جیب ایرانیان، برای خرید گوشت قرمز خالی است. دخل و خرج زندگیشان، با هم جور درنمیآید تا بتوانند به قصابی سر خیابانها یا نزدیکترین میدان میوه و ترهبار یا حتی فروشگاههای زنجیرهیی بروند و چند کیلویی گوشت قرمز، حتی یخزدهاش را بخرند و سر سفره بیاورند.
خورشها چند سالی میشود که در عطش چند تکه گوشت، میپزند و حالا مرغ جای گوشت را گرفته. خانوادههای ایرانی، در حال تبدیلشدن به مرغخواران حرفهیی هستند. قیمتها را که نگاه میکنند، چارهای هم ندارند. تابلوهای سفید قصابیها، حکم تابلوی طلا و سکه و ارز صرافیها را دارد. هر روز قیمت بالاتری جلوی هر کیلو گوشت و ماهیچه گوسفندی و راسته و فیله گوساله و... جا خوش میکند.
قدرت خرید گوشت قرمز ایرانیان پایین رفته؛ این را آخرین دادههای مرکز آمار و بانک مرکزی ایران نشان میدهد. آمارهایی که میگویند، در یکدهه ٢٥درصد قدرت خرید گوشت کم شده. بهمن سال گذشته بود که کاوه زرگران رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران این آمار را به صراحت اعلام کرد: «سهم انواع گوشت از هزینه خانوار از ۶.۱درصد در سال ۸۵ به ۵.۴درصد در سال ٩٤ رسیده، این در حالی است که سرانه مصرف گوشت قرمز در سالهای گذشته نوسانات زیادی داشته و به ۱۱.۴۳کیلوگرم در سال گذشته رسیده است؛ در حالی که بر اساس آمار بانک مرکزی، سرانه مصرف گوشت قرمز در خانوادههای شهری در دهه گذشته، بیش از ۲۵درصد کاهش یافته است.»
ماجرای ناتوانی مردم در خرید گوشت قرمز زمانی تلختر میشود که از قصابیهای مناطق مختلف تهران، جویای قدرت خرید گوشت قرمز و مرغ مردم شویم. این روزنامه در همین ارتباط در قالب یک گزارش تحقیقی- میدانی از نزدیک به ١٤قصابی در ١٤محله تهران، روند مصرف گوشت قرمز و مرغ اهالی همان محلهها را جویا شد. تحقیقی که از غرب تهران شروع شد، به جنوب و مرکز رسید، سری به شرق زد و از شمال شهر سر درآورد. آریاشهر، هاشمی، نواب، راهآهن، بازار، سرچشمه، شوش، کیانشهر، ری، کارگرشمالی، فاطمی، تهرانپارس، دروس و... محلههای مورد بررسی بود و نتایجی که به دست آمد، تقریباً ناامیدکننده بود. میزان مصرف گوشت قرمز و در کنار آن مرغ، تا میزان قابل توجهی در این محلهها کاهش پیدا کرده است، این روندِ کاهش مصرف بهصورت میانگین از پنجسال پیش شروع شده و هرچه پیش میرود، اوضاع اسفناکتر میشود. دفترهای نسیه قصابیها، قطورتر شده و میزان بازگشت پول به قصابها، کمتر. آنها میگویند؛ میزان فروش گوشت قرمزشان از یکی دوسال پیش، تا ٧٠ و ٨٠درصد کاهش داشته است. حالا خیلیها به مصرف اضافههای گوشت و نه خود گوشت روی آوردهاند، مصرف مرغ نسبت به گوشت، رشد داشته و نسبت به خودش در گذشته، کاهش داشته است. از دیگر سو، فروش قصابیها هم به همان اندازه کاهش داشته و درآمدشان را تحتتأثیر قرار داده تا جایی که برخی عنوان کردند، اجاره مغازهشان هم از فروش گوشت و مرغ تأمین نمیشود، اما نکته قابلتوجه در این تحقیق، کاهش مصرف گوشت قرمز نهتنها در محلههای جنوبی تهران بلکه در محلههای مرکزی، شرقی و غربی و حتی برخی مناطق شمالی است. محلههایی که به اذعان قصابها، همیشه مصرف گوشت قرمز خوبی داشتند، آنها هم تحتتأثیر شرایط اقتصادی، با کاهش مصرف گوشت مواجه شدهاند.
خورشها چند سالی میشود که در عطش چند تکه گوشت، میپزند و حالا مرغ جای گوشت را گرفته. خانوادههای ایرانی، در حال تبدیلشدن به مرغخواران حرفهیی هستند. قیمتها را که نگاه میکنند، چارهای هم ندارند. تابلوهای سفید قصابیها، حکم تابلوی طلا و سکه و ارز صرافیها را دارد. هر روز قیمت بالاتری جلوی هر کیلو گوشت و ماهیچه گوسفندی و راسته و فیله گوساله و... جا خوش میکند.
قدرت خرید گوشت قرمز ایرانیان پایین رفته؛ این را آخرین دادههای مرکز آمار و بانک مرکزی ایران نشان میدهد. آمارهایی که میگویند، در یکدهه ٢٥درصد قدرت خرید گوشت کم شده. بهمن سال گذشته بود که کاوه زرگران رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران این آمار را به صراحت اعلام کرد: «سهم انواع گوشت از هزینه خانوار از ۶.۱درصد در سال ۸۵ به ۵.۴درصد در سال ٩٤ رسیده، این در حالی است که سرانه مصرف گوشت قرمز در سالهای گذشته نوسانات زیادی داشته و به ۱۱.۴۳کیلوگرم در سال گذشته رسیده است؛ در حالی که بر اساس آمار بانک مرکزی، سرانه مصرف گوشت قرمز در خانوادههای شهری در دهه گذشته، بیش از ۲۵درصد کاهش یافته است.»
ماجرای ناتوانی مردم در خرید گوشت قرمز زمانی تلختر میشود که از قصابیهای مناطق مختلف تهران، جویای قدرت خرید گوشت قرمز و مرغ مردم شویم. این روزنامه در همین ارتباط در قالب یک گزارش تحقیقی- میدانی از نزدیک به ١٤قصابی در ١٤محله تهران، روند مصرف گوشت قرمز و مرغ اهالی همان محلهها را جویا شد. تحقیقی که از غرب تهران شروع شد، به جنوب و مرکز رسید، سری به شرق زد و از شمال شهر سر درآورد. آریاشهر، هاشمی، نواب، راهآهن، بازار، سرچشمه، شوش، کیانشهر، ری، کارگرشمالی، فاطمی، تهرانپارس، دروس و... محلههای مورد بررسی بود و نتایجی که به دست آمد، تقریباً ناامیدکننده بود. میزان مصرف گوشت قرمز و در کنار آن مرغ، تا میزان قابل توجهی در این محلهها کاهش پیدا کرده است، این روندِ کاهش مصرف بهصورت میانگین از پنجسال پیش شروع شده و هرچه پیش میرود، اوضاع اسفناکتر میشود. دفترهای نسیه قصابیها، قطورتر شده و میزان بازگشت پول به قصابها، کمتر. آنها میگویند؛ میزان فروش گوشت قرمزشان از یکی دوسال پیش، تا ٧٠ و ٨٠درصد کاهش داشته است. حالا خیلیها به مصرف اضافههای گوشت و نه خود گوشت روی آوردهاند، مصرف مرغ نسبت به گوشت، رشد داشته و نسبت به خودش در گذشته، کاهش داشته است. از دیگر سو، فروش قصابیها هم به همان اندازه کاهش داشته و درآمدشان را تحتتأثیر قرار داده تا جایی که برخی عنوان کردند، اجاره مغازهشان هم از فروش گوشت و مرغ تأمین نمیشود، اما نکته قابلتوجه در این تحقیق، کاهش مصرف گوشت قرمز نهتنها در محلههای جنوبی تهران بلکه در محلههای مرکزی، شرقی و غربی و حتی برخی مناطق شمالی است. محلههایی که به اذعان قصابها، همیشه مصرف گوشت قرمز خوبی داشتند، آنها هم تحتتأثیر شرایط اقتصادی، با کاهش مصرف گوشت مواجه شدهاند.