روزنامه فیگارو در مقاله‌یی به قلم ایزابل لاسر۲۲ مهر در رابطه با افشاگریها در مورد ویژگی نظامی برنامه هسته‌یی ایران نوشت: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌شواهدی را در اختیار دارد که با استناد به آنها کشورها می‌توانند مجازاتهایشان را تشدید کنند.
از سوی دیگر وضعیت دیپلوماتیک و ژئوپولیتیک کنونی جزو دلایلی بوده‌اند که باعث شده‌اند لحن آژانس تغییر کند. گسترش سلاحهای هسته‌یی ـ گزارشی که اخیراً توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تدوین شده است سفت و سختترین و کاملترین گزارشی است که تاکنون توسط این آژانس در مورد وضعیت برنامه هسته‌یی ایران تدوین شده است. پس از سالها رفتار مبهم و سپس محتاطانه آژانس در قبال مسأله هسته‌یی ایران، طبق اطلاعاتی که به‌دست فیگارو رسیده است آژانس قصد دارد در جلسه آتی شورای حکام که در تاریخ ۱۷ نوامبر در وین برگزار خواهد شد با اتکاء به اسناد و مدارک نشان بدهد که ایران یک برنامه هسته‌یی نظامی را دنبال می‌کند و هدف این برنامه‌این است که ایران به سلاح اتمی مجهز بشود. یک کارشناس که از نزدیک با این پرونده آشنایی دارد می‌گوید که گزارش مزبور یکی از مهمترین گزارشها در مورد این موضوع است.
در پاریس و در وزارت خارجه‌های همه کشورهایی که نگران گسترش سلاحهای هسته‌یی هستند ویژگی نظامی برنامه هسته‌یی ایران رازی است که همه از آن خبر دارند. تصاویر ماهواره‌ای، گزارشهای کارشناسان و اظهارات مخالفان ایرانی همگی نشان می‌دهند که برنامه هسته‌یی ایران نظامی است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که یک نهاد وابسته با سازمان ملل است همواره نسبت به فعالیتهای ایران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم به‌صورت علنی اظهار نگرانی کرده است ولی تاکنون هیچگاه به صراحت نگفته است که برنامه هسته‌یی ایران نظامی است. آژانس قصد دارد این موضوع را در ماه آینده اعلام بکند. چرا الآن؟ قبل از هر چیز به این دلیل که به‌رغم اعتراضات سیاسی که که رژیم را از سال ۲۰۰۹ به بعد در یک وضعیت دفاعی قرار داده‌اند ایران حرکت سریعش بسوی بمب را هم‌چنان ادامه می‌دهد: استقرار کوره‌های جدید، ایجاد سانتریفوژهای بیشتر، ادامه فعالیتهای غنی‌سازی، ...
البته افرادی که در این پرونده سررشته دارند می‌گویند که هیچ‌کدام از عناصری که اکنون قرار است اعلام بشوند عناصر چندان جدیدی نیستند. به اعتقاد برخی از آنها آژانس می‌بایست بسیار زودتر از اینها مشتش را بر روی میز میکوبید. به گفته آنها کنار رفتن محمد البرادعی که در پایان سال ۲۰۰۹ منصبش در رأس آژانس را ترک کرد باعث شد که کارشناسان بتوانند نظراتشان در مورد این موضوع را به‌صورت آزادانه بیان بکنند و مسئولان جدید آژانس بررسی این پرونده را به تیمهای جدیدتر و حرفه‌ای‌تر محول بکنند. رئیس قبلی آژانس که مصری بود طی یک مدت طولانی این گمان در مورد او وجود داشت که تلاش می‌کند برنامه هسته‌یی ایران را کم اهمیت جلوه بدهد و حتی برخی از عناصر این پرونده را پنهان کرده بوده است (مراجعه شود به روزنامه فیگارو مورخ ۲۹ ژانویه ۲۰۱۱).
دویدن در پی زمان ـ وضعیت دیپلوماتیک و ژئوپولیتیک کنونی جزو دلایلی بوده‌اند که باعث شده‌اند لحن آژانس تغییر کند. در پایتختهای غربی همه بر این باور هستند که در مورد این موضوع باید قبل از سال ۲۰۱۲ یک اقدام جدی انجام داد. سال ۲۰۱۲ در چند کشور یک سال انتخاباتی مهم است: در روسیه ولادیمیر پوتین که قرار است مجدداً در منصب ریاست‌جمهوری قرار بگیرد ممکن است مواضع روسیه در قبال غرب را سختتر بکند. در حالی که پیش‌بینی می‌شود در اجلاس ناتو در شیکاگو در جریان بحث پیرامون سیستمهای دفاع ضد موشکی تنشهای متعدد پدیدار بشوند، به اعتقاد برخی از دیپلماتها، روسیه ممکن است تمایل پیدا بکند که به‌منظور تقویت مواضعش کارت ایران را بازی بکند. در واشنگتن، مشکلات متعددی که باراک اوباما با آنها روبه‌روست ممکن است باعث شوند که او موقتاً از پرداختن به برخی پرونده‌های بین‌المللی صرفنظر بکند تا بتواند همه انرژیهایش را بر روی مسائل داخلی آمریکا متمرکز کند. در فرانسه تاکنون نیکلا سارکوزی پرونده‌ایران را یکی از پرونده‌های بین‌المللی برخوردار از اولویت محسوب می‌کرد. در صورت شکست سارکوزی در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۲ ممکن است قاطعیت فرانسه در قبال ایران کمتر بشود. در چین در سال آینده پنجمین نسل رهبران در حزب کمونیست چین زمان امور را در دست خواهد گرفت. از سوی دیگر به‌طور همزمان در تایوان انتخابات پارلمانی و ریاست‌جمهوری برگزار خواهند شد. مجموعه‌این تحولات ممکن است باعث شود که پرونده‌ایران از تقویم بین‌المللی حذف بشود. نکته دیگر این است که برخی از ناظران معتقدند که مجازاتهای بین‌المللی علیه رژیم تهران دارند تاثیرات خودشان را بر روی آن رژیم می‌گذارند گرچه حکومت ایران هم‌چنان تلاش می‌کند که عواقب اقتصادی این مجازاتها را پنهان کند.
با توجه به مجموعه نکات فوق الذکر، اکنون چند ماه است که در همه پایتختهای غربی یک دویدن در پی زمان آغاز شده است تا در حدی که وضعیت ژئوپولیتیک امکان آن را می‌دهد حکومت ایران زیر ضرب قرار داده بشود.
برای رسیدن به هدفشان، چندین کشور مدارک متعددی که در مورد برنامه هسته‌یی ایران داشته‌اند را در اختیار آژانس قرار داده‌اند. این کشورها در حال فکر بر روی مجازاتهای جدیدی هستند که یک فروپاشی احتمالی رژیم ایران را تسهیل بکند. برخی از کارشناسان معتقدند اکنون دیگر دیر شده است که کسی بخواهد از دستیابی رژیم ایران به سلاح اتمی جلوگیری بکند. آنها نگران هستند که اتمی‌شدن ایران در دوران رژیم کنونی محقق بشود. آنها هم‌چنین می‌خواهند شرایطی ایجاد نشود که اسراییل تصمیم بگیرد به حملات پیشگیرانه علیه مراکز هسته‌یی ایران مبادرت بکند و شاهد عواقبی باشیم که چنین حمله‌یی برای کل منطقه در بر خواهد داشت.
از سوی دیگر وضعیت دیپلوماتیک و ژئوپولیتیک کنونی جزو دلایلی بوده‌اند که باعث شده‌اند لحن آژانس تغییر کند. گسترش سلاحهای هسته‌یی ـ گزارشی که اخیراً توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تدوین شده است سفت و سختترین و کاملترین گزارشی است که تاکنون توسط این آژانس در مورد وضعیت برنامه هسته‌یی ایران تدوین شده است. پس از سالها رفتار مبهم و سپس محتاطانه آژانس در قبال مسأله هسته‌یی ایران، طبق اطلاعاتی که به‌دست فیگارو رسیده است آژانس قصد دارد در جلسه آتی شورای حکام که در تاریخ ۱۷ نوامبر در وین برگزار خواهد شد با اتکاء به اسناد و مدارک نشان بدهد که ایران یک برنامه هسته‌یی نظامی را دنبال می‌کند و هدف این برنامه‌این است که ایران به سلاح اتمی مجهز بشود. یک کارشناس که از نزدیک با این پرونده آشنایی دارد می‌گوید که گزارش مزبور یکی از مهمترین گزارشها در مورد این موضوع است.
در پاریس و در وزارت خارجه‌های همه کشورهایی که نگران گسترش سلاحهای هسته‌یی هستند ویژگی نظامی برنامه هسته‌یی ایران رازی است که همه از آن خبر دارند. تصاویر ماهواره‌ای، گزارشهای کارشناسان و اظهارات مخالفان ایرانی همگی نشان می‌دهند که برنامه هسته‌یی ایران نظامی است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که یک نهاد وابسته با سازمان ملل است همواره نسبت به فعالیتهای ایران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم به‌صورت علنی اظهار نگرانی کرده است ولی تاکنون هیچگاه به صراحت نگفته است که برنامه هسته‌یی ایران نظامی است. آژانس قصد دارد این موضوع را در ماه آینده اعلام بکند. چرا الآن؟ قبل از هر چیز به این دلیل که به‌رغم اعتراضات سیاسی که که رژیم را از سال ۲۰۰۹ به بعد در یک وضعیت دفاعی قرار داده‌اند ایران حرکت سریعش بسوی بمب را هم‌چنان ادامه می‌دهد: استقرار کوره‌های جدید، ایجاد سانتریفوژهای بیشتر، ادامه فعالیتهای غنی‌سازی، ...
البته افرادی که در این پرونده سررشته دارند می‌گویند که هیچ‌کدام از عناصری که اکنون قرار است اعلام بشوند عناصر چندان جدیدی نیستند. به اعتقاد برخی از آنها آژانس می‌بایست بسیار زودتر از اینها مشتش را بر روی میز میکوبید. به گفته آنها کنار رفتن محمد البرادعی که در پایان سال ۲۰۰۹ منصبش در رأس آژانس را ترک کرد باعث شد که کارشناسان بتوانند نظراتشان در مورد این موضوع را به‌صورت آزادانه بیان بکنند و مسئولان جدید آژانس بررسی این پرونده را به تیمهای جدیدتر و حرفه‌ای‌تر محول بکنند. رئیس قبلی آژانس که مصری بود طی یک مدت طولانی این گمان در مورد او وجود داشت که تلاش می‌کند برنامه هسته‌یی ایران را کم اهمیت جلوه بدهد و حتی برخی از عناصر این پرونده را پنهان کرده بوده است (مراجعه شود به روزنامه فیگارو مورخ ۲۹ ژانویه ۲۰۱۱).
دویدن در پی زمان ـ وضعیت دیپلوماتیک و ژئوپولیتیک کنونی جزو دلایلی بوده‌اند که باعث شده‌اند لحن آژانس تغییر کند. در پایتختهای غربی همه بر این باور هستند که در مورد این موضوع باید قبل از سال ۲۰۱۲ یک اقدام جدی انجام داد. سال ۲۰۱۲ در چند کشور یک سال انتخاباتی مهم است: در روسیه ولادیمیر پوتین که قرار است مجدداً در منصب ریاست‌جمهوری قرار بگیرد ممکن است مواضع روسیه در قبال غرب را سختتر بکند. در حالی که پیش‌بینی می‌شود در اجلاس ناتو در شیکاگو در جریان بحث پیرامون سیستمهای دفاع ضد موشکی تنشهای متعدد پدیدار بشوند، به اعتقاد برخی از دیپلماتها، روسیه ممکن است تمایل پیدا بکند که به‌منظور تقویت مواضعش کارت ایران را بازی بکند. در واشنگتن، مشکلات متعددی که باراک اوباما با آنها روبه‌روست ممکن است باعث شوند که او موقتاً از پرداختن به برخی پرونده‌های بین‌المللی صرفنظر بکند تا بتواند همه انرژیهایش را بر روی مسائل داخلی آمریکا متمرکز کند. در فرانسه تاکنون نیکلا سارکوزی پرونده‌ایران را یکی از پرونده‌های بین‌المللی برخوردار از اولویت محسوب می‌کرد. در صورت شکست سارکوزی در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۲ ممکن است قاطعیت فرانسه در قبال ایران کمتر بشود. در چین در سال آینده پنجمین نسل رهبران در حزب کمونیست چین زمان امور را در دست خواهد گرفت. از سوی دیگر به‌طور همزمان در تایوان انتخابات پارلمانی و ریاست‌جمهوری برگزار خواهند شد. مجموعه‌این تحولات ممکن است باعث شود که پرونده‌ایران از تقویم بین‌المللی حذف بشود. نکته دیگر این است که برخی از ناظران معتقدند که مجازاتهای بین‌المللی علیه رژیم تهران دارند تاثیرات خودشان را بر روی آن رژیم می‌گذارند گرچه حکومت ایران هم‌چنان تلاش می‌کند که عواقب اقتصادی این مجازاتها را پنهان کند.
با توجه به مجموعه نکات فوق الذکر، اکنون چند ماه است که در همه پایتختهای غربی یک دویدن در پی زمان آغاز شده است تا در حدی که وضعیت ژئوپولیتیک امکان آن را می‌دهد حکومت ایران زیر ضرب قرار داده بشود.
برای رسیدن به هدفشان، چندین کشور مدارک متعددی که در مورد برنامه هسته‌یی ایران داشته‌اند را در اختیار آژانس قرار داده‌اند. این کشورها در حال فکر بر روی مجازاتهای جدیدی هستند که یک فروپاشی احتمالی رژیم ایران را تسهیل بکند. برخی از کارشناسان معتقدند اکنون دیگر دیر شده است که کسی بخواهد از دستیابی رژیم ایران به سلاح اتمی جلوگیری بکند. آنها نگران هستند که اتمی‌شدن ایران در دوران رژیم کنونی محقق بشود. آنها هم‌چنین می‌خواهند شرایطی ایجاد نشود که اسراییل تصمیم بگیرد به حملات پیشگیرانه علیه مراکز هسته‌یی ایران مبادرت بکند و شاهد عواقبی باشیم که چنین حمله‌یی برای کل منطقه در بر خواهد داشت.
