در پی بازداشت ۴ تن از فعالین دانشجویی در هفته گذشته، ”شورای دفاع از حق تحصیل“ با انتشار بیانیهای این دستگیریها را محکوم کرده و از بانیان میپرسد: ”چه کسی گفته است که با دستگیری این دانشجویان که تنها بخشی از ملت آگاه و معترض ایران هستند، فریادهای آزادی خواهانه جنبش دانشجویی در گلوها شکسته میشود و اوضاع به کام شماخواهد شد؟“
متن این بیانیه به شرح زیر است:
”علی قلیزاده دانشجوی ستارهدار محروم از تحصیل در مشهد بازداشت شد“.
خبر کوتاه است و تکراری، اما هر روز با نام تازهیی منتشر میشود؛ دیروز مجید دری بود و مجید توکلی، مهدیه گلرو بود و سید ضیاء نبوی و… امروز علی قلی زاده، محسن برزگر علی رضا کیانی و نخبههای دیگر این دیار پاک… .
گویی قرار بر این نهاده شده که به این مسائل عادت کنیم! اما یک سؤال اساسی در این بین هویدا است، که باید از بانیان این حوادث پرسید:
چه کسی گفته است که با دستگیری این دانشجویان که تنها بخشی از ملت آگاه و معترض ایران هستند، فریادهای آزادی خواهانه جنبش دانشجویی در گلوها شکسته میشود و اوضاع به کام شماخواهد شد؟
تعلیق، محرومیت از تحصیل و ستارهدار کردن بهعنوان راهکارهایی که تاکنون از جانب حاکمیت به نخبه گان این مرز و بوم تحمیل شده است گویی در خاموش کردن صدای جنبش دانشجویی بیاثر بوده است که اکنون و پس از گذشت بیش از یک سال از سرکوب گسترده مردم هنوز هم دانشجویان هدف اصلی سرکوب هستند. دانشجویانی که پیش از این بارها طعم مهرورزی را چشیده بودند این بار نیز در صف نخست سرکوب قرار دارند و البته به آن آگاهند و افتخار میکنند.
زمان آن رسیده که حاکمیت در راهبردهایش تجدید نظر کند، چرا که هیچ کدام از راهحل ها! به خاموشی منجر نمیشود. امروز قلیزادهها، دری ها، گلرو ها، بنویها در دانشگاهها هزاران بار نکثیر شدهاند وصدای آزادی خواهی ایشان هزاران بار بلندتر شنیده میشود.
”شورای دفاع از حق تحصیل“ بهعنوان گروهی متشکل از دانشجویان ستارهدار و محروم از تحصیل، که امروز اکثر اعضای اولیهی آن در زندان هستند، ضمن محکوم کردن دستگیریهای غیرقانونی ”علی قلی زاده“ دانشجوی ستارهدار، علی رضا کیانی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران، محسن برزگر دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و محمد حیدر زاده فعال دانشجوی دانشگاه شهر کرد و از فعالین دانشجویی عضو دفتر تحکیم وحدت (یک ترم تعلیق با احتساب سنوات)، خاطرنشان میکند که پروژه شکست خورده اختناق، که همه ساله در آستانهی روز دانشجو با دستگیری فعالان سیاسی و دانشجویی سعی در برقراری نظم پادگانی در دانشگاهها دارد، این بار نیز گستردهتر و رسواتر از همیشه سناریوهای نخ نما شده خود را با خام دستی جاهلانه اجرا میکند. اما فریاد حقطلبی را سکوتی نیست.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
”علی قلیزاده دانشجوی ستارهدار محروم از تحصیل در مشهد بازداشت شد“.
خبر کوتاه است و تکراری، اما هر روز با نام تازهیی منتشر میشود؛ دیروز مجید دری بود و مجید توکلی، مهدیه گلرو بود و سید ضیاء نبوی و… امروز علی قلی زاده، محسن برزگر علی رضا کیانی و نخبههای دیگر این دیار پاک… .
گویی قرار بر این نهاده شده که به این مسائل عادت کنیم! اما یک سؤال اساسی در این بین هویدا است، که باید از بانیان این حوادث پرسید:
چه کسی گفته است که با دستگیری این دانشجویان که تنها بخشی از ملت آگاه و معترض ایران هستند، فریادهای آزادی خواهانه جنبش دانشجویی در گلوها شکسته میشود و اوضاع به کام شماخواهد شد؟
تعلیق، محرومیت از تحصیل و ستارهدار کردن بهعنوان راهکارهایی که تاکنون از جانب حاکمیت به نخبه گان این مرز و بوم تحمیل شده است گویی در خاموش کردن صدای جنبش دانشجویی بیاثر بوده است که اکنون و پس از گذشت بیش از یک سال از سرکوب گسترده مردم هنوز هم دانشجویان هدف اصلی سرکوب هستند. دانشجویانی که پیش از این بارها طعم مهرورزی را چشیده بودند این بار نیز در صف نخست سرکوب قرار دارند و البته به آن آگاهند و افتخار میکنند.
زمان آن رسیده که حاکمیت در راهبردهایش تجدید نظر کند، چرا که هیچ کدام از راهحل ها! به خاموشی منجر نمیشود. امروز قلیزادهها، دری ها، گلرو ها، بنویها در دانشگاهها هزاران بار نکثیر شدهاند وصدای آزادی خواهی ایشان هزاران بار بلندتر شنیده میشود.
”شورای دفاع از حق تحصیل“ بهعنوان گروهی متشکل از دانشجویان ستارهدار و محروم از تحصیل، که امروز اکثر اعضای اولیهی آن در زندان هستند، ضمن محکوم کردن دستگیریهای غیرقانونی ”علی قلی زاده“ دانشجوی ستارهدار، علی رضا کیانی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران، محسن برزگر دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و محمد حیدر زاده فعال دانشجوی دانشگاه شهر کرد و از فعالین دانشجویی عضو دفتر تحکیم وحدت (یک ترم تعلیق با احتساب سنوات)، خاطرنشان میکند که پروژه شکست خورده اختناق، که همه ساله در آستانهی روز دانشجو با دستگیری فعالان سیاسی و دانشجویی سعی در برقراری نظم پادگانی در دانشگاهها دارد، این بار نیز گستردهتر و رسواتر از همیشه سناریوهای نخ نما شده خود را با خام دستی جاهلانه اجرا میکند. اما فریاد حقطلبی را سکوتی نیست.