خودسوزی و خودکشی با تأسف تبدیل به یک فاجعه ملی شده است آنهایی که در نظام فاسد ولایت‌فقیه تمامی راهها را به روی خود بسته می‌دانند. آنهایی که از فقر، سرکوب، تبعیض و نابرابری به ستوه آمده و به فجیع‌ترین و دردناک‌ترین شیوه اقدام به خودکشی می‌کنند.
روند افزایش خودسوزی در میان مردم آن‌چنان بالا است که رئیس مرکز تحقیقات سوختگی دانشگاه علوم پزشکی با اذعان به افزایش خودسوزی در حاکمیت آخوندی می‌گوید: ”سالی ۳۰هزار بیمار بر اثر سوختگی بستری می‌شوند، در حالی فقط هزار و ۳۵۰تخت سوختگی در کل کشور وجود دارد“.
خودسوزی تنها شیوه فجیعی برای عده‌یی از مردم نیست که از این طریق به زندگی خود پایان می‌دهند، بلکه خودسوزی‌هایی نیز که به مرگ افراد منجر نمی‌شود، عارضه‌های بسیار دردناک برای افراد از مرگ رسته به‌وجود می‌آورد.
دراین رابطه رئیس مرکز تحقیقات سوختگی دانشگاه علوم پزشکی می‌گوید: ”افرادی هم که بعد از سوختگی زنده می‌مانند عارضه‌های جدی پیدا می‌کنند و تا آخر عمر درگیر این عوارض هستند. بنابراین وضع سوختگی کشور اصلاً خوب نیست“.
وی با اعلام آمار سالانه 30هزار نفر سوختگی، آن را آمار بسیار بالایی می‌داند که: «این آمار نسبت به جمعیت ایران بسیار بالاست، زیرا این ۳۰هزار نفر بیماران بستری هستند که سوختگی‌های شدید و وسیع داشتند». (خبرگزاری ایلنا 3دی 96)
رایج شدن خودسوزی و خودکشی در میان مردم فقرزده و از زندگی بیزار شده، آن‌چنان است که تعدادی از آنها به‌صورت دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، و تعدادی نیز از قبل اعلام می‌کنند که می‌خواهیم خودمان را بکشیم.
در زمینه افزایش خودکشی و خودسوزی در میان مردم، روزنامه حکومتی ابتکار وابسته به باند روحانی 4دی 96 در مطلبی با عنوان ”آتش بر جان“ می‌نویسد: ”«خودسوزی در ایران در حال افزایش است»، «آمار سوختگی در ایران هشت برابر آمار جهانی است» و «خودسوزی در استانهای ایلام، کردستان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان و شمال خوزستان بسیار شایع است» اینها فقط بخشی از جملاتی است که در روزهای اخیر درباره وضعیت سوختگی در کشور منتشر شده که به نظر می‌رسد جای تأمل و بررسی دارد“.
در ایلام آمار خودکشی و خودسوزی به حدی بالا است که به نوشته تعدادی از رسانه‌های حکومتی رتبه اول خودسوزی در جهان و رتبه اول خودکشی را دارد.
خودکشی در میان مردم کردستان و مناطق کردنشین کشور به گونه‌یی رو به افزایش است که
از ۴آذر ۹۵ تا ۴آذر ۹۶، ٥٧زن و دختر هموطن کرد اقدام به خودکشی کرده‌اند.
طی این بازه زمانی ٥٧زن و دختر کرد به زندگی خود پایان داده‌اند که ٢٩مورد از آنها از طریق حلق‌آویز کردن، ١٦مورد از طریق خودسوزی، ٧مورد از طریق خوردن قرص، ٢ مورد از راه به کارگیری اسلحه شکاری، ١ مورد از طریق پایین انداختن خود از ساختمان و یک مورد نیز با به آب انداختن، به زندگی خود خاتمه داده‌اند.
نکته قابل تأمل آن است که در میان زنانی که اقدام به خودکشی کرده‌اند، مواردی دیده می‌شود که سن آنها ١٠ سال و ١٣سال بوده و با استناد به آمار ١٨مورد از این ٥٧مورد سنشان کمتر از ٢٠ سال بوده است.
به‌دلیل سانسور و هم‌چنین به‌دلیل وحشت از تبعات روند رو به افزایش خودسوزی و خود کشی، رژیم از انتشار واقعی آن جلوگیری می‌کند. اما همین آمار ناقص هم که توسط رسانه‌های رژیم و به‌خصوص توسط شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی می‌شود، ابعاد فاجعه‌بار این وضعیت را می‌رساند.
این ابعاد فاجعه‌بار ناشی از شکستن استخوان مردم زجر دیده‌ای است که در این حاکمیت گوش شنوایی برای آن وجود ندارد.
بنابراین بر وجدانهای بیدار است که این وضعیت را به مردم ایران و جهان اطلاع‌رسانی کنند، اما مهمتر از اطلاع‌رسانی آن، مبارزه فعال علیه این وضعیت است. مبارزه و اعتراض به سیاستهای ضد‌مردمی رژیمی که می‌خواهد جو یاس و ناامیدی را در میان مردم بیش از پیش گسترش دهد.
طبعا مؤثرترین شیوه مبارزه و اعتراض به سیاستهای مردم‌کش آخوندی، حضور در اعترضات و تظاهراتهای مردمی، و همراهی با مردمی است که فریادهایشان علیه سردمداران رژیم با شعار دادن علیه روحانی، علی لاریجانی و آخوند صادق لاریجانی در این روزها، طلایه سرنگونی این رژیم ضدبشری و فاسد را نوید می‌دهد.
روند افزایش خودسوزی در میان مردم آن‌چنان بالا است که رئیس مرکز تحقیقات سوختگی دانشگاه علوم پزشکی با اذعان به افزایش خودسوزی در حاکمیت آخوندی می‌گوید: ”سالی ۳۰هزار بیمار بر اثر سوختگی بستری می‌شوند، در حالی فقط هزار و ۳۵۰تخت سوختگی در کل کشور وجود دارد“.
خودسوزی تنها شیوه فجیعی برای عده‌یی از مردم نیست که از این طریق به زندگی خود پایان می‌دهند، بلکه خودسوزی‌هایی نیز که به مرگ افراد منجر نمی‌شود، عارضه‌های بسیار دردناک برای افراد از مرگ رسته به‌وجود می‌آورد.
دراین رابطه رئیس مرکز تحقیقات سوختگی دانشگاه علوم پزشکی می‌گوید: ”افرادی هم که بعد از سوختگی زنده می‌مانند عارضه‌های جدی پیدا می‌کنند و تا آخر عمر درگیر این عوارض هستند. بنابراین وضع سوختگی کشور اصلاً خوب نیست“.
وی با اعلام آمار سالانه 30هزار نفر سوختگی، آن را آمار بسیار بالایی می‌داند که: «این آمار نسبت به جمعیت ایران بسیار بالاست، زیرا این ۳۰هزار نفر بیماران بستری هستند که سوختگی‌های شدید و وسیع داشتند». (خبرگزاری ایلنا 3دی 96)
رایج شدن خودسوزی و خودکشی در میان مردم فقرزده و از زندگی بیزار شده، آن‌چنان است که تعدادی از آنها به‌صورت دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، و تعدادی نیز از قبل اعلام می‌کنند که می‌خواهیم خودمان را بکشیم.
در زمینه افزایش خودکشی و خودسوزی در میان مردم، روزنامه حکومتی ابتکار وابسته به باند روحانی 4دی 96 در مطلبی با عنوان ”آتش بر جان“ می‌نویسد: ”«خودسوزی در ایران در حال افزایش است»، «آمار سوختگی در ایران هشت برابر آمار جهانی است» و «خودسوزی در استانهای ایلام، کردستان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان و شمال خوزستان بسیار شایع است» اینها فقط بخشی از جملاتی است که در روزهای اخیر درباره وضعیت سوختگی در کشور منتشر شده که به نظر می‌رسد جای تأمل و بررسی دارد“.
در ایلام آمار خودکشی و خودسوزی به حدی بالا است که به نوشته تعدادی از رسانه‌های حکومتی رتبه اول خودسوزی در جهان و رتبه اول خودکشی را دارد.
خودکشی در میان مردم کردستان و مناطق کردنشین کشور به گونه‌یی رو به افزایش است که
از ۴آذر ۹۵ تا ۴آذر ۹۶، ٥٧زن و دختر هموطن کرد اقدام به خودکشی کرده‌اند.
طی این بازه زمانی ٥٧زن و دختر کرد به زندگی خود پایان داده‌اند که ٢٩مورد از آنها از طریق حلق‌آویز کردن، ١٦مورد از طریق خودسوزی، ٧مورد از طریق خوردن قرص، ٢ مورد از راه به کارگیری اسلحه شکاری، ١ مورد از طریق پایین انداختن خود از ساختمان و یک مورد نیز با به آب انداختن، به زندگی خود خاتمه داده‌اند.
نکته قابل تأمل آن است که در میان زنانی که اقدام به خودکشی کرده‌اند، مواردی دیده می‌شود که سن آنها ١٠ سال و ١٣سال بوده و با استناد به آمار ١٨مورد از این ٥٧مورد سنشان کمتر از ٢٠ سال بوده است.
به‌دلیل سانسور و هم‌چنین به‌دلیل وحشت از تبعات روند رو به افزایش خودسوزی و خود کشی، رژیم از انتشار واقعی آن جلوگیری می‌کند. اما همین آمار ناقص هم که توسط رسانه‌های رژیم و به‌خصوص توسط شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی می‌شود، ابعاد فاجعه‌بار این وضعیت را می‌رساند.
این ابعاد فاجعه‌بار ناشی از شکستن استخوان مردم زجر دیده‌ای است که در این حاکمیت گوش شنوایی برای آن وجود ندارد.
بنابراین بر وجدانهای بیدار است که این وضعیت را به مردم ایران و جهان اطلاع‌رسانی کنند، اما مهمتر از اطلاع‌رسانی آن، مبارزه فعال علیه این وضعیت است. مبارزه و اعتراض به سیاستهای ضد‌مردمی رژیمی که می‌خواهد جو یاس و ناامیدی را در میان مردم بیش از پیش گسترش دهد.
طبعا مؤثرترین شیوه مبارزه و اعتراض به سیاستهای مردم‌کش آخوندی، حضور در اعترضات و تظاهراتهای مردمی، و همراهی با مردمی است که فریادهایشان علیه سردمداران رژیم با شعار دادن علیه روحانی، علی لاریجانی و آخوند صادق لاریجانی در این روزها، طلایه سرنگونی این رژیم ضدبشری و فاسد را نوید می‌دهد.
