در تیرماه ۱۴۰۰ خوزستان بپا خاست! قیامی که همبستگی ۱۴استان دیگر را هم به همراه خود داشت، چندین سال است کشاورزان اصفهان و چهارمحال و بختیاری بهدنبال حقابهشان از آب زایندهرود هستند؛ اما وضع هر سال بدتر از پارسال!
جوانان لرستانی در زمان سفر نمایشی رئیسی به این استان به وضعیت آب اعتراض کردند.
سالها پیش بعضاً آبیاری پایانی محصولات کشاورزان انجام نمیشد، در نتیجه یک سال زحمت و رنج و سرمایهٔ کشاورز سوخته و نابود میشد؛ اما اکنون که رودخانهها بهطور کامل خشکشدهاند، کشاورزان در چه شرایطی بهسر میبرند؟!
نخل یکی از سرسختترین درختان محصولده است و خوزستان قطب خرمای ایران. وضعیت نخلهای خوزستان وارد فاز بحرانی شده و بسیاری از نخلها، که از سرمایههای ارزشمند ایران است، در حال از بین رفتن است.
سایت حکومتی جماران اعتراف کرده بود که در سال۱۳۶۰، آبادان حدود ۶ و نیم میلیون نخل داشته، اما طی ۴دههٔ گذشته، بیش از ۵ و نیم میلیون نخل آن نابودشده و یکمیلیون نخل باقی مانده نیز عمر مفید خود را گذراندهاند.
رژیم آخوندی تعداد چاههای عمیق را از ۷۰هزار به ۷۰۰هزار رسانده است، آبخوانها و سفرههای زیرزمینی را بیهیچ حساب و کتابی غارت کرده، تعداد سدها را از ۱۹سد به ۱۷۲ سد افزایش داده و بهگفته راغفر اقتصاددان حکومتی، در ایران ۳برابر بقیه نقاط دنیا تبخیر آب وجود دارد که ناشی از احداث سدهای کارشناسی نشده در کشور است.
اما سؤال اساسی این است: برای حل مشکل آب چه گامهای ضروری باید برداشته شود؟
یکم: متوقف کردن کار صنایع آببر در مناطق کویری،
دوم: تخریب تعداد زیادی از سدهای غیرکارشناسی و برگرداندن آبهای پشت سدها به چرخهٔ طبیعت
سوم: پر کردن چاههای آب غیرمجاز و غیراصولی
چهارم: پرداخت هزینهٔ زندگی کشاورزان، پایین آوردن سطح زیر کشت و پیشرفته کردن نحوهٔ آبیاری
و اعمال دیگری که از آنها درمیگذریم، آیا رژیم آخوندی میخواهد این چهار قدم اساسی را بردارد؟ ناگفته پیداست که خامنهای و نظامش نه میخواهد و نه میتواند چنین کاری انجام بدهد. یعنی تا این حاکمیت هست بحران آب نهتنها حل نمیشود بلکه تشدید خواهد شد.