در اصفهان وزارت اطلاعات، سپاه، بسیج و آگاهی هرکدام بازداشتگاههای مخوف خود را دارند و اکثر این بازداشتگا‌هها خارج از کنترل سازمان زندانها است. به این معنا که هیچ نظارتی روی این بازداشتگا‌هها نیست و نامی هم از آنها در لیست زندانهای جمهوری اسلامی نیامده است.
یکی از این بازداشتگاهای مخوف اصفهان، بازداشتگاهی در زندان مرکزی دستگرد اصفهان است که می‌گویند در بند حفاظت اطلاعات زندان دستگرد قرارگرفته است و افراد ویژه حق رفت‌وآمد در این بند را دارند (افراد اطلأعاتی). این بازداشتگاه معروف به کهریزک اصفهان است و در کنار پادگان سپاه به‌نام ایرانیان قرار دارد ولی محل‌های ورود و خروج آن معلوم نیست.
در اعتراضهای بعد از انتخابات نزدیک به ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰نفر زندانی به این بازداشتگاه تحویل داده شده است که بدترین شکنجه‌ها مثل پاشیدن ادرار به سروصورت، سوزاندن، آویزان کردن و تجاوز جنسی با هدف خورد کردن شخصیت زندانیان انجام می‌شود.
در این بازداشتگاه زندانیان از کمترین حقوق محروم هستند. در ماههای اول فقط از یک پنجره کوچک با زندانبانی که نمی‌بینند صحبت می‌کنند و بعد از بازجویی و تفهیم اتهام، پرونده به یک سری از شعب مخصوص دادگاه انقلاب که با این محل درارتباط می‌باشد، فرستاده می‌شود. قاضیهای این دادگاهها مجری فرمانهای وزارت اطلاعات هستند.
علیرضا داوودی یکی از زندانیان این بازداشتگاه بود که اندکی پس از آزادی در بیمارستان خورشید اصفهان به طرز مشکوکی سال گذشته جان سپرد.
این گزارش را یکی از زندانیان آزاد شده از این بازداشتگاه ارسال نموده است و تمامی جنایتها و قتل‌های مخفی که در سایر زندانها و بازداشتگاههای دیگر در ایران رخ داده، در این زندان هم صورت گرفته است و افراد گمنام زیادی هنوز در این بازداشتگاه به‌سر می‌برند و تعدادی از آنها را سر به نیست کرده‌اند.
یکی از این بازداشتگاهای مخوف اصفهان، بازداشتگاهی در زندان مرکزی دستگرد اصفهان است که می‌گویند در بند حفاظت اطلاعات زندان دستگرد قرارگرفته است و افراد ویژه حق رفت‌وآمد در این بند را دارند (افراد اطلأعاتی). این بازداشتگاه معروف به کهریزک اصفهان است و در کنار پادگان سپاه به‌نام ایرانیان قرار دارد ولی محل‌های ورود و خروج آن معلوم نیست.
در اعتراضهای بعد از انتخابات نزدیک به ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰نفر زندانی به این بازداشتگاه تحویل داده شده است که بدترین شکنجه‌ها مثل پاشیدن ادرار به سروصورت، سوزاندن، آویزان کردن و تجاوز جنسی با هدف خورد کردن شخصیت زندانیان انجام می‌شود.
در این بازداشتگاه زندانیان از کمترین حقوق محروم هستند. در ماههای اول فقط از یک پنجره کوچک با زندانبانی که نمی‌بینند صحبت می‌کنند و بعد از بازجویی و تفهیم اتهام، پرونده به یک سری از شعب مخصوص دادگاه انقلاب که با این محل درارتباط می‌باشد، فرستاده می‌شود. قاضیهای این دادگاهها مجری فرمانهای وزارت اطلاعات هستند.
علیرضا داوودی یکی از زندانیان این بازداشتگاه بود که اندکی پس از آزادی در بیمارستان خورشید اصفهان به طرز مشکوکی سال گذشته جان سپرد.
این گزارش را یکی از زندانیان آزاد شده از این بازداشتگاه ارسال نموده است و تمامی جنایتها و قتل‌های مخفی که در سایر زندانها و بازداشتگاههای دیگر در ایران رخ داده، در این زندان هم صورت گرفته است و افراد گمنام زیادی هنوز در این بازداشتگاه به‌سر می‌برند و تعدادی از آنها را سر به نیست کرده‌اند.
