رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا چند روز پیش و در جریان سفر به میانمار اعلام کرد: عمیقاً نگران جنایاتی هستیم که توسط نیروهای امنیتی میانمار انجام شده است
سی.ان.ان 25آبان 96
وزیر خارجه رکس تیلرسون می‌گوید بحران پناهندگان میانمار نشان‌دهنده علائمی از جنایت علیه بشریت است.
او این اظهارات را بعد از ملاقات با آنگ سان سوچی ایراد کرد.
تیلرسون تأکید کرد آمریکا و انگستان و اتحادیه اروپا و سازمان ملل این وضعیت را «پاکسازی قومی» می‌دانند.
وزیر خارجه آمریکا: ما از گزارشهای مربوط به جنایات نیروهای امنیتی میانمار و متعصبینی که تحت فشار نیروهای امنیتی قرار دارند عمیقاً نگران هستیم. ما از این‌که صدها هزار نفر از مردان و زنان و کودکان مجبور به فرار به بنگلادش شده‌اند نگرانیم.
سی.ان.ان: یک اقلیت مذهبی در میانمار هدف قرار گرفته‌اند آنها بی‌خانمان هستند، نومیدند، نیاز به دلسوزی دارند در حالی که جهان هیچ توجهی به آنها نکرده است. خبرنگار سی.ان.ان گزارش ویژه‌یی تهیه کرده و با بسیاری از کسانی که همه چیز خود را برای فرار به خطر انداخته‌اند مصاحبه کرده است.
خبرنگار سی.ان.ان: در سپیده صبح شما آنها را می‌بینید که در جاده ساحلی تجمع کرده‌اند، بی‌خانمان، بدون کشور و در سرمای صبح به هم چسبیده‌اند.
آنها به‌عنوان سرکوب شده‌ترین اقلیتهای جهان شناخته می‌شوند.
آنچه می‌بینیم یک، دو، سه، چهار، پنج، شش بلم می‌باشد که هر کدام بین 20تا 30نفر بر روی آنهاست. این بلمها از پلاستیک و نی ساخته شده‌اند.
به آنها در این طرف ساحل خوش‌آمد نمی‌گویند گاردهای ساحلی آنها را دور می‌کنند.
ما به سراغ آنها می‌رویم.
خبرنگار: این بلم پر از بچه است.
سازمان ملل می‌گوید تعدادبسیاری از مردم روهینگیا در عبور از آب کشته شده‌اند ولی این امر مانع از تلاش آنها نشده است. ما نمی‌توانیم بیش از این دنبال آنها برویم. آنها با بلم های خود به نقطه دیگر ساحل می‌روند. بالاترین امید آنها این است که به یکی از کمپهایی برسند که امدادرسانان آن را بیغوله‌ای در جنگل می‌خوانند. بنگلادش تلاش می‌کند خود را برای 200هزار نفر پناهنده دیگر آماده کند که انتظار می‌رود طی هفته‌های آینده برسند.
یک زن روهینگیایی: «به هرکجا که ما را ببرند می‌رویم ولی هر اتفاقی هم بیفتد ما بر نمی‌گردیم».
آنها به کمک جامعه جهانی امید دارند. اما تاکنون هیچ چیزی از این کمکها ندیده‌اند.
سی.ان.ان 25آبان 96
وزیر خارجه رکس تیلرسون می‌گوید بحران پناهندگان میانمار نشان‌دهنده علائمی از جنایت علیه بشریت است.
او این اظهارات را بعد از ملاقات با آنگ سان سوچی ایراد کرد.
تیلرسون تأکید کرد آمریکا و انگستان و اتحادیه اروپا و سازمان ملل این وضعیت را «پاکسازی قومی» می‌دانند.
وزیر خارجه آمریکا: ما از گزارشهای مربوط به جنایات نیروهای امنیتی میانمار و متعصبینی که تحت فشار نیروهای امنیتی قرار دارند عمیقاً نگران هستیم. ما از این‌که صدها هزار نفر از مردان و زنان و کودکان مجبور به فرار به بنگلادش شده‌اند نگرانیم.
سی.ان.ان: یک اقلیت مذهبی در میانمار هدف قرار گرفته‌اند آنها بی‌خانمان هستند، نومیدند، نیاز به دلسوزی دارند در حالی که جهان هیچ توجهی به آنها نکرده است. خبرنگار سی.ان.ان گزارش ویژه‌یی تهیه کرده و با بسیاری از کسانی که همه چیز خود را برای فرار به خطر انداخته‌اند مصاحبه کرده است.
خبرنگار سی.ان.ان: در سپیده صبح شما آنها را می‌بینید که در جاده ساحلی تجمع کرده‌اند، بی‌خانمان، بدون کشور و در سرمای صبح به هم چسبیده‌اند.
آنها به‌عنوان سرکوب شده‌ترین اقلیتهای جهان شناخته می‌شوند.
آنچه می‌بینیم یک، دو، سه، چهار، پنج، شش بلم می‌باشد که هر کدام بین 20تا 30نفر بر روی آنهاست. این بلمها از پلاستیک و نی ساخته شده‌اند.
به آنها در این طرف ساحل خوش‌آمد نمی‌گویند گاردهای ساحلی آنها را دور می‌کنند.
ما به سراغ آنها می‌رویم.
خبرنگار: این بلم پر از بچه است.
سازمان ملل می‌گوید تعدادبسیاری از مردم روهینگیا در عبور از آب کشته شده‌اند ولی این امر مانع از تلاش آنها نشده است. ما نمی‌توانیم بیش از این دنبال آنها برویم. آنها با بلم های خود به نقطه دیگر ساحل می‌روند. بالاترین امید آنها این است که به یکی از کمپهایی برسند که امدادرسانان آن را بیغوله‌ای در جنگل می‌خوانند. بنگلادش تلاش می‌کند خود را برای 200هزار نفر پناهنده دیگر آماده کند که انتظار می‌رود طی هفته‌های آینده برسند.
یک زن روهینگیایی: «به هرکجا که ما را ببرند می‌رویم ولی هر اتفاقی هم بیفتد ما بر نمی‌گردیم».
آنها به کمک جامعه جهانی امید دارند. اما تاکنون هیچ چیزی از این کمکها ندیده‌اند.
