اینگرید بتانکور در کنفرانس بین‌المللی زنان نیروی تغییر در آستانه ۸مارس روز جهانی زن در استکهلم سوئد گفت:
ما در یک برهه خاصی زندگی می‌کنیم که ویژه است این ما را بفکر فرو می‌برد تا برای برابری بین زن و مرد مبارزه کنیم. این جهانیست که ما با آن روبه‌رو هستیم. حقیقتاً اگر ما درصدد انجام کاری برای این جهان هستیم آن تغییر رژیم زن‌ستیز ملایان در ایران است.
این دلیل گردهمایی ما در اینجا است برای زنان ایرانی بعد از این‌که تغییر رژیم در ایران صورت پذیرد، خبر خوب آنست که ما بیش از هر زمانی به تغییر ساختاری نزدیک هستیم. البته آنطرف این صورت مسأله این است که هر زمان پیروزی به‌دست میآوریم رژیم به طرق مختلف سعی در ضربه زدن و مخدوش نمودن چهره مجاهدین خلق دارد زیرا که مجاهدین خلق تنها آلترناتیو دموکراتیک رژیم هستند.چرا من این را می‌گویم؟ چونکه در ماه نوامبر گذشته ما شاهد یک نقطه عطفی بودیم. جامعه ایران مثل یک انبار باروتی است. وقتی رژیم تصمیم به افزایش ۳۰۰درصدی سوخت گرفت موجب یک آتشفشانی از خشم از سوی قشری از جامعه بود که به‌طور سنتی حامی رژیم بودند. آنها بیکاران، کشاورزان و دست فروشها و مردم حاشیه‌نشین شهرهای بزرگ بودند. آنها به‌صورت خشمگینانه‌ای اعتراض می‌کردند و هر چیزی را که نشانی و سمبلی از حکومت داشت را خراب می‌کردند. آنها خواستار تغییر رژیم بودند. آنها خواهان کاهش قیمتها نبودند بلکه سرنگونی رژیم را می‌خواستند. البته پاسخ رژیم حمام خون بود. در عرض دو روز سپاه پاسداران بیش از ۱۵۰۰تن را کشت. آنها مردم فقیر، گرسنه و غیرمسلح خواستار عدالت بودند. دوباره در ماه ژانویه ما شاهد یک قیام دیگری بودیم. اما متفاوت از قیام نوامبر و مکمل آن. این همزمان با سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراینی بود و این‌بار دانشجویان آغازگر اعتراضات بودند. جوانان، تحصیل‌کردگان، اصناف و طبقه متوسط در این قیام شرکت داشتند. این طبقه متوسطی بود که به فقر سوق داده شده بود و آنها خواهان حقیقت سرنگونی هواپیما نبودند بلکه خواستار تغییر رژیم بودند. آنها خواهان دموکراسی بودند و نه عقبگرد به زمان شاه. معترضان می‌خواستند تا به پیش بروند و دمکراسی واقعی را کسب کنند.
بعد جریان انتخابات پیش آمد. به‌رغم تمامی تلاشهای رژیم برای هجوم مردم به صندوق‌های اخذ رأی، و با شواهد میدانی می‌شود گفت که ۹۰درصد مردم انتخابات را تحریم کردند. این یک واقعیت است. لازم به یادآوری است که خانم مریم رجوی به تحریم انتخابات فراخوانده بود. او مردم ایران را به تحریم انتخابات برای اعتراض به کشته شدن بیش از ۱۵۰۰تن در اعتراضات ماه‌های قبل و احترام به آن شهدا دعوت کرده بود مریم رجوی هم‌چنین گفت که انتخابات واقعی را ما در قیامهای آبانماه و دی شاهد بودیم و آن رأی واقعی مردم ایران بود و نه این انتخابات فرمایشی که رژیم در هفته گذشته برگزار کرد.
پس نتیجه صحبت‌هایمان چیست؟
اولاً، با توجه به داده‌ها، رژیم گور خود را می‌کند. رژیم دیگر امکان دروغ گفتن به مردم ایران و به جامعه بین‌المللی را ندارد. ماسکی را که سالیان به چهره داشته در حال فرو ریختن است.
برای ما در جهان غرب این چه پیامی را دارد؟ در جایی‌که ما آزادی بیان داریم و امکان سخن گفتن. ما در وحله اول از رهبرانمان بخواهیم تا دیگر دست سران رژیم ایران را که بخون مردم خود آلوده است را نفشارند. باید از آنها بخواهیم تا به مقاومت و فراخوان به دمکراسی را که از ایران میاید احترام بگذارند.
در رابطه با شیوع ویروس کرونا رژیم سعی در مخفی‌کاری و پوشاندن حقایق را داشت تا بتواند مردم را به صندوق‌های رأی بکشاند. آیا این یک جنایت نیست؟ چطور می‌توانیم وانمود کنیم که کور هستیم و اینها را نمی‌بینیم؟ امروز می‌توانیم ببینیم که مجاهدین خلق و مریم رجوی تنها جریانی هستند که رژیم بیشترین وحشت را از آنها دارد. بدین دلیل باید در همبستگی کامل با زنانی که در این سالن و یا دیگر نقاط جهان هستند باشیم که در مبارزه هستند تا واقعیات ایران را به گوش ما و جهانیان برسانند. آنها مقاومت واقعی را تشکیل می‌دهند و آنها به حقایق ایران دسترسی دارند. آنها بهای آزادی خود و مردم خود را پرداخته‌اند و ما باید در کنارشان باشیم و این آن لحظه است. آنها ایران واقعی را نمایندگی می‌کنند و نه ملاها. زنانی که یادگرفته‌اند که رهبری را به‌دست بگیرند. نسلی که با رهبری مریم رجوی آمده است به جهانیان نشان داده که آنها ایران واقعی را نمایندگی می‌کنند و نه ملاها. با دستاورد بزرگی که بعد از سال‌ها توانسته است تا بر آنها چیره گردد. دو سال پیش در خاک اروپا در گردهم آیی در پاریس رژیم توسط دیپلمات تروریست خود قصد کشتن همگی ما را داشت. با تمامی عملیات تروریستی که رژیم انجام داده، مجاهدین خلق زنده و پویا هستند و برای زنان ایران این بزرگترین ضامن پیروزی آنها می‌باشد. من بالاترین تحسین‌ها را نثار خانم مریم رجوی می‌کنم که همه‌شان بزرگترین رزمندگان آزادی هستند. (استکهلم ۱۰اسفند۹۸)
