از زمان قرار دادن هابل در فضا در 24آوریل 1990، این تلسکوپ نقشی محوری در درک انسان از فضای لایتناهی اطرافمان داشته است. علت بالا بودن میزان شفافیت تصاویر هابل، وجود آن در فضا، بدون آلودگی هوا و ذرات موجود در اتمسفر است که مانع رسیدن نور به تلسکوپهای زمینی می‌شود. هابل با مشکلات متعددی روبه‌رو بوده است، ولی با گذشت زمان و بالا رفتن کیفیت تجهیزات، این تلسکوپ توانسته است جزییات دقیقی از سطح کره مریخ را در سال 1997 به زمین مخابره کند.
هابل درجه فهم و درک ستاره شناسان را نسبت به این که عالم هستی چگونه بوجود آمد و تکامل یافت بالا برده است. هابل توانسته است کهکشانهای قدیمی را کشف کند که بوجود آمدن آنها میلیونها سال قبل از زمانی است که دانشمندان تخمین می‌زنند. این تلسکوپ هم‌چنین توانسته است ”یک نیروی ضدجاذبه“ را تحت عنوان ”انرژی سیاه“ که با سرعت هرچه تمامتر در حال گسترش در پهنه کائنات است، کشف کند.
هابل درجه فهم و درک ستاره شناسان را نسبت به این که عالم هستی چگونه بوجود آمد و تکامل یافت بالا برده است. هابل توانسته است کهکشانهای قدیمی را کشف کند که بوجود آمدن آنها میلیونها سال قبل از زمانی است که دانشمندان تخمین می‌زنند. این تلسکوپ هم‌چنین توانسته است ”یک نیروی ضدجاذبه“ را تحت عنوان ”انرژی سیاه“ که با سرعت هرچه تمامتر در حال گسترش در پهنه کائنات است، کشف کند.
