یک‌سال از اجرایی شدن برجام گذشت. باند روحانی طوری وانمود می‌کند که گویا به یک فتح‌الفتوح و دستاورد تاریخی رسیده است. آخوند روحانی روز 26دی 95 در کنفرانس مطبوعاتی در تهران از این توافق دفاع کرد و گفت: «موفقیت ما، در مذاکرات هسته‌یی و برجام است. برجام تعلق به دولت یازدهم، یا به شخص خاصی نداره. برجام از آن رهبری است. کسی فکر نکند به‌خاطر انتخابات سال آینده باید نسبت به برجام بیش از حد سخن بگوید، یا کمتر از حد لازم نسبت به برجام حرف بزند. آنهاییکه نقد می‌کنند، لوکس نقد می‌کنند، نقد لوکس خیلی جا ندارد، باید قشنگ به مردم بگویند اگر برجام نبود چی می‌شد. مسأله برجام چیزی است که همه نهادهای کشور از شورای عالی امنیت ملی و مجلس و همه تصویب کردند، بنابراین برجام به دولت تعلق ندارد. به نظام تعلق دارد».
به این ترتیب روحانی تقصیر بی‌نتیجه بودن برجام را اول به گردن خامنه‌ای و بعد هم به گردن همه ارگانهای امنیتی و قانونگذاری رژیم انداخت. این دفاع روحانی از برجام در حالی است که با تغییر دولت آمریکا برجام در هاله‌یی از ابهام قرار گرفته است؟
واقعیت این است که برجام بیشتر نیاز به مجلس ترحیم دارد تا جشن تولد. مجلس ترحیم هسته‌یی و پروژه اصلی بقای رژیم ولایت‌فقیه. رژیم سه سایت اصلی اتمی داشت. سایت نطنز و اراک و فردو. که هر سه سایت در سالهای 2002 و 2005 توسط مقاومت ایران افشا شده و جهان از آن موقع از آن خبردار شده است. روشن است مراکز و سایتهای مخفی دیگری هم بوده ولی اصلی ترینها و عظیم ترینها همینها بودند.
سایت فردو؛ اکثر سانتریفوژهایش برچیده شده و به انبارهای نطنز منتقل شده است. تنها 1044 سانتریفوژ نسل اول ـ نسل قدیمی- مانده است. اورانیوم 20درصد تماماً اکسید شده است. حق غنی‌سازی در این سایت وجود ندارد. فقط برای تحقیقات می‌توان استفاده کرد. کریمی قدوسی می‌گوید مثل زمین فوتبال شده است. پاسدار فریدون عباسی هم می‌گوید موزه شده و خوب است کاروان راهیان نور اول سری به این موزه بزنند، بعد بروند جبهه‌های جنگ. این سایتی بوده با میلیاردها دلار پول ساخته شده و در دل و عمق کوهها. حالا می‌توان روی جنازه این سایت کیک گذاشت و شمع روشن کرد و اسمش را گذاشت جشن تولد.
سایت اراک را هم که قلبش را درآوردند و بتون ریزی کردند. دهها تن آب سنگین هم را به خارجه فرستادند و نمی‌توانند 130تن بیشتر نگه دارند. و در واقع اراک هم مثل جنازه در دست رژیم مانده است.
اما سایت سوم سایت نطنز است. محل غنی‌سازی اورانیوم سه و شش دهم درصد. که رژیم حدود 12تن داشت. 98درصد آن را به خارج فرستاده. تا یک هفته پیش 300کیلویش مانده بود. که خود دولت روحانی از ترس ترامپ. 100کیلوی دیگر هم کم کرد و شد 200کیلوگرم. روشن است که این هم با اجازه شخص خامنه‌ای بوده است. چون کم کردن 100کیلو اورنیوم از 300کیلو موجودی چیز کمی نیست. گوجه فرنگی که نیست، بنابراین بدون اجازه شخص خامنه‌ای امکان ندارد که این کار صورت گرفته باشد.
برای ساخت بمب اتمی به 900کیلوگرم اورانیوم نیاز است. اگر چه حق غنی‌سازی از رژیم سلب نشده ولی هرچقدر هم تولید کند، تا 10الی 15سال نمی‌تواند از سقف 300کیلو بالاتر برود. دوسوم سانتریفوژهای نطنز و فردو هم برچیده شده و بیشتر به یک انبار تبدیل شده است. این هم یک جنازه دیگر.
19هزار سانتریفوژ به 5هزار تقلیل پیدا کرده است و مهمتر این‌که این سایتها با سخت‌ترین نظام بازرسیها روبه‌رو هستند. فراموش نمی‌شود که رژیم چندی پیش بیشتر از 130تن آب سنگین داشت که گفتند نقض است و رژیم در ترس از عواقب آن به سرعت آنها را به خارج فرستاد..
اگر چه حق غنی‌سازی اورانیوم که به رژیم دادند از امتیازهای ناموجه و ننگینی بود که به دست این فاشیسم مذهبی دادند که نباید می‌دادند. اما رژیم تا 10الی 15سال حق غنی‌سازی بیشتر در ابعادی که گفته شد را ندارد. در نتیجه این حق تا ده پانزده سال نمی‌تواند در مسیر دسیتابی به سلاح اتمی، مسأله‌یی از این رژیم حل کند. اگر اوضاع به همین روال سالیان پیش می‌رفت و سیاست بر پاشنه مماشات می‌چرخید، می‌توانست به غنی‌سازی شتاب بدهد و فاصله دستیبابی به سلاح را از یک‌سال به چند ماه، مثلاً سه ماه برساند، اما دیگر اوضاع به شکل سابق نیست.
رفتن اوباما و آمدن دولت ترامپ خیلی از این طرحها و خواب و خیالهای رژیم را به هم زده است. ترامپ در جدیدترین موضعگیری خود که اواسط هفته گذشته بود که در مصاحبه با تایمز لندن و بیلد آلمان تأکید کرد این توافق اتمی، بدترین توافقی است که متصور است. این ابلهانه‌ترین توافق است من در آن تجدیدنظر می‌کنم.
این که چه می‌کند. دقیقاً اعلام نشده است. اما رکس تیلرسون نامزد ترامپ برای تصدی وزارت‌خارجه آمریکا در جلسه استماعی در کمیته روابط خارجی سنا، در روز 22 دی 95 یک راه‌حل عملی ارائه داد. او گفت:
«باید توان دستیابی به سلاح اتمی را از این رژیم سلب کرد و این یعنی: عدم غنی‌سازی اورانیوم در ایران؛ عدم ذخیره‌سازی مواد اتمی در ایران».
به این ترتیب وی روی قلب قضیه دست گذاشته. مقاومت ایران از روز اول به این توافق و به قائل شدن حق غنی‌سازی برای فاشیسم مذهبی اعتراض کرده است و رژیم از این وحشت دارد. از بازبینی توافق اتمی و تحمیل شروط جدید.
روحانی در کنفرانس مطبوعاتی روز سه‌شنبه گفت: «مذاکرات مجدد اتمی معنی ندارد و هیچ‌گونه مذاکره‌ای در مورد برجام در کار نخواهد بود. مذاکرات سالها طول کشیده و از سال ۸۲ شروع شده است، مذاکرات مختلف در این دولت هم حدود دو و نیم سال به طول انجامید که بر سر بند بند و کلمه به کلمه توافق بحث شده است، مثل این‌که کسی بگوید پیراهنی که داریم را می‌خواهیم تبدیل به پنبه کنیم و دوباره ریسندگی شود و از ابتدا خیاط بدوزد».
بنابراین به این شکل روحانی می‌گوید مذاکره مجددی در کار نیست، و اجازه نمی‌دهیم. اما باید به آخوند روحانی گفت که همه چیز که دست تو و رژیم نیست.
همین روحانی تا روز آخر می‌گفت تحریم ده ساله نباید تمدید شود ولی شد.
خامنه‌ای می‌گفت همه تحریمها باید در همان روز امضای برجام یکجا لغو شود ولی نشد.
تحریمهای بانکی و مالی هنوز به قوت خودش هست. هنوز دلارهای نفتی را نمی‌توانند وارد کنند. هنوز حجم عظیم داراییها آزاد نشده است.
اما گذشته از همه اینها نگرانی جدی‌تر رژیم نه بازبینی برجام، بلکه همان تغییر سیاست است. در سه جلسه استماع وزیران پیشنهادی کابینه ترامپ، یعنی ژنرال جرج ماتیس در کمیته نیروهای مسلح سنا، رکس تیلرسون در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنا و مایک پمپئو در کمیته اطلاعات سنا، بحث مقابله با رفتار شریرانه و بی‌ثبات کننده رژیم و حمایتش از تروریسم و شبه‌نظامیان فرقه‌یی و دخالتهایش در کشورهای مختلف شد که باید جلویش گرفته شود. یعنی رژیم در حال حاضر از این نگران است که خط دفاعیش در سوریه و عراق و یمن فرو نریزد و به قول خامنه‌ای مجبور نشود در اصفهان و کرمانشاه و تهران با دشمن روبه‌رو نشود.
به این ترتیب روحانی تقصیر بی‌نتیجه بودن برجام را اول به گردن خامنه‌ای و بعد هم به گردن همه ارگانهای امنیتی و قانونگذاری رژیم انداخت. این دفاع روحانی از برجام در حالی است که با تغییر دولت آمریکا برجام در هاله‌یی از ابهام قرار گرفته است؟
واقعیت این است که برجام بیشتر نیاز به مجلس ترحیم دارد تا جشن تولد. مجلس ترحیم هسته‌یی و پروژه اصلی بقای رژیم ولایت‌فقیه. رژیم سه سایت اصلی اتمی داشت. سایت نطنز و اراک و فردو. که هر سه سایت در سالهای 2002 و 2005 توسط مقاومت ایران افشا شده و جهان از آن موقع از آن خبردار شده است. روشن است مراکز و سایتهای مخفی دیگری هم بوده ولی اصلی ترینها و عظیم ترینها همینها بودند.
سایت فردو؛ اکثر سانتریفوژهایش برچیده شده و به انبارهای نطنز منتقل شده است. تنها 1044 سانتریفوژ نسل اول ـ نسل قدیمی- مانده است. اورانیوم 20درصد تماماً اکسید شده است. حق غنی‌سازی در این سایت وجود ندارد. فقط برای تحقیقات می‌توان استفاده کرد. کریمی قدوسی می‌گوید مثل زمین فوتبال شده است. پاسدار فریدون عباسی هم می‌گوید موزه شده و خوب است کاروان راهیان نور اول سری به این موزه بزنند، بعد بروند جبهه‌های جنگ. این سایتی بوده با میلیاردها دلار پول ساخته شده و در دل و عمق کوهها. حالا می‌توان روی جنازه این سایت کیک گذاشت و شمع روشن کرد و اسمش را گذاشت جشن تولد.
سایت اراک را هم که قلبش را درآوردند و بتون ریزی کردند. دهها تن آب سنگین هم را به خارجه فرستادند و نمی‌توانند 130تن بیشتر نگه دارند. و در واقع اراک هم مثل جنازه در دست رژیم مانده است.
اما سایت سوم سایت نطنز است. محل غنی‌سازی اورانیوم سه و شش دهم درصد. که رژیم حدود 12تن داشت. 98درصد آن را به خارج فرستاده. تا یک هفته پیش 300کیلویش مانده بود. که خود دولت روحانی از ترس ترامپ. 100کیلوی دیگر هم کم کرد و شد 200کیلوگرم. روشن است که این هم با اجازه شخص خامنه‌ای بوده است. چون کم کردن 100کیلو اورنیوم از 300کیلو موجودی چیز کمی نیست. گوجه فرنگی که نیست، بنابراین بدون اجازه شخص خامنه‌ای امکان ندارد که این کار صورت گرفته باشد.
برای ساخت بمب اتمی به 900کیلوگرم اورانیوم نیاز است. اگر چه حق غنی‌سازی از رژیم سلب نشده ولی هرچقدر هم تولید کند، تا 10الی 15سال نمی‌تواند از سقف 300کیلو بالاتر برود. دوسوم سانتریفوژهای نطنز و فردو هم برچیده شده و بیشتر به یک انبار تبدیل شده است. این هم یک جنازه دیگر.
19هزار سانتریفوژ به 5هزار تقلیل پیدا کرده است و مهمتر این‌که این سایتها با سخت‌ترین نظام بازرسیها روبه‌رو هستند. فراموش نمی‌شود که رژیم چندی پیش بیشتر از 130تن آب سنگین داشت که گفتند نقض است و رژیم در ترس از عواقب آن به سرعت آنها را به خارج فرستاد..
اگر چه حق غنی‌سازی اورانیوم که به رژیم دادند از امتیازهای ناموجه و ننگینی بود که به دست این فاشیسم مذهبی دادند که نباید می‌دادند. اما رژیم تا 10الی 15سال حق غنی‌سازی بیشتر در ابعادی که گفته شد را ندارد. در نتیجه این حق تا ده پانزده سال نمی‌تواند در مسیر دسیتابی به سلاح اتمی، مسأله‌یی از این رژیم حل کند. اگر اوضاع به همین روال سالیان پیش می‌رفت و سیاست بر پاشنه مماشات می‌چرخید، می‌توانست به غنی‌سازی شتاب بدهد و فاصله دستیبابی به سلاح را از یک‌سال به چند ماه، مثلاً سه ماه برساند، اما دیگر اوضاع به شکل سابق نیست.
رفتن اوباما و آمدن دولت ترامپ خیلی از این طرحها و خواب و خیالهای رژیم را به هم زده است. ترامپ در جدیدترین موضعگیری خود که اواسط هفته گذشته بود که در مصاحبه با تایمز لندن و بیلد آلمان تأکید کرد این توافق اتمی، بدترین توافقی است که متصور است. این ابلهانه‌ترین توافق است من در آن تجدیدنظر می‌کنم.
این که چه می‌کند. دقیقاً اعلام نشده است. اما رکس تیلرسون نامزد ترامپ برای تصدی وزارت‌خارجه آمریکا در جلسه استماعی در کمیته روابط خارجی سنا، در روز 22 دی 95 یک راه‌حل عملی ارائه داد. او گفت:
«باید توان دستیابی به سلاح اتمی را از این رژیم سلب کرد و این یعنی: عدم غنی‌سازی اورانیوم در ایران؛ عدم ذخیره‌سازی مواد اتمی در ایران».
به این ترتیب وی روی قلب قضیه دست گذاشته. مقاومت ایران از روز اول به این توافق و به قائل شدن حق غنی‌سازی برای فاشیسم مذهبی اعتراض کرده است و رژیم از این وحشت دارد. از بازبینی توافق اتمی و تحمیل شروط جدید.
روحانی در کنفرانس مطبوعاتی روز سه‌شنبه گفت: «مذاکرات مجدد اتمی معنی ندارد و هیچ‌گونه مذاکره‌ای در مورد برجام در کار نخواهد بود. مذاکرات سالها طول کشیده و از سال ۸۲ شروع شده است، مذاکرات مختلف در این دولت هم حدود دو و نیم سال به طول انجامید که بر سر بند بند و کلمه به کلمه توافق بحث شده است، مثل این‌که کسی بگوید پیراهنی که داریم را می‌خواهیم تبدیل به پنبه کنیم و دوباره ریسندگی شود و از ابتدا خیاط بدوزد».
بنابراین به این شکل روحانی می‌گوید مذاکره مجددی در کار نیست، و اجازه نمی‌دهیم. اما باید به آخوند روحانی گفت که همه چیز که دست تو و رژیم نیست.
همین روحانی تا روز آخر می‌گفت تحریم ده ساله نباید تمدید شود ولی شد.
خامنه‌ای می‌گفت همه تحریمها باید در همان روز امضای برجام یکجا لغو شود ولی نشد.
تحریمهای بانکی و مالی هنوز به قوت خودش هست. هنوز دلارهای نفتی را نمی‌توانند وارد کنند. هنوز حجم عظیم داراییها آزاد نشده است.
اما گذشته از همه اینها نگرانی جدی‌تر رژیم نه بازبینی برجام، بلکه همان تغییر سیاست است. در سه جلسه استماع وزیران پیشنهادی کابینه ترامپ، یعنی ژنرال جرج ماتیس در کمیته نیروهای مسلح سنا، رکس تیلرسون در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنا و مایک پمپئو در کمیته اطلاعات سنا، بحث مقابله با رفتار شریرانه و بی‌ثبات کننده رژیم و حمایتش از تروریسم و شبه‌نظامیان فرقه‌یی و دخالتهایش در کشورهای مختلف شد که باید جلویش گرفته شود. یعنی رژیم در حال حاضر از این نگران است که خط دفاعیش در سوریه و عراق و یمن فرو نریزد و به قول خامنه‌ای مجبور نشود در اصفهان و کرمانشاه و تهران با دشمن روبه‌رو نشود.
