تلویزیون العربیه 29آبان 96 می‌گوید: ساکنان مناطق زلزله‌زده در ایران از کندی حرکت حکومت و ناکافی بودن اقدامات برای مقابله با فاجعه‌ای که این مناطق را در بر گرفته، شکایت می‌کنند. زلزله‌زدگان از درد و رنج خود برای دستیابی به غذا و آب و سرپناه سخن می‌گویند.
درد و رنج و مشکلات اهالی بعد از آن که زلزله ویرانگر غرب ایران را در برگرفت، در آخرین اولویت رژیم تهران قرار دارد. سخنان احمد صفری عضو مجلس از کرمانشاه بهترین دلیل بر این موضوع است.
هفتاد و دو ساعت بعد از فاجعه، صفری از مناطقی که بازدید کرده بود از جمله قصر شیرین و ثلاث باباجانی تصویری ارائه کرد. وی وضعیت این مناطق را به روز قیامت تشبیه کرد و گفت: «مردم هم‌چنان از گرسنگی رنج می‌برند و در بیابانها سرگردان هستند. امدادرسانی وجود ندارد و پوشش خبری نیز کاملاً سمت و سو دار است».
اعترافات یک مقام رژیم ایران به کوتاهی در برخورد با یک بحران انسانی در حالیست که شماری از مجروحان در اثر وضعیت نابسامان بیمارستانها و عدم رساندن خون یا حتی وجود آمپول، در برابر چشمان اقوامشان فوت کردند.
در چنین شرایطی، نیروهای رژیم، از رسیدن کمکهای مردمی به برخی مناطق ممانعت کرده و آن را به سرقت می‌برند. کمکهایی که از سوی شهروندان جمع‌آوری شده است.
برخی روستاها تا ۹۰درصد تخریب شده‌اند. زیرا اغلب منازل آن از کاه و گل ساخته شده است. ساکنان بازمانده از جمله کودکان شبهای سرد را بدون سرپناه می‌گذرانند.
زلزله بخش بزرگی از روستاها را تخریب کرده است در حالیکه آخوندهای ایران مطلقاً کاری نکردند. آنها تنها به گرفتن عکسهای سلفی اکتفا می‌کنند. حسن روحانی نیز از بازسازی منازل مصیبت زدگان با هزینه و دست خودشان سخن گفت. این کارها در زیر سیاست سرکوبگرانه‌ای صورت می‌گیرد که هر گونه حرکت اعتراضی را ممنوع می‌کند.
درد و رنج و مشکلات اهالی بعد از آن که زلزله ویرانگر غرب ایران را در برگرفت، در آخرین اولویت رژیم تهران قرار دارد. سخنان احمد صفری عضو مجلس از کرمانشاه بهترین دلیل بر این موضوع است.
هفتاد و دو ساعت بعد از فاجعه، صفری از مناطقی که بازدید کرده بود از جمله قصر شیرین و ثلاث باباجانی تصویری ارائه کرد. وی وضعیت این مناطق را به روز قیامت تشبیه کرد و گفت: «مردم هم‌چنان از گرسنگی رنج می‌برند و در بیابانها سرگردان هستند. امدادرسانی وجود ندارد و پوشش خبری نیز کاملاً سمت و سو دار است».
اعترافات یک مقام رژیم ایران به کوتاهی در برخورد با یک بحران انسانی در حالیست که شماری از مجروحان در اثر وضعیت نابسامان بیمارستانها و عدم رساندن خون یا حتی وجود آمپول، در برابر چشمان اقوامشان فوت کردند.
در چنین شرایطی، نیروهای رژیم، از رسیدن کمکهای مردمی به برخی مناطق ممانعت کرده و آن را به سرقت می‌برند. کمکهایی که از سوی شهروندان جمع‌آوری شده است.
برخی روستاها تا ۹۰درصد تخریب شده‌اند. زیرا اغلب منازل آن از کاه و گل ساخته شده است. ساکنان بازمانده از جمله کودکان شبهای سرد را بدون سرپناه می‌گذرانند.
زلزله بخش بزرگی از روستاها را تخریب کرده است در حالیکه آخوندهای ایران مطلقاً کاری نکردند. آنها تنها به گرفتن عکسهای سلفی اکتفا می‌کنند. حسن روحانی نیز از بازسازی منازل مصیبت زدگان با هزینه و دست خودشان سخن گفت. این کارها در زیر سیاست سرکوبگرانه‌ای صورت می‌گیرد که هر گونه حرکت اعتراضی را ممنوع می‌کند.
