عنوانهای اول روزنامه‌های حکومتی به پر و بال دادن ولی‌فقیه ارتجاع به قضاییه و حمله به حسن روحانی اختصاص یافته است:
جوان: خامنه‌ای در دیدار رئیس و مسولان قوه قضاییه: قوه قضاییه پرچمدار حقوق عمومی و آزادیهای مشروع مردم شود- موضوعاتی هم‌چون مسأله انتخابات، ریزگردها و بورسیه‌ها نمونه‌هایی از عرصه‌های لازم برای حمایت از حقوق مردم است- حفظ آبروی نظام مقدم و مهم‌تر است نباید احساس شود که قوه قضاییه با متخلفان قضایی برخورد نمی‌کند.
خراسان: رهبر انقلاب از قوه قضاییه مطالبه کردند: حمایت از حقوق عمومی و آزادیهای مشروع
کیهان: رهبر انقلاب در دیدار مسولان قوه قضاییه تأکید کردند برخورد با متخلفان به مردم امید و آرامش می‌دهد
کیهان: چه کسی از ایران ضعیف سود می‌برد؟ آقای روحانی چرا اصرار دارید قدرت اول منطقه نباشیم؟!
روزنامه‌های باند روحانی از ملاقات خامنه‌ای و قضاییه تحت‌امرش عنوانهای سیخ دار به باند رقیب انتخاب کرده‌اند:
خراسان: رهبر انقلاب از قوه قضاییه مطالبه کردند: حمایت از حقوق عمومی و آزادیهای مشروع
کیهان: رهبر انقلاب در دیدار مسولان قوه قضاییه تأکید کردند برخورد با متخلفان به مردم امید و آرامش می‌دهد
کیهان: چه کسی از ایران ضعیف سود می‌برد؟ آقای روحانی چرا اصرار دارید قدرت اول منطقه نباشیم؟!
روزنامه‌های باند روحانی از ملاقات خامنه‌ای و قضاییه تحت‌امرش عنوانهای سیخ دار به باند رقیب انتخاب کرده‌اند:
شهروند: قوه قضاییه را از درون اصلاح کنید
قانون: قوه قضاییه را از درون اصلاح کنید
روزنامه‌های حکومتی قرار داد با توتال را ابزار جنگ باندی کرده‌اند:
آفتاب یزد: توتال به ایران آمد؛ بفرمایید گلابی برجام!
شهروند: ارزشمندترین قرار داد نفتی ایران منعقد شد امضای بزرگ
همدلی: به‌رغم مخالفت دلواپسان داخلی و خارجی قرار داد 84میلیارد دلاری با توتال امضا شد دستاوردهای نفتی انتخابات 96
کیهان: قرار داد با توتال پاداش دولت به خیانتهای فرانسه!
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای در سومین روز بعد از برگزاری اجلاس بزرگ مقاومت ایران در پاریس ضمن ادامه سوز و گداز و زدن توی سر دولت روحانی با لجن پراکنی به شیوه پلید آخوندی تلاش کرده‌اند ریزشیهای نظام را تسکین داده و آثار ابراز وحشت روزهای قبل خود را رفع و رجوع بکنند:
شهروند: ارزشمندترین قرار داد نفتی ایران منعقد شد امضای بزرگ
همدلی: به‌رغم مخالفت دلواپسان داخلی و خارجی قرار داد 84میلیارد دلاری با توتال امضا شد دستاوردهای نفتی انتخابات 96
کیهان: قرار داد با توتال پاداش دولت به خیانتهای فرانسه!
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای در سومین روز بعد از برگزاری اجلاس بزرگ مقاومت ایران در پاریس ضمن ادامه سوز و گداز و زدن توی سر دولت روحانی با لجن پراکنی به شیوه پلید آخوندی تلاش کرده‌اند ریزشیهای نظام را تسکین داده و آثار ابراز وحشت روزهای قبل خود را رفع و رجوع بکنند:
حمایت: محمد جواد لاریجانی دبیر حقوق‌بشر قوه قضاییه: برگزاری نشست مجاهدین در پاریس با حمایت کشورهای اروپایی و آمریکا، توهین آشکاری به ملت ایران است و بنده فکر می‌کنم به‌رغم اینکه وزیر امور خارجه کشورمان گفته است برگزاری این نشست نقطه ابهامی در روابط ایران و فرانسه است، باید گفت هیچ نکته ابهامی نیست بلکه این موضوع یک لکه سیاهی در رفتار فرانسه نسبت به ملت ما محسوب می‌شود.
وی گفت: دول غربی این را به خوبی بدانند که حمایت آنها را هرگز تحمل نمی‌کنیم و دولت نیز باید در مقابل آنها موضع شفافی اتخاذ کند... این بزرگترین سؤال ما و جهانیان از غربی‌ها است که چطور این گروه با این کارنامه سیاه مورد حمایت غرب قرار می‌گیرد و آنها در امور حقوق‌بشر مشاوران دستگاههای بین‌المللی می‌شوند تا جایی که گزارشگر قبلی حقوق‌بشر ایران اطلاعات و دستور کار خود را از اینها می‌گرفت و تریبون آنها شده بود.
سیاست روز: از آقای ظریف باید پرسید آیا خود شما این توضیح و یا بهتر است بگوییم توجیه مسئولان فرانسوی مبنی بر اینکه با این گروهها ارتباطی ندارند را باور می‌کنید؟ آیا این اظهارنظر عقلانی است؟ هنوز یادمان نرفته که پس از اخراج مجاهدین از کمپ لیبرتی این دولت پاریس بود که مأمنی امن در کشورش برای مجاهدین فراهم کرد و به‌راحتی به آنان آزادی و اختیار عمل خیلی کارها از جمله برگزاری کمپین و جلسات ضد نظام را داد؛ نمونه آن هم نشست دو روز پیش آنان بود.
«نیوت گینگریچ» رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا، «رودی جولیانی» شهردار پیشین نیویورک و از چهره‌های نزدیک به دونالد ترامپ، «جوزف لیبرمن» عضو حزب دموکرات آمریکا، «جان بولتون» نماینده اسبق آمریکا در سازمان ملل‌متحد و پای همیشگی میتینگ‌های نمایشی مجاهدین، «میشل دو وو کولور» نماینده مجلس ملی فرانسه از جنبش امانوئل ماکرون به همراه «ترکی الفیصل» رئیس سازمان سازمان اطلاعات عربستان سعودی، میهمانان ویژه خیمه شب بازی دیروز مجاهدین بودند و خوش‌رقصی کردند.
در این نشست رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک، بار دیگر از لزوم پشتیبانی دولت آمریکا از مجاهدین و همچنین سیاست «تغییر رژیم» آمریکا در خصوص ایران سخن‌سرایی کرد؛ جولیانی پشت تریبون مجاهدینی ایستاد که ۱۷هزار شهید ترور، یادگاری آنها در ایرانی اسلامی است و در اظهاراتی وقیحانه گفت: «شما، من، دولت من و مدیریت شما، همه ایران را دقیقاً به یک شکل می‌بینیم؛ این رژیم شیطانی است و باید برود.»
جوزف لیبرمن عضو حزب دموکرات آمریکا نیز پس از این نشست در گفتگو با یورو ریپورتر در اظهاراتی وقیحانه گفت: «رژیم ایران بزرگترین تهدید امنیت آمریکا و امنیت خاورمیانه و امنیت جهانی است؛ تنها راه تغییر ایران، تغییر رژیم آن است.»
«نیوت گینگریچ» رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا ضمن بی‌اعتنایی به مشارکت بیش از ۷۰درصد مردم ایران در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، گستاخانه گفت: رژیم ایران فکر می‌کند عدالت یعنی که هیچ‌کس حق نداشته باشد در انتخابات نامزد شود.»
سخنرانی «میشل دو وو کولور» نماینده مجلس ملی فرانسه از جنبش امانوئل ماکرون در نشست دیروز مجاهدین، برخلاف انتظارات عمومی بود.
بهرام قاسمی سخنگوی وزارت‌خارجه نیز گفت: این نشست ربطی به سفر آقای ظریف به فرانسه ندارد و عموماً آنها هر ساله در همین ایام گردهمایی خود را برگزار کرده و شو تبلیغاتی ایجاد می‌کنند، اما این گلایه نسبت به دولت فرانسه وجود دارد که چرا چنین مجوزی برای تجمع این گروه تروریستی صادر کرده است.
حمیدرضا ترقی کارشناس مسائل سیاسی، با بیان اینکه پشتیبانی و حمایت آمریکا و عربستان از جریان نفاق در جهت ایجاد فتنه‌ای جدید، منسجم‌تر و هماهنگ‌تر از قبل شده است، عنوان کرد: ترامپ و عربستان برای ناامن سازی ایران، به استفاده از پتانسیل مجاهدین برای برهم زدن اوضاع کشورمان امید زیادی بسته‌اند.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای از بهم آمیختن بحرانهای درونی نظام با گردهمایی بزرگ مقاومت به عمق نگرانی و آشفتگی نظام اذعان کرده‌اند:
وی گفت: دول غربی این را به خوبی بدانند که حمایت آنها را هرگز تحمل نمی‌کنیم و دولت نیز باید در مقابل آنها موضع شفافی اتخاذ کند... این بزرگترین سؤال ما و جهانیان از غربی‌ها است که چطور این گروه با این کارنامه سیاه مورد حمایت غرب قرار می‌گیرد و آنها در امور حقوق‌بشر مشاوران دستگاههای بین‌المللی می‌شوند تا جایی که گزارشگر قبلی حقوق‌بشر ایران اطلاعات و دستور کار خود را از اینها می‌گرفت و تریبون آنها شده بود.
سیاست روز: از آقای ظریف باید پرسید آیا خود شما این توضیح و یا بهتر است بگوییم توجیه مسئولان فرانسوی مبنی بر اینکه با این گروهها ارتباطی ندارند را باور می‌کنید؟ آیا این اظهارنظر عقلانی است؟ هنوز یادمان نرفته که پس از اخراج مجاهدین از کمپ لیبرتی این دولت پاریس بود که مأمنی امن در کشورش برای مجاهدین فراهم کرد و به‌راحتی به آنان آزادی و اختیار عمل خیلی کارها از جمله برگزاری کمپین و جلسات ضد نظام را داد؛ نمونه آن هم نشست دو روز پیش آنان بود.
«نیوت گینگریچ» رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا، «رودی جولیانی» شهردار پیشین نیویورک و از چهره‌های نزدیک به دونالد ترامپ، «جوزف لیبرمن» عضو حزب دموکرات آمریکا، «جان بولتون» نماینده اسبق آمریکا در سازمان ملل‌متحد و پای همیشگی میتینگ‌های نمایشی مجاهدین، «میشل دو وو کولور» نماینده مجلس ملی فرانسه از جنبش امانوئل ماکرون به همراه «ترکی الفیصل» رئیس سازمان سازمان اطلاعات عربستان سعودی، میهمانان ویژه خیمه شب بازی دیروز مجاهدین بودند و خوش‌رقصی کردند.
در این نشست رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک، بار دیگر از لزوم پشتیبانی دولت آمریکا از مجاهدین و همچنین سیاست «تغییر رژیم» آمریکا در خصوص ایران سخن‌سرایی کرد؛ جولیانی پشت تریبون مجاهدینی ایستاد که ۱۷هزار شهید ترور، یادگاری آنها در ایرانی اسلامی است و در اظهاراتی وقیحانه گفت: «شما، من، دولت من و مدیریت شما، همه ایران را دقیقاً به یک شکل می‌بینیم؛ این رژیم شیطانی است و باید برود.»
جوزف لیبرمن عضو حزب دموکرات آمریکا نیز پس از این نشست در گفتگو با یورو ریپورتر در اظهاراتی وقیحانه گفت: «رژیم ایران بزرگترین تهدید امنیت آمریکا و امنیت خاورمیانه و امنیت جهانی است؛ تنها راه تغییر ایران، تغییر رژیم آن است.»
«نیوت گینگریچ» رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا ضمن بی‌اعتنایی به مشارکت بیش از ۷۰درصد مردم ایران در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، گستاخانه گفت: رژیم ایران فکر می‌کند عدالت یعنی که هیچ‌کس حق نداشته باشد در انتخابات نامزد شود.»
سخنرانی «میشل دو وو کولور» نماینده مجلس ملی فرانسه از جنبش امانوئل ماکرون در نشست دیروز مجاهدین، برخلاف انتظارات عمومی بود.
بهرام قاسمی سخنگوی وزارت‌خارجه نیز گفت: این نشست ربطی به سفر آقای ظریف به فرانسه ندارد و عموماً آنها هر ساله در همین ایام گردهمایی خود را برگزار کرده و شو تبلیغاتی ایجاد می‌کنند، اما این گلایه نسبت به دولت فرانسه وجود دارد که چرا چنین مجوزی برای تجمع این گروه تروریستی صادر کرده است.
حمیدرضا ترقی کارشناس مسائل سیاسی، با بیان اینکه پشتیبانی و حمایت آمریکا و عربستان از جریان نفاق در جهت ایجاد فتنه‌ای جدید، منسجم‌تر و هماهنگ‌تر از قبل شده است، عنوان کرد: ترامپ و عربستان برای ناامن سازی ایران، به استفاده از پتانسیل مجاهدین برای برهم زدن اوضاع کشورمان امید زیادی بسته‌اند.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای از بهم آمیختن بحرانهای درونی نظام با گردهمایی بزرگ مقاومت به عمق نگرانی و آشفتگی نظام اذعان کرده‌اند:
کیهان: اسب تروا پشت درِ دولت
موضوع نفوذ، اغلب به چشم نمی‌آید؛ چه رسد به اینکه حساسیت و اقدامی را برانگیزد. گاه حتی این نفوذ در قواره اسب تروا، تحفه‌ای از سوی دشمن تلقی می‌شود که باید برایش دست‌افشانی و پایکوبی هم کرد! قبیل این هیجان آفرینی‌ها را در ماجرای برجام و برخی قرار مدارهای بعدی دیده‌ایم.
مجوز اخیر دولت فرانسه به یک گروه تروریستی منفور ملت ایران برای برگزاری نشست، هر چند متضمن اهانت به وزیر خارجه ماست که دو روز قبل از آن مهمان دولت فرانسه بود، در عین‌حال می‌تواند حاوی برخی احتمالات و دلالتها باشد.
ماجرای پاریس و نظایر فراوان آن با وجود بی‌اهمیتی، در عین‌حال می‌تواند نوعی عملیات فریب برای پرت کردن حواس مخاطب ایرانی از برخی موضوعات مهم باشد؛ اگر این نفوذ طلبی نسبت به محافل تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز واقعیت داشته باشد و دشمن بخواهد نسخه به‌روز‌رسانی شده عملیات «اسب تروا» یا مثلاً پروژه آژاکس را دنبال کند، آنگاه سؤال مهم این است که آیا حساسیت کافی در افکار عمومی، دیدبانهای امنیتی و به‌ویژه مراکز مدیریتیِ هدف دشمن وجود دارد؟. کوتاهی برخی دولتمردان ارشد در باز گذاشتن مجاری نفوذ از یک سو و سرگرم کردن عوام و خواص با مجادلات غفلت آفرین، هم‌چنان که فرصت تحمیل هزینه‌های هنگفت را به دشمن می‌دهد، موجبات سوءظن جدی را فراهم می‌کند.
به یاد بیاوریم که نهضت آزادی، گروهک رجوی و باند مهدی هاشمی معدوم، چه بلای عبرت‌آموزی سر بنی‌صدر و منتظری آوردند؟
کیهان: قرارداد با توتال پاداش دولت به خیانتهای فرانسه!
هنوز چند روز بیشتر از برگزاری نشست مجاهدین در فرانسه و همراهی این کشور با سایر اروپایی‌ها برای وضع تحریمهای جدید علیه کشورمان نگذشته که دولت یازدهم قراردادی 5میلیارد دلاری با شرکت فرانسوی توتال امضا کرد...
موضوع نفوذ، اغلب به چشم نمی‌آید؛ چه رسد به اینکه حساسیت و اقدامی را برانگیزد. گاه حتی این نفوذ در قواره اسب تروا، تحفه‌ای از سوی دشمن تلقی می‌شود که باید برایش دست‌افشانی و پایکوبی هم کرد! قبیل این هیجان آفرینی‌ها را در ماجرای برجام و برخی قرار مدارهای بعدی دیده‌ایم.
مجوز اخیر دولت فرانسه به یک گروه تروریستی منفور ملت ایران برای برگزاری نشست، هر چند متضمن اهانت به وزیر خارجه ماست که دو روز قبل از آن مهمان دولت فرانسه بود، در عین‌حال می‌تواند حاوی برخی احتمالات و دلالتها باشد.
ماجرای پاریس و نظایر فراوان آن با وجود بی‌اهمیتی، در عین‌حال می‌تواند نوعی عملیات فریب برای پرت کردن حواس مخاطب ایرانی از برخی موضوعات مهم باشد؛ اگر این نفوذ طلبی نسبت به محافل تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز واقعیت داشته باشد و دشمن بخواهد نسخه به‌روز‌رسانی شده عملیات «اسب تروا» یا مثلاً پروژه آژاکس را دنبال کند، آنگاه سؤال مهم این است که آیا حساسیت کافی در افکار عمومی، دیدبانهای امنیتی و به‌ویژه مراکز مدیریتیِ هدف دشمن وجود دارد؟. کوتاهی برخی دولتمردان ارشد در باز گذاشتن مجاری نفوذ از یک سو و سرگرم کردن عوام و خواص با مجادلات غفلت آفرین، هم‌چنان که فرصت تحمیل هزینه‌های هنگفت را به دشمن می‌دهد، موجبات سوءظن جدی را فراهم می‌کند.
به یاد بیاوریم که نهضت آزادی، گروهک رجوی و باند مهدی هاشمی معدوم، چه بلای عبرت‌آموزی سر بنی‌صدر و منتظری آوردند؟
کیهان: قرارداد با توتال پاداش دولت به خیانتهای فرانسه!
هنوز چند روز بیشتر از برگزاری نشست مجاهدین در فرانسه و همراهی این کشور با سایر اروپایی‌ها برای وضع تحریمهای جدید علیه کشورمان نگذشته که دولت یازدهم قراردادی 5میلیارد دلاری با شرکت فرانسوی توتال امضا کرد...
کیهان: قرارداد با توتال پاداش دولت به خیانتهای فرانسه!
هنوز چند روز بیشتر از برگزاری نشست مجاهدین در فرانسه و همراهی این کشور با سایر اروپایی‌ها برای وضع تحریمهای جدید علیه کشورمان نگذشته که دولت یازدهم قراردادی 5میلیارد دلاری با شرکت فرانسوی توتال امضا کرد.
فقط دو روز از سفر وزیر خارجه کشورمان به فرانسه گذشته بود که خاک این کشور میزبان همایش مجاهدین علیه نظام شد. فرانسه با آغوش باز مجاهدین را تکریم کرد و حتی پیش از آن که وزیر خارجه به تهران بازگردد، تحریمهای دیگری را علیه ایران تصویب نمود... دولت حاضر نیست بپذیرد پنجره برجام تقریباً بسته شده و با اجرای تحریمهای جدید آمریکا، حتی کرکره پنجره برجام نیز پایین خواهد آمد.
در روزنامه‌های باند حسن روحانی ضمن ابراز نگرانی از اعتلای مقاومت ایران به تلویزیون رژیم نسبت به نشان‌دادن تصاویر گردهمایی بزرگ مقاومت در داخل کشور هشدار داده است:
هنوز چند روز بیشتر از برگزاری نشست مجاهدین در فرانسه و همراهی این کشور با سایر اروپایی‌ها برای وضع تحریمهای جدید علیه کشورمان نگذشته که دولت یازدهم قراردادی 5میلیارد دلاری با شرکت فرانسوی توتال امضا کرد.
فقط دو روز از سفر وزیر خارجه کشورمان به فرانسه گذشته بود که خاک این کشور میزبان همایش مجاهدین علیه نظام شد. فرانسه با آغوش باز مجاهدین را تکریم کرد و حتی پیش از آن که وزیر خارجه به تهران بازگردد، تحریمهای دیگری را علیه ایران تصویب نمود... دولت حاضر نیست بپذیرد پنجره برجام تقریباً بسته شده و با اجرای تحریمهای جدید آمریکا، حتی کرکره پنجره برجام نیز پایین خواهد آمد.
در روزنامه‌های باند حسن روحانی ضمن ابراز نگرانی از اعتلای مقاومت ایران به تلویزیون رژیم نسبت به نشان‌دادن تصاویر گردهمایی بزرگ مقاومت در داخل کشور هشدار داده است:
اعتماد: تلاش دیگری که مجاهدین از زمان رفتن از ایران انجام دادند، تعامل با دولتهای غربی برای جلب حمایت دولتها و احزاب و سیاستمداران ضد جمهوری اسلامی در جهان بود. آنان سراغ محافل آمریکایی و انگلیسی و فرانسوی رفتند تا همه آنان را قانع کنند که سرنگونی جمهوری اسلامی باید به یک خواست جهانی تبدیل شده و بر سر آن در سازمان ملل توافق ایجاد شود... اکنون مجاهدین با روی کار آمدن ترامپ در آمریکا و با توجه به صف‌بندی سیاسی ایجاد شده در منطقه خاورمیانه و از جمله با تشدید تعارضات میان ایران و عربستان و نیز با تند و غیراخلاقی شدن مناسبات نیروهای سیاسی درون جبهه انقلاب، امیدوار شده‌اند که شاید دوباره بتوانند اهداف ترسیم شده علیه جمهوری اسلامی را پی بگیرند و بار دیگر از حمایت غرب برخوردار شوند... در این میان نوع برخورد صدا و سیما و برخی عناصر خاص با مسأله مجاهدین قابل تأمل است. این روزها در بخش‌های مختلف خبری و برخی برنامه‌های صدا و سیما سعی شد که میان اقدامات مجاهدین با برخی از منتقدان و معترضان در داخل ارتباط ایجاد شود و در این زمینه ادعای مریم رجوی درباره نقش مجاهدین در حوادث سال ٨٨بزرگنمایی شد. ادعای مجاهدین برای پررنگ کردن نقش خود در آن حوادث و با هدف بزرگ و مهم جلوه دادن مجاهدین مطرح شد و طبعاً مسئولان سیاسی و رسانه‌یی ما نباید در دام مجاهدین بیفتند و آن ادعاهای گزاف را باز هم بزرگ‌تر کرده و به خورد مردم بدهند.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای پاسخ حرفهای اخیر روحانی را داده‌اند تا جایی که آن را را «مشکوک» توصیف کرده‌اند:
روزنامه‌های باند خامنه‌ای پاسخ حرفهای اخیر روحانی را داده‌اند تا جایی که آن را را «مشکوک» توصیف کرده‌اند:
وطن امروز: اظهارنظر مشکوک روحانی درباره تحولات منطقه‌ای؛ نباید دنبال قوی‌ترین شدن در منطقه باشیم!
«تلاش برای برجامیزه کردن تحولات خاورمیانه». این سیاستی است که از مدتها قبل پیش‌بینی می‌شد حسن روحانی درباره تحولات منطقه‌یی در پیش بگیرد. زمانی که برجام را به ایران آوردند صاحبنظران بارها هشدار دادند برجام به غیر از متن مکتوب، دارای ضمایم شفاهی هم هست و به مرور نشانه‌های این توافقات شفاهی مشخص خواهد شد. یکی از مواردی که صاحبنظران درباره آن هشدار داده بودند کشاندن مدل ضعیف برجام به تحولات منطقه‌یی با اسم رمز سیاست برد- برد برای تحولات منطقه‌یی است.
درست چند ساعت پس از حمله موشکی تلافی‌جویانه سپاه به مقر تروریست‌های داعشی در دیرالزور سوریه، جریان رسانه‌یی حامی دولت روحانی بلافاصله موضوع «برجام منطقه‌ای» را مطرح و آن را به شیوه‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی ترویج کرد. آنها در راستای حمایت از گزاره «برجام منطقه‌ای» مدعی بودند به جای شلیک موشک به داعش، می‌توان با گفتگو و بده بستان با آمریکا و عربستان سعودی، مشکلات را حل کرد.
اظهارات دیروز حسن روحانی درباره تحولات منطقه، از آن دست حرف‌هایی است که تحلیلگران آن را در راستای سیاست برجامیزه کردن منطقه دانسته‌اند. اما اظهارات او به‌گونه‌یی بوده است که به نظر نمی‌رسد در تاریخ، رؤسای‌جمهور درباره اقتدار و قدرت کشور خود، شبیه آن را گفته باشند.
پرسش کلیدی اکنون این است که اولاً چرا روحانی زمانی که ایران در حال تبدیل شدن به قدرت اول منطقه است، علیه این سیاست اظهارنظر می‌کند و ثانیا چرا برخی به‌دنبال آوردن آمریکا به منطقه برای میانجیگری میان خودشان و عربستان آل سلمان هستند؟ ادامه اظهارات روحانی شاید بتواند پاسخ این سؤالات را روشن کند. روحانی دیروز در ادامه سخنانش گفت: هیچ سیاستی در منطقه خاورمیانه جز سیاست برد- برد موفق نخواهد بود و اگر کسی تصور کند تنها می‌تواند منافع خود را با ضایع کردن منافع دیگران تأمین کند، در اشتباه است ولو این کشور، آمریکا باشد...
«تلاش برای برجامیزه کردن تحولات خاورمیانه». این سیاستی است که از مدتها قبل پیش‌بینی می‌شد حسن روحانی درباره تحولات منطقه‌یی در پیش بگیرد. زمانی که برجام را به ایران آوردند صاحبنظران بارها هشدار دادند برجام به غیر از متن مکتوب، دارای ضمایم شفاهی هم هست و به مرور نشانه‌های این توافقات شفاهی مشخص خواهد شد. یکی از مواردی که صاحبنظران درباره آن هشدار داده بودند کشاندن مدل ضعیف برجام به تحولات منطقه‌یی با اسم رمز سیاست برد- برد برای تحولات منطقه‌یی است.
درست چند ساعت پس از حمله موشکی تلافی‌جویانه سپاه به مقر تروریست‌های داعشی در دیرالزور سوریه، جریان رسانه‌یی حامی دولت روحانی بلافاصله موضوع «برجام منطقه‌ای» را مطرح و آن را به شیوه‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی ترویج کرد. آنها در راستای حمایت از گزاره «برجام منطقه‌ای» مدعی بودند به جای شلیک موشک به داعش، می‌توان با گفتگو و بده بستان با آمریکا و عربستان سعودی، مشکلات را حل کرد.
اظهارات دیروز حسن روحانی درباره تحولات منطقه، از آن دست حرف‌هایی است که تحلیلگران آن را در راستای سیاست برجامیزه کردن منطقه دانسته‌اند. اما اظهارات او به‌گونه‌یی بوده است که به نظر نمی‌رسد در تاریخ، رؤسای‌جمهور درباره اقتدار و قدرت کشور خود، شبیه آن را گفته باشند.
پرسش کلیدی اکنون این است که اولاً چرا روحانی زمانی که ایران در حال تبدیل شدن به قدرت اول منطقه است، علیه این سیاست اظهارنظر می‌کند و ثانیا چرا برخی به‌دنبال آوردن آمریکا به منطقه برای میانجیگری میان خودشان و عربستان آل سلمان هستند؟ ادامه اظهارات روحانی شاید بتواند پاسخ این سؤالات را روشن کند. روحانی دیروز در ادامه سخنانش گفت: هیچ سیاستی در منطقه خاورمیانه جز سیاست برد- برد موفق نخواهد بود و اگر کسی تصور کند تنها می‌تواند منافع خود را با ضایع کردن منافع دیگران تأمین کند، در اشتباه است ولو این کشور، آمریکا باشد...
وطن امروز: اظهارنظر مشکوک روحانی درباره تحولات منطقه‌ای؛ نباید دنبال قوی‌ترین شدن در منطقه باشیم!
«تلاش برای برجامیزه کردن تحولات خاورمیانه». این سیاستی است که از مدتها قبل پیش‌بینی می‌شد حسن روحانی درباره تحولات منطقه‌یی در پیش بگیرد. زمانی که برجام را به ایران آوردند صاحبنظران بارها هشدار دادند برجام به غیر از متن مکتوب، دارای ضمایم شفاهی هم هست و به مرور نشانه‌های این توافقات شفاهی مشخص خواهد شد. یکی از مواردی که صاحبنظران درباره آن هشدار داده بودند کشاندن مدل ضعیف برجام به تحولات منطقه‌یی با اسم رمز سیاست برد- برد برای تحولات منطقه‌یی است.
درست چند ساعت پس از حمله موشکی تلافی‌جویانه سپاه به مقر تروریست‌های داعشی در دیرالزور سوریه، جریان رسانه‌یی حامی دولت روحانی بلافاصله موضوع «برجام منطقه‌ای» را مطرح و آن را به شیوه‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی ترویج کرد. آنها در راستای حمایت از گزاره «برجام منطقه‌ای» مدعی بودند به جای شلیک موشک به داعش، می‌توان باگفتگو و بده‌بستان با آمریکا و عربستان‌سعودی، مشکلات را حل کرد.
اظهارات دیروز حسن روحانی درباره تحولات منطقه، از آن دست حرف‌هایی است که تحلیلگران آن را در راستای سیاست برجامیزه کردن منطقه دانسته‌اند. اما اظهارات او به‌گونه‌یی بوده است که به نظر نمی‌رسد در تاریخ، رؤسای‌جمهور درباره اقتدار و قدرت کشور خود، شبیه آن را گفته باشند.
پرسش کلیدی اکنون این است که اولاً چرا روحانی زمانی که ایران در حال تبدیل شدن به قدرت اول منطقه است، علیه این سیاست اظهارنظر می‌کند و ثانیا چرا برخی به‌دنبال آوردن آمریکا به منطقه برای میانجیگری میان خودشان و عربستان آل‌سلمان هستند؟ ادامه اظهارات روحانی شاید بتواند پاسخ این سؤالات را روشن کند. روحانی دیروز در ادامه سخنانش گفت: هیچ سیاستی در منطقه خاورمیانه جز سیاست برد- برد موفق نخواهد بود و اگر کسی تصور کند تنها می‌تواند منافع خود را با ضایع کردن منافع دیگران تأمین کند، در اشتباه است ولو این کشور، آمریکا باشد.
اگر «برجامیزه کردن مسائل منطقه‌ای» تنها برداشت ممکن از اظهارات روحانی باشد، به نظر می‌رسد این اظهارات بازی با امنیت کشور باشد.
ناظران بیرونی که حسن روحانی آنها را مورد خطاب قرار داده با مشاهده این اظهارات روحانی، چه برآوردی از قدرت و وضعیت ایران در تحولات منطقه خواهند داشت و با توجه به تجربه تلخ برجام، تداوم این رویه غلط و غیرعاقلانه و گسترش مدل برجام به حوزه مسائل منطقه، آیا منجر به مخدوش شدن امنیت ملت ایران نخواهد شد؟ و آیا همان بلایی که بر سر برنامه هسته‌یی ایران آورد بر سر امنیت مردم ایران نمی‌آورد؟
کیهان: چه کسی از ایران ضعیف سود می‌برد؟
آقای روحانی! چرا اصرار دارید قدرت اول منطقه نباشیم؟!
رئیس‌جمهور در اظهار‌نظری عجیب گفت؛ قوی‌ترین کشور در منطقه، نباید به‌عنوان هدف اول دنبال شود!
رئیس‌جمهور در ابتدای این اظهارات خود با بیان این جمله که «بنده قبلاً هم در بحث دیگری گفته‌ام...» در واقع از طرح «منطقه‌ای قوی به جای قدرت منطقه‌ای» به‌عنوان زیر‌ساخت راهبرد منطقه‌یی خود که قبلاً از آن با عنوان برجام منطقه‌یی و با کلید‌واژه برجام یک و دو... یاد می‌کرد رونمایی کرده است.
برجام موضوع دیگر روزنامه‌های باند خامنه‌ای که با آن به روحانی حمله کرده‌اند:
«تلاش برای برجامیزه کردن تحولات خاورمیانه». این سیاستی است که از مدتها قبل پیش‌بینی می‌شد حسن روحانی درباره تحولات منطقه‌یی در پیش بگیرد. زمانی که برجام را به ایران آوردند صاحبنظران بارها هشدار دادند برجام به غیر از متن مکتوب، دارای ضمایم شفاهی هم هست و به مرور نشانه‌های این توافقات شفاهی مشخص خواهد شد. یکی از مواردی که صاحبنظران درباره آن هشدار داده بودند کشاندن مدل ضعیف برجام به تحولات منطقه‌یی با اسم رمز سیاست برد- برد برای تحولات منطقه‌یی است.
درست چند ساعت پس از حمله موشکی تلافی‌جویانه سپاه به مقر تروریست‌های داعشی در دیرالزور سوریه، جریان رسانه‌یی حامی دولت روحانی بلافاصله موضوع «برجام منطقه‌ای» را مطرح و آن را به شیوه‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی ترویج کرد. آنها در راستای حمایت از گزاره «برجام منطقه‌ای» مدعی بودند به جای شلیک موشک به داعش، می‌توان باگفتگو و بده‌بستان با آمریکا و عربستان‌سعودی، مشکلات را حل کرد.
اظهارات دیروز حسن روحانی درباره تحولات منطقه، از آن دست حرف‌هایی است که تحلیلگران آن را در راستای سیاست برجامیزه کردن منطقه دانسته‌اند. اما اظهارات او به‌گونه‌یی بوده است که به نظر نمی‌رسد در تاریخ، رؤسای‌جمهور درباره اقتدار و قدرت کشور خود، شبیه آن را گفته باشند.
پرسش کلیدی اکنون این است که اولاً چرا روحانی زمانی که ایران در حال تبدیل شدن به قدرت اول منطقه است، علیه این سیاست اظهارنظر می‌کند و ثانیا چرا برخی به‌دنبال آوردن آمریکا به منطقه برای میانجیگری میان خودشان و عربستان آل‌سلمان هستند؟ ادامه اظهارات روحانی شاید بتواند پاسخ این سؤالات را روشن کند. روحانی دیروز در ادامه سخنانش گفت: هیچ سیاستی در منطقه خاورمیانه جز سیاست برد- برد موفق نخواهد بود و اگر کسی تصور کند تنها می‌تواند منافع خود را با ضایع کردن منافع دیگران تأمین کند، در اشتباه است ولو این کشور، آمریکا باشد.
اگر «برجامیزه کردن مسائل منطقه‌ای» تنها برداشت ممکن از اظهارات روحانی باشد، به نظر می‌رسد این اظهارات بازی با امنیت کشور باشد.
ناظران بیرونی که حسن روحانی آنها را مورد خطاب قرار داده با مشاهده این اظهارات روحانی، چه برآوردی از قدرت و وضعیت ایران در تحولات منطقه خواهند داشت و با توجه به تجربه تلخ برجام، تداوم این رویه غلط و غیرعاقلانه و گسترش مدل برجام به حوزه مسائل منطقه، آیا منجر به مخدوش شدن امنیت ملت ایران نخواهد شد؟ و آیا همان بلایی که بر سر برنامه هسته‌یی ایران آورد بر سر امنیت مردم ایران نمی‌آورد؟
کیهان: چه کسی از ایران ضعیف سود می‌برد؟
آقای روحانی! چرا اصرار دارید قدرت اول منطقه نباشیم؟!
رئیس‌جمهور در اظهار‌نظری عجیب گفت؛ قوی‌ترین کشور در منطقه، نباید به‌عنوان هدف اول دنبال شود!
رئیس‌جمهور در ابتدای این اظهارات خود با بیان این جمله که «بنده قبلاً هم در بحث دیگری گفته‌ام...» در واقع از طرح «منطقه‌ای قوی به جای قدرت منطقه‌ای» به‌عنوان زیر‌ساخت راهبرد منطقه‌یی خود که قبلاً از آن با عنوان برجام منطقه‌یی و با کلید‌واژه برجام یک و دو... یاد می‌کرد رونمایی کرده است.
برجام موضوع دیگر روزنامه‌های باند خامنه‌ای که با آن به روحانی حمله کرده‌اند:
رسالت: سرمقاله: میتینگ سیاسی در همایش سیاستهای پولی و ارزی!
معاون اول رئیس‌جمهور در همایش سیاستهای پولی و ارزی شرکت کرد و گفت: "وضعیت فعلی اقتصاد زیبنده ملت نیست".
اما روزنامه‌ایران در خبر صفحه اول خود از این سخنرانی نوشت؛ "برخی از انتخاب و رأی مردم عصبانی اند".
روزنامه "ایران" بدون اینکه بگوید مخاطب جهانگیری کیست از قول وی سوتیتر درشت صفحه اول را به این جمله اختصاص داد که وی گفته است؛ "لازم نیست این‌قدر آسمان و ریسمان ببافید که بگویید ملت در انتخابات اشتباه کرده‌اند".
"اعتماد" هم از سخنرانی جهانگیری در این همایش اقتصادی در صفحه اول خود با تیتر درشت نوشت؛ "آسمان و ریسمان نبافیم، رأی مردم را بپذیریم".
سوال مهم و کلیدی این است که چرا آقای اسحاق جهانگیری به جای پرداختن به مشکلات پولی و ارزی کشور نیمی از نشست یاد شده را اختصاص به حمله به کسانی داده که معلوم نیست کیستند و از ورود به مشکلات جدی پولی و ارزی کشور پرهیز کرده است.
امروز یک ایرانی در هیچ نقطه دنیا به‌دلیل تحریمهای بانکی نمی‌تواند حتی یک دلار یا یک یورو در یک بانک عادی "چنج" کند.
فعالان اقتصادی در مبادلات بانکی هنوز مشکل دارند و کار خود را با هزینه بالا از طریق صرافیها انجام می‌دهند.
وزیر خزانه‌داری آمریکا کشور به کشور، بانک به بانک می‌رود، سر می‌کشد و با دولتها و شرکتهای معظم در مورد تنگ کردن محاصره اقتصادی ایران صحبت می‌کند.
وزیر خارجه آمریکا و نماینده آمریکا در سازمان ملل در روابط عادی ایران با کشورها اخلال نموده و با افتخار هم آن را اعلام می‌کنند.
چرا باید مقامات دولتی و روزنامه‌های اصلاح‌طلب در حالی که اروپا و آمریکا در ایران ستیزی مسابقه گذاشته‌اند در سانسور حقایق و انحراف افکار عمومی و نیز مخفی کردن دشمنی آنها رقابت کنند؟!... معاون اول رئیس‌جمهور ما زورش به آمریکا و اروپا نمی‌رسد دق و دلی خود را سر یک رقیب و حریف موهوم که رأی رئیس‌جمهور مستقر را به قول آنها انکار می‌کند درمی‌آورد! چرا باید جهانگیری در بخش سیاسی سخنرانی خود به جای حمله به آمریکا و اروپا، به یک جماعت موهوم و خیالی در داخل حمله کند؟!
جهانگیری و رسانه‌های همسو و هم‌سود آنها انگار نه انگار مملکت در محاصره نظامی آمریکایی‌ها و محاصره اقتصادی غرب است. انگار نه انگار دشمن در فرآیند تولید و اشتغال و سرمایه‌گذاری کشور اخلال می‌کند. انگار نه انگار دارایی‌های بلوکه شده ما را مصادره می‌کند.
چرا دشمنی آمریکا با ملت ایران را با حمله به یک حریف خیالی در داخل پنهان می‌کنند؟ چهار سال این طور گذراندند، چهار سال دیگر هم به همین منوال خواهد گذشت. اما از زیر آوار این حملات یک سؤال باقی می‌ماند و آن اینکه؛ بالاخره پاسخ به مطالبات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مردم و وعده‌هایی که دادید چه می‌شود؟!
آیا مملکت را با نگو و نپرس می‌شود اداره کرد؟
معاون اول رئیس‌جمهور در همایش سیاستهای پولی و ارزی شرکت کرد و گفت: "وضعیت فعلی اقتصاد زیبنده ملت نیست".
اما روزنامه‌ایران در خبر صفحه اول خود از این سخنرانی نوشت؛ "برخی از انتخاب و رأی مردم عصبانی اند".
روزنامه "ایران" بدون اینکه بگوید مخاطب جهانگیری کیست از قول وی سوتیتر درشت صفحه اول را به این جمله اختصاص داد که وی گفته است؛ "لازم نیست این‌قدر آسمان و ریسمان ببافید که بگویید ملت در انتخابات اشتباه کرده‌اند".
"اعتماد" هم از سخنرانی جهانگیری در این همایش اقتصادی در صفحه اول خود با تیتر درشت نوشت؛ "آسمان و ریسمان نبافیم، رأی مردم را بپذیریم".
سوال مهم و کلیدی این است که چرا آقای اسحاق جهانگیری به جای پرداختن به مشکلات پولی و ارزی کشور نیمی از نشست یاد شده را اختصاص به حمله به کسانی داده که معلوم نیست کیستند و از ورود به مشکلات جدی پولی و ارزی کشور پرهیز کرده است.
امروز یک ایرانی در هیچ نقطه دنیا به‌دلیل تحریمهای بانکی نمی‌تواند حتی یک دلار یا یک یورو در یک بانک عادی "چنج" کند.
فعالان اقتصادی در مبادلات بانکی هنوز مشکل دارند و کار خود را با هزینه بالا از طریق صرافیها انجام می‌دهند.
وزیر خزانه‌داری آمریکا کشور به کشور، بانک به بانک می‌رود، سر می‌کشد و با دولتها و شرکتهای معظم در مورد تنگ کردن محاصره اقتصادی ایران صحبت می‌کند.
وزیر خارجه آمریکا و نماینده آمریکا در سازمان ملل در روابط عادی ایران با کشورها اخلال نموده و با افتخار هم آن را اعلام می‌کنند.
چرا باید مقامات دولتی و روزنامه‌های اصلاح‌طلب در حالی که اروپا و آمریکا در ایران ستیزی مسابقه گذاشته‌اند در سانسور حقایق و انحراف افکار عمومی و نیز مخفی کردن دشمنی آنها رقابت کنند؟!... معاون اول رئیس‌جمهور ما زورش به آمریکا و اروپا نمی‌رسد دق و دلی خود را سر یک رقیب و حریف موهوم که رأی رئیس‌جمهور مستقر را به قول آنها انکار می‌کند درمی‌آورد! چرا باید جهانگیری در بخش سیاسی سخنرانی خود به جای حمله به آمریکا و اروپا، به یک جماعت موهوم و خیالی در داخل حمله کند؟!
جهانگیری و رسانه‌های همسو و هم‌سود آنها انگار نه انگار مملکت در محاصره نظامی آمریکایی‌ها و محاصره اقتصادی غرب است. انگار نه انگار دشمن در فرآیند تولید و اشتغال و سرمایه‌گذاری کشور اخلال می‌کند. انگار نه انگار دارایی‌های بلوکه شده ما را مصادره می‌کند.
چرا دشمنی آمریکا با ملت ایران را با حمله به یک حریف خیالی در داخل پنهان می‌کنند؟ چهار سال این طور گذراندند، چهار سال دیگر هم به همین منوال خواهد گذشت. اما از زیر آوار این حملات یک سؤال باقی می‌ماند و آن اینکه؛ بالاخره پاسخ به مطالبات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مردم و وعده‌هایی که دادید چه می‌شود؟!
آیا مملکت را با نگو و نپرس می‌شود اداره کرد؟
وطن امروز: برجام و FATF، استخوان در گلوی دولت
تجربه تلخ برجام و پذیرش ضمایم مکمل آن از جمله FATF و ادامه حضور ایران در لیست سیاه این سازمان و لغو نشدن تحریمهای گذشته و وضع تحریمهای جدید و به‌طور کلی پکیج «اعتماد و توافق با غرب» با همه پیامدهای منفی نقد آن و همه وعده‌های مثبت سراب‌گونه آن، همان‌طور که رهبری پیش‌بینی کرده بودند، یک تجربه و آگاهی تاریخی برای رشد جامعه خواهد بود، البته چه بهتر که این آگاهی با حداقل هزینه برای کشور به دست می‌آمد.
اینکه دولت همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد برجام چیده ولی هم‌چنان با روی خوش غربی‌ها مواجه نمی‌شود، چند گزاره مهم را نشان می‌دهد.
گزارش سال 2017 آنکتاد (UNCTAD) نشان می‌دهد وعده جذب سرمایه‌گذاری خارجی توسط دولت، سرابی بیش نبوده و ایران با جذب فقط 4/3میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ (سال بعد از برجام) در حوزه جذب سرمایه خارجی اوضاعی حتی بدتر از دوران اوج تحریم‌ها (۲۰۱۱ و ۲۰۱۲) داشته است. این در حالی است که دولت در کوران مذاکرات و جهت همراه‌سازی افکار عمومی و فعالان اقتصادی وعده جذب سالانه ۵۰تا ۶۰میلیارد دلار سرمایه خارجی را می‌داد.
2- در حوزه نفت، دولت هم‌چنان ناگزیر به «مفت‌فروشی» است.
دولت حتی در گردش مالی و هدایت نقدینگی موجود به بخش‌های صنعت، معدن، آب، انرژی، کشاورزی، ارتباطات و... کاملاً منفعل عمل می‌کند. حداقل 110ابرپروژه ملی در حوزه‌های فوق توسط وزارت اقتصاد تعریف شده که بیش از 70درصد این پروژه‌ها به علت عدم جذب سرمایه خارجی به کشور بلاتکلیف مانده است. این در حالی است که فقط در سال 95، بیش از 200هزار میلیارد تومان به رقم نقدینگی کشور اضافه شد که فقط با 25درصد این رقم می‌شود تمام ابرپروژه‌های تعریف شده را به اتمام رساند.
بستر مالی؛ دستاورد ایران در این بُعد «تقریبا هیچ» بوده است. نشان به آن نشان که میلیاردها یورو ایران در بانک مشترک ایران و اروپا (EIH) بلوکه مانده است و بانک مرکزی حتی به سختی قادر است با انتقال حواله نزد یکی از بانکهای دوبی (به‌عنوان اصلی‌ترین کانال تبدیل و انتقال ارز ایران) ارز ایران را به بازرگانان وارد کننده کالا به ایران بفروشد. همچنین وزیر نفت نیز اخیراً با تأیید محدودیت انتقال ارز پتروشیمی‌ها اذعان کرد: امکان حواله پول صادرات محصولات پتروشیمی از چین وجود ندارد.
تجربه تلخ برجام و پذیرش ضمایم مکمل آن از جمله FATF و ادامه حضور ایران در لیست سیاه این سازمان و لغو نشدن تحریمهای گذشته و وضع تحریمهای جدید و به‌طور کلی پکیج «اعتماد و توافق با غرب» با همه پیامدهای منفی نقد آن و همه وعده‌های مثبت سراب‌گونه آن، همان‌طور که رهبری پیش‌بینی کرده بودند، یک تجربه و آگاهی تاریخی برای رشد جامعه خواهد بود، البته چه بهتر که این آگاهی با حداقل هزینه برای کشور به دست می‌آمد.
اینکه دولت همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد برجام چیده ولی هم‌چنان با روی خوش غربی‌ها مواجه نمی‌شود، چند گزاره مهم را نشان می‌دهد.
گزارش سال 2017 آنکتاد (UNCTAD) نشان می‌دهد وعده جذب سرمایه‌گذاری خارجی توسط دولت، سرابی بیش نبوده و ایران با جذب فقط 4/3میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ (سال بعد از برجام) در حوزه جذب سرمایه خارجی اوضاعی حتی بدتر از دوران اوج تحریم‌ها (۲۰۱۱ و ۲۰۱۲) داشته است. این در حالی است که دولت در کوران مذاکرات و جهت همراه‌سازی افکار عمومی و فعالان اقتصادی وعده جذب سالانه ۵۰تا ۶۰میلیارد دلار سرمایه خارجی را می‌داد.
2- در حوزه نفت، دولت هم‌چنان ناگزیر به «مفت‌فروشی» است.
دولت حتی در گردش مالی و هدایت نقدینگی موجود به بخش‌های صنعت، معدن، آب، انرژی، کشاورزی، ارتباطات و... کاملاً منفعل عمل می‌کند. حداقل 110ابرپروژه ملی در حوزه‌های فوق توسط وزارت اقتصاد تعریف شده که بیش از 70درصد این پروژه‌ها به علت عدم جذب سرمایه خارجی به کشور بلاتکلیف مانده است. این در حالی است که فقط در سال 95، بیش از 200هزار میلیارد تومان به رقم نقدینگی کشور اضافه شد که فقط با 25درصد این رقم می‌شود تمام ابرپروژه‌های تعریف شده را به اتمام رساند.
بستر مالی؛ دستاورد ایران در این بُعد «تقریبا هیچ» بوده است. نشان به آن نشان که میلیاردها یورو ایران در بانک مشترک ایران و اروپا (EIH) بلوکه مانده است و بانک مرکزی حتی به سختی قادر است با انتقال حواله نزد یکی از بانکهای دوبی (به‌عنوان اصلی‌ترین کانال تبدیل و انتقال ارز ایران) ارز ایران را به بازرگانان وارد کننده کالا به ایران بفروشد. همچنین وزیر نفت نیز اخیراً با تأیید محدودیت انتقال ارز پتروشیمی‌ها اذعان کرد: امکان حواله پول صادرات محصولات پتروشیمی از چین وجود ندارد.
