«طرح اجباری شدن حجاب در ادارت مربوط به ارتش، به عهده من گذاشته شد و بدین جهت در گام اول، همه زنان کارمند مستقر در ستاد مشترک ارتش را که نزدیک به سی نفر بودند، جمع کردم و پس از گفتگو با آنان قرار گذاشتیم از فردای آن روز با روسری در محل کار خود حاضر شوند. زنان کارمند که همگی به جز دو یا سه نفر بی‌حجاب بودند، شروع کردند به غر زدن و شلوغ کردن، ولی من محکم ایستادم و گفتم: از فردا صبح دژبان مقابل درب ورودی موظف است از ورود خانمهای بی‌حجاب به محوطه ستاد مشترک ارتش جلوگیری کند. پس از ستاد ارتش، نوبت به نیروهای سه‌گانه رسید. در آغاز به پادگان دوشان تپه رفتم و همه کارمندان زن را که تعداد آنها هم زیاد بود در سالنی جمع و درباره حجاب صحبت کردم. در آنجا زن‌ها خیلی سر و صدا راه انداختند اما من قاطعانه گفتم: «این دستور است و سرپیچی از آن جایز نیست.» در نهایت، در آنجا هم گفتم به دژبان دستور داده‌ایم از فردا هیچ زن بی‌حجابی را به پایگاه راه ندهند.
در نیروی زمینی و نیروی دریایی نیز برای کارمندان زن صحبت کردم و با خواندن آیات و روایات و کشاندن بحث حجاب به مسائل اجتماعی و سلامت جامعه و ارائه دلایل مختلف درباره لزوم حجاب، موضوع را تبیین کردم و دست آخر نیز با بخشنامه، رعایت حجاب الزامی شد. بحمدالله این تلاش‌ها نتیجه مثبت داشت و پس از تعطیلات نوروز، همه زنان کارمند در ارتش با روسری به محل کار خود می‌آمدند. در وزاتخانه‌ها و سازمانهای دولتی و حتی صدا و سیما نیز به‌تدریج حجاب عملی شد و همه زنان با روسری از خانه بیرون می‌آمدند. البته در روزهای رفراندوم هنوز شماری از زنان بی‌حجاب بودند و با سر برهنه در پای صندوق‌های رأی حاضر شدند، ولی این معضل اجتماعی خیلی زود جمع‌وجور شد و به سامان مناسبی رسید». (از کتاب خاطرات آخوند حسن روحانی [جلد اول صفحه 571-573] )
***
با خواندن این خاطرات و دیدن عکس رئیس‌جمهور ارتجاع در لباس اسپورت، با خانمهای [بنا به فرهنگ زن‌ستیزانهٴ رژیم] به‌اصطلاح «بدحجاب!»، بلافاصله این پارادوکس به ذهن متبادر می‌شود که موضوع چیست؟
آیا چماقدار حافظ شعار «یا روسری یا توسری» در یک دگردیسی آخوندی تغییر ماهیت داده یا به قول آن ضرب‌المثل فارسی، «کاسه‌یی در زیر نیم‌کاسه است؟».
عکس فوق که به تاریخ 4فروردین گرفته شده، و در انیستاگرام شیخک شیاد هم آمده، در سایت‌های اجتماعی و صفحات دنیای مجازی، جز انزجار و تمسخر زنان آگاه و جوانان برانگیختهٴ میهنمان را برنیانگیخت. زیرا پیشاپیش مشخص است که آخوند روحانی مانند سلف خود خاتمی و رفسنجانی، عکس‌برگردانی مضحک دیگری از خمینی و خامنه‌ای است. رسالت او قبل از هر چیز نجات رژیمی ضدبشری، منحوس و قرون‌وسطایی از گرداب بحرانهای لاعلاج و سرنگونی قریب‌الوقوع است. کارنامه عملکرد این آخوند شیاد نشان می‌دهد که مسائلی مانند زنان، جوانان، و ورزش و... در قاموس او و رژیمش محلی از اعراب ندارد.
در شرایطی که گشتهای سرکوبگر مانند ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر، نفس مردم را بریده‌اند و زنان شریف میهنمان را به جرم آخوند ساختهٴ بدحجابی و بیرون بودن یک تار مو در روز روشن دستگیر کرده و هتک حرمت می‌کنند. در شرایطی که حق آزادی پوشش، از مردم ایران سلب شده است، انتشار این‌گونه عکسهای تبلیغاتی هدفی جز رأی جمع کردن در انتخابات فرمایشی ندارد. البته همان‌طور که گفته شد، زنان و جوانان آگاه میهنمان به این‌گونه تشبثات رسوا وقعی ننهاده و آن را با گزنده‌ترین عبارتها به سخره گرفته‌اند. در زیر نمونه‌یی از این واکنشها آورده شده که بی‌نیاز از هر گونه توضیح است:
«... دوباره دم انتخابات شد و آقای روحانی یه یادی از جوونا کرد، آقای روحانی این کارا خوب نیس، چرا هر چهارسال یه بار با جوونا عکس یادگاری می‌گیری؟!»
«اینارو واس تبلیغات عکس می‌گیرین؟!؟ همین دختر با این تیپ توی ونک باشه یا ولیعصر یا هرجا دیگه میریزین می‌گیرینشون».
«خوبه گشت ارشاد اونجا نیست وگرنه حتماً مزاحمتون می‌شدن و شما داشتین بهشون حقوق شهروندی رو گوشزد می‌کردین!»
«نزدیکه انتخاباته دیگه».
«دم انتخاباته و… . بقیه ماجرا».
«گشت ارشاد کجاست؟».
«خوب با سپرده‌گذاران کاسپین هم عکس بندازید. اینهمه تجمع کردیم هیچ مسئولی اهمیت نداد!...»
«آره جوانان الآن با هر تیپی شدن مورد حمایت شما، همینایی که با معمولی‌ترین پوشش می‌گیرینشون می‌برینشون ستاره‌دار و هزار کوفت و زهر ماریشون میشه، واقعاً دست خوش جناب رئیس‌جمهور، کاش همیشه همین جور بود و اینا در حد عکس گرفتن نبود».
«نزدیک انتخابات است و آقای روحانی نیاز به رأی جوانانی دارد که تو خیابانهای ایران توسط… مورد توهین قرار می‌گیرند آقای روحانی فکری به‌حال جایگاه بانوان بفرمایید امروز برای رأی با بانوان عکس میاندازید و بعد از انتخابات در مقابل توهینها به بانوان با عاملان توهین هم صدا می‌شوید».
در نیروی زمینی و نیروی دریایی نیز برای کارمندان زن صحبت کردم و با خواندن آیات و روایات و کشاندن بحث حجاب به مسائل اجتماعی و سلامت جامعه و ارائه دلایل مختلف درباره لزوم حجاب، موضوع را تبیین کردم و دست آخر نیز با بخشنامه، رعایت حجاب الزامی شد. بحمدالله این تلاش‌ها نتیجه مثبت داشت و پس از تعطیلات نوروز، همه زنان کارمند در ارتش با روسری به محل کار خود می‌آمدند. در وزاتخانه‌ها و سازمانهای دولتی و حتی صدا و سیما نیز به‌تدریج حجاب عملی شد و همه زنان با روسری از خانه بیرون می‌آمدند. البته در روزهای رفراندوم هنوز شماری از زنان بی‌حجاب بودند و با سر برهنه در پای صندوق‌های رأی حاضر شدند، ولی این معضل اجتماعی خیلی زود جمع‌وجور شد و به سامان مناسبی رسید». (از کتاب خاطرات آخوند حسن روحانی [جلد اول صفحه 571-573] )
***
با خواندن این خاطرات و دیدن عکس رئیس‌جمهور ارتجاع در لباس اسپورت، با خانمهای [بنا به فرهنگ زن‌ستیزانهٴ رژیم] به‌اصطلاح «بدحجاب!»، بلافاصله این پارادوکس به ذهن متبادر می‌شود که موضوع چیست؟
آیا چماقدار حافظ شعار «یا روسری یا توسری» در یک دگردیسی آخوندی تغییر ماهیت داده یا به قول آن ضرب‌المثل فارسی، «کاسه‌یی در زیر نیم‌کاسه است؟».
عکس فوق که به تاریخ 4فروردین گرفته شده، و در انیستاگرام شیخک شیاد هم آمده، در سایت‌های اجتماعی و صفحات دنیای مجازی، جز انزجار و تمسخر زنان آگاه و جوانان برانگیختهٴ میهنمان را برنیانگیخت. زیرا پیشاپیش مشخص است که آخوند روحانی مانند سلف خود خاتمی و رفسنجانی، عکس‌برگردانی مضحک دیگری از خمینی و خامنه‌ای است. رسالت او قبل از هر چیز نجات رژیمی ضدبشری، منحوس و قرون‌وسطایی از گرداب بحرانهای لاعلاج و سرنگونی قریب‌الوقوع است. کارنامه عملکرد این آخوند شیاد نشان می‌دهد که مسائلی مانند زنان، جوانان، و ورزش و... در قاموس او و رژیمش محلی از اعراب ندارد.
در شرایطی که گشتهای سرکوبگر مانند ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر، نفس مردم را بریده‌اند و زنان شریف میهنمان را به جرم آخوند ساختهٴ بدحجابی و بیرون بودن یک تار مو در روز روشن دستگیر کرده و هتک حرمت می‌کنند. در شرایطی که حق آزادی پوشش، از مردم ایران سلب شده است، انتشار این‌گونه عکسهای تبلیغاتی هدفی جز رأی جمع کردن در انتخابات فرمایشی ندارد. البته همان‌طور که گفته شد، زنان و جوانان آگاه میهنمان به این‌گونه تشبثات رسوا وقعی ننهاده و آن را با گزنده‌ترین عبارتها به سخره گرفته‌اند. در زیر نمونه‌یی از این واکنشها آورده شده که بی‌نیاز از هر گونه توضیح است:
«... دوباره دم انتخابات شد و آقای روحانی یه یادی از جوونا کرد، آقای روحانی این کارا خوب نیس، چرا هر چهارسال یه بار با جوونا عکس یادگاری می‌گیری؟!»
«اینارو واس تبلیغات عکس می‌گیرین؟!؟ همین دختر با این تیپ توی ونک باشه یا ولیعصر یا هرجا دیگه میریزین می‌گیرینشون».
«خوبه گشت ارشاد اونجا نیست وگرنه حتماً مزاحمتون می‌شدن و شما داشتین بهشون حقوق شهروندی رو گوشزد می‌کردین!»
«نزدیکه انتخاباته دیگه».
«دم انتخاباته و… . بقیه ماجرا».
«گشت ارشاد کجاست؟».
«خوب با سپرده‌گذاران کاسپین هم عکس بندازید. اینهمه تجمع کردیم هیچ مسئولی اهمیت نداد!...»
«آره جوانان الآن با هر تیپی شدن مورد حمایت شما، همینایی که با معمولی‌ترین پوشش می‌گیرینشون می‌برینشون ستاره‌دار و هزار کوفت و زهر ماریشون میشه، واقعاً دست خوش جناب رئیس‌جمهور، کاش همیشه همین جور بود و اینا در حد عکس گرفتن نبود».
«نزدیک انتخابات است و آقای روحانی نیاز به رأی جوانانی دارد که تو خیابانهای ایران توسط… مورد توهین قرار می‌گیرند آقای روحانی فکری به‌حال جایگاه بانوان بفرمایید امروز برای رأی با بانوان عکس میاندازید و بعد از انتخابات در مقابل توهینها به بانوان با عاملان توهین هم صدا می‌شوید».
