روح زن ایرانی است که هیچگاه تسلیم نخواهد شد و به مبارزه خود ادامه خواهد داد تا محقق کردن سرنگونی این رژیم. ایران آزاد نزدیک است. ایرانیان به‌طور خاص زنان تصمیمهای خودشان را خواهند گرفت و آینده را خودشان رقم خواهند زد. ما ایرانیان تبعیدی، در همبستگی با خواهرانمان در داخل ایران برای ایران آزاد و ساختن یک جامعه زیبا، بردبار، که در آن تساوی حاکم است، ایستاده‌ایم. آن روز دیر نیست و این آرمانها دور از دسترس نیستند.
سحر ثنائی:
آخرین سخنران این گردهمایی، سحر ثنایی بود که به‌نمایندگی از شماری از انجمنهای جوانان ایرانی هوادار مقاومت ایران به سخنرانی پرداخت وی گفت:
ما نسل بعد از انقلابیم. نسلی که با تمام وجودش جنایات و شقاوت ضدبشری این رژیم را لمس کرده، نسلی که از بچگی با دیدن پدر و مادر در پشت میله‌های زندان آشنا شد و خیلی زود فهمید که برای به دست آوردن آزادی بعضاً باید از جان گذشت! ولی نسلی هستیم سرفراز. نسلی که الگوهای زیادی داشتیم که راه و رسم را به ما نشان دادند. آنهایی که در تابستان ۶۷به ما ایستادگی را یاد دادند، آنهایی که خستگی‌ناپذیر در اشرف و لیبرتی لحظه‌ای دست از مبارزه برنداشتند. آنهایی که هدف‌شان که چیزی نیست جز سرنگونی و آزادی ایران، همواره جلوی رویشان هست و تا رسیدن به این هدف سر از پا نمی‌شناسند، همانهایی که به ما یاد دادند راه و رسم اشرفی بودن را و الآن شاهد شکل‌گیری ۱۰۰۰اشرف و کانون شورشی در سراسر ایران و جهان هستیم. و البته با افتخار می‌گویم که الگوهای زیادی هم در نسل خودمان داریم. صبای عزیز که به ما یاد داد تا به آخر ایستادن بر سر عهد با خدا و خلق را.
بله ما زنان براندازیم! و همان‌طور که خواهرم صبا در آخرین کلامش گفت «ما تا آخرش ایستاده‌ایم! و تا آخرش می‌ایستیم» برای سرنگونی این رژیم زن‌ستیز و به حکومت اجباری-دین اجباری نه می‌گوییم!
رژیم سعی داشته با حجاب اجباری و یا روسری یا توسری زنان ایرانی را به بند بکشد و سرکوب کند ولی در مقابل آن شاهد نقش زنان در مجاهدین هستیم. زنانی که با شعار می‌توان و باید غیرممکنها را ممکن کردند و از بچگی به ما یاد دادند که هیچ سد و مانعی رو نپذیریم. زنانی که به چشم دیده‌ایم که به تک‌تک زنان رنج دیده و محروم کشورمان عشق می‌ورزند و همه چیز خود را فدای آنها می‌کنند. مجاهدینی که برایشان بالاترین شاخص و ارزش آزادی است و به حق انتخاب هر فرد احترام می‌گذارند. مجاهدینی که هر چند خود مسلمان هستند و حجاب دارند ولی از فاز سیاسی تا به امروز از حق پوشش زنان ایران دفاع کرده‌اند، چون دیدگاه مجاهدین ریشه در ایدئولوژی ضداستثماری‌شان دارد و اعتقادشان به اراده، آگاهی و آزادی انسانها.
پیام من امروز، از اینجا به ولی‌فقیه ارتجاع اینه که بترس! بترس از روزی که همین زنهای ایران به‌زودی تو را از ایران جارو خواهند کرد و به زباله‌دان تاریخ خواهند انداخت!
بله امروز آرش کمانگیر و کاوه آهنگر ایران یک زن است!
دکتر رامش سپهرراد استاد دانشگاه جورج میسون آمریکا که مدیریت این کنفرانس را برعهده داشت در پایان این گردهمایی، جمعبندی و قطعنامه پایانی این کنفرانس را قرائت کرد
دکتر رامش سپهراد-استاد دانشگاه جورج میسون آمریکا:
اجازه بدهید جمعبندی برنامه روز جهانی زن در سال 2018 را به قرار زیر اعلام کنیم:
1- مبارزه درخشان زنان ایران علیه رژیم فراتر از مبارزه علیه سرکوب، یک مبارزه همه‌جانبه است. مبارزه آنها برای پایان دادن به دیکتاتوری مذهبی و تمامیت رژیم و برقراری دموکراسی و آزادی است. امروز، زنان به واقع نیروی تغییر در ایران هستند. ما به این زنان شجاع درود می‌فرستیم واز آنها حمایت می‌کنیم.
2- یک اخطار به رژیم ایران داده شده، از طرف ملت ایران. پیام ما به رژیم ایران این است که شمارش معکوس برای شما شروع شده است. تغییر دموکراتیک این رژیم غیرقابل اجتناب است و این در حال اوج گرفتن است.
3– دلیل تظاهرات در ایران، که یک قیام دیگر است، از چهار دهه مقاومت درخشان علیه زن‌ستیزی و استبداد مذهبی نشئت گرفته و بی‌وقفه و به‌طور خستگی‌ناپذیر به یمن رهبری خانم رجوی و مقاومت عمیق زنان ادامه یافته است.
پایان
