لندن – میدان ترافالگار تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷ + فیلم و عکس

به دعوت جوامع ایرانیان مقیم انگلستان گردهمایی و تظاهراتی در روز شنبه دوم سپتامبر، در میدان معروف ‌ترافالگار در مرکز شهر لندن و خیابان اصلی منتهی به پارلمان با شرکت و سخنرانی نمایندگانی از پارلمان انگلستان از احزاب مختلف، شخصیتهای سیاسی و مدافع حقوق‌بشر، وکلای برجسته و نمایندگان جوامع ایرانی برگزار گردید. شرکت کنندگان و سخنرانان در این گردهمایی ضمن محکوم کردم موج اعدامهای فزاینده در ایران، از دولت انگلستان خواستند ضمن محکوم کردن قتل‌عام زندانیان سیاسی و اعلام آن به‌عنوان جنایت علیه بشریت، اقدامات لازم در شورای امنیت ملل متحد، به‌منظور تشکیل یک کمیته تحقیق برای محاکمه جنایتکاران و مسببین قتل‌عام 67، به‌عمل بیاورند. سخنرانان تصریح کردند که زمان آن فرا رسیده است که به مصونیت سران رژیم که مسئول قتل‌عام هستند و اکنون نیز به نقض فاحش حقوق‌بشر در ایران ادامه می‌دهند، خاتمه داده شود.

شرکت کنندگان هم‌چنین از وزارت‌خارجه انگلستان خواستند که برای متوقف کردن رفتار ضدانسانی رژیم در زندانها به‌ویژه شکنجه و اعمال فشار بر زندانیان سیاسی اعتصابی دست به اقدام فوری بزند.

در پایان این گردهمایی، شرکت کنندگان به سمت پارلمان انگلستان دست به راهپیمایی زدند.

 

 در تظاهرات ایرانیان آزاده و حامیان مقاومت ایران در میدان ترافالگار لندن، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، در یک پیام ویدئویی به شرکت کنندگان در این تظاهرات گفت: شما با کارزار دادخواهی، رژیم را به‌خاطر بزرگ‌ترین جنایت‌اش هدف قرار می‌دهید و با این کارزار، موضعگیری در قبال قتل‌عام ۶۷ را به معیار قضاوت تبدیل کرده‌اید.

خانم ترزا ویلیرز نماینده مجلس عوام و وزیر سابق ایرلند شمالی دیگر سخنران این گردهمایی بود. وی در سخنان خود گفت: ”تمرکز تظاهرات در روز شنبه روی کشتار جمعی است که در سال 1988اتفاق افتاد. هزاران زندانی سیاسی بدون محاکمه اعدام شدند. من به‌کار کردن با جامعه ایرانی در منطقه خودم برای افشای نقض حقوق‌بشر در ایران ادامه خواهم داد و می‌خواهم که مردم بیشتری بدانند که چه اتفاقی افتاده است و کسانی‌که مسؤل آن هستند به عدالت سپرده شوند“.

 ترزا ویلیرز، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷

تراز ویلیرز در سخنان خود گفت:
29سال پس از این حادثه وحشتناک، امروز ما در اینجا جمع شده‌ایم تا خواستار عدالت برای خانواده‌های قربانیان شویم.
ما بایستی سال آینده را یعنی سی مین سالگرد این جنایت، به‌عنوان سالی که این خانواده‌ها در نهایت پاسخ خواسته‌هاشان را بگیرند هدف قرار دهیم. من معتقدم که سازمان ملل نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کند. من از آنها می‌خواهم تحقیقات خود را آغاز کنند تا به خانواده‌هایی که عزیزانشان را از دست داده‌اند، پاسخ بدهند. مردم باید بدانند که عزیزان‌شان کجا دفن شده‌اند، باید گفته شود که چه کسانی این قتلها را انجام داده‌اند و باید برنامه‌ای عملی را برای محاکمه این افراد آغاز کنند.
فقط 2ماه پیش، عفو بین‌الملل هشدار داد که تخریب یک گور دسته جمعی، شواهد حقیقی قانونی را از بین می‌برد. هر روز که می‌گذرد، برای هر تحقیق برای رسیدن به آنچه واقعاً اتفاق افتاده، دشوارتر می‌شود. تأخیر بیشتر می‌تواند به این معنی باشد که جهان فرصت خود را برای انجام این کار از دست خواهد داد زیرا شواهد بیشتر تخریب می‌شود. بنابراین من از دولتمان در بریتانیا می‌خواهم که قتل‌عام سال 67 را محکوم کند و خواستار بررسی مستقل در این مورد شود. این به‌سادگی تکان‌دهنده است که آمران و عاملان قتل‌عامها هم‌چنان نقش مهمی در دولت ایران ایفا می‌کنند.
من معتقدم که سازمان ملل‌متحد باید بدرفتاری با زندانیان سیاسی در ایران را محکوم کند. سازمان ملل‌متحد باید از آزادی فوری افراد بازداشت شده در ایران که تنها جرمشان این است که خواستار آزادیهایی هستند که بسیاری از مردم سراسر جهان از جمله ما در اینجا در این کشور از آن برخورداریم حمایت کند.

استراون استیونسون در سخنرانی خود در تظاهرات در میدان ترافالگار، با اشاره به موج فزاینده اعدامها در دوران آخوند روحانی و نقض گسترده و سیستماتیک حقوق‌بشر و حقوق و آزادیهای زنان در ایران تحت حاکمیت آخوندی گفت: روحانی در غرب به‌عنوان یک مدره و رفرمیست وانمود می‌شود در حالی‌که بیش از 3500نفر از جمله 80زن در دورانی که او در مسند قدرت بوده اعدام شده‌اند و این موقعیت رژیم ایران را به‌عنوان رکورد‌دار اعدام به نسبت جمعیت ثبت کرده است. هفتصد نفر از ابتدای سال میلادی کنونی اعدام شده‌اند از جمله زنان و نوجوانان“.

استرون استیونسون، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷

 

وی سپس دخالتهای رژیم در کشورهای منطقه از جمله سوریه و عراق و یمن و حمایت از گروه‌های تروریستی را یادآور شد و سپس افزود:
امروز ما خانمها و آقایان اینجا هستیم که خواستار عدالت شویم. ما خواهان آن هستیم که افرادی که 30000زندانی سیاسی را اعدام کرده‌اند، به جرایم علیه بشریت متهم شده‌اند، به دادگاه بین‌المللی و لاهه منتقل شده و به‌خاطر جنایاتشان محاکمه شوند. این عدالتی است که ما می‌خواهیم. به جای آن، متوجه می‌شویم که افرادی که حسن روحانی، رئیس‌جمهور مدره ایران فقط دو هفته پیش مناصب بلندپایه خود را داده بود، او وزیر دادگستری پیشین خود را برداشت. نام او مصطفی پورمحمدی بود. او یکی از چهار مرد کمیته مرگ بود که در سال 1988 به 30هزار اعدام نظارت کرد و تا 3هفته قبل به‌عنوان وزیر دادگستری در کابینه روحانی خدمت کرد. او بعد به‌عنوان نوعی گرایش به سمت غرب با یک وزیر دادگستری جدید جایگزین شد زیرا ما دستان خون چکان پورمحمدی را در معرض دید قراردادیم. او با یک وزیر دادگستری جدید به نام علیرضا آوایی، که در سال 1988 عضو کمیته مرگ در استان خوزستان بود، جایگزین شد و مسئول فرستادن نوجوانان، هر بار سه نفر، به یک میدان در پشت زندان خوزستان برای بدار آویخته شدن بود. این نوع افرادی هستند که ما دیپلومات ارشدمان را برای دست دادن با آنها می‌فرستیم. به نظر می‌رسد که ما در غرب فکر می‌کنیم قراردادهای تجاری در یک کشور غنی از نفت مثل ایران مهم‌تر از حقوق‌بشر است. خوب خانمها و آقایان، ما امروز با یک پیام بسیار قوی در اینجا هستیم که این طور نیست، زیرا اصول اصلی که همه ما معتقدیم اصول حقوق‌بشر، حقوق زنان، عدالت و آزادی است و ما خواهان آن هستیم که مجرمین به محاکمه کشیده شوند. خیلی ممنون.

پرفسور محمد ال قباتی وزیر اطلاعات و جهانگردی یمن گفت: ”همان مقامات رژیم حاکم در ایران که 29سال قبل 30هزار بیگناه را در زندانها در سراسر ایران اعدام کردند اکنون با کشتار و حمایت از تروریسم و سیاست تفرقه‌افکنانه پشت بحران در یمن هستند“.

 پرفسور محمد ال قباتی، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷

پروفسور محمد القبانی سپس نمونه‌هایی از جنایات صورت گرفته توسط رژیم در یمن و حمایت از شبه‌نظامیان حوثی و هم‌چنین دخالتهای این رژیم در سوریه و عراق و سایر کشورهای منطقه را برشمرد و خواستار مقابله با اقدامات بی‌ثبات کننده رژیم در منطقه و محاکمه سران رژیم به‌خاطر قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 67 شد.

روبرتو ویدن-سانتز رئیس انجمن یک جهان جوان طی سخنانی در این تظاهرات گفت قتل‌عام 67 به چند دلیل بی‌نظیر است. اول این‌که عاملان این جنایت علیه بشریت هم‌اکنون در بالاترین هرم قدرت رژیم ایران قرار داشته و از مصونیت برخوردارند. از جمله پورمحمدی که تا چندی پیش وزیر دادگستری رژیم بود و ابراهیم رئیسی.
دوم این‌که به اعتقاد حقوقدانان برجسته، این بزرگترین جنایت علیه بشریت از زمان پایان جنگ جهانی دوم است که هنوز هیچ دادگاهی برای رسیدگی به آن تشکیل نشده است.

 روبرتو ویدن ، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷

 

روبرتو ویدن سانتز در پایان سخنان خود، از گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران و هم‌چنین از دولت انگلستان خواستار اتخاذ اقدامات لازم جهت تشکیل یک هیأت تحقیق بین‌المللی درباره این جنایت شد.

سر دیوید ایمس نماینده پارلمان انگلستان و رئیس مشترک کمیته بریتانیایی برای آزادی ایران سخنران دیگر این گردهمایی بود. وی طی سخنانی ضمن ابراز خوشحالی از حضور در گردهمایی یادبود قتل‌عام شدگان سال 67، همبستگی خود را با زندانیان اعتصابی در گوهردشت کرج ابراز کرد و به پایداری آنها درود فرستاد سر دیوید ایمس با برشمردن گوشه‌هایی از کارنامه جنایت و سرکوب و اعدام رژیم به‌ویژه در یک‌سال اخیر بر ضرورت تمرکز بر وضعیت حقوق‌بشر در ایران به‌ویژه قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 67 تأکید کرد و گفت:
خانمها و آقایان، این قتل‌عام بی‌شک بدترین جنایت در تاریخ مدرن ایران است و به‌دنبال دستور بالاترین مقام اجرا شد اما 29سال پس از آن عاملان و آمران آن هنوز به‌خاطر جنایاتشان حسابرسی نشده‌اند. به‌جای آن، بسیاری از آنها دارای مناصب ارشد و وزارتی در ایران هستند.

 سر دیوید ایمس، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷

 

این جنایت یکی از موضوعات اصلی گردهم‌آیی عظیم ایرانیان در ژوئیه گذشته در پاریس بود که من افتخار حضور در آن را داشتم. از شرکت بیش از 100000نفری که در پاریس گردآمدند روشن بود که موضوع عدالت برای قربانیان و حسابرسی از عاملان مسئول این جنایت یکی از خواسته‌های اصلی ایرانیان در تبعید و ساکن در خارج ایران بوده و خواهد بود. اکنون زمان آنست که سازمان ملل و شورای حقوق‌بشر قتل‌عام 1988 را به‌عنوان یک جنایت علیه بشریت به‌رسمیت بشناسد و تحقیقاتی را درباره این اعدامهای جمعی شروع کند تا که مسئولان آن در یک دادگاه بین‌المللی تحت تعقیب قانونی قرار بگیرند. درخواست امروز ما از سازمان ملل و دولتمان کاملاً در راستای اختیارات شورای حقوق‌بشر سازمان ملل است و نمونه بین‌المللی دارد.

مارک ویلیامز نماینده پارلمان انگلستان سخنران دیگر این تظاهرات بود. وی ضمن گرامیداشت خاطره 30000زندانی سیاسی قتل‌عام شده در سال 67 گفت: ما امروز خاطره 30هزار از برادران و خواهرانمان، زندانیان سیاسی به خاک افتاده را بزرگ می‌داریم. آنها به‌خاطر باورشان و به‌خاطر اعتقادشان به یک ایران آزاد در سال 1988 اعدام شدند. آنها آماده بودند که نهایت فدا را برای زنده نگه‌داشتن جنبش برای یک ایران آزاد و دموکراتیک انجام بدهند. امروز ما به آنها درود می‌فرستیم، و متعهد می‌شویم که به کارزاری که آنها راه انداختند ادامه بدهیم.

مارک ویلیامز،  تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷ 

مارک ویلیامز در ادامه یکبار دیگر بر حمایتش از مقاومت ایران برای تحقق آزادی تأکید کرد و گفت:
من از وقتی که نماینده پارلمان شدم از شورای ملی مقاومت حمایت کرده‌ام و می‌توانم بگویم که در آن 12سال ما در واقع راه درازی با هم طی کرده‌ایم من از شورای ملی مقاومت تحت رهبری پویا و مسؤلانه مریم رجوی حمایت کرده‌ام زیرا آنها تلاش مشترک ایرانیهای تبعیدی در سراسر جهان و هم‌چنین ایرانیها در داخل ایران را نمایندگی می‌کنند. تلاشهایشان برای به‌دست آوردن حقوق‌بشر و دموکراسی علیه یک حکومت مذهبی وحشی که توسط سرکوب، تعقیب و آزار و به واسطه صدور بنیادگرایی و ترور دوام آورده است. و من اینرا با برنامه ده ماده‌ای که مقاومت ایران مطرح کرده ست مقایسه می‌کنم. یک نقشه‌مسیر روشن برای آینده ایران دموکراتیک که شامل اصول و ارزشهایی است که پایه‌های یک جامعه باز و قوی را تشکیل می‌دهد.
مارک ویلیامز در ادامه با یادآوری قطعنامه پارلمانی مجلس عوام با امضاء بیش از 80نفر که قتل‌عام 67 را محکوم کرده است، گفت: ما از دولت خود می‌خواهیم که قتل‌عام را به‌عنوان یک جنایت علیه بشریت اعلام و محکوم کند. و ما از کمیسیونر حقوق‌بشر ملل متحد، از شورای حقوق‌بشر و مجمع عمومی و شورای امنیت ملل‌متحد می‌خواهیم که دستور تحقیقات حول آنچه اتفاق افتاده را صادر کنند و عاملان آن را به میز عدالت بکشند.

راجر لایونز رئیس پیشین مرکز اتحادیه‌های کارگری انگلستان، کنگره اتحادیه کارگری در سخنان خود گفت: من امروز به این‌جا آمدم تا بگویم شما دوستانی دارید که با شما در سراسر این کشور و در سرتاسر جنبش اتحادیه کارگری جهان کار و تلاش خواهند کرد تا روی رژیم فشار آورد. تنها از طریق کار جمعی است که می‌توانیم به این نوع جنایتها پایان دهیم. درباره موضوع مصونیت در یکی از وحشتناک‌ترین جنایات انجام شده در این جهان صحبت می‌کنم. ما در 29مین سالگرد قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در تابستان 1988گردهم می‌آییم. این یک جنایت علیه بشریت بود. اکثریت این زندانیان اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، اپوزیسیون عمده رژیم ایران، بودند. فتوای خمینی مشخصاً آنها را هدف قرار داد.

 راجر لایونز، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷ 

دوستان، چیزی که باید بر آن تأکید کنیم این است که ما به این‌جا نیامده‌ام تا فقط از قربانیان یاد کنیم، ما باید کسانی که مسئول این ( جنایت-م) هستند را برای پایان یافتن مصونیت‌شان شناسایی کنیم.
هیچ محدودیت زمانی در مورد جنایت علیه بشریت وجود ندارد. کسانی که در آن دست داشتند هنوز مسئولند و باید مورد حسابرسی قرار گیرند. بنابراین ما دولت‌مان و جامعه بین‌المللی را فرامی خوانیم با این موضوع برخورد شود همان‌گونه که با کشتار در روآندا و کشتار در یوگسلاوی برخورد شد.
من این‌جا در همبستگی با شما و تمام زندانیان سیاسی در ایران می‌ایستم که شجاعانه خواستار عدالت هستند و حمایت ما را می‌طلبند.

 دکتر تغلیب الرهابی، تظاهرات در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام ۶۷ 

دکتر تغلیب الرهابی به‌نمایندگی از اپوزیسیون سوریه در تظاهرات میدان ترافالگار با اشاره به قتل‌عام 67 گفت رژیم حاکم بر ایران سابقه‌یی طولانی در قتل‌عام مردم ایران و هم‌چنین مردم سوریه دارد. وی سپس نمونه‌هایی از کشتار مردم سوریه با حمایت مستقیم رژیم آخوندی در جریان انقلاب مردم سوریه را برشمرد و خواستار محاکمه سران رژیم در یک دادگاه بین‌المللی شد و بر ادامه مبارزه تا آزادی مردم سوریه از سلطه بشار اسد و رژیم آخوندی تأکید کرد

 

رضا الرضا از عراق طی سخنانی در گردهمایی در میدان ترافالگار لندن سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران را تبریک گفت و سپس گوشه‌هایی از کارنامه جنایت و شقاوت رژیم و سیاست صدور تروریسم و بنیادگرایی رژیم در منطقه را برشمرد. وی هم‌چنین خواستار محاکمه و مجازات سران رژیم به‌خاطر ارتکاب به جنایت علیه بشریت به‌ویژه در قتل‌عام 67 و کشتار 30000زندانی سیاسی شد.

 

سپان ماینی تامپسون فعال مدافع حقوق‌بشر سخنران دیگر این مراسم بود وی ضمن تجلیل از پایداری و مقاومت 30000زندانی سیاسی گفت: ما خواهان آن هستیم که دولت انگلستان مسئولیت اخلاقی خود را برای پیشبرد عدالت، با تلاش برای ایجاد یک تحقیق سازمان ملل متحد، درباره این جنایت علیه بشریت انجام دهد. تا زمانی که مجرمان آزاد هستند، میراث شیطانی آنها هم‌چنان الهام‌بخش استبداد وحشیانه‌ای که امروز در ایران حاکم است خواهد بود.

خانم گیسو شاکری و دکتر حمیدرضا طاهرزاده، نیز با اجرای چند ترانه و موزیک هنرنمایی کردند.
ازبدو به قدرت رسیدنتان ای سردمداران جمهوری اسلامی ماشین سرکوب و اعدامتان یک لحظه باز نایستاده است و هم‌چنان در کار است ماشینی جهنمی که بی‌اغراق بی‌رحمانه‌ترین، جنایت‌بارترین و ناعادلانه‌ترین کشتار عصر حاضر را رقم زده است کشتاردستجمعی نسلی از بهترین فرزندان این آب و خاک را، زنان و مردانی جان برکف که قصد ساختن دنیایی نو و عادلانه را داشتند و در آرزوی دنیایی عاری از خشونت و شکنجه و نابرابری بودند. نسلی سمبل مقاومت، نسلی از بی‌باکان و قلدران و عیاران که تنها یادشان می‌تواند جباران تاریخ معاصر را می‌تواند در هرکجای جهان به لرزه در آورد. 29سال است که فریاد می‌زنیم فاجعه قتل‌عام شدگان دهه شصت و تابستان 67 را نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم. فریادی که اکنون به یک دادخواهی سراسری بدل شده است و می‌رود تا در دادگاههای بین‌المللی داد مظلومان را از شما جنایتکاران یعنی ظالمان تاریخ معاصر ایران بگیرد. با سرکوبهای داخلی و زدوبندهای خارجی و برنامه‌ریزی برای جناح بندی به ظاهر سیاسی نمی‌توانید از عدالت بگریزید. با تخریب گورهای دستجمعی قتل‌عام شدگان نمی‌توانید تاریخ را به دست فراموشی بسپارید. با جابه‌جایی نام ظالم و مظلوم نمی‌توانید از کیفر مجازات بگریزید و تحریف واقعیت کنید. پنهان کاری‌هایتان همراه با ترور و ارعاب و سرکوب انکارپذیر نیست و در چشم هر بینایی به‌روشنی عیان است. عقربه‌های ساعت محاکمه و سرانجام محکومیتتان، تیک تیک تیک به تندی پیش می‌رود. کمپینهای دادخواهی بیش از سی هزار قتل‌عام شده لحظه‌ای آسوده‌تان نمی‌گذارد، مبارزه بی‌امانمان تا نشاندن‌تان در یک دادگاه بین‌المللی به جرم نسل‌کشی ادامه دارد. و بی‌تردید به زودی شاهد سرنگونی تجسم تمام بیعدالتیها و ستمگریهای جهان معاصر یعنی سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی خواهیم بود. با درود به زندانیان سیاسی در حال اعتصاب‌غذا در زندانهای مخوف جمهوری اسلامی ایران، درود به مادران خاوران و مادران جانباختگان سال 88 و خانواده‌های قتل‌عام شدگان سال 67، یادشان زنده و نامشان گرامی باد. زنده باد آزادی

بله عیاران نمی‌ترسند همان‌طور که این عیاران نترسیدند، سرتعظیم فرود می‌آوریم برای عیارانی که برای آزادی جانشان را کف دست گذاشتند.

دکتر حمیدرضا طاهرزاده طی سخنان کوتاهی گفت:
با تشکرفراوان از این‌که امروز این‌جا حضور دارید تا صدای فریاد مردم در رنج ایران باشید. اکنون ما همه این‌جا هستیم تا به همه آنهایی که جانشان را برای هدف آزادی دادند و هیچ وقت تسلیم دیکتاتور نشدند و گفتند نه درود بفرستیم. وی آنگاه قطعاتی را به قهرمانان آزادی، افتخار آفرینان ایران‌زمین تقدیم کرد.

مارگارت اوئن مدیر انجمن زنان برای صلح، و وکیل جفری فورست دیگر سخنرانان این تظاهرات بودند که طی سخنانی در مقابل پارلمان انگلستان، خواستار انجام تحقیقات مستقل حول قتل‌عام 67و محاکمه آمران و عاملان این جنایت شدند.

در این تظاهرات هم‌چنین نمایندگان جوامع ایرانی، طی سخنانی، ضمن حمایت از جنبش دادخواهی، و اعلام همبستگی با زندانیان سیاسی اعتصابی، به مقامات ملل متحد، برای تشکیل کمیته مستقل برای تحقیق درباره قتل‌عام 67 و محاکمه مسببین این قتل‌عام فراخوان دادند.

از سوی جامعه ایرانیان لندن بزرگ، اعلام می‌کنم که ما از فراخوان خانم مریم رجوی برای دادخواهی حمایت می‌کنیم و خواهان تحقیقات مستقل از سوی کمیساریای عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد درباره این جنایت بزرگ هستیم. زنده باد آزادی درود بر رجوی مرگ بر اصل ولایت‌فقیه، درود بر همه شما.

با سلام به حامیان مقاومت مردم ایران
ما امروز در این میدان تاریخی، جمع شده‌ایم تا از نهادهای بین‌المللی خواستار دادخواهی و اجرای عدالت در مورد جانیانی که نسل‌کشی رشیدترین فرزندان ایران‌زمین را مرتکب شده‌اند، شویم.

... ...

خطاب به دژخیمان و جلادان می‌گوییم روز پاسخگویی جنایات شما در حق زندانیان سیاسی نزدیک است و جنایت شما بدون پاسخ نخواهد ماند. زندانیان سیاسی سرمایه‌های این مردم و این میهن و اسناد زنده جنایتهای رژیم علیه بشریت هستند. اجازه نخواهیم داد که شما این سرمایه‌ها را نابود کنید و این اسناد را از بین ببرید همصدا و هم‌پیمان با زندانیان سیاسی بر ادامه دادخواهی تا سرنگونی نظام پلید آخوندی سوگند می‌خوریم و حاضر می‌گوییم حاضر حاضر حاضر

ما متعهد می‌شویم که تمامی توش و توانمان را بکار گیریم تا پای آمران و عاملان قتل‌عام سال ۶۷ را به دادگاههای کیفری بین‌المللی بکشانیم. ما قول می‌دهیم تا زمانی که این خانواده‌های قربانیان به عدالت مورد نظر دست نیافته‌اند، از پا ننشینیم.

کارزار بین‌المللی برای عدالت در حال رشد و شتاب گیری است. این همان چیزی است که وحشت رژیم را برمی‌انگیزد. ما از دولت انگلستان می‌خواهیم که به‌طور جدی این قتل‌عام شنیع را محکوم و از جنبش دادخواهی حمایت کند.

انجمن زنان ایرانی در انگلستان شانه به شانه در کنار مریم رجوی خواهد ایستاد و صدای قربانیان خواهد بود.

در حاشیه این تظاهرت یک تئآتر) خیابانی به کارگردانی آقای عباس شهریاری کارگردان تئاتر میهنمان برگزار شد که مقاومت زندانیان سیاسی را در برابر دژخیمان نشان می‌داد. این نمایش بسیار مورد توجه شرکت کنندگان و رسانه‌های حاضر در صحنه قرار گرفت.

هم‌چنین نمایشگاه بزرگی شامل عکسها و تصاویر زندانیان قتل‌عام شده، اعدام اقشار مختلف مردم و اقلیتهای مختلف و هم‌چنین اسناد و مدارک مربوط به قتل‌عام سال 67نیز در میدان ترافالگار دائر بود که مورد توجه شرکت کنندگان و شهروندان بریتانیایی قرار گرفت. و هنرمندان جوان ایرانی نیز با اجرای برنامه‌های هنری همبستگی خود را با جنبش دادخواهی قتل‌عام 67اعلام کردند.

در پایان این تظاهرات، نمایندگان جوامع ایرانی در انگلستان و خانواده قربانیان قتل‌عام 67 نامه‌ای حاوی تقاضاهایی که در تظاهرات مطرح شد را به دفتر نخست‌وزیر در شماره 10 خیابان داونینگ تحویل دادند.