اجلاس اول پارلمان اروپا - بروکسل
۱۹ آذر ۱۴۰۴ – ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵
همگام با مردم ایران برای صلح و امنیت جهانی
کنفرانس در روز جهانی حقوق بشر
سخنرانیهای
گی فرهوفشتاد
نخستوزیر بلژیک ۲۰۰۸-۱۹۹۹
ریشارد چارنسکی
وزیر پیشین امور اروپایی لهستان
نایبرئیس پارلمان اروپا ۲۰۱۸-۲۰۱۴
راسا یوکنهویچینه
عضو کمیسیون خارجه پارلمان اروپا
وزیر دفاع سابق لیتوانی و رئیس مجمع وزرای ناتو ۲۰۱۸
سناتور جولیو ترتزی
رئیس کمیسیون سیاستهای اروپا در سنای ایتالیا
وزیر خارجه ۲۰۱۳
گی فرهوفشتاد
مبارزه مردم ایران و مبارزه شما خانم رجوی
بخشی از یک نبرد بزرگتر است که فقط به ایران و مردم ایران محدود نمیشود
این نبرد بزرگتر در سطح جهانی میان دموکراسی و خودکامگی است
«ایران آزاد» تنها پروندهیی است که همه گروههای سیاسی در پارلمان اروپا
در مورد آن اتفاقنظر دارند
و هر بار با تصمیمی متفقالقول همراه بوده است
اتحادیه اروپا باید با یک اقدام به استراتژی مماشات با رژیم پایان دهد
و آن باز کردن کانال ارتباط با اپوزیسیون دموکراتیک است
اتحادیه اروپا باید اپوزیسیون دموکراتیک و بهویژه خانم رجوی را
بهعنوان نماینده واقعی مردم ایران بهرسمیت بشناسد
بروکسل – کنفرانس در پارلمان اروپا در روز جهانی حقوقبشر – ۱۹ آذر ۱۴۰۴ – گی فرهوفشتاد- نخستوزیر بلژیک ۲۰۰۸–۱۹۹۸
متشکرم پتراس. من سعی نمیکنم فارسی صحبت کنم، شما این کار را بسیار بهتر از من انجام میدهید. اما پیش از هر چیز میخواهم به خانم رجوی خوشآمد بگویم. متشکرم از حضور شما در اینجا و از رهبری شما طی این سالیان طولانی در اینجا، در بلژیک، سپاسگزارم. و شما میدانید، من این را پیش از این هم چند بار به شما گفتهام، من رؤیایی دارم و آن این است که در روز جهانی حقوقبشر آینده، ما از سوی شما به تهران دعوت شویم. این یک گام مثبت رو به جلو خواهد بود.
بنابراین، همانطور که شما در مقدمه خود اشاره کردید، وضعیت در ایران رو به وخامت است، بهویژه برای مردمان بسیاری که توسط رژیم آخوندی کشته میشوند. تنها در ماه نوامبر، بیش از ۳۳۰زندانی به بهانههای مختلف اعدام شدند که بسیاری از آنها به دلایل سیاسی و بهخاطر عضویت در مقاومت سیاسی بوده است. از ابتدای ماه دسامبر، در همان هفته اول، بار دیگر ۶۰نفر توسط این رژیم اعدام شدند. طی ۱۶ماه گذشته، و من این ۱۶ماه را در نظر میگیرم، چرا؟ چون این دوره با آغاز ریاستجمهوری رئیسجمهور بهاصطلاح اصلاحطلب و میانهرو مصادف است. خب، در این دوره ۱۶ماهه، که این رئیسجمهور انتخاب شده است، بیش از ۲۶۰۰نفر کشته شدهاند.
و امروز، همانطور که خانم رجوی پیشتر گفتند، ۱۸زندانی سیاسی در صف اعدام قرار دارند که همگی به یک چیز متهم شدهاند: حمایت از مقاومت. و نکته بسیار مهمی که امروز، در این روز جهانی حقوقبشر، باید گفت این است که تمام این افراد، این ۱۸نفری که در زندان و در انتظار اعدام هستند، به هر نحوی، حتی زیر تهدید اعدام، حمایت خود را از یک جمهوری دموکراتیک بار دیگر اعلام کردهاند. و این نشاندهنده پایداری مردم ایران برای دموکراسی و یک جمهوری دموکراتیک در ایران امروز است.
و خانمها و آقایان، و خانم رجوی، باید بدانید که مبارزه مردم ایران و مبارزه شما، بخشی از یک نبرد بزرگتر است. این نبرد فقط به ایران و مردم ایران محدود نمیشود؛ این نبرد، مبارزهیی بزرگتر در سطح جهانی میان دموکراسی و خودکامگی است که در جریان است.
یک نبرد، نبردی میان دو دیدگاه نسبت به جهان. رژیمهای خودکامهای مانند ایران، جهان را دنیای قدرت میبینند. اگر شما قدرت داشته باشید، کافی است. قدرت همهچیز را تعیین میکند. در حالی که ما بهعنوان دموکراتها و شما بهعنوان اپوزیسیون دموکراتیک در ایران، معتقدیم که حقوقبشر و حاکمیت قانون، بنیان یک جامعه دموکراتیک هستند، نه تنها قدرت یا اعمال قدرت.
و آرزوی من امروز، از آنجا که در پارلمان اروپا هستیم و این فرصت را دارم که، یک بار دیگر با همکاران سابقم در پارلمان اروپا، نه تنها در خارج بلکه در داخل پارلمان صحبت کنم، این است که از آنها بخواهم فشار بر رهبران اروپا را برای تغییر استراتژی خود در قبال ایران افزایش دهند. بیایید صادق باشیم، من در پارلمان قبلی مسئول قطعنامهیی بودم که در آن بر سر اتخاذ موضعی سرسختانه در قبال ایران توافق کردیم. پتراس، قطعنامه جدیدی در پارلمان به تصویب رسیده که عمدتاً همان حرفهای قبلی را که من گفتهام تکرار میکند، اما آنچه ما در عمل میبینیم، ادامه سیاست مماشات اروپای غربی و رهبران اروپایی و آمریکایی است. این واقعیت امروز است.
بنابراین آرزوی امروز من، نه چندان از خانم رجوی، بلکه از سیاستمداران و نمایندگان پارلمان حاضر در این سالن است که از رهبری اروپا، یعنی کمیسیون اروپا، شورای اروپا، سران کشورها و دولتهای عضو اتحادیه اروپا و قطعاً سرویس اقدام خارجی اروپا بخواهند که استراتژی خود را در سریعترین زمان ممکن تغییر دهند، زیرا استراتژی مماشات در ده سال گذشته هیچ مشکلی را حل نکرده است. هیچ.
همکاران، این سیاست مطمئناً نتوانست کشتارها را متوقف کند. ۲۶۰۰نفر در ۱۶ماه گذشته. این سیاست به یک ایران عاری از سلاح هستهیی منجر نشده است، زیرا رژیم آخوندی در این زمینه به هیچوجه قابل اعتماد نیست. پس اگر ما ارزیابی کنیم، سیاست مماشات مطلقاً هیچ دستاوردی نداشته است. پس اکنون، بهویژه در روز جهانی حقوقبشر، زمان آن فرا رسیده که فشار را بر رهبران خودمان در اروپا برای تغییر مسیر افزایش دهیم.
و پیشنهاد من این خواهد بود، چون من میتوانم به شما بگویم که من این پارلمان را کمی میشناسم، من ۱۵ سال عضو آن بودهام. من هرگز پروندهیی را ندیدهام که همه گروههای سیاسی بر سر آن اتفاقنظر داشته باشند. خب، میتوانم به شما بگویم که «ایران آزاد» تنها پروندهیی است که همه گروههای سیاسی در مورد آن اتفاقنظر دارند. تنها پرونده. واقعاً. هر بار تقریباً با تصمیمی متفقالقول همراه بود.
بنابراین، درخواست من این است: نوعی ائتلاف تشکیل دهید، به سراغ رهبران ما در کمیسیون، نماینده عالی اتحادیه و شورا بروید و خواستار تغییر استراتژی شوید. و این بهمعنای موارد بسیار مهمی است. اول از همه، بهرسمیت شناختن سپاه پاسداران بهعنوان یک سازمان تروریستی. برای تصویب این موضوع، به چیزی بیشتر از ۲۶۰۰کشته در ۱۶ماه گذشته نیاز داریم؟
این بهمعنای افزایش تحریمهاست. اگر اعدامهای بیشتری صورت گیرد، خب، ما هم تحریمها را افزایش میدهیم. سازوکار باید اینگونه باشد. هر چه اعدامها بیشتر باشد، ما باید تحریمهای بیشتری علیه تمام کسانی که در این جنایت در ایران دست دارند، وضع کنیم. و این شامل نیروهای پلیس، ارتش و رهبران سیاسی میشود. بهطور قطع زمینه برای اقدامات بسیار بیشتری وجود دارد.
و سپس، همانطور که گفتم، باید با یک کار به استراتژی مماشات خود با یک [اقدام] پایان دهیم و آن باز کردن کانال ارتباط با اپوزیسیون دموکراتیک است. من میخواهم که اتحادیه اروپا، اپوزیسیون دموکراتیک و بهویژه خانم رجوی را بهعنوان نماینده واقعی مردم ایران بهرسمیت بشناسد، نه دیگر رژیم آخوندی را.
و اگر همه ما این کار را انجام دهیم، ما میتوانیم استراتژی اتحادیه را تغییر دهیم، آمریکاییها باید استراتژی خود را در قبال ایران تغییر دهند، و آنگاه من کاملاً مطمئنم که سال آینده، یا شاید دو سال دیگر، بگذارید یک سال بیشتر فرصت بدهیم، ما این روز جهانی را در تهران برگزار خواهیم کرد، خانم رجوی. بسیار سپاسگزارم.
ریشارد چارنسکی
دستکم ۱۸زندانی سیاسی وابسته به سازمان مجاهدین خلق
در حال حاضر در صف اعدام منتظر نوبت خود هستند
این عدالت نیست این ترور دولتی است
کانونهای شورشی مجاهدین در سراسر کشور گسترش یافتهاند
و با به آتش کشیدن مراکز سرکوب رژیم و پایگاههای بسیج در تهران و دیگر شهرها
دست به اقدامات اعتراضی میزنند
پیام آنها روشن است
مردم ایران تسلیم نخواهند شد
مردان و زنان شجاع در اشرف۳ در آلبانی
نماد پایداری و تعهد به ارزشهای دموکراتیک
علیرغم سالها فشار، تهدید و توطئههای رژیم ایران هستند
ریشارد چارنسکی – وزیر پیشین امور اروپایی لهستان، نایبرئیس پارلمان اروپا ۲۰۱۸–۲۰۱۴
روز بخیر دوستان.
خانم رئیسجمهور، خانمها و آقایان، میهمانان گرامی، دوستان آزادی. در ابتدا از شما برای برگزاری این کنفرانس بسیار مهم و معتبر درباره ایران، بهویژه بهمناسبت روز حقوقبشر، سپاسگزارم. برای من افتخار بزرگی است که به شما پیوستهام و در کنار تمام کسانی ایستادهام که معتقدند مردم ایران شایسته آزادی و عدالت هستند. من مایلم از گروه «دوستان ایران آزاد» در پارلمان اروپا قدردانی کنم. از سال ۲۰۰۳، این گروه فراحزبی، صدایی پیشرو در اروپا برای حقوقبشر در ایران و برای عدالت برای اپوزیسیون دموکراتیک ایران بوده است.
من خوشحالم که خانم رجوی را اینجا میبینم. تحت رهبری ایشان، شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران بهای سنگینی برای دموکراسی در ایران پرداختهاند. آنها با سرکوب وحشیانه در داخل ایران روبهرو شدهاند و بهطور همزمان، آنها قربانی دههها سیاست مماشات غرب در قبال آخوندها بودهاند. من بهعنوان یک لهستانی و نماینده لهستان، عواقب سیاست مماشات را بهخوبی میدانم. تاریخ به ما میآموزد که وقتی دنیای آزاد سکوت پیشه میکند، دیکتاتوریها جسورتر میشوند.
امروز، ایران تحت حاکمیت یکی از خشنترین دیکتاتوریهای مذهبی در جهان است. تنها در سال جاری، این رژیم حدود ۱۸۰۰زندانی، از جمله بسیاری از زنان و زندانیان سیاسی، را اعدام کرده است. تنها در دو هفته، ۱۶۱نفر، از جمله چهار زن، به دار آویخته شدند؛ برخی حتی در میادین عمومی، در صحنههایی که به قرون وسطی تعلق دارد. دستکم ۱۸زندانی سیاسی وابسته به سازمان مجاهدین خلق در حال حاضر در صف اعدام منتظر نوبت خود هستند. «این عدالت نیست؛ این ترور دولتی است».
با این حال، علیرغم این وحشیگری، مردم ایران به مقاومت ادامه میدهند. نسل جوان، بهویژه زنان، در خط مقدم این مبارزه ایستادهاند. کانونهای شورشی مجاهدین در سراسر کشور گسترش یافتهاند و با به آتش کشیدن مراکز سرکوب رژیم و پایگاههای بسیج در تهران و دیگر شهرها، دست به اقدامات اعتراضی میزنند. پیام آنها روشن است: «مردم ایران تسلیم نخواهند شد». مقاومت ایران همچنین کمکهای شایانی به امنیت جهانی کرده است. این شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق بودند که برنامه مخفیانه تسلیحات هستهیی رژیم را افشا کردند؛ اطلاعاتی که جهان بدون آنها شاید هرگز کشف نمیکرد. اروپا باید برای این کار سپاسگزار باشد.
و در پایان سخنانم، من میخواهم همبستگی خود را با مردان و زنان شجاع در اشرف۳ در آلبانی ابراز کنم. من این افتخار را داشتم که در بدو ورودشان با آنها ملاقات کنم. آنها نماد پایداری و تعهد به ارزشهای دموکراتیک، علیرغم سالها فشار، تهدید و توطئههای رژیم ایران هستند.
اجازه دهید تا از صمیم قلب صحبت کنم. یکی از بزرگترین آرزوهای من این است که در طول زندگی خود، ایران آزاد را ببینم. من معتقدم که آن روز فرا خواهد رسید. من باور دارم که روزی خانم مریم رجوی را خواهیم دید که آزادانه در خیابانهای تهران قدم میزند و ملتی که از ظلم آخوندها رها شده است، از او استقبال میکند. آن روز نزدیکتر از هر زمان دیگری است.
راسا یوکنه ویچینه
میخواهم از کسانی تشکر کنم که تقریباً هر روز اینجا هستند
و برای آینده ایرانی متفاوت تلاش میکنند
راسا یوکنه ویچینه – نماینده پارلمان اروپا، وزیر دفاع سابق لیتوانی، رئیس مجمع وزرای ناتو ۲۰۱۸
متشکرم. متشکرم پتراس. متشکرم خانم رجوی، و متشکرم از همه همکاران، همکاران درخشانی که در پارلمان دارید. واقعاً، میخواهم از کسانی تشکر کنم که تقریباً هر روز اینجا هستند و برای آیندهٔ ایرانی متفاوت تلاش میکنند؛ ایرانی باز، ایرانی برای همه. من هرگز در ایران نبودهام. این را دفعه قبل هم گفتم، اما هنوز معتقدم که در طول زندگیام شاهد ایرانی متفاوت و منطقهیی متفاوت خواهم بود. به همین دلیل اینجا هستم.
میدانید، هفته آینده ما نشست عمومی در استراسبورگ خواهیم داشت و در آنجا رویداد بسیار مهمی، مانند هر دسامبر، برگزار خواهد شد: جایزه ساخاروف به نامزدهای جدید اهدا میشود. به یاد دارید که شاید دو سال پیش، نمایندگان ایرانی نیز این جایزه را دریافت کردند. سال گذشته ونزوئلا نامزد شد. و امسال این معتبرترین جایزهٔ حقوقبشر در اتحادیهٔ اروپا، که میتوانم بگویم توسط پارلمان اروپا اهدا میشود، جایزه آندری ساخاروف است.
بنابراین این جایزه معتبر، که تصمیم آن را گرفتهایم، به دو روزنامهنگار شجاع که اتفاقاً زندانی هستند اهدا خواهد شد. آنها از کشورهای متفاوتی هستند، اما متأسفانه تاکنون سرنوشت یکسانی داشتهاند. یکی از آنها آندژی پوچوبوت، روزنامهنگار لهستانی است که در بلاروس زندانی است و دیگری مزیا مگلوبلی، روزنامهنگاری از کشور همسایه نزدیک ایران، گرجستان. او اکنون تقریباً یک سال است که زندانی است و دقیقاً برای همان چیزی میجنگد که شما میجنگید: «برای یک گرجستان دموکراتیک».
مردم هر روز تظاهرات میکنند تا رژیمی شبیه رژیم ایران نداشته باشند. شاید نه دقیقاً مشابه، اما دیکتاتوریها، علیرغم تفاوتهای مذهبی، علیرغم تفاوتهای تاریخی یا ایدئولوژیک، دقیقاً یکسان هستند. آنها آزادی بیان را از جوامع میگیرند، رسانههای ملی را در اختیار میگیرند، و رسانهها، کسبوکار، عدالت و همه چیز را سرکوب میکنند.
اکنون ما در زمانهای بسیار چالشبرانگیز و متفاوت به سر میبریم، اما من هنوز معتقدم که ما باید دقیقاً همان کار را انجام دهیم: به دموکراسی ایمان داشته باشیم، به مبارزه خود ایمان داشته باشیم. زیرا من باور ندارم که دیکتاتوریها در سطح جهان بتوانند پیروز شوند. در نهایت ما پیروز خواهیم شد. از شما و همگی بسیار سپاسگزارم.
سناتور جولیو ترتزی
عزم ایرانیانی که خواهان یک تغییر دموکراتیک واقعی هستند
مؤثرترین سلاح علیه دیکتاتوری آخوندهاست
صدای آنها با تلاشهای «شورای ملی مقاومت ایران»
به رهبری خانم مریم رجوی همراه شده است
مجازات اعدام به ابزاری دائمی برای سرکوب
و خاموش کردن هر صدای مخالفی
برای هدف قرار دادن سازمان مجاهدین خلق ایران تبدیل شده است
زمان آن فرا رسیده است که جامعه بینالمللی بهطور رسمی
با شورای ملی مقاومت ایران وارد تعامل شود
ایران دموکراتیک واقعی ممکن است
و این مهم با طرح ده مادهای خانم رجوی
برای آینده ایران محقق میشود
سناتور جولیو ترتزی – رئیس کمیسیون سیاستهای اروپا در سنای ایتالیا، وزیر خارجه ایتالیا ۲۰۱۳
در دهم دسامبر، جامعه بینالمللی «روز حقوق بشر» را گرامی میدارد؛ روزی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای بزرگداشت اعلامیه جهانی سال ۱۹۴۸ اعلام کرده است.
مایلم روی سخنم با تمام مردم ایران باشد، بهویژه آنهایی که قربانی این رژیم تروریستی هستند.
عزم ایرانیانی که خواهان یک تغییر دموکراتیک واقعی هستند، مؤثرترین سلاح علیه دیکتاتوری آخوندهاست. صدای آنها با تلاشهای «شورای ملی مقاومت ایران» به رهبری خانم مریم رجوی همراه شده است.
با وجود تمام جنگهایی که رژیم و برنامههای تروریستیاش به آن دامن میزنند، اعتراضات در سراسر کشور هرگز فروکش نکرده است. تظاهرات در میادین عمومی، مدارس و دانشگاهها با شدیدترین سرکوبها و اعدامهای علنی برای همه کسانی که جرأت به چالش کشیدن رژیم را داشته باشند، روبهرو میشود.
مجازات اعدام به ابزاری دائمی برای سرکوب، خاموش کردن هر صدای مخالفی و بهویژه برای هدف قرار دادن سازمان مجاهدین خلق ایران تبدیل شده است.
امسال نزدیک به ۱۸۰۰ اعدام صورت گرفته است و تنها در ماه نوامبر گذشته، دستکم ۳۳۶نفر اعدام شدند. این یعنی روزانه ۱۱ اعدام!
اما اگر بیرحمی رژیم افزایش مییابد، تنها به این دلیل است که رژیم روزبهروز ضعیفتر میشود.
اما جامعه بینالمللی سرانجام در حال واکنش نشان دادن است. ماه نوامبر گذشته، کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل با صراحت موضع گرفت.
۷۹کشور عضو، از جمله ایتالیا، قطعنامهیی را تصویب کردند که ایران را بهدلیل اعدامها، ناپدیدسازیهای قهری ـ از جمله زنان و کودکان ـ و شکنجهها قویاً محکوم میکند.
این قطعنامه همچنین به جنایات نسلکشی اشاره دارد که پس از فتوای خمینی در سال ۱۹۸۸ (۱۳۶۷) صورت گرفت و به کشته شدن ۳۰٬۰۰۰مخالف سیاسی منجر شد.
پروندهای که قوه قضاییه سوئیس بر اساس قوانین این کشور در مورد جرم نسلکشی، آن را بازگشایی کرد.
رژیم ایران از سوی تمام کشورهای دموکراتیک بهعنوان تهدیدی بزرگ برای صلح و امنیت جهانی شناخته میشود. سپاه پاسداران تمام شبهنظامیان تروریست در خاورمیانه را تأمین مالی، تسلیحاتی و حمایتی میکند. مشارکت آنها در جنگ اوکراین، با ارائه پهپادها و موشکهای مرگبار به طرف روسی، بهطور گسترده مستند شده است.
حتی اروپا نیز در معرض تهدیدات ایران قرار دارد: حملات سایبری، شبکههای جاسوسی و تلاش برای ترور دوست عزیز مان، پروفسور آلخو ویدال کوادراس، که خوشبختانه جان سالم به در برد.
ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازدارندگی قاطع، مهار و پیشگیری هستیم.
به همین دلیل است که قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی جهانی دیگر امری غیرقابل انکار است.
زمان آن فرا رسیده است که جامعه بینالمللی بهطور رسمی با شورای ملی مقاومت ایران وارد تعامل شود. ایران دموکراتیک واقعی ممکن است و این مهم با طرح ده مادهای خانم رجوی برای آینده ایران محقق میشود.
